Zbyt dużo odniesień do religii, przez co książka okazała się być niesamowicie męcząca. A temat choć bardzo ciekawy, nie został nijak wyczerpany.

Zbyt dużo odniesień do religii, przez co książka okazała się być niesamowicie męcząca. A temat choć bardzo ciekawy, nie został nijak wyczerpany.

Bardzo zmęczyłam się czytając tę książkę i odniosłam wrażenie, że jest w niej bardzo mało konkretów i zamiast książki powinny to być 2-3 artykuły na blogu. Cytaty z czterech pisarek (trzy z nich również lubię:) ) są tu takim trochę kwiatkiem do kożucha, trochę jakby po nic. Strony praktycznej jest mało. Kolejna książka po "Machiavellim dla mam", której nie potrzebowałam przeczytać.

Bardzo zmęczyłam się czytając tę książkę i odniosłam wrażenie, że jest w niej bardzo mało konkretów i zamiast książki powinny to być 2-3 artykuły na blogu. Cytaty z czterech pisarek (trzy z nich również lubię:) ) są tu takim trochę kwiatkiem do kożucha, trochę jakby po nic. Strony praktycznej jest mało. Kolejna książka po "Machiavellim dla mam", której nie potrzebowałam...

Książka lekka, szybko się czyta, ale... za dużo w niej odniesień religijnych. Można by zmienić tytuł na "Katolicka introwertyczna mama" 🤷‍♀️

Książka lekka, szybko się czyta, ale... za dużo w niej odniesień religijnych. Można by zmienić tytuł na "Katolicka introwertyczna mama" 🤷‍♀️

Nie podobała mi się. Liczne wstawki religijne (choć tytuł zupełnie tego nie sugerował),właściwie nic - poza rozważaniami na temat macierzyństwa autorki - nie wniosło to do mojego życia.

Nie podobała mi się. Liczne wstawki religijne (choć tytuł zupełnie tego nie sugerował),właściwie nic - poza rozważaniami na temat macierzyństwa autorki - nie wniosło to do mojego życia.

Słaba książka, niewiele pouczającą jak radzić sobie z własnym introwertyzmem jako matka. Takie tam pitu pitu o prywatnym życiu autorki, zresztą mało ciekawym. Nie polecam.

Słaba książka, niewiele pouczającą jak radzić sobie z własnym introwertyzmem jako matka. Takie tam pitu pitu o prywatnym życiu autorki, zresztą mało ciekawym. Nie polecam.

Pierwsza połowa tej książki przemówiła bezpośrednio do mojego introwertycznego serca mamy. Ta połowa mocno określała kim jest introwertyczna mama i jak sobie ułożyć dzień z dziećmi, by nie zwariować. Myślę, że to była ciekawa i wnikliwa lektura. Autorka i ja mamy kilka różnic teologicznych, ale ogólnie doceniam dyskusję i na ten ważny temat jakim jest wiara. Lubię poznawać podejście innych nawet w tej kwestii. Czytanie „Introwertycznej mamy” pomogło mi to spojrzeć na każde z moich dzieci w innym świetle, próbując dowiedzieć się, czy są introwertykami, czy ekstrawertykami i jak najlepiej je w tym wesprzeć.

Więcej na https://konfabula.pl/introwertyczna-mama/

Pierwsza połowa tej książki przemówiła bezpośrednio do mojego introwertycznego serca mamy. Ta połowa mocno określała kim jest introwertyczna mama i jak sobie ułożyć dzień z dziećmi, by nie zwariować. Myślę, że to była ciekawa i wnikliwa lektura. Autorka i ja mamy kilka różnic teologicznych, ale ogólnie doceniam dyskusję i na ten ważny temat jakim jest wiara. Lubię poznawać...

Jeśli ktoś szuka książki typu poradnik jak żyć albo coachowego motywatora, to chyba nie jest ten adres. Bo nie jest to książka naukowa poparta badaniami, ale zwyczajne refleksje, codzienne przemyślenia introwertycznych kobiet.
W podtytule czytamy :"wykorzystaj swoją cichą siłę". Generalnie to może sugerować, że autorka napisze co zrobić by introwertyzm był supermocą i może trochę to tak przedstawia ale bez większych konkretów i rzetelnych argumentów.
Jest m.in o tym czym jest szczęście i jak je odnaleźć; jak można pogodzić swoją naturę z trudami wychowania i zmęczeniem; dlaczego i kiedy warto przekraczać swoją strefę komfortu; kiedy powinno się mówić zdecydowane "nie" dla pewnych kwestii w życiu i odpuszczać bez wyrzutów; jak różnimy się  od ekstrawertyków ale też o tym co nas łączy; o wpływie Boga na życie i Jego cichej ingerencji w nie.

Tu introwertyzm ukazany jest jako cecha, jako atut i wartość. I autorka na podstawie doświadczeń swoich, innych kobiet pokazuje wyjątkowość osób introwertycznych ale nie daje wskazówek typu jak żyć lub konkretnych sposobów na życie.Dzieli się swoim doświadczeniem i poglądami, więc są to bardziej luźne przemyślenia choć poddają odbiorcę refleksji. Warto pamiętać że inspiruje nas życie i wspólna wymiana doświadczeń zawsze jest owocna.
Mnie książka mile zaskoczyła. Pomogła podjąć pewne decyzje, utwierdziła w przekonaniu czego chce a czego na pewno nie. Pomogła jakoś odkryć i poznać siebie, dodała siły do przekraczania własnej strefy komfortu dodając śmiałości a jednocześnie pomogła zaakceptować swoją niedoskonałość ("śmiała i niedoskonała", o tak!)
Są rozdziały lepsze, gorsze. Na pewno druga połowa książki dużo ciekawsza, bardziej wciągająca. Bywają strony gdzie autorka "leje wodę" ale tych rozsądnych i ciekawych przemyśleń jest zdecydowanie więcej.

Po każdym rozdziale są refleksje innych introwertycznych na danym temat  mamy, wiec pogląd na sytuacje nie tylko samej autorki ale też innych osób.

Dla mnie to pozycja zdecydowanie warta uwagi, nie tylko dla osób introwertycznych ale to one głownie znajdą tu swoje bratnie dusze <3

Ps. Zarzuca się tej książce że jest "bardzo religijna" i przyznaje, odniesień do Boga i  religii nie jest mało, niemniej nie są one w żaden sposób narzucające i śmiało osoby niewierzące, mogą znaleźć dla siebie treści. Warto obiektywnie rzucić okiem bez uprzedzeń .

Jeśli ktoś szuka książki typu poradnik jak żyć albo coachowego motywatora, to chyba nie jest ten adres. Bo nie jest to książka naukowa poparta badaniami, ale zwyczajne refleksje, codzienne przemyślenia introwertycznych kobiet.
W podtytule czytamy :"wykorzystaj swoją cichą siłę". Generalnie to może sugerować, że autorka napisze co zrobić by introwertyzm był supermocą i może...

Szczerze mówiąc, spodziewałam się czegoś więcej. Książkę czyta się szybko, ale momentami jest przegadana, pozbawiona konkretów. Zdecydowanie na minus sporo nawiązań do Boga, religii, tak jakby autorka zakładała, że każda czytelniczka jest głęboko wierzącą katoliczką, która codziennie czyta co najmniej kilka wersów Pisma Świętego. Mocno przeciętna książka.

Szczerze mówiąc, spodziewałam się czegoś więcej. Książkę czyta się szybko, ale momentami jest przegadana, pozbawiona konkretów. Zdecydowanie na minus sporo nawiązań do Boga, religii, tak jakby autorka zakładała, że każda czytelniczka jest głęboko wierzącą katoliczką, która codziennie czyta co najmniej kilka wersów Pisma Świętego. Mocno przeciętna książka.

Minusem jest to, że książka została napisana przez laika. Jest też nieco chaotyczna. Dużo w niej odniesień do religii, co niektórych może drażnić. Fajnie, że odczarowuje introwertyzm, ale są lepsze książki w tym temacie, np. Susan Cain.

Minusem jest to, że książka została napisana przez laika. Jest też nieco chaotyczna. Dużo w niej odniesień do religii, co niektórych może drażnić. Fajnie, że odczarowuje introwertyzm, ale są lepsze książki w tym temacie, np. Susan Cain.