Łał, nie spodziewałam się tak mocnego przekazu. Przedstawiona tu historia opowiada o losach małego chłopca z Haiti, który spotyka się z bolesnymi słowami, trudnymi przemyśleniami na temat koloru swojej skóry i pochodzenia. Historia chłopca skłania do myślenia, zagłębienia się w tematy trudne, ale jakże potrzebne, prowokuje do rozmów na temat rasizmu, potrzeby akceptacji i sile przyjaźni. Niesamowite i poruszające, polecam.

Łał, nie spodziewałam się tak mocnego przekazu. Przedstawiona tu historia opowiada o losach małego chłopca z Haiti, który spotyka się z bolesnymi słowami, trudnymi przemyśleniami na temat koloru swojej skóry i pochodzenia. Historia chłopca skłania do myślenia, zagłębienia się w tematy trudne, ale jakże potrzebne, prowokuje do rozmów na temat rasizmu, potrzeby akceptacji i...

Piękna i wzruszająca opowieść o tolerancji, akceptacji, życzliwości.
O inności.
O tym, że budzi ona niepokój, strach, agresję.
O tym, jak to jest być "innym".
O krzywdzie i przyjaźni.
Napisana prostym językiem, trafiająca prosto do serc Małych i Dużych.
Często jest tak, że ci najmniejsi mają wielkie serca...

Basię lubi moja córka. Basię lubi również ja-matka.
Podczas czytania tej właśnie części zawsze ściska mnie w gardle, głos się łamie, a oczy robią się mokre.
"Titi" w tej basinej serii jest częścią wyjątkową, bo uczy tolerancji. A przecież to jedna z najważniejszych lekcji do przyswojenia w życiu każdego człowieka

Piękna i wzruszająca opowieść o tolerancji, akceptacji, życzliwości.
O inności.
O tym, że budzi ona niepokój, strach, agresję.
O tym, jak to jest być "innym".
O krzywdzie i przyjaźni.
Napisana prostym językiem, trafiająca prosto do serc Małych i Dużych.
Często jest tak, że ci najmniejsi mają wielkie serca...

Basię lubi moja córka. Basię lubi również ja-matka.
Podczas...

MaleWielkieKsiazki.blogspot.com
Seria Basia i przyjaciele. Podczas czytania, chyba na dziesiątej stronie, padło pytanie: a gdzie jest Basia? Właśnie. Oto nowość w opowiadaniach o małej, trochę niesfornej dziewczynce. Teraz więcej uwagi poświęcamy jej przyjaciołom. A oni, tak, jak sama Basia są niezwykli, choć możemy ich spotkać i my, w swoim otoczeniu.

Poznajcie chłopca o imieniu Titi. Jest rówieśnikiem Basi. Chodzą do tego samego przedszkola. Spotykamy go po raz pierwszy podczas spaceru z rodzicami. Właśnie mają ochotę kupić pyszne drożdżówki i zmierzają w kierunku pobliskiej piekarni, gdy mały Titi nieumyślnie potrąca nieznajomego pana i upada na ziemię. Nic mu się nie stało. Pozornie nic, bo nie zranił się, nie stłukł nawet kolana, ale ból może mieć różny charakter. Titi po raz pierwszy poczuł ból i smutek, jakie mogą sprawić czyjeś słowa. Przypadkowo spotkany człowiek wykazuje bowiem mocno ksenofobiczne zachowania. Nie szczędzi przykrych i niemiłych słów. Dlaczego? Titi nie rozumie. Słowo "czarnuch" to jedno z kilku, które właśnie usłyszał. Nie miał pojęcia, że kolor jego skóry jest aż taki ...niewłaściwy. Nigdy wcześniej nie spotkał się z taką reakcją.
A gdzie w tym wszystkim jest Basia? Będziecie zaskoczeni, jak ta dziewczynka się zmieniła! Jej odpowiedź na słowo "czarnuch" jest wyjątkowa i niesamowita w swojej dziecięcej prostocie. Będziecie dumni z niesfornej i upartej Basi.
W opowiadaniu pojawi się również Anielka, koleżanka z przedszkola, jej mama oraz mama Basi. Wszyscy pokażą nam, jak proste i szczere gesty mogą nie tylko poprawić komuś nastrój, ale i dodać mu odwagi i pewności siebie. A przede wszystkim pokazać, że jest dla nas kimś ważnym.
o do formy opowiadania, chwilami jest napisana trochę zbyt "ozdobnym" językiem, jak dla przedszkolaków. Przez to staje się nie tylko mniej zrozumiała, ale i nawet może być nużąca. Rozumiem zamysł nadania słowom ich barw, ale na przykład rozbudowane: "niecierpliwe "szybciej" pomykało jak ciemnopomarańczowa smuga. A proszące "zaczekaj" - drżało bladofioletowym blaskiem"...może rozkojarzyć, bo jest po prostu przydługawe.
Oczywiście czytane później słowo "czarnuch" jest wyjątkowo czarne, ale szkoda odwracać uwagę dziecka i sprawiać, że zaczyna się nudzić, bo sama historia naprawdę nie tylko uczy, ale i wzrusza. Niemniej, temat jest na tyle ważny i poważny, że taki drobiazg nie przeszkadza aż tak bardzo w całości.

MaleWielkieKsiazki.blogspot.com
Seria Basia i przyjaciele. Podczas czytania, chyba na dziesiątej stronie, padło pytanie: a gdzie jest Basia? Właśnie. Oto nowość w opowiadaniach o małej, trochę niesfornej dziewczynce. Teraz więcej uwagi poświęcamy jej przyjaciołom. A oni, tak, jak sama Basia są niezwykli, choć możemy ich spotkać i my, w swoim otoczeniu.

Poznajcie chłopca o...

Dla starszych dzieci, 6+

Jakoś nie mogę sie przekonać do Basi. Może dlatego, że mam syna?

Ta część okazała się dla mnie jednak wyjątkowa! Taka prawdziwa. Czyta ją też mój 8-latek.

Nawet sie wzruszyłam!

Dla starszych dzieci, 6+

Jakoś nie mogę sie przekonać do Basi. Może dlatego, że mam syna?

Ta część okazała się dla mnie jednak wyjątkowa! Taka prawdziwa. Czyta ją też mój 8-latek.

Nawet sie wzruszyłam!

Basia jest jedną z naszych ulubionych bohaterek. Z nią przygotowywałyśmy się do świąt, omawiałyśmy temat nieobecności jednego z rodziców w domu z powodu wyjazdów do pracy, wyprawiałyśmy się do lasu, muzeum, biblioteki, szkoły itd. Każda przygoda małej bohaterki porusza tematy bliskie dzieciom. Scenki z życia wzięte pozwalają przedszkolakom na przyjrzenie się własnemu otoczeniu z nieco innej perspektywy, zachęca do przedyskutowania problemu i pozwala zrozumieć świat dorosłych. Zofia Stanecka posługuje się prostym, żywym językiem (zdania w stronie czynnej),dzięki czemu opowieści są interesujące. Kolejną cechą rozpoznawalną serii są ilustracje Marianny Oklejak. Prostota kształtów i barw oraz zobrazowanie scenek z lektury pozwala skutecznie przyciąga uwagę czytelników. O ile te rzeczy są wspólne dla całej serii to już wygląd poszczególnych tomów jest nieco inny. Wszystkie są solidne, doskonale sprawdzają się jako wielokrotne lektury.
Tym razem trafiła do nas książka poruszająca ważny problem dyskryminacji, uprzedzeń, agresji. Każda odmienność może stać się podstawą do wyśmiewania, złośliwych uwag, raniących słów. Titi z mamą Julią i tatą Rafałem idą na plac zabaw. Chłopiec jest szczęśliwy, postrzega świat w pięknych barwach. Nawet słowa, które słyszy są ciepłe, obłe, kolorowe. Sielankę kończy słowo „czarnuch” wypowiedziane przez małego, zrzędliwego staruszka rzucającego pod adresem chłopca i mamy zdanie niemające logiki: „Zabierają nam pracę, nieroby”.
Zofia Stanecka skupia się na tym, jakie reakcje wywołuje w emocjach chłopca zderzenie ze światem dorosłych, uprzedzonych wobec innych. Otoczony miłością Titi odkrywa inną twarz świata: jest on brutalny, nienawistny. Wyrwany z poczucia bezpieczeństwa jakie daje mu towarzystwo rodziców i kolegów w przedszkolu chłopiec zaczyna analizować otoczenie, jego miejsce w nim. To sprawia, że nie czuje się w Polsce dobrze. Dostrzega niemiłe spojrzenia wywołane jego odmiennym kolorem skóry. Rodzice wspierają chłopca, otaczają ciepłem, tłumaczą, że niektórzy ludzie po prostu bywają niemili. Mimo tego jego doświadczenia bardzo wpływają na to w jaki sposób postrzega siebie. Na szczęście ma wspaniałych przyjaciół, którzy pokazują mu, że zawsze z nim będą, że gotowi są upodobnić się do niego. Basia w geście jedności maże się błotem, aby nie czuł, że ma inny kolor skóry.
Piękna, ciepła opowieść porusza bardzo ważne problemy, pokazuje jak bardzo mogą ranić przykre słowa wypowiedziane bez zastanowienia, będące często wynikiem osobistych frustracji, nieumiejętności radzenia sobie ze światem, czy wykształcone przez ciągłe doznawanie przemocy, taczanie się ludźmi stosującymi ją wobec innych.
Książkę polecam wszystkim młodym czytelnikom. Dzięki niej nauczą się inaczej patrzeć na ludzi. Zrozumieją, że słowa mogą ranić i nie można godzić się na taką przemoc zarówno pod adresem innych jak i wobec nich samych.

Basia jest jedną z naszych ulubionych bohaterek. Z nią przygotowywałyśmy się do świąt, omawiałyśmy temat nieobecności jednego z rodziców w domu z powodu wyjazdów do pracy, wyprawiałyśmy się do lasu, muzeum, biblioteki, szkoły itd. Każda przygoda małej bohaterki porusza tematy bliskie dzieciom. Scenki z życia wzięte pozwalają przedszkolakom na przyjrzenie się własnemu...

Czarnoskóry chłopiec Titi odnalazł nowych rodziców oraz nowy dom w Polsce. Mieszka tu dopiero od roku i nie rozumie jeszcze, że inny kolor jego skóry, może stanowić dla kogoś problem. Podczas miłego, beztroskiego spaceru zderza się z szarą codziennością. Zostaje słownie zaatakowany. Pojawiają się takie obrzydliwe i krzywdzące określenia jak: brudas, czarnuch, nierób. Jak poradzić sobie w takiej sytuacji? Czy czarny jest naprawdę brzydki? Na szczęście Titi może liczyć na swoich rodziców i przyjaciół.

Dzieci dowiedzą się, jak łatwo kogoś zranić słowem, że w gruncie rzeczy każdy z nas jest inny. Mamy różny kolor włosów, oczu, więc dlaczego kolor skóry miałby stanowić problem? "Basia i przyjaciele. Titi" to opowieść o nauce zrozumienia, akceptacji i odmienności.

Czarnoskóry chłopiec Titi odnalazł nowych rodziców oraz nowy dom w Polsce. Mieszka tu dopiero od roku i nie rozumie jeszcze, że inny kolor jego skóry, może stanowić dla kogoś problem. Podczas miłego, beztroskiego spaceru zderza się z szarą codziennością. Zostaje słownie zaatakowany. Pojawiają się takie obrzydliwe i krzywdzące określenia jak: brudas, czarnuch, nierób. Jak...

Krótka, prosta... i piękna opowiastka o tolerancji.

Nie miałem chyba okazji trzymać w rękach bajki, krótkiej historyjki, lub też czegoś innego w tym guście przeznaczonego dla dzieci, opowiadającego o tolerancji... aż do teraz. Tylko 24 strony... a tyle treści, i to tak zrozumiałej dla małego dziecka!

Titi nie jest taki jak inny. Jest wytykany palcami, nazywany "brudasem", "czarnym", "muslimem" ... Pogarda spotyka go na każdym kroku. Spotyka go Basia; smaruje buzię ziemią, twierdzi że też jest "brudasem", "muslimem"... i wszyscy wokół zaczynają rozumieć, jak strasznie do tej pory krzywdzili Titiego... Proste, prawda? I jakie piękne w swej prostocie...

Gorąco polecam. Naprawdę gorąco.

Dziękuję Egmont Polska za egzemplarz recenzencki.

Recenzja znajduje się także na moim blogu:
http://cosnapolce.blogspot.com/2017/04/basia-i-przyjaciele-titi-zofia-stanecka.html
Zapraszam!

Krótka, prosta... i piękna opowiastka o tolerancji.

Nie miałem chyba okazji trzymać w rękach bajki, krótkiej historyjki, lub też czegoś innego w tym guście przeznaczonego dla dzieci, opowiadającego o tolerancji... aż do teraz. Tylko 24 strony... a tyle treści, i to tak zrozumiałej dla małego dziecka!

Titi nie jest taki jak inny. Jest wytykany palcami, nazywany "brudasem",...

Oto kolejna książka o Basi, na naszej półce pierwsza z serii "Basia i przyjaciele", dotykająca trudnego tematu i trudniejsza w odbiorze, bo przeznaczona dla trochę starszych dzieci niż wcześniejsze Basiowe przygody.

"Basia i przyjaciele. Titi" to pełna kolorów opowieść o małym chłopcu z Haiti, którego pierwszy raz w życiu skrzywdzono słowem. Titi jeszcze nie zna wszystkich otaczających go słów, w Polsce mieszka bowiem dopiero od roku. Jednak słowa mienią się przed nim barwami tęczy, rozkwitają jak kwiaty, są przyjemne i dobre, aż do chwili, kiedy chłopiec odkrywa, że wściekłość jest czarna.

Pewnego dnia, w drodze na plac zabaw, Titi przypadkowo wpada na starszego pana. Zanim chłopiec zdąży się podnieść z ziemi, padają w jego kierunku okrutne, pełne pogardy słowa, które przygniatają go i wywołują w dziecku strach. Czarnuch, brudas, uchodźca, nierób, ... choć chłopiec słyszy te słowa po raz pierwszy, czuje, że są one złe. W jego obronie stają rodzice, jednak złe słowa już rozgościły się w jego głowie i zaczęły się kłębić tak długo, aż nie znalazły ujścia. Titi wybucha jakiś czas później, podczas zabawy z rówieśnikami. Wyrzuca z siebie słowa, które tak bardzo go zabolały "Jestem czarnuchem". Na szczęście są przy nim przyjaciele i potrafią pokazać chłopcu, że czarny nie jest brzydki, nie jest brakiem, ani pustką, czarny nie znaczy gorszy.

"Basia i przyjaciele. Titi" to książka poruszająca trudny i niestety ciągle aktualny w naszym społeczeństwie temat braku tolerancji. Pokazuje ona, jak łatwo jest skrzywdzić drugiego człowieka. Nie trzeba nawet podnosić ręki, wystarczy wypowiedzieć słowo. "Basia i przyjaciele. Titi" uczy dzieci wrażliwości na ludzką krzywdę i akceptacji. Zaprezentowana przez autorkę, spontaniczna reakcja towarzyszy Titiego wzrusza i jednocześnie pokazuje, że z tak trudnej sytuacji jest proste wyjście. "Basia i przyjaciele. Titi" to lektura naprawdę warta polecenia.

Zdjęcia tej i innych książek o Basi, znajdziecie na moim blogu, zapraszam
http://yllla-cowgowiepiszczy.blogspot.com/2017/04/basia-i-przyjaciele-titi-z-stanecka-m.html

Oto kolejna książka o Basi, na naszej półce pierwsza z serii "Basia i przyjaciele", dotykająca trudnego tematu i trudniejsza w odbiorze, bo przeznaczona dla trochę starszych dzieci niż wcześniejsze Basiowe przygody.

"Basia i przyjaciele. Titi" to pełna kolorów opowieść o małym chłopcu z Haiti, którego pierwszy raz w życiu skrzywdzono słowem. Titi jeszcze nie zna...

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2017/04/basia-i-biblioteka-basia-i-przyjaciele.html

Titi to nowy kolega Basi, który nie do końca dobrze czuje się w Polsce. Niektórzy krzywo na niego patrzą, a nawet wyzywają ze względu na jego kolor skóry różniący się od tego, jaki znajduje się na ciałach większości Polaków. Zwyczajne wyjście na plac bywa bardzo stresującym i niemiłym doświadczeniem. Na szczęście rodzice wspierają Titi, który może także liczyć na miłe słowo od Basi nieprzejmującej się tak błahymi różnicami.

To kolejna książka z nowej serii przygotowanej z myślą o nieco starszych czytelnikach, zainteresowanych trochę poważniejszą tematyką. "Basia i przyjaciele. Titi" prowokuje do zadawania pytań i udzielania odpowiedzi, które nie zawsze są proste i logiczne. Takie opowieści idealnie nadają się do czytania w szkole podczas pogadanek pomiędzy nauczycielem a uczniami. Świat pędzi do przodu, ale wiele osób nadal ma problemy z tolerancją, a raczej jej brakiem. Warto uczyć jej od najmłodszych lat, bo czym za młodu skorupka nasiąknie...

Historia chłopca z Haiti pokazuje, jak bardzo mogą ranić przykre słowa wypowiadane niekiedy bez głębszego przemyślenia, wynikające jedynie ze strachu czy zwyczajnej głupoty. Takie sytuacje potrafią niezwykle zaboleć i zostać w pamięci na całe życie, niszcząc poczucie własnej wartości. Przed ferowaniem wyroków czy przezywaniem innych ludzi, zastanówmy się kilka razy, czy chcielibyśmy znaleźć się na ich miejscu.

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2017/04/basia-i-biblioteka-basia-i-przyjaciele.html

Titi to nowy kolega Basi, który nie do końca dobrze czuje się w Polsce. Niektórzy krzywo na niego patrzą, a nawet wyzywają ze względu na jego kolor skóry różniący się od tego, jaki znajduje się na ciałach większości Polaków. Zwyczajne wyjście na plac bywa bardzo stresującym i niemiłym...