Kultowa amerykańska powieść grozy dla dzieci (10-13 lat). Ośmiotmowa seria święciła tryumfy w USA w latach 70 -tych ubiegłego wieku. "Zegar czarnoksiężnika" to pierwsza część cyklu. Aby ją obiektywnie i sprawiedliwie ocenić, należy pamiętać, że powstała przed "Harry Potterem". Przecierała więc szlaki innym utworom z tego nurtu, które powstały później. Dlatego warto potraktować ją jak klasyka gatunku.
Akcja utworu rozgrywa się w 1948r. Główny bohater to zakompleksiony dziesięciolatek, który w wyniku tragicznego wypadku samochodowego traci rodziców i zostaje przygarnięty przez wuja Jonathana. Wuj i jego dom zadziwiają chłopca. Szybko okazuje się, że dawny właściciel posesji był złym czarnoksiężnikiem. Izaak Izard skonstruował zegar odmierzający czas nadchodzącej zagłady świata i ukrył go w swym domu. Tykanie zegara słychać cały czas. Wuj uczy chłopca magii, obaj chcą zatrzymać zegar. Czy uda im się ocalić świat?
Mamy w tym utworze sporo tajemnic, trochę cmentarnej grozy, magię, czary, walkę dobra ze złem. Akcja często przyspiesza i zaskakuje. Czyli nie ma się do czego przyczepić.
Można jedynie skrytykować pomysł wydawcy, który chcąc zareklamować książkę, porównał ją do "Harrego Pottera" i "Baśnioboru". W ten sposób zamiast pomóc "Zegarowi czarnoksiężnika" zaszkodził mu. Obie serie dzieli ponad ćwierć wieku i były adresowane do zupełnie odmiennych pokoleń czytelników.

Kultowa amerykańska powieść grozy dla dzieci (10-13 lat). Ośmiotmowa seria święciła tryumfy w USA w latach 70 -tych ubiegłego wieku. "Zegar czarnoksiężnika" to pierwsza część cyklu. Aby ją obiektywnie i sprawiedliwie ocenić, należy pamiętać, że powstała przed "Harry Potterem". Przecierała więc szlaki innym utworom z tego nurtu, które powstały później. Dlatego warto ...

Z tą serią zetknęłam się w dzieciństwie, posiadając dwa tomy w swojej biblioteczce. Z perspektywy czasu stwierdzam, że to nie jest dzieło wybitne, a Luis to strasznie płaczliwy chłopiec. Oczywiście, rozumiem, jest to książka dla dzieci i młodzieży, więc może po tak długim czasie inaczej patrzę na literaturę tego typu ;) oczywiście polecam do przeczytania, mamy magię, zagadki, troszkę humoru między wujem a sąsiadką, akcja dzieje się dość szybko, może aż za szybko. Jednakże, z chęcią przypomnę sobie kolejne tomy.

Z tą serią zetknęłam się w dzieciństwie, posiadając dwa tomy w swojej biblioteczce. Z perspektywy czasu stwierdzam, że to nie jest dzieło wybitne, a Luis to strasznie płaczliwy chłopiec. Oczywiście, rozumiem, jest to książka dla dzieci i młodzieży, więc może po tak długim czasie inaczej patrzę na literaturę tego typu ;) oczywiście polecam do przeczytania, mamy magię,...

Cóż mogę powiedzieć o tej książce? Otwórz jedyne plusy to to, że jest cienka i szybko się ją czyta. Sama do tej pory nie wiedziałam o jej istnieniu, a dowiedziałam się o niej przez przypadek.
Nie ma w niej ani rzeczonej grozy, ani w sumie nic. Sam pomysł na opowieść jest bardzo fajny jednak styl i przewidywalność książki... no cóż dwie gwiazdki to i tak całkiem sporo.
Film zapowiada się o wiele bardziej ekscytująco niż książka.

Cóż mogę powiedzieć o tej książce? Otwórz jedyne plusy to to, że jest cienka i szybko się ją czyta. Sama do tej pory nie wiedziałam o jej istnieniu, a dowiedziałam się o niej przez przypadek.
Nie ma w niej ani rzeczonej grozy, ani w sumie nic. Sam pomysł na opowieść jest bardzo fajny jednak styl i przewidywalność książki... no cóż dwie gwiazdki to i tak całkiem sporo....

Czytałam będąc dzieckiem, i podobała mi się. Z perspektywy czasu, wiadomo, że odczucia będą inne, że historia przewidywalna itd., jednakże... warto zaznaczyć, że autor pisał tą serię w latach 70., więc z pewnością język zmienił się również. Może przemawia przeze mnie sentyment, ale polubiła Luisa i jego przygody. Ja polecam.

Czytałam będąc dzieckiem, i podobała mi się. Z perspektywy czasu, wiadomo, że odczucia będą inne, że historia przewidywalna itd., jednakże... warto zaznaczyć, że autor pisał tą serię w latach 70., więc z pewnością język zmienił się również. Może przemawia przeze mnie sentyment, ale polubiła Luisa i jego przygody. Ja polecam.

Mam bardzo duże wrażenie, że z taką historią nie spotykam się po raz pierwszy. Krótka i lekka książka do przeczytania w chwilę. Tak naprawdę nic specjalnego się w niej nie działo. Po prostu kolejna książka dla raczej młodych odbiorców. Nie spodziewałam się po niej czegoś wielkiego i taka właśnie była. Krótka książka na zapchanie czasu.

Mam bardzo duże wrażenie, że z taką historią nie spotykam się po raz pierwszy. Krótka i lekka książka do przeczytania w chwilę. Tak naprawdę nic specjalnego się w niej nie działo. Po prostu kolejna książka dla raczej młodych odbiorców. Nie spodziewałam się po niej czegoś wielkiego i taka właśnie była. Krótka książka na zapchanie czasu.

Byłam ciekawa, jaki po latach będzie mój odbiór tej książki, pamiętam, że czytałam ją w dzieciństwie, ale nie pamiętam czy podobała mi się czy nie. Po przeczytaniu stwierdzam, że widocznie nie była jakaś wybitna, skoro nie pamiętałam swoich odczuć.
Lewis Barnavelt, dziesięcioletni chłopiec, po stracie rodziców trafia pod opiekę ekscentrycznego wuja, który jak się okazuje para się czarami. Jak to zwykle bywa w opowieściach dla młodzieży przygoda opiera się na walce dobra ze złem, a zakończenie jest mocno przewidywalne.
Sam pomysł na historię jest niezły, gorzej z wykonaniem. Być może jest to skutek niewielkiej objętości, ale trochę rozczarowujące było to, że po zbudowaniu napięcia sama akcja była przeprowadzona jakoś tak na szybko, gładko, bez żadnych problemów, a czasem i bez udziału czytelnika. Jest to trochę rozczarowujące, szczególnie, że potencjał historii jest całkiem niezły. Mało realne jest również to, żeby chłopiec, który dopiero co stracił oboje rodziców w ogóle tego nie przeżywał i zachowywał się tak, jakby nic się nie stało.
Mam nadzieję, że kolejne części będą ciekawsze.

Byłam ciekawa, jaki po latach będzie mój odbiór tej książki, pamiętam, że czytałam ją w dzieciństwie, ale nie pamiętam czy podobała mi się czy nie. Po przeczytaniu stwierdzam, że widocznie nie była jakaś wybitna, skoro nie pamiętałam swoich odczuć.
Lewis Barnavelt, dziesięcioletni chłopiec, po stracie rodziców trafia pod opiekę ekscentrycznego wuja, który jak się okazuje...

Zawiodłam się. Początek był świetny, jakieś pierwsze trzydzieści stron. Potem wszystko się zepsuło. Fabuła potoczyła się trochę jakby autor nie miał na nią zupełnie pomysłu. Rozwiązanie problemów nie miało sensu i było grubo naciągane. Ja wiem, że historia ma raptem 120 stron, ale dało się to poprowadzić jakoś zupełnie inaczej, ciekawiej, logiczniej. Na dodatek, niektóre fragmenty były zupełnie zbędne. Bohaterowie są jakby bez emocji. Koniec świata? Eeee tam! Napijmy się kakao. Szczególnie zakończenie było płytkie i pospieszone. Nie polecam tej części.

Zawiodłam się. Początek był świetny, jakieś pierwsze trzydzieści stron. Potem wszystko się zepsuło. Fabuła potoczyła się trochę jakby autor nie miał na nią zupełnie pomysłu. Rozwiązanie problemów nie miało sensu i było grubo naciągane. Ja wiem, że historia ma raptem 120 stron, ale dało się to poprowadzić jakoś zupełnie inaczej, ciekawiej, logiczniej. Na dodatek, niektóre...

Dobra książka dla starszych dzieci. Nie do końca rozumiem ludzi oburzonych tu porównaniem książki do serię HP. Szanowni Państwo mi też się podobał HP ale ta książka była przed nią i, tu pewnie zdziwienie nastąpi u niektórych HP z takich książek czerpał pełnymi garściami. Naprawdę młodych bohaterów którzy zostali magami było przed HP sporo.

Dobra książka dla starszych dzieci. Nie do końca rozumiem ludzi oburzonych tu porównaniem książki do serię HP. Szanowni Państwo mi też się podobał HP ale ta książka była przed nią i, tu pewnie zdziwienie nastąpi u niektórych HP z takich książek czerpał pełnymi garściami. Naprawdę młodych bohaterów którzy zostali magami było przed HP sporo.

Film lepszy!

Film lepszy!

Podobna do Harry'ego Pottera. Przedstawiono świat czarodziei, wiedźm, magii i można przeżyć wiele przygód.

Podobna do Harry'ego Pottera. Przedstawiono świat czarodziei, wiedźm, magii i można przeżyć wiele przygód.