Czegoś mi zabrakło, czuje niedosyt. Bardzo mało informacji o samobójcach z okresu II wojny światowej. Krótka książka na poziomie pracy magisterskiej

Czegoś mi zabrakło, czuje niedosyt. Bardzo mało informacji o samobójcach z okresu II wojny światowej. Krótka książka na poziomie pracy magisterskiej

„Samobójcy. Listy z nazistowskich Niemiec” autorstwa Chistiana Goeschela to jedna z ciekawszych pozycji historycznych bieżącego roku. W istniejącej oraz nowo powstającej literaturze przedmiotu niewiele opracowań, których autorki bądź autorzy podejmowaliby dyskurs na temat indywidualnej sytuacji jednostki w opresyjnym państwie, za jakie niewątpliwie uchodziła III Rzesza, a nawet Republika Weimarska. Ta ostatnia pełni rolę podatnego na przewroty polityczne gruntu, co w niedługim czasie zostało dostrzeżone przez samego Adolfa Hitlera. Christian Goeschel czyni rozważania na temat samobójczyń oraz samobójców na podstawie fragmentów pozostawionych przez nich listów, w czym upatrywać należy autorskiego odwołania do metod badawczych właściwych epistolografom, albowiem przelane na papier wyznania, często budzące sprzeczne odczucia, pozwalają odtworzyć realia codziennego życia zwykłych obywateli zdestabilizowanego państwa. Christian Goeschel nie nagina definicji ani istoty śmierci samobójczej, która nadal pozostaje osobistym aktem człowieka. Wyraża desperację, stanowi formę buntu lub sprzeciwu wobec istniejącego stanu rzeczy, a także ostatnią manifestację ludzkiego samostanowienia. Każde z zaproponowanych znaczeń znajduje potwierdzenie w trawiących niemieckie społeczeństwo bolączkach, co nie znaczy, aby doświadczenie świata zewnętrznego pozostawało samoistną przyczyną zakończenia życia, choć niewątpliwie dopełnia ono wewnętrzną destabilizację jednostki, która w tym wypadku stanowi punkt wyjścia dla większości autorskich analiz oraz interpretacji. Christian Goeschel proponuje odbiorcy chronologiczny podział tekstu. Opisany zabieg pozwala dostrzec zjawisko stopniowego narastania samobójstw w Niemczech, czego apogeum przypadło na okres II wojny światowej. Autor otwiera drzwi do dyskusji na temat wiktymizacji niemieckiego społeczeństwa, w tym karnoprawnego ujęcia samobójstwa, które z jednej strony traktowano na równi z hańbą lub ucieczką przez hitlerowskim jarzmem, a z drugiej upatrywano w nim skutecznej metody dyskretnej eliminacji niewygodnych dla systemu jednostek, co jednak w finalnym rozrachunku obróciło się przeciwko nazistom. W końcu kto mieczem wojuje, od miecza ginie.

„Samobójcy. Listy z nazistowskich Niemiec” autorstwa Chistiana Goeschela to jedna z ciekawszych pozycji historycznych bieżącego roku. W istniejącej oraz nowo powstającej literaturze przedmiotu niewiele opracowań, których autorki bądź autorzy podejmowaliby dyskurs na temat indywidualnej sytuacji jednostki w opresyjnym państwie, za jakie niewątpliwie uchodziła III Rzesza, a...

Przyznaję, byłam przekonana że fala samobójstw, jaka przeszła przez nazistowskie Niemcy pod koniec II wojny światowej była pewnym rodzajem heroizmu. Wiarą ogromu Niemców w to, że świat po śmierci fuhrera nie będzie już taki sam, że stracili sens swojego istnienia.
Przez ten tytuł nabrało ono nieco innego znaczenia. Autor w rzeczowy i konkretny sposób dokonuje analizy studium samobójczych przypadków. Począwszy od I wojny światowej po koniec II. Poddaje analizie ludzi z różnych środowisk, o różnych statusach społecznych, w rożnym wieku i podejściu do wojny. Ludzi, których połączył jeden wspólny mianownik - wybrali samobójstwo jako akt zakończenia swojego życia.
Pomimo tak kontrowersyjnego i trudnego tematu nie pokusił się on o stworzenie sensacyjnego dokumentu, ani historii pełnej egzaltowanych treści. To raczej rzeczowa i chłodna analiza, oparta na faktach. Gdzie najważniejsi są ludzie, ich motywy, uczucia, emocje, które pchnęły ich do tego ostatecznego rozwiązania.
Dla kogoś, kto interesuje się tematem samobójstw, będzie to bardzo rzeczowy i mocny dokument.

Przyznaję, byłam przekonana że fala samobójstw, jaka przeszła przez nazistowskie Niemcy pod koniec II wojny światowej była pewnym rodzajem heroizmu. Wiarą ogromu Niemców w to, że świat po śmierci fuhrera nie będzie już taki sam, że stracili sens swojego istnienia.
Przez ten tytuł nabrało ono nieco innego znaczenia. Autor w rzeczowy i konkretny sposób dokonuje analizy...

Bardzo dobrze skrojony dokument - dokładnie przedstawiona historia Niemiec i wpływ czynników na samobójstwa ludzi, a przy tym ogromna ilość listów, przedstawiająca dowód jak odmienne są historie ludzkie i powody, dla których porzucają możliwość życia. Nie jest to dreszczowiec, nie jest to ckliwa historia - po prostu chłodna analiza i fakty. Polecam

Bardzo dobrze skrojony dokument - dokładnie przedstawiona historia Niemiec i wpływ czynników na samobójstwa ludzi, a przy tym ogromna ilość listów, przedstawiająca dowód jak odmienne są historie ludzkie i powody, dla których porzucają możliwość życia. Nie jest to dreszczowiec, nie jest to ckliwa historia - po prostu chłodna analiza i fakty. Polecam