Nigdy nie sądziłem, że sięgnę po tego typu literaturę. Jednak dziedzictwo w postaci cyklu książek autorki harlequinów wyższych lotów nie postawiło mi wyboru.
A najdziwniejsze jest to, że ta książka nie była wcale taka zła. I doszedłem do przerażającego wniosku: chyba się starzeję.
"Duch" to książka z lekką domieszką fantastyki (mamy tutaj nawet ducha, chociaż rzadko się pojawia). Ale od początku...
Charlie odkrywa, że żona go zdradza, oczywiście jest za późno na naprawę związku, dochodzi więc do rozwodu. Ponieważ mężczyzna nie ma kręgosłupa moralnego ani szacunku do siebie (moje prywatne wrażenie) błaga niewierną prawie na kolanach by ratowali swoją relację. Splot okoliczności sprawia, że wyjeżdża do małego miasteczka gdzie poznaje zdradzoną kobietę Francescę, która rzecz jasna ma dosyć mężczyzn i skupia się jedynie na wychowaniu rezolutnej córki. W trakcie samotnego spędzania czasu we dworku w którym zamieszkuje odkrywa stary pamiętnik życia: "ducha" tego miejsca. I w tym momencie przenosimy się do Ameryki początków XIX wieku i śledzimy losy nowej bohaterki: Sary. Bo oto Danielle Stelle wpada na genialny pomysł i rezygnuje z mężczyzny jako głównego bohatera na rzecz losów kobiety z pamiętnika.
Jest to dziwny dla mnie zabieg, równie dobrze mogła sobie darować cały wątek Charliego i od początku osadzić akcję powieści w czasach walki z Indianami.
I przez to pomimo, że losy Sary śledzimy z zapartym tchem, Charlie jest totalną porażką autorki. I chyba sama doszła do takiego wniosku poświęcając mu od momentu znalezienia przez Charliego pamiętnika zaledwie kilka stron.

Nigdy nie sądziłem, że sięgnę po tego typu literaturę. Jednak dziedzictwo w postaci cyklu książek autorki harlequinów wyższych lotów nie postawiło mi wyboru.
A najdziwniejsze jest to, że ta książka nie była wcale taka zła. I doszedłem do przerażającego wniosku: chyba się starzeję.
"Duch" to książka z lekką domieszką fantastyki (mamy tutaj nawet ducha, chociaż rzadko się...

Zarówno historia Sarah jak i Charliego jest bardzo bolesna, chociaż Sarah miała chyba o wiele gorzej w życiu, za sprawą okrutnego męża. Pokazana jest tutaj jej odwaga i silna wola, żeby wyrwać się z piekła i rozpocząć nowe życie. Widać, że później była bardzo szczęśliwa, aż do pewnego wydarzenia. A Charlie został jakby zmuszony do zmiany życia, co w sumie też wyszło u niego na korzyść, bo z czasem przestał rozpaczać po byłej żonie, a poza tym bardzo wsiąkł w historię Sarah i to mu pomogło oderwać się od rzeczywistości.

Zarówno historia Sarah jak i Charliego jest bardzo bolesna, chociaż Sarah miała chyba o wiele gorzej w życiu, za sprawą okrutnego męża. Pokazana jest tutaj jej odwaga i silna wola, żeby wyrwać się z piekła i rozpocząć nowe życie. Widać, że później była bardzo szczęśliwa, aż do pewnego wydarzenia. A Charlie został jakby zmuszony do zmiany życia, co w sumie też wyszło u niego...

Książkę czytałam w angielskiej wersji, trochę dla samego języka, trochę dla odprężenia i zrelaksowania się, a w rezultacie tylko się zirytowałam. Okropna książka. Czytadło. Płytkie niedopracowane postacie. Ciągłe powtórzenia! Na stronie 300 nie muszę być informowana piąty raz, że bohater jest rozbity z powodu odejścia żony, bo dowiedziałam się o tym już na stronie pierwszej! Nic nie zostawione wyobraźni i domysłowi. Nie lubię, gdy pisarz traktuje czytelnika jak idiotę. A w sumie to był nawet dobry pomysł na lekką literaturę, szkoda, że tak schrzaniony.

Książkę czytałam w angielskiej wersji, trochę dla samego języka, trochę dla odprężenia i zrelaksowania się, a w rezultacie tylko się zirytowałam. Okropna książka. Czytadło. Płytkie niedopracowane postacie. Ciągłe powtórzenia! Na stronie 300 nie muszę być informowana piąty raz, że bohater jest rozbity z powodu odejścia żony, bo dowiedziałam się o tym już na stronie...

Może i nie jest jakaś bardzo tragiczna ale jest z pewnością książka, która się czyta tylko raz i zapomina o niej odkładając na półkę. Może byłaby ciekawsza gdyby wspomnienia z pamiętnika Sary były pisane z jej perspektywy a nie narratora. Strasznie to było irytujące,że niby jej pamiętnik ale opisany w taki sposób jakby nie był pamietnikiem.... Doczytałam do końca ale w sumie wiem,że już jej nie ruszę 😅

Może i nie jest jakaś bardzo tragiczna ale jest z pewnością książka, która się czyta tylko raz i zapomina o niej odkładając na półkę. Może byłaby ciekawsza gdyby wspomnienia z pamiętnika Sary były pisane z jej perspektywy a nie narratora. Strasznie to było irytujące,że niby jej pamiętnik ale opisany w taki sposób jakby nie był pamietnikiem.... Doczytałam do końca ale w...

Wg mnie najlepsza książka tej autorki, z kilkunastu przeczytanych z obowiązku zawodowego :) Ta wciągnęła mnie bez reszty, zgrabną fabułą, wątkiem czegoś co niezbadane a może istnieć i zachętą do przemyśleń własnych. Tak naprawdę to po poprzednich, miałam wrażenie jakby pisał ją ktoś inny :)

Wg mnie najlepsza książka tej autorki, z kilkunastu przeczytanych z obowiązku zawodowego :) Ta wciągnęła mnie bez reszty, zgrabną fabułą, wątkiem czegoś co niezbadane a może istnieć i zachętą do przemyśleń własnych. Tak naprawdę to po poprzednich, miałam wrażenie jakby pisał ją ktoś inny :)

Zgadzam się z opiniami tu zamieszczonymi,że "Duch" ma w sobie coś wyjątkowego. To książka obyczajowa przeplatana wątkiem paranormalnym. Pisarka zgrabnie wplotła to co niemożliwe w fabułę. Historia nie trąci naiwnością, ani nie razi nieprawdopodobnym zdarzeniami. Przywołuje wiarę w głębsze uczucia - wrażliwość, miłość, przyjaźń.
Styl Danielle Steel jest bogaty i przystępny zarazem. Mnie czytanie przyniosło sporą przyjemność. Poza tym lubię historie z pogranicza jawy i snu.

Zgadzam się z opiniami tu zamieszczonymi,że "Duch" ma w sobie coś wyjątkowego. To książka obyczajowa przeplatana wątkiem paranormalnym. Pisarka zgrabnie wplotła to co niemożliwe w fabułę. Historia nie trąci naiwnością, ani nie razi nieprawdopodobnym zdarzeniami. Przywołuje wiarę w głębsze uczucia - wrażliwość, miłość, przyjaźń.
Styl Danielle Steel jest bogaty i przystępny...

Jejku, jak ta książka mi się strasznie podobała! Ogólnie rzecz biorąc, jakoś niespecjalnie przepadam za Danielle Steel, ale ta książka skradła moje serce.

Podobał mi się bardzo motyw z pamiętnikami Sarah i to przeniesienie w czasie akcji. Po prostu super :) Nie mogłam się od niej oderwać i nie spodziewałam się tak dobrej książki gdy trafiała w moje łapki.

Czytać, czytać, czytać!

Jejku, jak ta książka mi się strasznie podobała! Ogólnie rzecz biorąc, jakoś niespecjalnie przepadam za Danielle Steel, ale ta książka skradła moje serce.

Podobał mi się bardzo motyw z pamiętnikami Sarah i to przeniesienie w czasie akcji. Po prostu super :) Nie mogłam się od niej oderwać i nie spodziewałam się tak dobrej książki gdy trafiała w moje łapki.

Czytać, czytać,...

"Duch" Danielle Steel to kolejna propozycja Wydawnictwa Znak, którą warto mieć w swojej biblioteczce. Zarówno fani autorki, jak i osoby które dopiero poznają jej twórczość będą zachwycone tą propozycją. Książka wyzwala wiele emocji- od radości po współczucie dla głównego bohatera... i nie tylko ;) Książkę oczywiście bardzo lekko się czyta.

"Duch" Danielle Steel to kolejna propozycja Wydawnictwa Znak, którą warto mieć w swojej biblioteczce. Zarówno fani autorki, jak i osoby które dopiero poznają jej twórczość będą zachwycone tą propozycją. Książka wyzwala wiele emocji- od radości po współczucie dla głównego bohatera... i nie tylko ;) Książkę oczywiście bardzo lekko się czyta.

Piękna książka, spotyka się dwoje zranionych ludzi którzy boją się zacząć życie od nowa, a dzięki pamiętnikowi kobiety która żyła dwieście lat temu udaje im się zostawić przeszłość za sobą i zacząć żyć na nowo. polecam serdecznie

Piękna książka, spotyka się dwoje zranionych ludzi którzy boją się zacząć życie od nowa, a dzięki pamiętnikowi kobiety która żyła dwieście lat temu udaje im się zostawić przeszłość za sobą i zacząć żyć na nowo. polecam serdecznie

Super książka bardzo żałuję że taka krótka powinna być druga część. Ciekawa, konkretna i z super wątkiem. Polecam

Super książka bardzo żałuję że taka krótka powinna być druga część. Ciekawa, konkretna i z super wątkiem. Polecam