(...)
Każdy wiersz jest ekfrazą do wybranego obrazu Eidrigeviciusa, jednak autor nie zdecydował się (poza trzema wyjątkami) umieścić bezpośrednio obok siebie korespondujących tekstów i dzieł – ich miniaturki są dopiero na końcu książki. Zaskakująca decyzja, jednak, jak zakładam, nieprzypadkowa. Zgodnie z sugestią wynikającą z kompozycji książki zaczęłam więc od samych wierszy, które dzięki temu zabiegowi objawiły się najpierw jako suwerenne byty; dopiero ponowna lektura spięła je z obrazami i pokazała, na ile są ich interpretacją czy komentarzem, a na ile jedynie luźnym nawiązaniem.

30 obrazów Eidrigeviciusa – pełnych metafor, baśniowych symboli i surrealistycznych motywów, odkształconych twarzy, kukiełek o ogromnych guzikowatych oczach, unoszących się w powietrzu ludzi, drewnianoskrzydłych ptaków – to tak naprawdę niezwykle piękna i nostalgiczna opowieść o samotności, lęku, niedopasowaniu, o najważniejszych naszych emocjach i doświadczeniach. Z obcowania z nimi powstała opowieść Adama Marka wpisując się doskonale w nastrój i wewnętrzną logikę wieloznacznych i nieoczywistych dzieł Stasysa Eidrigeviciusa.
(...)

Izabela Fietkiewicz-Paszek, Elewator, 23 (1/2018)

cały artykuł:
http://alternet.poezja-art.eu/recenzje-i-omowienia-ksiazek-poetyckich/jak-dobrze-dac-sie-uwiesc-stasysowi-czyli-debiut-adama-marka/

(...)
Każdy wiersz jest ekfrazą do wybranego obrazu Eidrigeviciusa, jednak autor nie zdecydował się (poza trzema wyjątkami) umieścić bezpośrednio obok siebie korespondujących tekstów i dzieł – ich miniaturki są dopiero na końcu książki. Zaskakująca decyzja, jednak, jak zakładam, nieprzypadkowa. Zgodnie z sugestią wynikającą z kompozycji książki zaczęłam więc od samych...

Przez okrągłe oczka postaci Stasysa Eidrigeviciusa patrzymy jak przez judasza. Ktoś puka? I do tego pyta kto tam?
To po której stronie jestem i na kogo patrzę?

Czyli o tym jak w tomiku "Ptasia korona", którego autorem jest Adama Marek, strony stają się drzwiami. Tu nikt nam nic nie wyjaśni. Pozwoli raczej zajrzeć głębiej, do wnętrza
drzwi. Między obraz a słowo.

Zawsze lubiłem się huśtać, jeździć trzymając za klamkę.
Cudowna podróż!

Polecam:)

Przez okrągłe oczka postaci Stasysa Eidrigeviciusa patrzymy jak przez judasza. Ktoś puka? I do tego pyta kto tam?
To po której stronie jestem i na kogo patrzę?

Czyli o tym jak w tomiku "Ptasia korona", którego autorem jest Adama Marek, strony stają się drzwiami. Tu nikt nam nic nie wyjaśni. Pozwoli raczej zajrzeć głębiej, do wnętrza
drzwi. Między obraz a słowo.

Zawsze...