Pośmiertnie wydany zbiór wierszy Waldemara M. Gaińskiego. Z przewijającymi się motywami miasta, kryzysu uczuć, samotności,zawiera ciekawy cykl poświęcony kotom. Waldemar M. Gaiński (ur. 16.08.1952 w Wołominie, zm. 03.02.2011 w Częstochowie). Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1986 r. był związany z Częstochową. W latach 70. XX w. był znaną postacią warszawskiego Koła Młodych przy ZLP, w XXI w. także SPP, a większą część dorosłego życia spędził w Częstochowie. Zdobywał nagrody i wyróżnienia w piętnastu ogólnopolskich konkursach poetyckich i Międzynarodowym Konkursie im. Marka Hłaski w Wiedniu w 1991 r. Jego wiersze opublikowano w czterech ogólnopolskich antologiach i tłumaczono na rosyjski, czeski, serbsko‑chorwacki, węgierski i angielski. Debiutował na łamach „Nowego Wyrazu” w 1974 r. Wiersze, prozę, recenzje i krytykę literacką publikował na łamach pism: „Autograf ”, „Dekada Literacka”, „Dyskurs”, „Dziennik Częstochowski – 24 godziny”, „Gazeta Częstochowska”, „Integracje”, „Kultura”, „Litteraria”, „Miesięcznik Literacki”, „Młoda Sztuka”, „Nowy Wyraz”, „Nurt”, „Opinia”, „Poezja”, „Radar”, „Syrenka”, „Więź”, a także na antenie Polskiego i Czeskiego Radia. Był też autorem telewizyjnego widowiska poetyckiego
pt. „Miasto” w reżyserii Jacka M. Hohensee. Autor tomików: „Poemat uliczny” (1977),„Asfaltowy blues” (1981),„Rocznik pięćdziesiąty drugi” (1988) oraz „Miasto już przestało boleć” (1997). Był laureatem Nagrody Prezydenta Częstochowy w 1997 r.