Rok we mgle

Rozczarowanie. Po bardzo dobrym, trzymającym w napięciu i wciągającym początku, nastąpił gwałtowny spadek akcji. Niektóre historie były tak od czapy, że je zwyczajnie omijałam - czasami i całe strony - by znaleźć coś ciekawego, co doprowadzi mnie do rozwiązania zaginięcia dziecka. Zakończenie nierealistyczne, dziwne, mocno naciągane. Język książki w porządku, czytało się ją szybko i lekko; no, może gdyby nie te niepotrzebne dłużyzny i historie nie mające nic wspólnego z główną.

Rozczarowanie. Po bardzo dobrym, trzymającym w napięciu i wciągającym początku, nastąpił gwałtowny spadek akcji. Niektóre historie były tak od czapy, że je zwyczajnie omijałam - czasami i całe strony - by znaleźć coś ciekawego, co doprowadzi mnie do rozwiązania zaginięcia dziecka. Zakończenie nierealistyczne, dziwne, mocno naciągane. Język książki w porządku, czytało się ją...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jestem fanką kryminałów, thrillerów. Gdy wzięłam książkę do ręki wydała się być bardzo ciekawa. Jednak ten był zbyt specyficzny... i ciągnący się. Książka ma 460 stron, więc nie jest zbyt długą lekturą lecz biorąc pod uwagę fabułę trochę to trwało 😅 Po głównym zdarzeniu niewiele się dzieje. Na początku myślałam że rozkręci się w połowie. Jest sporo opisów, rozmyślań bohaterki i mało dialogów- za którymi przepadam. Już w ostatnim rozdziale pominęłam niektóre opisy bo po prostu mnie nudziły. Trochę to mi się ciągnęło ale z drugiej strony czytałam kolejne rozdziały z niecierpliwością i jakąś nadzieją na akcję.
Zakończenie..... trochę nijakie i nawet podejrzewałam takie wyjaśnienie sprawy, a samo odnalezienie nie jest dla mnie realistyczne. Nie jest to zła powieść, ale z tego gatunku na pewno czytałam lepsze. Jesli ktoś lubi książki z opisami i rozmyśleniami bohaterów polecam, jeśli natomiast sama bym miała polecić to jednak zaproponowałabym coś innego. Dałabym tak 5,5/10.

Jestem fanką kryminałów, thrillerów. Gdy wzięłam książkę do ręki wydała się być bardzo ciekawa. Jednak ten był zbyt specyficzny... i ciągnący się. Książka ma 460 stron, więc nie jest zbyt długą lekturą lecz biorąc pod uwagę fabułę trochę to trwało 😅 Po głównym zdarzeniu niewiele się dzieje. Na początku myślałam że rozkręci się w połowie. Jest sporo opisów, rozmyślań...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

No cóż...przez większą część nic się nie dzieje. Akcja nabiera tempa, gdy Abby wyrusza w poszukiwaniu Emmy aż do Kostaryki i to by w zasadzie było na tyle. Miałam nadzieję, że to wszystko jakoś się rozkręci, ale tak się nie dzieje. Można przeczytać, aczkolwiek jak ktoś oczekuje dreszczyka emocji to go nie doświadczy. Książka nijaka.

No cóż...przez większą część nic się nie dzieje. Akcja nabiera tempa, gdy Abby wyrusza w poszukiwaniu Emmy aż do Kostaryki i to by w zasadzie było na tyle. Miałam nadzieję, że to wszystko jakoś się rozkręci, ale tak się nie dzieje. Można przeczytać, aczkolwiek jak ktoś oczekuje dreszczyka emocji to go nie doświadczy. Książka nijaka.

Pokaż mimo to

Jej, ta książkę jest nie do przeczytania... po ponad 200 str. poddałam się...
Nigdy nie przerywam czytania, brnę do końca, ale tu nie potrafię...

Jej, ta książkę jest nie do przeczytania... po ponad 200 str. poddałam się...
Nigdy nie przerywam czytania, brnę do końca, ale tu nie potrafię...

Pokaż mimo to

Książka zaczyna się bardzo interesująco, do połowy czytałam z nadzieją, że się „rozkręci”. Od połowy zaczęłam zwyczajnie omijać niektóre opisy, później całe strony. Zatrzymywałam się na rozdziałach, które mogłyby zbliżyć mnie do czegoś istotnego, mającego związek ze zniknięciem małej dziewczynki. Zakończenie zaskakujące ale książka po prostu nudna.

Książka zaczyna się bardzo interesująco, do połowy czytałam z nadzieją, że się „rozkręci”. Od połowy zaczęłam zwyczajnie omijać niektóre opisy, później całe strony. Zatrzymywałam się na rozdziałach, które mogłyby zbliżyć mnie do czegoś istotnego, mającego związek ze zniknięciem małej dziewczynki. Zakończenie zaskakujące ale książka po prostu nudna.

Pokaż mimo to

Po poprzedniej książce tej autorki "I że cię nie opuszczę" nie mogłam się doczekać aż wezmę się za tą książkę. Książka ta mnie zwyczajnie zmęczyła i zawiodła.

Po poprzedniej książce tej autorki "I że cię nie opuszczę" nie mogłam się doczekać aż wezmę się za tą książkę. Książka ta mnie zwyczajnie zmęczyła i zawiodła.

Pokaż mimo to

Pierwsze spotkanie z tą autorką. Czytając książkę dzięki narratorowi i głównej bohaterce można samemu poczuć te wszystkie emocję. Strata bliskiej osoby boli nas, tym mocniej jeśli jest to dziecko. Wraz z Abby przechodzimy wszystkie etapy. Od strachu po poczucie, że już nic nie można zrobić, aż po złość na los, że mógł do czegoś takiego dopuścić. Główna bohaterka do samego końca nie traci nadziei na pozytywne zakończenie swoich poszukiwań i jak to w powieści tak się dzieje. Choć czytelnik spodziewa się tego szybciej to następuje to w momencie, kiedy wydaje się że wszystko już jest skończone. Książka która daje do myślenia. Biologiczna rodzina choć najlepsza też może krzywdzić i dziecko jednak wie od samego początku, kto troszczy się o nie najlepiej. Powieść faworyzuje biologiczne więzi pod sam koniec i główna bohaterka pomimo swojego niezwykłego zaangażowania zostaje z niczym. Ma szansę rozpocząć wszystko od nowa. Czy się odważy? Książka przedstawia również pasję do fotografii, która jak nic innego potrafi uchwycić moment jedyny w swoim rodzaju. Warto czasem w wolnej chwili zajrzeć do tej lektury, sama w sobie jest kobiecą powieścią. Jednak patrząc przez pryzmat psychologi i zachowań bohaterów w związku z wydarzeniami pozwala się zastanawiać nad tym jak my byśmy się w podobnej sytuacji zachowywali. Czy bylibyśmy tak uparci jak Abby i ufali intuicji, czy tak jak Jack pogodzili byśmy się z najgorszym i starali się żyć dalej. Polecam szczególnie rodzicom, aby pilnowali dzieci, bo czasem chwila nieuwagi wystarczy by stracić swoje szczęście.

Pierwsze spotkanie z tą autorką. Czytając książkę dzięki narratorowi i głównej bohaterce można samemu poczuć te wszystkie emocję. Strata bliskiej osoby boli nas, tym mocniej jeśli jest to dziecko. Wraz z Abby przechodzimy wszystkie etapy. Od strachu po poczucie, że już nic nie można zrobić, aż po złość na los, że mógł do czegoś takiego dopuścić. Główna bohaterka do samego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo zmęczyło mnie czytanie tej książki. Co więcej, byłam rozdrażniona. Czekałam na jakąś "akcję", na cokolwiek. Nic się nie stało. Nuda

Bardzo zmęczyło mnie czytanie tej książki. Co więcej, byłam rozdrażniona. Czekałam na jakąś "akcję", na cokolwiek. Nic się nie stało. Nuda

Pokaż mimo to

Przydługie opisy i totalnie beznadziejne zakończenie, jakby autorce zabrakło pomysłu na ciekawy finisz.

Przydługie opisy i totalnie beznadziejne zakończenie, jakby autorce zabrakło pomysłu na ciekawy finisz.

Pokaż mimo to

Spodziewałem się czegoś innego , ale i tak jest rewelacja choć kilka rozdziałów jest nudnych i nic nie wznoszących. W porwaniu Emmy nie było nic zaskakującego. Główna bohaterka od początku podejrzewała parę z plaży i miała rację. Motyw matki Emmy jako tej co zleciła porwanie nie zrobił wrażenia. Samo zakończenie smutne. Niby Abby odnalazła Emmę , ale nie może się z Nią widywać. A ojciec Emmy strasznie mnie wkurzał. Miałem ochotę Go udusić. Zwłaszcza na koniec;/ Na plus za to główna bohaterka i Jej determinacja. Gdyby nie Ona Emma nigdy by nie wróciła.

Spodziewałem się czegoś innego , ale i tak jest rewelacja choć kilka rozdziałów jest nudnych i nic nie wznoszących. W porwaniu Emmy nie było nic zaskakującego. Główna bohaterka od początku podejrzewała parę z plaży i miała rację. Motyw matki Emmy jako tej co zleciła porwanie nie zrobił wrażenia. Samo zakończenie smutne. Niby Abby odnalazła Emmę , ale nie może się z Nią...

więcej

mniej

Pokaż mimo to