Dusię uwielbiamy od dawna (mamy wszystkie części cyklu). Za przyjemne ilustracje, cudowny świat Psinka Świnka i życiowe dylematy. Te dylematy najbardziej nam, rodzicom "pasują" bo borykamy się z takimi samymi.
Był strach przed przedszkolem, był (i bywa często) "dzień niegrzeczniucha". Tym razem na tapet idzie chęć posiadania zwierzątka (który rodzic nie zna "mamooo, chcę pieska/kotka/cokolwiek" ?).
Dusia ma typowe pragnienie - marzy jej się piesek. Ale Psinek Świnek - o, w jego świecie nie ma tak lekko :D
Osioł Patentowany ma pupilkę - Blabradoressę. Ale sami musicie sprawdzić kim ona jest. I dlaczego nie chce się bawić z Osiołkiem wtedy, kiedy on chce. I czy mu to wytłumaczy.
Książka trzyma wysoki poziom całego cyklu. Nie ma tu miejsca na dyktowanie zachowań dla dzieci czy ostre reprymendy. Jest stanowczo, ale elastycznie. I z szacunkiem do dzieci, bo dziecko też człowiek.
Podoba nam się i polecam gorąco wszystkie tytuły Waszej uwadze

Dusię uwielbiamy od dawna (mamy wszystkie części cyklu). Za przyjemne ilustracje, cudowny świat Psinka Świnka i życiowe dylematy. Te dylematy najbardziej nam, rodzicom "pasują" bo borykamy się z takimi samymi.
Był strach przed przedszkolem, był (i bywa często) "dzień niegrzeczniucha". Tym razem na tapet idzie chęć posiadania zwierzątka (który rodzic nie zna "mamooo, chcę...

Jaka jest ulubiona autorka mojego synka? Jak myślicie? Zaczęło się rok temu, całkiem nieśmiało od pierwszej części serii o skarpetkach. Później sprawa potoczyła się już lawinowo i z książek Justyny Bednarek moglibyśmy ułożyć całą półeczkę.

🔹Serię o Dusi po prostu zaczytujemy. Gdy już nastąpi faza i pokochanie którejś z części to czytamy ją codziennie przez dwa lub trzy tygodnie. Co jest takiego w prozie tej autorki, że dzieci tak ją uwielbiają? Lekkość? Bezpretensjonalny humor, a gdy trzeba to wrażliwość i zadumanie? Myślę, że to czynniki sprawiające, że te książki są naprawdę świetne i warto się nimi zainteresować. Nie tylko zawsze poruszają ważny problem, pozwalają w oswojeniu różnorodnych emocji to jeszcze rozwijają i pobudzają wyobraźnię. To opowieści pudełkowe, w jednej, całkiem zwyczajnej historii opowiadającej o małej chodzącej do przedszkola dziewczynce można odnaleźć drzwi do magicznej krainy, gdzie wszystko jest możliwe. Czasami z pomarańczowego słońca płynie sok, by innym razem baśń o śpiącej królewnie toczyła się zupełnie na opak.

Tym razem w przedszkolu Dusi pojawia się piesek, którego ktoś podrzuca w pudle pod bramę. Oczywiście każde z dzieci chciałoby zabrać go do domu. Jednak zwierzę to też obowiązek i nawet jeśli bardzo chcemy pomóc musimy wiele przemyśleć. Natomiast gdy dzieci idą na leżakowanie dalsza część historii toczy się w czerwonym czajniku. To tam znajduje się baśniowa kraina, gdzie mieszka Bardzo Mała Księżniczka, Pan Pomarańcza czy Osioł Patentowany. Właśnie ten ostatni będzie musiał nauczyć się, że czasami przygarnąć i oswoić jakieś zwierzątko to dać mu wolność.

Piękna opowieść, która porusza ważne w życiu dziecka tematy. Każdy z nas prosił kiedyś rodziców o zwierzątko. Takie do kochania. Nasze dzieci oczywiście też to robią, a ta historia jest ciekawym wstępem do wytłumaczenia, że żywe stworzenie to ogromny obowiązek, kluczowe jest zapewnienie mu swobody. Tak by nie zadusić go swoją miłością, dzieci tak potrafią, bo one kochają przecież bezwarunkowo.

Zapoznajcie się z Dusią. Na stronie wydawnictwa odnajdziecie fragmenty, obejrzycie charakterystyczne ilustracje. Nasza miłość trwa już rok, rozrasta się i każdy kolejny tom to dla mojego dziecka niczym najpiękniejszy świąteczny prezent.

Jaka jest ulubiona autorka mojego synka? Jak myślicie? Zaczęło się rok temu, całkiem nieśmiało od pierwszej części serii o skarpetkach. Później sprawa potoczyła się już lawinowo i z książek Justyny Bednarek moglibyśmy ułożyć całą półeczkę.

🔹Serię o Dusi po prostu zaczytujemy. Gdy już nastąpi faza i pokochanie którejś z części to czytamy ją codziennie przez dwa lub trzy...

W życiu każdego dziecka przychodzi taki moment, w którym nie potrafi myśleć o niczym innym tylko o zwierzaku. Zwykle fascynacja mija bardzo szybko. Codzienne obowiązki sprawiają, że dzieci nudzą się i po jakimś czasie nie chcą już opiekować się pupilami. To sprawia, że świadomi i odpowiedzialni rodzice nie tak szybko godzą się na wprowadzenie do domu nowego członka rodziny. Tak też jest u Dusi marzącej o małym piesku. Zwierzątko do kochania śni jej się po nocach. Z tego powodu budzi się w złym nastroju, a jest on taki, ponieważ chciałaby jeszcze pospać, nacieszyć się swoim podopiecznym. Codzienność jest brutalna, bo bez takiego towarzysza. Świnek-Psinek nie zapewni takiej miłości jak żywe stworzenie.
Niezadowolona porankiem Dusia wstaje, aby udać się do przedszkola. Tam jednak dziś są duże zmiany, ponieważ przed wejściem znajdują karton z porzuconym szczeniakiem. Przedszkolanka zabiera zwierzaka do budynku i zmienia plany na cały dzień. Aktywność dzieci toczy się wokół głaskania i karmienia zwierzaka. Mogą nawet asystować w czasie badania go przez weterynarza. Nie zabraknie też wymyślania imion, zastanawiania się, co z nim zrobić, w jaki sposób zapewnić mu dobrą opiekę. Każde z dzieci chciałoby mieć go u siebie. Niestety niektórzy mają koty nietolerujące psów, innym rodzice nie pozwolą. Kto podejmie ważną decyzję o odpowiedzialności za psa dowiecie się czytając książkę „Dusia i Pisnek-Świnek. Zwierzątko do kochania”.
Autorka w publikacji porusza ważny problem dziecięcych marzeń, nastrojów, umiejętności radzenia sobie z tym, że nie wszystkie nasze oczekiwania są spełniane. Nie zabraknie tu też przywiązania do zwierząt, przeżywania żałoby po ich stracie, podrzucania, adopcji, schronisk. Dzieci dowiedzą się, dlaczego ważna jest wizyta u weterynarza.
Dusia to mała bohaterka, która ze względu na wiek musi ciągle podporządkowywać się dorosłym. Jej świat jest zależny od świata ich wartości, obowiązków, zobowiązań oraz relacji. Pisarka w każdym tomie pokazuje nam jak bardzo ważne jest posiadanie pozytywnych wzorców, które możemy przekazać naszym pociechom. Świat dorosłych zderza się tu z dziecięcymi wyobrażeniami. W prosty sposób autorka wyjaśnia małym czytelnikom pewne rzeczy. Raz jest to konieczność zachowania odpowiedniej kolejności robienia określonych rzeczy, innym razem czym jest wielka miłość, dlaczego posiadanie pupila wiąże się z dużą odpowiedzialnością. Oswaja też ze strachem, przedszkolem, zmianami, rozstaniami, skrajnymi emocjami.
„Dusia i Psinek-Świnek” Justyny Bednarek to interesujące i pouczające książki dla przedszkolaków. Nie ma tu nadmiernego moralizatorstwa tylko pokazanie doświadczeń bohaterki, której nie wszystko się podoba, która czasami coś chce, a później się boi, która ulega złudzeniom, a później odkrywa, że pozory mogą mylić. Przygody małej bohaterki, jej sen, przedszkolne realia bardzo dobrze pomagają wyjaśnić to, co czasami wywołuje sprzeczne emocje prowadzące do buntu naszych pociech.
Książkę wzbogacono prostymi, estetycznymi o pięknych kolorach ilustracjami Marty Kurczewskiej. Prosta kreska, uproszczone sylwetki dzieci stylizowanych na niemowlęta (głowa dużo większa niż normalnie, ciałka okrąglutkie) i zabawne ilustracje dorosłych. Wszystko to ubrane w barwy przyciągające dziecięcy wzrok, dzięki czemu młodzi czytelnicy chętnie sięgają po lekturę. Bardzo dobrze zszyte barwne strony oprawiono w solidną okładkę, dzięki czemu książka jest trwała.
Uważam, że cała seria to świetne lektury terapeutyczne pozwalające dzieciom oswoić się ze światem, poznać inne spojrzenie, rozwinąć umiejętności społeczne oraz budowanie codziennych nawyków. Zdecydowanie polecam.

W życiu każdego dziecka przychodzi taki moment, w którym nie potrafi myśleć o niczym innym tylko o zwierzaku. Zwykle fascynacja mija bardzo szybko. Codzienne obowiązki sprawiają, że dzieci nudzą się i po jakimś czasie nie chcą już opiekować się pupilami. To sprawia, że świadomi i odpowiedzialni rodzice nie tak szybko godzą się na wprowadzenie do domu nowego członka rodziny....

Razem z córką jesteśmy wiernymi fankami Dusi, więc kolejną część jej przygód zamówiłam już w przedsprzedaży i tak jak w poprzednich tomach, tutaj również obie, podkreślę to jeszcze raz OBIE otrzymałyśmy dawkę uśmiechu i spędziłyśmy na lekturze kilka odprężających chwil.

Dodatkową atrakcją był fakt, że zwierzątkiem do kochania okazał się być piesek, o którym również moja latorośl marzy. Teraz będzie to oczywiście coś w stylu Blabladora :)

Przygody Dusi napisane są prostym, aczkolwiek niebanalnym językiem. Nie ma tu skomplikowanych perypetii, ani niezrozumiałych słów, ale jednocześnie całość nie jest trywialna, czy nadmiernie uproszczona. Również strona wizualna jest ciekawa i kolorowa, ale nie przesłodzona, jak to czasami zdarza się w wydaniach dla maluchów. Wydaje mi się, że książki z tej serii powinny spodobać się zarówno przedszkolakom, jak i ich rodzicom. Ja w każdym razie czekam z niecierpliwością na każdy tom, a kiedy mam go już w rękach cieszę się chyba nie mniej niż moje dziecko.

Razem z córką jesteśmy wiernymi fankami Dusi, więc kolejną część jej przygód zamówiłam już w przedsprzedaży i tak jak w poprzednich tomach, tutaj również obie, podkreślę to jeszcze raz OBIE otrzymałyśmy dawkę uśmiechu i spędziłyśmy na lekturze kilka odprężających chwil.

Dodatkową atrakcją był fakt, że zwierzątkiem do kochania okazał się być piesek, o którym również moja...

Dusia chce zwierzątko do kochania, tj. psa, Psinek-Świnek jest zazdrosny... Jakoś nie umiem przekonać się do tej serii.

Dusia chce zwierzątko do kochania, tj. psa, Psinek-Świnek jest zazdrosny... Jakoś nie umiem przekonać się do tej serii.