Star Wars Komiks 06/2018 Zemsta droida.

Zbiór paru historii. Wszystkie pochodzą z serii „Star Wars”. Ciekawostką może być to, że większość z nich dzieje się w tym samym czasie, ale skupia się na różnych bohaterach. Dosyć sprytnie je połączono w jedną całość przez narrację bohaterów, która kończąc jedną historię otwiera następną.

Zeszyt rozpoczyna historia o rozbiciu się Luke’a i Leii na bezludnej planecie. Przypominało mi to trochę powieść „Przypadki Robinsona Krusoe” Daniela Defoe, bo bohaterowie muszą radzić sobie z nieprzyjaznymi warunkami często za pomocą bardzo prowizorycznych metod. Podobało mi się, że nawet w starciu z bardziej typowym wrogiem bohaterowie dalej posługują się swoim specyficznym arsenałem. Szkoda, że nie pokazano większej różnorodności form życia na tej planecie, a wykorzystano w większości przypadków jedynie lekko przerobioną wersję tego, co znamy z Ziemi.

Następna opowieść to wspólna przygoda Sany Starros i Lando Calrissiana. Spodziewałem się, że to Lando będzie tym sprytniejszym w duecie, a to Sana okazała się bardziej cwana i bezwzględna. Naprawdę byłem pod wrażeniem jak zobaczyłem realizację tego całego planu i jak wiele poziomów on miał. Na dodatek sam finał pokazuje Sanę w trochę innym świetle. Sam Lando był trochę jednak zbędny w samej opowieści.

W przemytnicze klimaty prowadzi również historia o Hanie Solo, który na zlecenie rebelii przewozi znanego numeru 3/2016 Grakkusa Hutta. Podobnie jak w poprzedniej opowieści, tutaj również sama misja okazuje się czymś innym niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Bardzo zabawne były też słowne przepychanki między Grakkusem a Hanem.

Ostatnia historyjka w tym cyklu podejmuje wątek uprowadzonego przez Imperium parę numerów temu C-3PO, któremu na ratunek pędzi R2-D2. Dzielny robot prowadzi jednak bardziej podstępną walkę unikając bezpośredniego starcia. Z jednej strony nie sposób nie uśmiechnąć się na sam pomysł, ale z drugiej żołnierze Imperium są tu skrajnie niekompetentni i niemal sami się pokonują. Nie podobało mi się takie ogłupienie przeciwnika.

Następna opowieść nie jest już powiązana z poprzednim. Głównymi bohaterami są członkowie znanego już w serii oddziału szturmowców Scar. Pokazana tu jest jedna z ich bardziej typowych misji. Nie są tu oni jednak demonizowani. Okazuje się, że dla niektórych są wręcz wybawcami, a dowódca oddziału musi toczyć twarde negocjacje z lordem Vaderem, który chce wyciągać poważne konsekwencje za każde niepowodzenie. Jednakże w dalszym ciągu są to bezwzględne maszyny do zabijania, które sieją popłoch pośród rebeliantów, a w finale smutnie podsumowuje się potworność wojny.

Za warstwą graficzną we wszystkich tych historyjkach odpowiada Salvador Larocca. Jak już pisałem parokrotnie nie przepadam za jego kreską. Twarze w ludzi w jego wykonaniu wygladają bardzo nienaturalnie, szczególnie kiedy usiłuje nadać im fotorealistycznych rys. Dobrze jednak radzi sobie ze wszelkimi robotami czy kosmitami.

Następna opowieść zaledwie kilka stron i należy do cyklu „Z dzienników Bena Kenobiego”. Moim zdaniem nie ma on żadnej fabuły, a jedynie zawiera parę luźnych przemyśleń Bena na temat piasku (sic!), a także pokazuje parę smutnych scen z udziałem młodego Tuskena. Domyślam się, że twórca chciał tu przekazać coś więcej, ale zupełnie to do mnie nie dotarło. Kreska Andrei Sorrentino, który rysował również w serii „Gideon Falls”, moim zdaniem jest bardzo niedokładna i niewyraźna, a ratują ją głównie specyficzne barwy idealnie oddające warunki panujące na pustynnej planecie.

Zeszyt zamyka historia o tym jak Hana Solo dopada jego przeszłość. Podobało mi się, że nie usiłowano tu wybielić bohatera, ale pokazano, że kiedyś zachował się nie w porządku. Szkoda tylko, że z jego przeciwnika zrobiono potwora. Opowieść sprawdza się jednak dobrze pod względem akcji i bohaterowie dosyć pomysłowo walczą z zagrożeniem. Moim zdaniem całkiem dobre były też rysunki Michaela Walsha, które wprawdzie czasami bywają niedokładne, ale nadrabiają pastelową kolorystyką i dynamicznym przedstawieniem akcji.

Po ponownej lekturze zeszytu doceniłem wiele historii, które często służyły pokazaniu umiejętności bohaterów. Nie wszystkie do mnie trafiły, a także rysunki nie zawsze mi odpowiadały, ale uznaję ten numer za udany.

Zbiór paru historii. Wszystkie pochodzą z serii „Star Wars”. Ciekawostką może być to, że większość z nich dzieje się w tym samym czasie, ale skupia się na różnych bohaterach. Dosyć sprytnie je połączono w jedną całość przez narrację bohaterów, która kończąc jedną historię otwiera następną.

Zeszyt rozpoczyna historia o rozbiciu się Luke’a i Leii na bezludnej planecie....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kilka komiksów, jedne lepsze (*), inne gorsze.
1. Zemsta droida - 4 historie.
Historia 1 - Luke i Leia awaryjnie lądują na wodnej planecie, taka wersja Robinsona Crusoe w skrócie.
Historia 2 - Sana, była żona Hana, kantuje piratów i imperium na handlu bronią, żeby dać coś na zbożny cel. Uderzają tu opracowania postaci wg kadrów filmu, czasem tych samych... Np. Lando na s. 24 i 29.
* Historia 3 - Solo eskortuje Grakkusa, żeby wyciągnąć z niego informacje o światku przestępczym. Ta historia jest niezła i zaskakująca.
Historia 4 - R2D2 ratuje C3PO pilotując X Winga i dokonując inwazji na niszczycielu 😉 - grubymi nićmi szyte 😉
* 2. Imperialna dumą - jednostka scar szturmowców macha mieczami świetlnymi tropi rebeliantów. Studium mentalności szturmowca.
* 3. Piasek daje i zabiera - klimatyczna opowieść o tuskenach z dzienników Kenobiego.
4. odcięci - dziwna historia o tym jak Han z Leia szukają nowej bazy, a ściga ich dawny wróg Hana. Niezrozumiałe pojawienie się zimowej scenerii.
Reasumując, duży rozrzut tematów, w pierwszej historii specyficzne opracowanie graficzne, ale czytało mi się dobrze.

Kilka komiksów, jedne lepsze (*), inne gorsze.
1. Zemsta droida - 4 historie.
Historia 1 - Luke i Leia awaryjnie lądują na wodnej planecie, taka wersja Robinsona Crusoe w skrócie.
Historia 2 - Sana, była żona Hana, kantuje piratów i imperium na handlu bronią, żeby dać coś na zbożny cel. Uderzają tu opracowania postaci wg kadrów filmu, czasem tych samych... Np. Lando na s....

więcej

mniej

Pokaż mimo to