Między niebem a niebem

Zacznę może od tego, że do książki ,,Między niebem a niebem” podchodziłam 2 razy. Za pierwszym razem przeczytałam kilkanaście pierwszych stron, a potem odłożyłam książkę na półkę. Nie ukrywam, że zniechęciłam się nudnym początkiem. Kilka dni temu postanowiłam, że dam jej drugą szansę. Wciąż uważam, że zaczyna się dość nudno. Dopiero po pewnym wydarzeniu w życiu głównej bohaterki akcja w końcu zaczyna się rozwijać. Całe jej życie wywraca się do góry nogami. Nowa szkoła, ludzie, dom. Zakończenie jest troszkę smutne i miłe zarazem, jednak jak dla mnie bez większego szału. Książkę czyta się miło, jak miniemy moim zdaniem nudny początek. Nie trzeba jakoś przy dużo niej myśleć i rozgryzać fabułę.

Zacznę może od tego, że do książki ,,Między niebem a niebem” podchodziłam 2 razy. Za pierwszym razem przeczytałam kilkanaście pierwszych stron, a potem odłożyłam książkę na półkę. Nie ukrywam, że zniechęciłam się nudnym początkiem. Kilka dni temu postanowiłam, że dam jej drugą szansę. Wciąż uważam, że zaczyna się dość nudno. Dopiero po pewnym wydarzeniu w życiu głównej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Powiem tak musiałam tą książkę przeczytać jako nauczyciel ... I jest to typowa książka dla młodzieży. Uczy nas spojrzenia na innych nastolatków, którzy przeżyli huragan Katrina. Całe życie później po nim. Kiedy musieli się ewakuować i zamieszkać w innych stanach i obcym miejscu. Niektórzy zatrzymali się u rodzin inni mieli przydzielone inne miejsca. Jest to właśnie książka o byciu nastolatkiem i odnalezieniu się w nowej rzeczywistości.
"Ona jest w środku, "zawieszona pomiędzy niebem a niebem".
"Nie mogę pozbyć się wrażenia, że jestem jak Evangeline, zawieszona pomiędzy niebem, a niebem: nieskończonym i nieopisanie słodkim niebem nad domem oraz tym tutaj, gdzie ciemne chmury są obszyte srebrnymi lamówkami."

Powiem tak musiałam tą książkę przeczytać jako nauczyciel ... I jest to typowa książka dla młodzieży. Uczy nas spojrzenia na innych nastolatków, którzy przeżyli huragan Katrina. Całe życie później po nim. Kiedy musieli się ewakuować i zamieszkać w innych stanach i obcym miejscu. Niektórzy zatrzymali się u rodzin inni mieli przydzielone inne miejsca. Jest to właśnie książka...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mi osobiście książka jak najbardziej przypadła do gustu. Tak jak na samym początku akcja zazbytnio mnie nie porwała, tak im dalej zagłębiałam się w lekturę, tym ta stawała się ciekawsza. Miejscami trzyma w niepewności, czyta się ja szybko i przyjemnie. Na taką pochlebną opinię dołożyło się jeszcze zakończenie, w którym tak jak lubię, wszystkie przewijajsce się przez powieść wątki, zostały wyjaśnione. Myślę, że z czystym sumieniem mogę ją polecić jaką książkę wartą przeczytania.

Mi osobiście książka jak najbardziej przypadła do gustu. Tak jak na samym początku akcja zazbytnio mnie nie porwała, tak im dalej zagłębiałam się w lekturę, tym ta stawała się ciekawsza. Miejscami trzyma w niepewności, czyta się ja szybko i przyjemnie. Na taką pochlebną opinię dołożyło się jeszcze zakończenie, w którym tak jak lubię, wszystkie przewijajsce się przez...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Polecam książkę, ale z góry ostrzegam przed beznadziejną korektą. Przykłady:
1.Dowiadujemy się, że córka siostry matki Evangeline (czyli po prostu jej kuzynka) to Ami, by dwie linijk później przeczytać, że ma na imię Amy. Obie wersje występują w książce kilkakrotnie.
2.Podobny przykład- koleżanka Mandy ma na imię Lucy, a raz się spotykamy z nazwaniem jej Lacy.
3.Zamiast "a nie" mamy "anie nie". WTF?!

Nie chce mi się już więcej wymieniać. Resztę znajdźcie sami.

Polecam książkę, ale z góry ostrzegam przed beznadziejną korektą. Przykłady:
1.Dowiadujemy się, że córka siostry matki Evangeline (czyli po prostu jej kuzynka) to Ami, by dwie linijk później przeczytać, że ma na imię Amy. Obie wersje występują w książce kilkakrotnie.
2.Podobny przykład- koleżanka Mandy ma na imię Lucy, a raz się spotykamy z nazwaniem jej Lacy.
3.Zamiast "a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie urzekła mnie, dobrze, że już mam ją za sobą.

Nie urzekła mnie, dobrze, że już mam ją za sobą.

Pokaż mimo to

Niekiedy przeciwności losu kształtują tak nasze życie, że nie mamy wyboru, jak je zmienić, pogodzić się ze swoim losem i na nowo odbudować swoją rutynę w której czujemy się dobrze i staje naszy, azylem. Tak dzieje się w przypadku głównej bohaterki, Evangeline, która mieszka w Luizjanie jak wiadomo na tych terenach, huragany to norma do której ludzie się przyzwyczajają i wiedzą co w razie niebezpieczeństwa mają robić. Stąd też, gdy jest ogłoszony alarm odnośnie huraganu Katrina, rodzina dziewczyny zabiera to, co najważniejsze i wyjeżdża w stronę Atlanty, gdzie mogą się zatrzymać u bliskiej rodziny i przetrwać te trudne chwile. Jednak gdy huragan ustaje, dziewczyna wie, że nie ma do czego wracać, siła natury wraz ze sobą zabrała wszystko. Teraz jedyne co zostaje to odbudować swoje życie, nie załamywać się co jest w tym przypadku tak ciężkie i wiadomo jak mrocznie, musi być podczas odbudowy życie. Podczas tego wszystkiego, dni pełnych bólu pojawia się Tru, chłopak który okaże się zbawieniem dla dziewczyny, lecząc jej dotychczas rozszarpane na kawałki życie.
Na rynku jest wiele książek, które w sobie pod otoczką fabuły mają opowiadać o miłości, przyjaźni czy rodzinę, ale pomimo tego zawsze można wśród nich znaleźć coś, co bez reszty może zainteresować, pokazuje to, że mimo wartości, które można powtarzać w każdej lekturze, są one motorem który napędza wiele fabuł, które później przekazują wiele pięknych chwil jak również i te smutne. Tym właśnie jest życie w którym pełno i chwil na smutek, ale także na radość. Dlatego nie potrafię wobec takich książek obejść obojętnie i zawsze z ciekawością sięgam po nie, chcąc się z nich dowiedzieć czegoś nowego.

Niekiedy przeciwności losu kształtują tak nasze życie, że nie mamy wyboru, jak je zmienić, pogodzić się ze swoim losem i na nowo odbudować swoją rutynę w której czujemy się dobrze i staje naszy, azylem. Tak dzieje się w przypadku głównej bohaterki, Evangeline, która mieszka w Luizjanie jak wiadomo na tych terenach, huragany to norma do której ludzie się przyzwyczajają i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka, która daje nadziej, że po burzy wychodzi słońce

Książka, która daje nadziej, że po burzy wychodzi słońce

Pokaż mimo to

Huragan Katirna dla większości Europejczyków był tylko newsem zza oceanu. Niemniej, dla wielu tysięcy ludzi Katrina oznaczała koniec życia jakie dotychczas znali. Tak było także z Evangeline - szesnastoletnią bohaterką powieści O'Sullivan - jej rodziną, znajomymi, przyjaciółmi, którzy żyją w małej miejscowości w Luizjanie. Nie miałam ogromnych oczekiwań wobec tej powieści, nie śniłam o niej po nocach na pół roku przed premierą, ale z całą pewnością wszystkie tragiczne, przykre i wzruszające momenty z "Między niebem a niebem" będą śnić mi się teraz, po przeczytaniu tej książki.

Ciąg dalszy: morderczynimarzen.blogspot.com/2018/08/miedzy-niebem-niebem-joanne-osullivan.html

Huragan Katirna dla większości Europejczyków był tylko newsem zza oceanu. Niemniej, dla wielu tysięcy ludzi Katrina oznaczała koniec życia jakie dotychczas znali. Tak było także z Evangeline - szesnastoletnią bohaterką powieści O'Sullivan - jej rodziną, znajomymi, przyjaciółmi, którzy żyją w małej miejscowości w Luizjanie. Nie miałam ogromnych oczekiwań wobec tej powieści,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pełna ciepła i świata widzianego oczyma 16-latki książka.
Pewnego dnia z hukiem równym jedynie huraganowi Katrina zmienia się życie młodej dziewczyny. Wraz z przejściem huraganu cała rodzina staje przed nowymi wyzwaniami. Nowe miejsce, nowi ludzie, nowe otoczenie. Kto z nich zaakceptuje nowe warunki, kto będzie musiał wrócić na miejsce niemal zniesione z powierzchni ziemi, kto poczuje się w nowej rzeczywistości niemal lepiej niż w starej? Jak zmieni się rodzina jako rodzina i poszczególni jej członkowie?
Kilka trudnych pytań na które autorka stara się odpowiedzieć w toku historii, część z odpowiedzi realizuje z powodzeniem, część nie do końca może zadowolić odbiorcę, ale co ważne było dla mnie, odpowiedzi udzielane są zgodnie z okiem młodej dziewczyny. Mamy więc wybuchy złości, ale i przerzucanie odpowiedzialności, brak nici porozumienia z matką. Pojawia się wiele punktów zapalnych, które tak charakteryzują kontakty rodziców z nastolatkami.
Mnie książka przypadła do gustu. Obraz zniszczeń po huraganie okiem młodego człowieka robi wrażenie, niemal tak duże, jak potrzeba głównej bohaterki do powrotu do miejsca, które kiedyś było jej domem. Przyjemna choć rzeczywiście mocno nastoletnia miłość, która jak się okazuje przetrwa nie tylko huragan atmosferyczny, ale i ten jaki są w stanie zafundować bohaterom „koleżanki” i „znajomi”.
Jak dla mnie pozycja może nie jest wyjątkowo porywająca i do zapamiętania na wieki, ale warto do niej zajrzeć w wolnej chwili bez sprecyzowanych potrzeb czytelniczych.

Pełna ciepła i świata widzianego oczyma 16-latki książka.
Pewnego dnia z hukiem równym jedynie huraganowi Katrina zmienia się życie młodej dziewczyny. Wraz z przejściem huraganu cała rodzina staje przed nowymi wyzwaniami. Nowe miejsce, nowi ludzie, nowe otoczenie. Kto z nich zaakceptuje nowe warunki, kto będzie musiał wrócić na miejsce niemal zniesione z powierzchni ziemi,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Sympatyczna opowieść o trudnych problemach. O tym, że często jedna chwila może zadecydować o naszych dalszych losach. Życie Evangeline jest stałe i uporządkowanie. Mieszka z rodzicami i siostrą W uroczym miasteczku W Luizjanie. Rytm dniem nadaję woda. To ona jest źródłem utrzymania rodziny. Ojciec zarabia połowem krewetek. Evangeline z chęcią służy mu pomocą W przeciwieństwie do Mandy, która choć starsza na miano zbyt rozsądnej nie zasługuje. To istne fiu bzdziu. Centrum jej jescestwa to chilliderki i imprezy okolicznościowe oraz największe zmartwienie czy zostanie Królową Krewetek podczas festynu. Niestety życie bywa okrutnie i udziela lekkoduchom twardych lekcji. Wkrótce po bolaczkach Mandy nic nie zostaje. Nadciąga tajfun huragan, który zmiecie dom rodzinny sióstr. Jak odnajdą się w tej sytuacji gdy zostało tylko kilka osobistych przedmiotów a codziennością stało się tulanie od jednych krewnych do drugich? Co połączy Evangeline i Tru? Kim jest chłopak i czemu W pewnym momencie przestanie dawać znaki życia? Jak Evangeline poradzi sobie z traumą i depresją? Jakie będą losy jej rodziny? Naprawdę dobrze się czyta. Ciepła przyjemna historia. Nie przesadzona, ale prawdopodobna i ukazująca nie tylko blaski ale też cienie życia. Zachęcam do lektury.

Sympatyczna opowieść o trudnych problemach. O tym, że często jedna chwila może zadecydować o naszych dalszych losach. Życie Evangeline jest stałe i uporządkowanie. Mieszka z rodzicami i siostrą W uroczym miasteczku W Luizjanie. Rytm dniem nadaję woda. To ona jest źródłem utrzymania rodziny. Ojciec zarabia połowem krewetek. Evangeline z chęcią służy mu pomocą W...

więcej

mniej

Pokaż mimo to