Świetna Manga, fabuła od początku zaskakuje I wciąga przez co nie mogę oderwać się od czytania. Jestem szczerze ciekaw jak dalej się to potoczy, co autor nam zaprezentuje i jak rozwinie cały świat Przedstawiony. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Świetna Manga, fabuła od początku zaskakuje I wciąga przez co nie mogę oderwać się od czytania. Jestem szczerze ciekaw jak dalej się to potoczy, co autor nam zaprezentuje i jak rozwinie cały świat Przedstawiony. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Jak długo da się tworzyć mangę traktującą o tworzeniu mangi? Przedstawiać kolejne etapy pracy autorów, redaktorów i tygodnika wypełnionego shounenami? Jak widać na przykładzie Bakumana nawet kilkanaście tomików nie stanowi problemu.

Po raz kolejny przewodni bohaterowie – Shuujin i Saikou – otrzymują zastrzyk motywacji płynący wprost z redakcji magazynu Jump, w którym publikowane są ich prace. Sęk w tym, że to jedenasta odsłona Bakumana i podobny schemat widziałem już parę razy na przestrzeni poprzednich tomów. Wtórność? Tak, przynajmniej do pewnego momentu.

Wydaje się, że twórcy zdawali sobie sprawę z monotonii, w jaką popadli, tworząc kolejne i bardzo podobne sceny spotkań głównych bohaterów z redaktorem. Jedenasty i dwunasty tom są znacznie mniej ciekawe niż to, co następuje później. W obu wymienionych odsłonach brakuje ciekawszych sytuacji i właściwie tylko wątek Shiratoriego (asystenta mangaków) sprawia lepsze wrażenie.

Recenzja zbiorcza:
http://wypowiemsie.pl/recenzja-bakuman-11-15/

Jak długo da się tworzyć mangę traktującą o tworzeniu mangi? Przedstawiać kolejne etapy pracy autorów, redaktorów i tygodnika wypełnionego shounenami? Jak widać na przykładzie Bakumana nawet kilkanaście tomików nie stanowi problemu.

Po raz kolejny przewodni bohaterowie – Shuujin i Saikou – otrzymują zastrzyk motywacji płynący wprost z redakcji magazynu Jump, w którym...

KOLEJNY MŁODY GENIUSZ

Po tym, jak pierwsze dwanaście tomów "Bakumana" pochłonąłem właściwie na raz, pojawił się spory problem - oczekiwanie na kolejne. Jeszcze czas, jakiego potrzeba było by na rynku pojawiła się trzynasta część nie był w moim przypadku zbyt długi, wynosił bowiem ok trzech tygodni, ale na czternastą czekać już musiałem ponad dwa miesiące. Warto jednak było, jak zawsze zresztą. Emocje, humor, klimat i te rozwlekłe rozmowy, które zamiast nudzić, wciągają... Wszystko to po raz kolejny pokazało mi dlaczego tak uwielbiam "Bakumana" i co wyróżnia go na tle innych podobnych serii.

Czy twórca, który sam dostaje propozycję by oceniał prace innych twórców może czuć się uprzywilejowany? A tym bardziej profesjonalistą, którego pozycja jest tak ugruntowana, że nie ma się czego obawiać? Jeśli chodzi o to pierwsze, to jak najbardziej, niestety w przypadku tej drugiej opcji mangowy świat jest bezwzględny. Przekonuje się o tym duet Muto Ashirogi, kiedy staje w obliczu oceny prac młodych twórców. Ich uwagę zwraca szczególnie jeden, Tooru Nanamine, który nie dość, że stworzył historię bardzo podobną do ich prac, to jeszcze zrobił to w lepszy, niż oni sposób. Motywuje to obu twórców do jeszcze cięższej pracy, jednak czy będą w stanie dorównać kolejnemu młodemu geniuszowi? Jednocześnie pojawia się inna kwestia – nie tylko prace Nanamine wydają się być znajome, ale tak samo jego nazwisko…

Całość recenzji na moim blogu: http://ksiazkarniablog.blogspot.com/2018/08/bakuman-14-tsugumi-ohba-takeshi-obata.html

KOLEJNY MŁODY GENIUSZ

Po tym, jak pierwsze dwanaście tomów "Bakumana" pochłonąłem właściwie na raz, pojawił się spory problem - oczekiwanie na kolejne. Jeszcze czas, jakiego potrzeba było by na rynku pojawiła się trzynasta część nie był w moim przypadku zbyt długi, wynosił bowiem ok trzech tygodni, ale na czternastą czekać już musiałem ponad dwa miesiące. Warto jednak...