Wciągająca. Zakończenie w pewnym momencie do przewidzenia, ale nie umniejszyło to przyjemności z czytania.

Wciągająca. Zakończenie w pewnym momencie do przewidzenia, ale nie umniejszyło to przyjemności z czytania.

Kurcze z jednej strony spoko, a z drugiej rozczarowanie. Niby mnie wciągnęła, ale do połowy się nudziłam. Niby książka o smokach, ale smoków w niej praktycznie nie było. Interesujące zakończenie. Ani nie polecam ani nie odradzam.

Kurcze z jednej strony spoko, a z drugiej rozczarowanie. Niby mnie wciągnęła, ale do połowy się nudziłam. Niby książka o smokach, ale smoków w niej praktycznie nie było. Interesujące zakończenie. Ani nie polecam ani nie odradzam.

Ciąg dalszy przygód Eony, której tożsamość już została ujawniona i służy cesarzowi nie jako Lord, ale Lady Smocze Oko. Walka o władzę, konflikty na najwyższym szczeblu, ruch oporu, smocza energia nad którą trzeba zapanować i okiełznać - to problemy z jakimi Eona musi się uporać, a przy tym nie stracić swojej osobowości. Czy to się jej uda, bo władza jak wiadomo uderza do głowy, szczególnie gdy jest to tak nagły awans społeczny.

Ciąg dalszy przygód Eony, której tożsamość już została ujawniona i służy cesarzowi nie jako Lord, ale Lady Smocze Oko. Walka o władzę, konflikty na najwyższym szczeblu, ruch oporu, smocza energia nad którą trzeba zapanować i okiełznać - to problemy z jakimi Eona musi się uporać, a przy tym nie stracić swojej osobowości. Czy to się jej uda, bo władza jak wiadomo uderza do...

W poprzednim tomie zachwycałam się stylem autorki i to wrażenie się we mnie nie zmieniło. Budowanie napięcia to coś, co Alison Goodman ma w małym paluszku. Podobnie jest z kreacją postaci i ukazywaniem emocji przez główną bohaterkę, uwypuklone dzięki narracji pierwszoosobowej. Każdy wątek został przedstawiony tak, że chciałam czytać więcej i więcej, dlatego ciężko było mi się oderwać od książki. Podobnie dzieje się z akcją – ta nie ustaje nawet na chwilę. Nawet z pozoru zwyczajne zdarzenia mają później ogromne znaczenie dla całej fabuły.
Trochę jestem rozczarowana główną bohaterką. Eona we wcześniejszej części podobała mi się znacznie bardziej, potrafiła ukazać wierność swoim zasadom, stanowczość i pokorę. W przebraniu chłopca zdawała się skrywać pewną tajemnicę i każdy jej krok wydawał się ryzykownym posunięciem. W tej części, kiedy zaczyna ukazywać swoją kobiecość, czasem odnosiłam wrażenie, że jest głupiutka przez zbytnie uleganie nastrojom oraz kaprysom. Mimo iż jej działania zazwyczaj przynosiły dobre efekty to raniła zbyt wiele ludzi wokół siebie, wykazując się niedojrzałością przez potrzebę uzyskania większej władzy. Do tego doszło jej niezdecydowanie i klasyczny trójkącik z rodzaju „nie mogę się zdecydować, którego mężczyznę mam wybrać”, co mocno mnie od niej odrzuciło.
W tej części autorka bardziej poleciała po schematach, co widać w konstrukcji fabuły, zachowaniu głównej bohaterki i samym zakończeniu, które choć nie było złe to jednak wydawało mi się trochę ciągnięte na siłę. Podobne odczucia mam zresztą wobec całej książki – wiele wydarzeń wydawało mi się sztucznie przedłużonych i bez wielu scen moim zdaniem można się było obyć. Podejrzewam, że A. Goodman starała się dodać więcej akcji i chociaż wyszło dość ciekawie to jednak niektórych wątków wsadziła za dużo. Całość nie wyszła źle, to wciąż dobra powieść z trzymającą w napięciu fabułą, ale nie zmienia to faktu, że pierwszy tom wydawał mi się ciut lepszy.
Czy polecam? Jeśli czytaliście poprzedni tom to nawet nie powinniście się zastanawiać. To wciąż dobra fantastyka w stylu orientalnym w dodatku z motywem smoków, który uwielbiam. Druga część wypada trochę słabiej, a jednak są w niej momenty nie pozwalające odpocząć nawet na chwilę. Jak najbardziej zachęcam Was do przeczytania całości.

W poprzednim tomie zachwycałam się stylem autorki i to wrażenie się we mnie nie zmieniło. Budowanie napięcia to coś, co Alison Goodman ma w małym paluszku. Podobnie jest z kreacją postaci i ukazywaniem emocji przez główną bohaterkę, uwypuklone dzięki narracji pierwszoosobowej. Każdy wątek został przedstawiony tak, że chciałam czytać więcej i więcej, dlatego ciężko było mi...

Zupełnie przypadkiem w bibliotece w obcym mieście natrafiłam na drugą część serii, która od początku niezbyt mi się podobała. Uznałam jednak, że to przeznaczenie i że muszę dotrwać do końca i poznać zakończenie.

Ta druga część była nieco lepsza - może dlatego, że w końcu coś się działo i zdarzenia następowały jakoś szybciej, sprawniej. Nie mam jednak za wiele do powiedzenia poza tym. Był jakiś ciekawy zwrot akcji, coś tam się podziało.

Serii nie polecam.

Zupełnie przypadkiem w bibliotece w obcym mieście natrafiłam na drugą część serii, która od początku niezbyt mi się podobała. Uznałam jednak, że to przeznaczenie i że muszę dotrwać do końca i poznać zakończenie.

Ta druga część była nieco lepsza - może dlatego, że w końcu coś się działo i zdarzenia następowały jakoś szybciej, sprawniej. Nie mam jednak za wiele do...

Miałam duże oczekiwania co do tej książki, gdyż poprzednia część była wręcz pochłaniana przeze mnie, ale niestety się zawiodłam. Z fajnej przygody, pełnej niespodzianek i trudności, książka zamieniła się w powieść o nastolatce, która ma rozterki miłosne. Z bohaterki, która nie miała łatwo i nie do końca dla niej było dworskie życie zamieniła się w dzieciakami, który uważa, że wszystko jej wolno i wszystko się jej należy. Może taki był zamysł autorki, ukazanie jak władza zmienia człowieka, a może autorka sama zapomniała jaką postać stworzyła, kto to wie...
Pomysł na książkę był mega fajny, na pewno też pokazujący, że pomimo przeciwnie losu można wiele osiągnąć.
Ponadto, że nie każdemu należy wierzyć w kwestii jego zmiany, gdyż człowiek jest tylko człowiekiem i często pragnie korzyści dla siebie. Natomiast jeśli ktoś potrafi odróżnić dobro od zła, tak naprawdę jest wygrany, mimo iż musi jeszcze powalczyć o swoje.

Miałam duże oczekiwania co do tej książki, gdyż poprzednia część była wręcz pochłaniana przeze mnie, ale niestety się zawiodłam. Z fajnej przygody, pełnej niespodzianek i trudności, książka zamieniła się w powieść o nastolatce, która ma rozterki miłosne. Z bohaterki, która nie miała łatwo i nie do końca dla niej było dworskie życie zamieniła się w dzieciakami, który uważa,...

Kontynuacja historii lorda Smocze oko. Pierwszy tom zdecydowanie bardziej mnie wciągnął.
Ogólnie polecam.

Kontynuacja historii lorda Smocze oko. Pierwszy tom zdecydowanie bardziej mnie wciągnął.
Ogólnie polecam.

Pierwsza część zdecydowanie lepsza, jednak nie sprawia to, że druga jest zła, wręcz przeciwnie. Drugi tom jest dobry, po prostu słabo wypada w porównaniu z pierwszym. Historia mnie jednak porwała, była ciekawie poprowadzona. Zakończenie budziło we mnie sprzeczne uczucia, jednak przyjemnie wspominam lekturę tej książki i chętnie bym do niej wróciła.

Pierwsza część zdecydowanie lepsza, jednak nie sprawia to, że druga jest zła, wręcz przeciwnie. Drugi tom jest dobry, po prostu słabo wypada w porównaniu z pierwszym. Historia mnie jednak porwała, była ciekawie poprowadzona. Zakończenie budziło we mnie sprzeczne uczucia, jednak przyjemnie wspominam lekturę tej książki i chętnie bym do niej wróciła.

Druga część historii Eony trochę blednie w porównaniu do pierwszej, w której spotykamy się z dynamiczną, trudną do przewidzenia akcją, wciągającą czytelnika w świat smoków i daleko wschodniej kultury. W kontynuacji powieści autorka często na siłę próbuje włączyć wątki poboczne do głównej fabuły - między innymi nic nie wnoszący motyw matki. Rzeczą rzucającą się w oczy jest również ciągnący się w nieskończoność wątek miłosny i wewnętrzne rozdarcie Eony pomiędzy Lordem Smocze Oko, a prawowitym cesarzem, które nudzi ciągłymi, kolokwialnie mówiąc, fochami sfrustrowanej dziewczyny. Postać głównej bohaterki zdecydowanie traci na sile, pokazując ją jako typową nastolatkę naszych czasów, tworzącą sztuczne problemy i wmawiającą sobie, że nikt jej nie kocha. Ocena jest tak wysoka ze względu na utrzymanie dość wysokiego poziomu głównej fabuły, aczkolwiek jest ona dużo łatwiejsza do przewidzenia niż w pierwszej części książki.

Druga część historii Eony trochę blednie w porównaniu do pierwszej, w której spotykamy się z dynamiczną, trudną do przewidzenia akcją, wciągającą czytelnika w świat smoków i daleko wschodniej kultury. W kontynuacji powieści autorka często na siłę próbuje włączyć wątki poboczne do głównej fabuły - między innymi nic nie wnoszący motyw matki. Rzeczą rzucającą się w oczy jest...

Cudowna książka w bardzo oryginalnym fantazyjnym wydźwięku. Moja ulubiona, a gatunku fantasy bardzo nie lubię. Ta powieść jest wyjątkiem.

Cudowna książka w bardzo oryginalnym fantazyjnym wydźwięku. Moja ulubiona, a gatunku fantasy bardzo nie lubię. Ta powieść jest wyjątkiem.