Drugi tom z przygodami Poe Damerona i jego Eskadry czarnych, jest znacznie ciekawiej napisany, niż poprzedni odcinek. Ponownie za sprawą agenta Terexa, gdyż w Star Wars chyba częściej to antagoniści są ciekawiej wykreowani. Przynajmniej dla mnie, bo protagoniści w tym uniwersum mają więcej szczęścia niż rozumu. W praktyce poza "Łotrem 1", bazują na szczęściu. Tym razem jest nieco inaczej, choć Poe do wielkich bystrzaków nie należy, mimo że autorzy właśnie tak chcą go ukazać. Pierwsze skrzypce gra tutaj niepodzielnie Terex. Mimo że nim jeszcze sięgniemy po ten komiks, możemy się domyślić jak przebiegnie fabuła, wszak jego fabuła rozgrywa się przed VII Epizodem, to i tak kibicujemy czarnemu charakterowi. Trzeba przyznać, ze Terex naprawdę ma czarną duszę i to wypada tutaj świetnie.

Akcja komiksu rozgrywa się głównie na planecie zamieszkanej przez oprychów, zwanej Kaddak. Po tym jak eskadra Czarnych cudem pokonała Terexa, agenta wywiadu pracującego dla Nowego Porządku, Poe stara dociec, kto mógł ich zdradzić. Tymczasem 3CPO wpada na trop swego informatora, który zdobył dane na temat Snoke'a. Niestety mechaniczny agent przepadł na Kaddaku, planecie piratów i szubrawców, zatem Poe wraz z swym mechanikiem i dwoma, zaufanymi droidami, rusza na poszukiwania. Nie zdaje sobie sprawy, że w tamtym miejscu Terex jest legendą.

Postać Terexa w praktyce dominuje w całym komiksie. Poe wraz z swymi towarzyszami robi co najwyżej za tło i bohaterów drugoplanowych. Nie powiem, aby mi to przeszkadzało, ale patrząc po tytule tego albumu, chyba nie taki był zamiar autorów. W obecnej sytuacji pasowałaby bowiem nazwa "Tajne życie agenta Terexa" lub coś w tym stylu. Z drugiej strony właśnie z tego powodu naprawdę przyjemnie czytało mi się ten komiks i w finale poczułem spory zawód. Wyglądało to tak jakby scenarzyście skończyły się pomysły i usilnie chciał zamknąć całą sprawę. Wyszło przez to bardzo przeciętnie przy opisach wspomnień Terexa, odnośnie jego przeszłości w szeregach Galaktycznego Imperium,

O samym Terexsie mógłbym pisać jeszcze długo wiele dobrego, ale pominąłbym przez to dwie inne, bardzo ważne postacie. Po pierwsze jego towarzysza broni z czasów dla służby Imperium oraz po jego spektakularnej klęsce na Jakku. Bohater ten wniósł w całą fabułę, jak i obraz samego agenta Nowego Porządku, bardzo wiele. Nie tylko pozwala nam zrozumieć co kieruje Terexem, ale też jak morderczą drogę przeszedł od człowieka wierzącego w ideały do bezdusznego agenta wywiadu. Drugim bohaterem jest technik, którego Dameron zabrał z sobą na Kaddak. Czytelnik od początku posądza tą postać o pewne uczynki, jednak finał naprawdę potrafi zaskoczyć.

"Tajna misja dowódcy Czarnych" to dobry komiks, choć Dameron robi tutaj bardziej za dodatek. Z jednej strony psuje to odbiór całości, z drugiej cieszy, że jego przeciwnik dominuje na kartach albumu. Całość czyta się dzięki temu szybko, zapada w pamięć i spełnia rolę dobrej lektury, na pochmurny dzień. Owszem, mogło być lepiej, ale od Star Wars nigdy nie wymagałem ambitnej fabuły, a głupot logicznych, czy nagminne łamanie praw fizyki, jestem w stanie im wybaczyć. Dlatego jeśli ktoś lubi komiksy z obecnego kanonu, to polecam sięgnąć po ten odcinek.

Drugi tom z przygodami Poe Damerona i jego Eskadry czarnych, jest znacznie ciekawiej napisany, niż poprzedni odcinek. Ponownie za sprawą agenta Terexa, gdyż w Star Wars chyba częściej to antagoniści są ciekawiej wykreowani. Przynajmniej dla mnie, bo protagoniści w tym uniwersum mają więcej szczęścia niż rozumu. W praktyce poza "Łotrem 1", bazują na szczęściu. Tym razem jest...

W tym komiksie pojawiły się dwie postacie znane z najnowszej trylogii - Poe Dameron i C-3PO z nowym ramieniem. Dzięki temu komiks nabrał odrobiny świeżości, przynajmniej ja tak to odczuwałam. Pojawiło się również parę intryg, które zazwyczaj nie przypadają mi do gustu, a nawet wyprowadzają mnie z równowagi - za to tutaj całkowicie mnie pochłonęły. Zachowania i odzywki postaci były również świetnie oddane, dzięki czemu prezentowały się realistyczniej.

W tym komiksie pojawiły się dwie postacie znane z najnowszej trylogii - Poe Dameron i C-3PO z nowym ramieniem. Dzięki temu komiks nabrał odrobiny świeżości, przynajmniej ja tak to odczuwałam. Pojawiło się również parę intryg, które zazwyczaj nie przypadają mi do gustu, a nawet wyprowadzają mnie z równowagi - za to tutaj całkowicie mnie pochłonęły. Zachowania i odzywki...

Dalsze samodzielne przygody znanego z najnowszej filmowej trylogii Poe Damerona. W tej historii główny bohater musi nie tylko odnaleźć zaginionego droida z ważnymi informacjami, ale również wykryć zdrajcę pośród członków swojej eskadry.

Główny wątek jest bardzo schematyczny i przewidywalny. Jedynym urozmaiceniem jest dosyć nietypowe zastosowanie zdolności C-3PO. Protagonista jest przy tym strasznie nużący, a większość scen akcji i teoretycznych zaskoczeń nie robi wrażenia. Historię ratują również retrospekcje dotyczące oficera Terexa –widzimy tu człowieka do końca oddanego swoim zasadom, nawet w najbardziej niesprzyjających okolicznościach. Szkoda, że niestety warstwa współczesna z tym bohaterem nie wypada aż tak przekonująco i ten łotr bardzo łatwo daje się wyprowadzić w pole. Podobała mi się postać poszukiwanego droida – sarkastyczny i ze skłonnościami do przemocy przypominający robota K-2SO z „Łotra Jeden”.

Rysunki Phila Noto są tutaj rozczarowujące. Bardzo niedokładne, często trudno odróżnić postacie od siebie, a czasami rysownik kopiuje te same kadry. Na dodatek sprane kolory sprawiają, że akcja przestaje być dynamiczne.

Numer wart przeczytania jedynie ze względu na retrospekcje Terexa.

Dalsze samodzielne przygody znanego z najnowszej filmowej trylogii Poe Damerona. W tej historii główny bohater musi nie tylko odnaleźć zaginionego droida z ważnymi informacjami, ale również wykryć zdrajcę pośród członków swojej eskadry.

Główny wątek jest bardzo schematyczny i przewidywalny. Jedynym urozmaiceniem jest dosyć nietypowe zastosowanie zdolności C-3PO....

Threepio uzyskuje wiadomość od swojego "zaufanego droida" z planety Koddak, że ma informacje o miejscu pobytu Najwyższego Przywódcy Snooke'a. Poe Dameron decyduje się polecieć z C3PO, ale ponieważ podejrzewa obecność zdrajcy w swoim zespole "Czarnych", nie zabiera ze sobą żadnego wsparcia. W sprawie ciąga za sznurki agent Terex, który niebawem daje się poznać jako "Lord Terex".
Terex obmyślił sobie, że odnajdzie kryjówkę floty rebelii i za pomocą swojej floty wystawi Leię Organę Najwyższemu Porządkowi. W międzyczasie mamy okazję poznać jego lata młodzieńcze, kiedy po upadku Palpatina opętała go myśl o odtworzeniu Imperium. Niestety niesubordynacja Tereksa nie jest na rękę polityce Najwyższego Porządku. Phasma straszy Terexa Kylo Renem, ten kpi, że miał już do czynienia nawet z Vaderem.
Czy takie podejście do przełożonych zagwarantuje Tereksowi przyszłość? Odpowiedź na stronie 121 ;) Moja ocena to coś pomiędzy 6 i 7.

Threepio uzyskuje wiadomość od swojego "zaufanego droida" z planety Koddak, że ma informacje o miejscu pobytu Najwyższego Przywódcy Snooke'a. Poe Dameron decyduje się polecieć z C3PO, ale ponieważ podejrzewa obecność zdrajcy w swoim zespole "Czarnych", nie zabiera ze sobą żadnego wsparcia. W sprawie ciąga za sznurki agent Terex, który niebawem daje się poznać jako...