Powieść mocno nasycona czarnym humorem i satyrą. Pisana bardzo nierówno, ma swoje lepsze i gorsze fragmenty. Z czterech głównych bohaterów zdecydowanie najnudniejszą postacią jest psychoterapeuta Wolniewicz i te podrozdziały można w trakcie czytania pominąć bez szkody dla całości.

Powieść mocno nasycona czarnym humorem i satyrą. Pisana bardzo nierówno, ma swoje lepsze i gorsze fragmenty. Z czterech głównych bohaterów zdecydowanie najnudniejszą postacią jest psychoterapeuta Wolniewicz i te podrozdziały można w trakcie czytania pominąć bez szkody dla całości.

Cztery powiązane ze sobą historie, czterej różni bohaterowie oraz cztery różne motywy popełnienia samobójstwa. Książka ciekawa, choć muszę przyznać, że momentami fabuła, szczególnie w środku książki, była nudna.
Najbardziej w całej książce podobało mi się zakończenie, które jest naprawdę zaskakujące. Zmienia ono cały pogląd na bohaterów, na sytuację i dramaturgię. Kompozycja książki jest bardzo dobrze obmyślona. Mogę z pewnością polecić książkę. Warto przebrnąć przez niektóre nudne momenty, dla reszty książki i dlatego obłędnego zakończenia.

Cztery powiązane ze sobą historie, czterej różni bohaterowie oraz cztery różne motywy popełnienia samobójstwa. Książka ciekawa, choć muszę przyznać, że momentami fabuła, szczególnie w środku książki, była nudna.
Najbardziej w całej książce podobało mi się zakończenie, które jest naprawdę zaskakujące. Zmienia ono cały pogląd na bohaterów, na sytuację i dramaturgię....

Dużo czarnego humoru, sporo takiej rodzimej polskiej frustracji, która dosłownie kipi w bohaterach, a wszystko to opisane lekkim piórem - słowem całkiem fajna lektura!

Dużo czarnego humoru, sporo takiej rodzimej polskiej frustracji, która dosłownie kipi w bohaterach, a wszystko to opisane lekkim piórem - słowem całkiem fajna lektura!

4, a nawet 4+. Z jednej strony bardzo interesujące spojrzenie na nasze społeczeństwo. Trochę gorzkie, trochę satyryczne, chwilami straszne i dołujące. Z drugiej strony jednak jakby trochę kryminał. Bardzo zaskakujący, a wręcz przewrotny finał. Czytelnik wcale się nie spodziewa, co autor dla niego szykuje. Już dla samego wrażenia zupełnego zaskoczenia warto sięgnąć. Autor zrobił mnie w balona i wcale nie mam mu tego za złe.

4, a nawet 4+. Z jednej strony bardzo interesujące spojrzenie na nasze społeczeństwo. Trochę gorzkie, trochę satyryczne, chwilami straszne i dołujące. Z drugiej strony jednak jakby trochę kryminał. Bardzo zaskakujący, a wręcz przewrotny finał. Czytelnik wcale się nie spodziewa, co autor dla niego szykuje. Już dla samego wrażenia zupełnego zaskoczenia warto sięgnąć. Autor...

Lubię książki Daniela Koziarskiego. Pokusiłabym się nawet o stwierdzenie, że to jeden z moich ulubionych autorów i bardzo żałuję, że dawno nie pojawiła się żadna nowa pozycja jego autorstwa. Tyle tytułem wstępu.
Po Klub Samobójców sięgnęłam głownie z uwagi na inne przeczytane już książki Autora, a trochę dlatego, że swojego czasu pisałam pracę magisterską o prawnokarnej ocenie samobójstwa i jakoś tak tematyka pozostała mi w jakiś sposób bliska (choć brzmi to trochę makabrycznie ;) ). Klub samobójców nie przebija jednak mojej ulubionej serii Socjopaty. Owszem, jest napisany w sposób inteligentny, dobrym językiem. Pochłonęłam go w 2 wieczory. Akcja również nie jest banalna i oklepana - może tak bardzo przypadła mi do gustu, bo dotyka trochę mojego świata - szczególnie tego, który reprezentuje Michał. Zakończenie - zaskakujące - za to ogromny plus! Minus? Brakowało mi elementów zabawnych. Wiem, że to książka, która ma samobójstwo w tytule, ale całość była trochę ciężka i przygnębiająca. Brakowało jej trochę lekkości, jak to było w przypadku książek o Socjopacie. Mimo wszystko nie żałuję, że ją przeczytałam - było warto i naprawdę ją polecam.

Lubię książki Daniela Koziarskiego. Pokusiłabym się nawet o stwierdzenie, że to jeden z moich ulubionych autorów i bardzo żałuję, że dawno nie pojawiła się żadna nowa pozycja jego autorstwa. Tyle tytułem wstępu.
Po Klub Samobójców sięgnęłam głownie z uwagi na inne przeczytane już książki Autora, a trochę dlatego, że swojego czasu pisałam pracę magisterską o prawnokarnej...

Zakończenie ciekawe, ale pomimo to dla mnie ta książka i tak jest beznadziejna. Równie dobrze, można było nie czytać początku i środka i przejść od razu do paru ostatnich stron, gdyż to co się dzieje wcześniej nie ma żadnego większego znaczenia. To tak jakby w przepisie na ciasto, ktoś przed podaniem składników i sposobem przyrządzenia, zaczął rozpisywać się o życiu Mickiewicza, Kopernika, albo o tym, że został podrapany przez kota.
Żadem z bohaterów nie zyskał mojej sympatii. Nie spodobał mi się również język jakim posługiwał się autor. Odniosłem wrażenie, że chwali się on swoją wiedzą na temat filmów i pisania, a wszystko co opisuje traktuje jakby z jakimś lekceważeniem.

Zakończenie ciekawe, ale pomimo to dla mnie ta książka i tak jest beznadziejna. Równie dobrze, można było nie czytać początku i środka i przejść od razu do paru ostatnich stron, gdyż to co się dzieje wcześniej nie ma żadnego większego znaczenia. To tak jakby w przepisie na ciasto, ktoś przed podaniem składników i sposobem przyrządzenia, zaczął rozpisywać się o życiu...

Dawno nie czytałam tak rewelacyjnej książki... zakończenie baaaaardzo zaskakujące, w ogóle książka ciekawa - podpasowała mi treść i rodzaj :)Długo się do niej zabierałam, bo nie wiedziałam cóż to takiego, ale jak zaczęłam, to poszło bardzo szybko... Zdecydowanie bardziej zaciekawiły mnie rozdziały o Michale i Magdzie niż o Tryubulskim i tym lekarzu... ale całość jest świetnie napisana :)

Dawno nie czytałam tak rewelacyjnej książki... zakończenie baaaaardzo zaskakujące, w ogóle książka ciekawa - podpasowała mi treść i rodzaj :)Długo się do niej zabierałam, bo nie wiedziałam cóż to takiego, ale jak zaczęłam, to poszło bardzo szybko... Zdecydowanie bardziej zaciekawiły mnie rozdziały o Michale i Magdzie niż o Tryubulskim i tym lekarzu... ale całość jest...

Ciekawa, na czasie... Napisana przyjemnym językiem. Dobra na weekendowe sam na sam z książką :)

Ciekawa, na czasie... Napisana przyjemnym językiem. Dobra na weekendowe sam na sam z książką :)

Akcja miejscami rozwleczona, ale zakończenie w pełni rekompensuje chwilowe niedogodności.

Akcja miejscami rozwleczona, ale zakończenie w pełni rekompensuje chwilowe niedogodności.

Do sięgnięcia po tę książkę skłonił mnie przede wszystkim tytuł. "Klub samobójców" (nie mylić z filmem "Sala samobójców") - spodziewałem się czegoś mrocznego, czegoś tajemniczego, a może i przerażającego, ale na pewno intrygującego.

Na każdy rozdział książki składają się cztery podrozdziały, każdy z nich dotyczy jednego z bohaterów. Pierwszy, przyszłego adwokata, obecnie asystenta jednego z wykładowców pracującego na Uniwersytecie Gdańskim, któremu nieco skomplikowała się droga życiowa. Drugi, 30-letniej kobiety, która za poszukiwaniem pieniędzy i sensu życia wyjechała do Anglii i żyje w związku na odległość z pierwszym bohaterem. Trzeci bohater to początkujący pisarz, którego pierwsza powieść przypadkowo odniosła sukces, a jemu brakuje pomysłu na pisanie kolejnej. I na koniec jest psycholog (psychiatra),który w, często dość dziwny sposób, przyjmuje swoich pacjentów.

Początek książki rzeczywiście jest taki jak tego oczekiwałem. Zaczyna się ciekawie i szybko, książka wciąga. Z czasem tempo akcji spada, staje się nudnawo. Moim zdaniem niektóre z historii bohaterów nie wnosiły nic do opowiadanej historii. Książka ma jednak w sobie coś takiego, że nie potrafiłem się od niej oderwać i uparcie dążyłem do końca.

Po słabym środku następuje, jednak bardzo dobre zakończenie. Zaskakujące, niespodziewane, dramatyczne, ale też w pewnym sensie humorystyczne. Po tę książkę warto sięgnąć chociażby ze względu na zakończenie. Wyciągnąłem z niej również kilka interesujących nauk.

W trakcie jej czytania odniosłem jednak wrażenie, że autor miał nieprzyjemną manierę popisywania się swoim oczytaniem oraz pokazywaniem jak to wiele filmów widział.

Do sięgnięcia po tę książkę skłonił mnie przede wszystkim tytuł. "Klub samobójców" (nie mylić z filmem "Sala samobójców") - spodziewałem się czegoś mrocznego, czegoś tajemniczego, a może i przerażającego, ale na pewno intrygującego.

Na każdy rozdział książki składają się cztery podrozdziały, każdy z nich dotyczy jednego z bohaterów. Pierwszy, przyszłego adwokata, obecnie...