NA STRAŻY NIESKOŃCZONOŚCI

No to tak – jest już Warlock w MCU, za sprawą nowych „Strażników Galaktyki” (zanosiło się na to od lat, ale dopiero się doczekaliśmy jego występu),więc postanowiłem sięgnąć sobie po jakieś solowe jego przygody. A skoro już mam wszystkie te „… Nieskończoności”, a ten konkretny tom to nic innego, jak pomost między „Rękawicą”, a „Wojną”, wybór był prosty. No i fajnie wyszło. Może nie jest to wielkie dzieło, ale powiem szczerze, że naprawdę daje radę. I jeszcze graficznie to już w ogóle dobrze mi robi, bo rysunki są tu bez porównania lepsze od tego, co znamy z dodatków do „Wojny Nieskończoności”.

Starcie z władającym Rękawicą Nieskończoności Thanosem się skończyło. Ale Kamienie Nieskończoności to spory problem, coś trzeba z tym zrobić, tak rodzi się Straż Nieskończoności, która ma ich strzec. Tylko czy to nie zbyt wielka odpowiedzialność?

http://ksiazkarniablog.blogspot.com/2023/05/warlock-ludzie-nazwa-go-warlockiem.html

NA STRAŻY NIESKOŃCZONOŚCI

No to tak – jest już Warlock w MCU, za sprawą nowych „Strażników Galaktyki” (zanosiło się na to od lat, ale dopiero się doczekaliśmy jego występu),więc postanowiłem sięgnąć sobie po jakieś solowe jego przygody. A skoro już mam wszystkie te „… Nieskończoności”, a ten konkretny tom to nic innego, jak pomost między „Rękawicą”, a „Wojną”, wybór był...

Jak wiecie, nie jestem fanką starszych komiksów. No ale zawsze musi znaleźć się ten jeden potwierdzający regułę wyjątek, który mimo wszystko trafi do serca. Takim właśnie wyjątkiem okazał się „Warlock” z kolekcji „Superbohaterowie Marvela”.
Już od razu naprostuję – nie jest to aż tak stary komiks, bo pochodzi on z początku lat dziewięćdziesiątych. Przez to główna historia (o debiucie za chwilę) przejawia cechy i tych starszych, jak i tych nowszych komiksów. Starszy nurt widać jeszcze w rysunkach. Natomiast ten nowszy można zauważyć już w krótszych, zwięźlejszych dialogach i dużo mniejszej ilości kwestii narratora. Dla mnie, jako fanki współcześniejszych komiksów, ta zmiana wyszła na lepsze.
Przejdźmy do wcześniej wspomnianego debiutu. Jest to pierwsze pojawienie się Warlocka pod tym imieniem, a nie debiut postaci w uniwersum w ogóle (przedtem występował tam jako On). Zeszyty z racji powstania w latach siedemdziesiątych niestety przejawiają tylko cechy tych starszych komiksów. Krótko mówiąc – nie przekonały mnie do siebie. Nie kupiłabym dalszych historii z postacią, bo ta po prostu mnie wynudziła.
Co innego jednak główna historia, która spodobała mi się. Jest to zasługa między innymi widocznych zmian, o których rozpisałam się już wcześniej. Dzięki temu akcja komiksu była dość szybka, nie była sztucznie spowalniana. Przez to też nie było mowy o nudzie czy przeciągłym ziewaniu. Jednak największa zasługa jest w scenariuszu. Spotykamy Warlocka w momencie tworzenia przez niego Straży Nieskończoności, których zadaniem jest strzeżenie znanych z filmów Marvela Kamieni Nieskończoności. Jednak, jak możemy się spodziewać, rola Strażnika nie należy do najłatwiejszych czy najbezpieczniejszych i nie wszystko idzie po ich myśli. Bardzo podobało mi się, jak Adam Warlock zbierał grupę i jak decydował o podziale Kamieni między Strażą. Ale to nie wszystko, co dostajemy w tym komiksie. Co jeszcze tam na nas czeka? Dużo akcji, dużo bitew (w tym tych kosmicznych),a nawet dużo humoru. Jest on co prawda na różnych poziomach, ale mimo wszystko spełnia swoje zadanie, czyli śmieszy.
Czy polecam „Warlocka”? Jeśli nie macie nic przeciwko starszym komiksom to jak najbardziej! Dobrze przedstawia Warlocka osobom, które nie miały przedtem żadnej styczności z postacią, a ci, który go znają i kochają nie powinni się nudzić w trakcie czytania tego komiksu. A mi pozostało tylko czekać na moment, kiedy Adam wreszcie zawita w filmowym uniwersum Marvela.

Jak wiecie, nie jestem fanką starszych komiksów. No ale zawsze musi znaleźć się ten jeden potwierdzający regułę wyjątek, który mimo wszystko trafi do serca. Takim właśnie wyjątkiem okazał się „Warlock” z kolekcji „Superbohaterowie Marvela”.
Już od razu naprostuję – nie jest to aż tak stary komiks, bo pochodzi on z początku lat dziewięćdziesiątych. Przez to główna historia...