Rok we mgle

Czasami chwila nieuwagi wystarczy aby dziecko mogło zaginąć. Taka właśnie sytuacja została przedstawiona w książce pt."Rok we mgle" autorstwa Michelle Richmond. Już na samym początku książki przez chwilową nieuwagę głównej bohaterki znika kilkuletnia dziewczynka (Emma), która jest córką jej narzeczonego. Kobieta powiadamia policję i zaczynają się poszukiwania, które trwają przez prawie całą książkę. Nikt nie wie co mogło stać się z dziewczynką. Policja uważa, że mogła się ona utopić w morzu, ale główna bohaterka nie chce w to uwierzyć. Czy Emma się odnajdzie? Czy już na zawsze pozostanie zaginiona? Aby poznać odpowiedź zachęcam do przeczytania.
Książka jest dobrze napisana i podobała mi się, choć momentami fabuła trochę się dłużyła i brakowało mi jakieś większej akcji. W porównaniu z poprzednią książką autorki "I że Cię nie opuszczę" ta zajmuje drugie miejsce, ponieważ w poprzednich była większa akcja i tym samym była trochę ciekawsza

Czasami chwila nieuwagi wystarczy aby dziecko mogło zaginąć. Taka właśnie sytuacja została przedstawiona w książce pt."Rok we mgle" autorstwa Michelle Richmond. Już na samym początku książki przez chwilową nieuwagę głównej bohaterki znika kilkuletnia dziewczynka (Emma), która jest córką jej narzeczonego. Kobieta powiadamia policję i zaczynają się poszukiwania, które trwają...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo ciekawa książka, fajnie przedstawia spojrzenie na naszą pamięć i wspomnienia.

Bardzo ciekawa książka, fajnie przedstawia spojrzenie na naszą pamięć i wspomnienia.

Pokaż mimo to

Nie dajcie się zwieść opisom na okładce. To nie jest thriller psychologiczny. To powieść psychologiczna. Nie porównujcie do powieści Abbie Taylor "Dziecko Emmy", bo będziecie zawiedzeni.
Abby jest na plaży z sześcioletnią córeczką swego narzeczonego. Wystarczyła chwila nieuwagi i dziecko znika. Rozpoczyna się mozolne poszukiwanie dziecka i prawdy o jego zniknięciu, które trwa wiele dni składających się na kolejne miesiące. Jeżeli poszukiwania nie dają efektu, który moment jest tym, w którym należy zawiesić poszukiwania, by móc sobie powiedzieć, że uczyniło się naprawdę wszystko co w ludzkiej mocy? Determinacja jest jedyną bronią Abby.
Akcja powieści to przyspiesza, to znów zwalnia zapadając się w niewielkie nowelki na temat zapamiętywania, zapominania, pamięci, fotografii i wydarzeń z dotychczasowego życia bohaterki. Zakończenie raczej liryczne niż dramatyczne.
Powieść nie wywołała u mnie szalonego pędu do poznania finału, raczej stała się asumptem do kilku refleksji i zadumań. Ocena: silne 6.
.
PS. Uważam, że Emma zaginęła 22 lipca 2014 r. Dlaczego? Dlatego że 24 dni później była niedziela, słowa Every song's a comeback, Every moment's a little bit later zespołu Wilco pochodzą z albumu Yankee Hotel Foxtrot z 2002 r.

Nie dajcie się zwieść opisom na okładce. To nie jest thriller psychologiczny. To powieść psychologiczna. Nie porównujcie do powieści Abbie Taylor "Dziecko Emmy", bo będziecie zawiedzeni.
Abby jest na plaży z sześcioletnią córeczką swego narzeczonego. Wystarczyła chwila nieuwagi i dziecko znika. Rozpoczyna się mozolne poszukiwanie dziecka i prawdy o jego zniknięciu, które...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książkę czytało się szybko, chociaż czasami nudno.

Bohaterów polubiłam, chociaż niektóre ich zachowania czy wybory wydawały mi się być niewłaściwe.

Fabuła jest prosta, ale ciekawa. Przez większość czasu książka lekko mnie nudziła, a zakończenie nie zaskoczyło mnie jakoś bardzo. Samo zakończenie historii jak dla mnie jest nie dopowiedziane.

Mimo wszystko książka nie była zła, więc polecam przeczytać z nastawieniem, że nie będzie to coś wybitnego.

Książkę czytało się szybko, chociaż czasami nudno.

Bohaterów polubiłam, chociaż niektóre ich zachowania czy wybory wydawały mi się być niewłaściwe.

Fabuła jest prosta, ale ciekawa. Przez większość czasu książka lekko mnie nudziła, a zakończenie nie zaskoczyło mnie jakoś bardzo. Samo zakończenie historii jak dla mnie jest nie dopowiedziane.

Mimo wszystko książka nie była...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Strasznie nudna. Najpierw myślałam, że będzie ciekawie. Potem zrobiło się strasznie nuuudnoooo. Opuściłam całkowicie środek i zajrzałam na koniec, bo ciekawiło mnie jak się sprawa rozwiąże. Ten koniec też był bezpłciowy.

Strasznie nudna. Najpierw myślałam, że będzie ciekawie. Potem zrobiło się strasznie nuuudnoooo. Opuściłam całkowicie środek i zajrzałam na koniec, bo ciekawiło mnie jak się sprawa rozwiąże. Ten koniec też był bezpłciowy.

Pokaż mimo to

Kilka stron mnie wciągnęło, ale ta przeszłość powtarzająca się co kilka stron zbijała rosnące napięcie. Ciekawe czy inne książki tej Autorki są równie zagmatwane?

Kilka stron mnie wciągnęło, ale ta przeszłość powtarzająca się co kilka stron zbijała rosnące napięcie. Ciekawe czy inne książki tej Autorki są równie zagmatwane?

Pokaż mimo to

Ale się wynudziłam…
Nie mam pojęcia jak można tak zepsuć świetnie zapowiadającą się historię.
Wciąż zastanawiam się, co sobie autorka myślała wplątując wspomnienia z wydarzeniami bieżącymi, które mieszały się jedne z drugimi, które sprowadziły w mojej głowie chaos.
Jestem zła, zrezygnowana. Spodziewałam się czegoś więcej, bo intrygująco się zaczęło.
Zamiast zaskakujących zwrotów akcji i zawrotnego tempa, to walczymy ze snem, gdyż wszystko dzieje się tak powoli…


Abby chce wyjść za Jake’a, ale on już ma dziecko z poprzedniego małżeństwa – Emmę.
Dziewczynka ma 6 lat i zostaje pod opieką przyszłej macochy.
Abby zabiera Emmę na plażę, wystarczy chwila, by odmieniła całe jej życie.
Emmma znika, a dla kobiety rozpoczyna się najgorszy rok w jej życiu.

Poznajemy wszystko z punktu widzenia Abby. Kobieta jest tak nostalgiczna, niezdecydowana i według moich kryteriów zdemoralizowana, że nie mogłam zapałać do niej ani cieniem sympatii.
Czy jej współczułam? Owszem. To chyba sytuacja, której się nie życzy nikomu, nawet najgorszemu wrogowi. Ale moje myśli same krzyczały „sama sobie była winna”.

Jestem rozczarowana takim obrotem spraw. Te zakończenie, takie przewidywalne, że miałam ochotę cisnąć tą książką w kąt. Niewiarygodne jest dla mnie, aby policja nie sprawdziła wszelakich tropów, tym bardziej, że rodzinę zawsze się bierze szczegółowo pod lupę, rozdrabniając na wszystkie części.
Męczące było czytanie o falach i o zwyczajach surferów. Miałam po wyżej uszu lamentowania Abby i ciągłych powrotów do przeszłości, które nic nie wnosiły, po za marnowaniem kolejnych stron, w tym mojego czasu.
Nie polecam, chyba, żeby zastosować do szybkiego usypiania.

Ale się wynudziłam…
Nie mam pojęcia jak można tak zepsuć świetnie zapowiadającą się historię.
Wciąż zastanawiam się, co sobie autorka myślała wplątując wspomnienia z wydarzeniami bieżącymi, które mieszały się jedne z drugimi, które sprowadziły w mojej głowie chaos.
Jestem zła, zrezygnowana. Spodziewałam się czegoś więcej, bo intrygująco się zaczęło.
Zamiast zaskakujących...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niestety bardzo przeciętna książka ... dużo niepotrzebnych opisów i wracania do przeszłości, a za mało akcji, zaskakujących zwrotów akcji, czy nawet strachu. Prawdę mówiąc wynudziłam się czytając tę książkę.

Niestety bardzo przeciętna książka ... dużo niepotrzebnych opisów i wracania do przeszłości, a za mało akcji, zaskakujących zwrotów akcji, czy nawet strachu. Prawdę mówiąc wynudziłam się czytając tę książkę.

Pokaż mimo to

Rozczarowanie. Po bardzo dobrym, trzymającym w napięciu i wciągającym początku, nastąpił gwałtowny spadek akcji. Niektóre historie były tak od czapy, że je zwyczajnie omijałam - czasami i całe strony - by znaleźć coś ciekawego, co doprowadzi mnie do rozwiązania zaginięcia dziecka. Zakończenie nierealistyczne, dziwne, mocno naciągane. Język książki w porządku, czytało się ją szybko i lekko; no, może gdyby nie te niepotrzebne dłużyzny i historie nie mające nic wspólnego z główną.

Rozczarowanie. Po bardzo dobrym, trzymającym w napięciu i wciągającym początku, nastąpił gwałtowny spadek akcji. Niektóre historie były tak od czapy, że je zwyczajnie omijałam - czasami i całe strony - by znaleźć coś ciekawego, co doprowadzi mnie do rozwiązania zaginięcia dziecka. Zakończenie nierealistyczne, dziwne, mocno naciągane. Język książki w porządku, czytało się ją...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jestem fanką kryminałów, thrillerów. Gdy wzięłam książkę do ręki wydała się być bardzo ciekawa. Jednak ten był zbyt specyficzny... i ciągnący się. Książka ma 460 stron, więc nie jest zbyt długą lekturą lecz biorąc pod uwagę fabułę trochę to trwało 😅 Po głównym zdarzeniu niewiele się dzieje. Na początku myślałam że rozkręci się w połowie. Jest sporo opisów, rozmyślań bohaterki i mało dialogów- za którymi przepadam. Już w ostatnim rozdziale pominęłam niektóre opisy bo po prostu mnie nudziły. Trochę to mi się ciągnęło ale z drugiej strony czytałam kolejne rozdziały z niecierpliwością i jakąś nadzieją na akcję.
Zakończenie..... trochę nijakie i nawet podejrzewałam takie wyjaśnienie sprawy, a samo odnalezienie nie jest dla mnie realistyczne. Nie jest to zła powieść, ale z tego gatunku na pewno czytałam lepsze. Jesli ktoś lubi książki z opisami i rozmyśleniami bohaterów polecam, jeśli natomiast sama bym miała polecić to jednak zaproponowałabym coś innego. Dałabym tak 5,5/10.

Jestem fanką kryminałów, thrillerów. Gdy wzięłam książkę do ręki wydała się być bardzo ciekawa. Jednak ten był zbyt specyficzny... i ciągnący się. Książka ma 460 stron, więc nie jest zbyt długą lekturą lecz biorąc pod uwagę fabułę trochę to trwało 😅 Po głównym zdarzeniu niewiele się dzieje. Na początku myślałam że rozkręci się w połowie. Jest sporo opisów, rozmyślań...

więcej

mniej

Pokaż mimo to