Jest to książka bardziej naukowo-historyczna, niż popularnonaukowa. Nie ma co się nastawiać na lekkie i porywające wyjaśnienie tajemnic przyrody. Pierwsza część jest ogólnym opisem Antarktyki (najlepszy fragment),po którym następuje akademicki opis organizmów tam żyjących (zaawansowana biologia),a na końcu mamy dziennik wypraw antarktycznych o raczej przeciętnej wartości merytorycznej i literackiej. Całość jest raczej nudna i toporna, ale dla fascynatów obszarów polarnych i tak będzie warta sięgnięcia.

Jest to książka bardziej naukowo-historyczna, niż popularnonaukowa. Nie ma co się nastawiać na lekkie i porywające wyjaśnienie tajemnic przyrody. Pierwsza część jest ogólnym opisem Antarktyki (najlepszy fragment),po którym następuje akademicki opis organizmów tam żyjących (zaawansowana biologia),a na końcu mamy dziennik wypraw antarktycznych o raczej przeciętnej wartości...

Pierwsza część książki zawiera zniechęcająco wyczerpującą odpowiedź, dlaczego Antarktyda i śmiem twierdzić, że dzisiaj, dobre 50 lat po wydaniu tej książki, odpowiedź nie jest powodem do dumy: bo ludzka chciwość, bo jest nas za dużo, żeby wszystkich wykarmić, bo jedzenie gdzie indziej się kończy, oceany są przełowione itp.
Pół wieku temu poszukiwanie zasobów naturalnych, w tym złóż cennych surowców, i źródeł pożywienia w żyznych, tętniących życiem wodach Południowego Oceanu Lodowatego było realną perspektywą, a Rakusa-Suszczewski, jako naukowiec, nie zajmuje się etyczną ani ekologiczną oceną takich zjawisk, jak przemysłowy połów wielorybów albo odławianie kryla. Pisze tylko, ile kryla jest, ile ma białka, i ile tłuszczu można było wytopić z jakiego zwierzęcia, zanim ludzie doprowadzili je na skraj wyginięcia.

Druga część książki zawiera znane już dzienniki z pierwszej i drugiej wyprawy antarktycznej oraz historię tego, jak zakładano i budowano polską stację na Półwyspie Antarktycznym. Żeby nie było - dzienniki pierwszej wyprawy są nieco bardziej szczegółowe niż zw tomie "Antarktyda 1968-1972", ale wciąż trudno nazwać je porywającą lekturą.

Pierwsza część książki zawiera zniechęcająco wyczerpującą odpowiedź, dlaczego Antarktyda i śmiem twierdzić, że dzisiaj, dobre 50 lat po wydaniu tej książki, odpowiedź nie jest powodem do dumy: bo ludzka chciwość, bo jest nas za dużo, żeby wszystkich wykarmić, bo jedzenie gdzie indziej się kończy, oceany są przełowione itp.
Pół wieku temu poszukiwanie zasobów naturalnych, w...