Kolejne przygody Luisa. Tym razem znajduje starą monetę, a z nią budzi się zło. Poznajemy tutaj również jego nową koleżankę Ritę, która też potrafi być dla niego nie zawsze miła. Luis dalej jest płaczliwym 11-latkiem, ale chyba na to już nic nie poradzimy. Czy uda mu się pokonać zło? Trzeba przekonać się samemu.

Kolejne przygody Luisa. Tym razem znajduje starą monetę, a z nią budzi się zło. Poznajemy tutaj również jego nową koleżankę Ritę, która też potrafi być dla niego nie zawsze miła. Luis dalej jest płaczliwym 11-latkiem, ale chyba na to już nic nie poradzimy. Czy uda mu się pokonać zło? Trzeba przekonać się samemu.

Lepsza niż część pierwsza. O wiele. Początek super się rozwija. Mamy dobre, powolne wprowadzenie i sensowną przemianę bohatera. Niestety, zakończenie przypomina toczącą się kulę śnieżną, która zbytnio się rozpędziła i sieje spustoszenie tocząc się w zawrotnym tępię ku swojemu końcowi. Co tam się zadziało? Trochę jakby autor nie miał pomysłu, podoklejał, podoklejał i na dwóch stronach wyczarował zakończenie. Do tego mało logiczne i absurdalne w rozwiązaniu. Pokuszę się nawet, że w pewnym stopniu zakończenie to kojarzyło mi się z Terrym Pratchetem - jeśli ktoś czytał wie o co chodzi. Ponadto nie mogę się wyzbyć przekonania, że książka ta jest niemoralna. Wspiera negatywne zachowania i uczy, że są one dobre. Swoją drogą tego cudownego Lewisa należało by nieźle kopnąć w przysłowiowe cztery litery, bo to rozpuszczony, tchórzliwy dzieciak, który do tego jest absolutnie egocentryczny, a przyjaciele są mu potrzebni tylko do zabawy lub do pomocy, co niestety nie działa w drugą stronę. Może w kolejnych tomach to się zmieni. Oby, bo chciałabym poznać kolejne części.

Lepsza niż część pierwsza. O wiele. Początek super się rozwija. Mamy dobre, powolne wprowadzenie i sensowną przemianę bohatera. Niestety, zakończenie przypomina toczącą się kulę śnieżną, która zbytnio się rozpędziła i sieje spustoszenie tocząc się w zawrotnym tępię ku swojemu końcowi. Co tam się zadziało? Trochę jakby autor nie miał pomysłu, podoklejał, podoklejał i na...

W drugim tomie, Magiczny amulet, na scenę wkracza nowa bohaterka, Rose, która zaprzyjaźnia się z Lewisem i która z entuzjazmem wita każde kłopoty - są one dla niej szansą na nową przygodę. Tym razem w ręce dzieci trafia pewna moneta, która okazuje się potężnym amuletem. I to mocno oddziałującym na właściciela. Zbyt mocno.

Cała opinia:
http://www.kacikzksiazka.pl/2019/12/lewis-barnavelt-na-tropie-tajemnic.html

W drugim tomie, Magiczny amulet, na scenę wkracza nowa bohaterka, Rose, która zaprzyjaźnia się z Lewisem i która z entuzjazmem wita każde kłopoty - są one dla niej szansą na nową przygodę. Tym razem w ręce dzieci trafia pewna moneta, która okazuje się potężnym amuletem. I to mocno oddziałującym na właściciela. Zbyt mocno.

Cała...

Pierwsza część mnie nie porwała, więc nie wiem czemu sięgnełam po tą. Nie rozczarowała mnie, bo niczego się po niej nie spodziewałam. Szału nie ma, ale tragedii też nie. Można przeczytać, ale nie trzeba. Może dzieciom by się bardziej podobała, ale z uwagi na treść nie dawałam bym tym najmłodszym.

Pierwsza część mnie nie porwała, więc nie wiem czemu sięgnełam po tą. Nie rozczarowała mnie, bo niczego się po niej nie spodziewałam. Szału nie ma, ale tragedii też nie. Można przeczytać, ale nie trzeba. Może dzieciom by się bardziej podobała, ale z uwagi na treść nie dawałam bym tym najmłodszym.

Luis, płaczliwy i tchórzliwy grubas, jest wyjątkowo nieciekawym bohaterem. Z opresji ratują go a to dorośli, a to zaprzyjaźniona dziewczynka, on zaś skupia się głównie na rozczulaniu się nad sobą tudzież obżeraniu. Każda z postaci książki jest od niego fajniejsza, nawet cuchnący popiołem upiór. Nie pojmuję dlaczego zekranizowano jedną z powieści o tym chłopcu, pozostaje tylko mieć nadzieję, że w filmie Luis nie jest taką pipą.

Luis, płaczliwy i tchórzliwy grubas, jest wyjątkowo nieciekawym bohaterem. Z opresji ratują go a to dorośli, a to zaprzyjaźniona dziewczynka, on zaś skupia się głównie na rozczulaniu się nad sobą tudzież obżeraniu. Każda z postaci książki jest od niego fajniejsza, nawet cuchnący popiołem upiór. Nie pojmuję dlaczego zekranizowano jedną z powieści o tym chłopcu, pozostaje...

Jak to u Luisa zwykle - dość mocny rozstrzał. Z jednej strony całkowita sielanka, wszyscy się kochają, siedzą razem, piją kakao, jedzą ciasteczka i robią magiczne sztuczki, z drugiej - śmierdzący mokrym popiołem upiór mężczyzny, który spłonął żywcem, próbuje opętać nastoletniego chłopca. Jak na literaturę dziecięcą, to całkiem wesoło.

Jak to u Luisa zwykle - dość mocny rozstrzał. Z jednej strony całkowita sielanka, wszyscy się kochają, siedzą razem, piją kakao, jedzą ciasteczka i robią magiczne sztuczki, z drugiej - śmierdzący mokrym popiołem upiór mężczyzny, który spłonął żywcem, próbuje opętać nastoletniego chłopca. Jak na literaturę dziecięcą, to całkiem wesoło.

Uwielbiam całą serie !
Po przeczytaniu "List, pierścień i czarodziejka" postanowiłam sięgnąć po tą część. No cóż, pochłonęłam ją w jeden dzień i powiem wprost:
Było warto! Naprawdę, książka jest rewelacyjna.
Pamiętam jak czytałam ją z dreszczykiem emocji.
Książka jest idealna i dla dzieci, i dla młodzieży.
Ale nie bierzcie jej na poważnie, jak ja kiedy byłam mała.. :)

Uwielbiam całą serie !
Po przeczytaniu "List, pierścień i czarodziejka" postanowiłam sięgnąć po tą część. No cóż, pochłonęłam ją w jeden dzień i powiem wprost:
Było warto! Naprawdę, książka jest rewelacyjna.
Pamiętam jak czytałam ją z dreszczykiem emocji.
Książka jest idealna i dla dzieci, i dla młodzieży.
Ale nie bierzcie jej na poważnie, jak ja kiedy byłam mała.....

Ha, ha, ha

Ha, ha, ha

Bardzo dobra książka dla dzieciaków i młodzieży w klimacie amerykańskich lat 80, bardzo ciekawie odwzorowana codzienność przeciętnego chłopca Luisa ,który przeżywa przygody z magią . Książka może krótka ,ale wciągająca z wspaniałym klimatem

Bardzo dobra książka dla dzieciaków i młodzieży w klimacie amerykańskich lat 80, bardzo ciekawie odwzorowana codzienność przeciętnego chłopca Luisa ,który przeżywa przygody z magią . Książka może krótka ,ale wciągająca z wspaniałym klimatem

Nic nadzwyczajnego.

Nic nadzwyczajnego.