Niewielka objętościowo powieść o prehistorii naszej Ojczyzny, a właściwie o mieszkańcach jednego grodu. Z jakąż jednak przyjemnością czytałam! Stylizacja językowa, jakiej próżno by dzisiaj szukać, malowniczość stylistyki i dyskretna dydaktyka prokobieca. Pogańska rzeczywistość Polan wcale nie była tak sielska, jak dziś niektórzy chcieliby ją postrzegać - pogańskość była bowiem w swych wierzeniach okrutna. Nie chcę się tu rozpisywać na ten temat, ale wiem jedno - to chrześcijaństwo tak naprawdę podniosło człowieka i go uduchowiło, nie wspominając już o ukazaniu godności kobiety. Cieszę się zatem, że nie muszę żyć w czasach, gdy bogiem było wszystko dokoła:)

Niewielka objętościowo powieść o prehistorii naszej Ojczyzny, a właściwie o mieszkańcach jednego grodu. Z jakąż jednak przyjemnością czytałam! Stylizacja językowa, jakiej próżno by dzisiaj szukać, malowniczość stylistyki i dyskretna dydaktyka prokobieca. Pogańska rzeczywistość Polan wcale nie była tak sielska, jak dziś niektórzy chcieliby ją postrzegać - pogańskość była...

O tej powieści można mówić w dwóch aspektach.
Literackim, i tutaj mamy typowe pióro kochanej Zofii Kossak. Klimatyczne odmalowanie krajobrazu. Kompozycja ukazująca pierwotne wierzenia, i ich silne miejsce w ludzkich umysłach, z wątkami codziennymi, miłosnymi, wojennymi. Co typowe u tej autorki, wszystko jest zwięzłe, konkretne, bez przegadania. Postacie poznajemy szybko, i od razu się z nimi zaprzyjaźniamy. Co ciekawe, pomimo katolicyzmu autorki, umie ona spojrzeć bez wyższości na pierwotny kult, i pomimo wad i wypaczeń, ukazuje jak nadawało to życiu sens, a nawet miało skutki społeczne, nieraz tragiczne.
Drugi aspekt to wiedza historyczna, która tutaj kompletnie kuleje. Ale to kompletnie, co jednakże nie obciąża tylko autorki, ponieważ taki był stan ówczesnych badań, gdy Biskupin był de fakto odkrywany i na bieżąco interpretowany. Kilka najpoważniejszych błędów: mieszkańcy nie byli Słowianami a Łużyczanami ; nic nie wiadomo aby gród był oblegany czy zdobywany, nigdy nie słyszano aby łowienie ryb było religijnie zakazane ; niemożliwe aby gród istniał jako samowystarczalny, szczególnie politycznie musiał być aktywną częścią większej społeczności, Słowianie nie byli pokojowymi rolnikami, a Germanie nie byli tylko żądnymi krwi najeźdzcami ; w zasadzie powinni to być raczej Celtowie niż Germanie, nie byli aż tak znowu zacofani technologicznie bowiem w tym czasie rozwijało się mocno hutnictwo, olbrzymi handel wyrobami brązowymi i już żelaznymi wpisywał nas w historię technologiczna Europy. Pewnie że byliśmy zapóźnieni pod względem budownictwa, bo to i ciągłe najazdy i na wpółkoczowniczy styl życia, ale z pewnością nie ustępowaliśmy, czy konkretnie Łużyczanie, znajomością technologii i rzemiosła wojny. Oczywiście tutaj Germanie maja dalekie konotacje z krwiożerczymi Niemcami, co akurat autorce wyszło na dobre gdy pewien malarz na posadzie kanclerza Rzeszy to potwierdził. Z drugiej strony warstwa historyczna nie może oceniana negatywnie, bo to przecież nie praca naukowa, a po prostu "licentia poetica" autorki.

O tej powieści można mówić w dwóch aspektach.
Literackim, i tutaj mamy typowe pióro kochanej Zofii Kossak. Klimatyczne odmalowanie krajobrazu. Kompozycja ukazująca pierwotne wierzenia, i ich silne miejsce w ludzkich umysłach, z wątkami codziennymi, miłosnymi, wojennymi. Co typowe u tej autorki, wszystko jest zwięzłe, konkretne, bez przegadania. Postacie poznajemy szybko, i...

Ślady naszej przeszłości w porównaniu z Grekami czy Rzymianami są tak ubogie, że byłam zdumiona jak można z tych niewielu pozostałości po Prasłowianach zbudować spójny obraz społeczności z jej wierzeniami, obrzędami, pracą i zabawą. A autorce "Grodu nad jeziorem" się to udało! A przy tym poruszający wątek miłości, dramatyczny najazd obcych, ciekawa wizyta kupców greckich... Oj działo się u nas, działo. Zaintrygowali mnie na tyle ci dawni Słowianie, że teraz zabiorę się chyba za "Troję Północy".
Nagranie dołączone do wersji drukowanej też jest ładne, bardziej jak słuchowisko niz audiobook.

Ślady naszej przeszłości w porównaniu z Grekami czy Rzymianami są tak ubogie, że byłam zdumiona jak można z tych niewielu pozostałości po Prasłowianach zbudować spójny obraz społeczności z jej wierzeniami, obrzędami, pracą i zabawą. A autorce "Grodu nad jeziorem" się to udało! A przy tym poruszający wątek miłości, dramatyczny najazd obcych, ciekawa wizyta kupców greckich......

Dlaczego, ja się pytam, w szkole nikt nie pokazał mi tej książki? Dlaczego nie była lekturą obowiązkową? Dlaczego nie ma wznowień? Dlaczego jest tu tak mało ocen i recenzji??

To wstyd, że tak wybitne, dopracowane i genialne dzieło nie jest ani popularne, ani promowane! Wstydem pokryta jestem ja, że w tak późnym wieku dotarłam do tego tytułu..

Jeśli czyta mój komentarz nauczyciel języka polskiego - do jasnej anieli, pokaż tę książkę swoim uczniom! Wydawco - bierz się za przedruk i opracuj wyjaśnienie dla ludzi, którzy dopiero zaczęli interesować się słowiańszczyną! Jest tu autor książki? Przeczytaj i weź się człowieku zainspiruj - tak powinno się pisać! Rodzicu dziecka w podstawówce - kup tę książkę (po kilka złotych na allegro, no błagam...) i przeczytaj mu ją, żeby dowiedziało się jak mógł wyglądać kiedyś Biskupin! Dorosły czytelniku - gwarantuję Ci, że tego właśnie szukałeś do przeczytania. Tak, jak ja szukałam. Znalazłam coś, co wybuchnęło dla mnie czymś, czego nie zaznałam od dawna - odkryciem.

Zapewniam was wszystkich, że ta książka silnie będzie na was oddziaływać. Zostawi ona na was ślad, zaręczam. Lecz będzie to taki ślad, do którego przywiedzie was tęsknota. Mi się tęskni do świata opisanego w książce - żal, że nie ma kontynuacji. Na szczęście Zofia Kossak postarała się o inne dzieła, które jak już zdążyłam się rozeznać, również trafiły w serca czytelników. To będzie iście ciekawa jesień!

Dlaczego, ja się pytam, w szkole nikt nie pokazał mi tej książki? Dlaczego nie była lekturą obowiązkową? Dlaczego nie ma wznowień? Dlaczego jest tu tak mało ocen i recenzji??

To wstyd, że tak wybitne, dopracowane i genialne dzieło nie jest ani popularne, ani promowane! Wstydem pokryta jestem ja, że w tak późnym wieku dotarłam do tego tytułu..

Jeśli czyta mój komentarz...

Mój pierwszy kontakt z Zofią Kossak-Szczucką i - niestety - rozczarowanie...
Książka napisana przez XIX-wieczną dewotkę pod dyktando Kurii.
Autorka BARDZO stara się pokazać jak - wbrew zdrowemu rozsądkowi i ogólnej wiedzy historycznej - okrutni i wręcz zwyrodniali byli nasi słowiańscy przodkowie (utopienie córki na "ofiarę" bóstwu jeziora, czy oddanie córki w niewolę w zamian za pasek(!?!)); pokazanie kapłanów/wróżów jako wyrachowanych oszustów i oczywiście cały akapit wyrażający tęsknotę za Bogiem, który pochyli się nad maluczkimi... ckliwa tęsknota za "dobrą nowiną".
Książka niestety tendencyjna i typowa dla czasów autorki (vide: W. Przyborowski "Lelum-Polelum", itp.).

Mój pierwszy kontakt z Zofią Kossak-Szczucką i - niestety - rozczarowanie...
Książka napisana przez XIX-wieczną dewotkę pod dyktando Kurii.
Autorka BARDZO stara się pokazać jak - wbrew zdrowemu rozsądkowi i ogólnej wiedzy historycznej - okrutni i wręcz zwyrodniali byli nasi słowiańscy przodkowie (utopienie córki na "ofiarę" bóstwu jeziora, czy oddanie córki w niewolę w...

Pani Kossak jak zwykle nie zawiodła. Może to być raczej historia dla dzieci, pokazująca pewien prawdopodobny obraz życia w prastarej Polsce. Moim zdaniem bardzo udany. Warto przeczytać posłowie wyjaśniające, dlaczego "Gród nad jeziorem" skonstruowany jest właśnie w taki a nie inny sposób.

Pani Kossak jak zwykle nie zawiodła. Może to być raczej historia dla dzieci, pokazująca pewien prawdopodobny obraz życia w prastarej Polsce. Moim zdaniem bardzo udany. Warto przeczytać posłowie wyjaśniające, dlaczego "Gród nad jeziorem" skonstruowany jest właśnie w taki a nie inny sposób.

Jest to tak krótka opowieść, że trudno wypowiadać się jakkolwiek więcej na temat umiejętności pisarskich autorki. Przedstawiła proste życie, prostych ludzi. Sięgnęła do naszych korzeni- kultury i tradycji słowiańskiej. Sądzę, że pani Kossak wyszło to nader zgrabnie i estetycznie. Jej styl pisania nie narzucał się i nie odciągał uwagi od tego co istotne- życia grodu. Podoba mi się, że (w przeciwieństwie do niektórych twórców) nie starała się wejść z fabułą w realizm magiczny.
Postaci są "bezpłciowe", ale wydaje mi się, że nie o to chodzi w tej książce. Nie mamy się wczuwać w konkretną postać, a sami wejść w historię. Ten zabieg bardzo przypadł mi do gustu.
Niestety, zakończenie to totalna porażka w mojej ocenie. Poczułam się tak, jakbym dostała w twarz. Kolejna słodka historia, w której wszystko jest czarno-białe. Nie zasługuje na więcej niż pięć gwiazdek, ale moja słabość do rodzimych korzeni zmusza mnie do przyznania sześciu.

Jest to tak krótka opowieść, że trudno wypowiadać się jakkolwiek więcej na temat umiejętności pisarskich autorki. Przedstawiła proste życie, prostych ludzi. Sięgnęła do naszych korzeni- kultury i tradycji słowiańskiej. Sądzę, że pani Kossak wyszło to nader zgrabnie i estetycznie. Jej styl pisania nie narzucał się i nie odciągał uwagi od tego co istotne- życia grodu. Podoba...

Fascynuje mnie historia Biskupina, dlatego ciut więcej spodziewałem się po tej opowieści, choć przeczytać i tak warto!

Fascynuje mnie historia Biskupina, dlatego ciut więcej spodziewałem się po tej opowieści, choć przeczytać i tak warto!

"Gród nad jeziorem" to z całą pewnością obowiązkowa lektura dla osób rozpoczynających przygodę z kulturą dawnych Słowian. Zofia Kossak opisuje fragment historii mieszkańców wczesnosłowiańskiego grodu z ich zabobonnymi wierzeniami, tradycją i elementami życia codziennego.
Wyobraźnia autorki przenosi nas również w takie chwile, które w śród mieszkańców powodują wielkie "zamieszanie" i odrywają ich od codziennej rutyny. Przyjazd kupców i oblężenie grodu są momentami zwrotnymi, na tle których rozgrywa się dramatyczna historia miłosna dwojga młodych ludzi.
Przystępny język, zwarta fabuła i brak natłoku zbyt wybujałej "magiczności" uchyla zaledwie mały rąbek ówczesnego świata i z tego powodu świetnie dała by sobie radę jako lektura szkolna w miejsce innych, "obcych" historii z obecnie obowiązującego kanonu.

"Gród nad jeziorem" to z całą pewnością obowiązkowa lektura dla osób rozpoczynających przygodę z kulturą dawnych Słowian. Zofia Kossak opisuje fragment historii mieszkańców wczesnosłowiańskiego grodu z ich zabobonnymi wierzeniami, tradycją i elementami życia codziennego.
Wyobraźnia autorki przenosi nas również w takie chwile, które w śród mieszkańców powodują wielkie...

Są takie książki, które niezwykle silnie oddziałują na młodego czytelnika, pozostawiając ślad na całe życie.
Gdybym miała stworzyć taką własną listę lektur dzieciństwa, to na pierwszym miejscu wpisałabym bez wahania "Gród na jeziorem" Zofii Kossak (Szczuckiej-Szatkowskiej).

Przeczytałam tę powieść jeszcze w czasach szkoły podstawowej i było to naprawdę wielkie przeżycie. Pisarka stworzyła tak sugestywnie dawny świat sprzed wieków, że postaci i wydarzenia wydały mi się żywe i realne. To był mój pierwszy kontakt z fabułą osadzoną w tak odległym czasie, więc tym bardziej ta literacka wizja trafiła na podatny grunt.
Dziś, po latach wracam co jakiś czas do tej lektury, patrząc na nią również pod kątem aktualnego poziomu wiedzy historycznej o prasłowiańszczyźnie.
I co zaskakujące - pisarka zbudowała obraz życia osady niezwykle prawdopodobny. Obecnie wiemy, że mieszkańcy biskupińskiej osady nie byli naszymi prasłowiańskimi przodkami, ale też autorka nie używa tej nazwy grodu.

Więcej na moim blogu: https://blogowaodskocznia.blogspot.com/2012/11/w-najdalszych-mrokach.html

Są takie książki, które niezwykle silnie oddziałują na młodego czytelnika, pozostawiając ślad na całe życie.
Gdybym miała stworzyć taką własną listę lektur dzieciństwa, to na pierwszym miejscu wpisałabym bez wahania "Gród na jeziorem" Zofii Kossak (Szczuckiej-Szatkowskiej).

Przeczytałam tę powieść jeszcze w czasach szkoły podstawowej i było to naprawdę wielkie przeżycie....