Pięknie ilustrowana książka i bardzo dobrze skomponowane utwory wpadające w ucho. Jedynie brakuje mi w niej liter pisanych.

Pięknie ilustrowana książka i bardzo dobrze skomponowane utwory wpadające w ucho. Jedynie brakuje mi w niej liter pisanych.

Lubię koncepcję połączenia książki i krótkich utworów, jako dołączonej playlisty. Sprawdza się to całkiem nieźle u mojego 2,5-letniego syna. Można osobno oglądać książkę, osobno słuchać krótkich fragmentów muzycznych albo jednocześnie czytać i słuchać. Od strony muzycznej też jest fajnie. Piosenki są różnorodne, ciekawie zaaranżowane.

Problem mam trochę z tym, że piosenki zostały dobrane na zasadzie "litera alfabetu - pierwsze słowo w piosence". Bo są piosenki, które zaczynają się onomatopeją zaczynającą się na daną literę i to jest fajne, bo to może pomóc ćwiczyć prawidłową wymowę głosek. Jednak tam gdzie pierwsze słowo jest na przykład czasownikiem dziecko skupia się na treści piosenki, a nie na pierwszej literze i tak u nas J kojarzy się młodemu z misiami, a nie czasownikiem "jadą". Z tego powodu wydaje mi się, że książka niekoniecznie musi ułatwić późniejszą naukę czytania.

Ilustracje Natalii Noszczyńskiej są ładne, ciekawe - to na pewno. Odniosłam wrażenie, że trochę za bardzo chcą być różnorodne. W opisie na końcu książki można przeczytać, że "Każda ilustracja zawiera graficzny zapis liter drukowanych i pisanych. Znajdujące się tam rysunki postaci i przedmiotów, które rozpoczynają się na daną głoskę, pozwalają na wykorzystanie elementów analizy i syntezy słuchowej na poziomie głoski i sylaby. Natomiast ukryte na ilustracji litery, które należy odszukać i wskazać są ćwiczeniem do rozwoju u dzieci spostrzegawczości i koordynacji wzrokowo – ruchowej. Barwne obrazy nawiązujące do lubianych rymowanek i piosenek stanowią okazją do rozwijania u dzieci twórczej wyobraźni i fantazji przy pięknych dźwiękach muzyki. Dzięki właściwie zintegrowanym elementom edukacji plastycznej i muzycznej łatwiej będzie dzieciom zapamiętać polskie abecadło." Nie zgadzam się z tym opisem, bo nie każda ilustracja zawiera wszystkie wymienione tu elementy. Nie wszędzie są litery w wariancie pisanym, na niektórych ilustracjach trudno znaleźć rzeczy, których nazwy zaczynają się na daną literę, np. ilustracja poświęcona literze H to zimowy obrazek do piosenki "Hu hu ha, nasza zima zła", ale trudno tam się doszukać czegokolwiek na literę H. Tworzy się tu zbyt duży misz masz, taki groch z kapustą. Ktoś chciał bardzo dużo zmieścić w jednej książce i ilustracje, czy piosenki faktycznie są różnorodne i niepowtarzalne, ale przy nauce mówienia czy czytania ważna jest też powtarzalność, więc może szkoda, że nie było takiego powtarzalnego schematu (może z mniejszą liczbą elementów),który dotyczyłby każdej litery.

Lubię koncepcję połączenia książki i krótkich utworów, jako dołączonej playlisty. Sprawdza się to całkiem nieźle u mojego 2,5-letniego syna. Można osobno oglądać książkę, osobno słuchać krótkich fragmentów muzycznych albo jednocześnie czytać i słuchać. Od strony muzycznej też jest fajnie. Piosenki są różnorodne, ciekawie zaaranżowane.

Problem mam trochę z tym, że piosenki...