Jest dobrze, ale tylko dobrze.

Wydanie Bellony ma dwie, główne wady- beznadziejną jakość opracowania graficznego i mapy.
Książka została wydana okropnie. Na okładce umieszczono dwie, mocno rozpikselowane fotografie, które na pewno nie przyciągną uwagi potencjalnego czytelnika. W środku brak jakichkolwiek wkładek ze zdjęciami, tak powszechnych w literaturze tego typu.
Mapa jest jedna, przygotowana na tyle niedokładnie, że 2/3 nazw geograficznych pojawiających się w tekście nam umyka. Musiałem znów posiłkować się Mapami Google, oglądając współczesną Kretę, mocno różniącą się od tej opisywanej przez autora.

Co do samej treści- czytało się dobrze. Informacji jest dużo i są one przedstawione w sposób przejrzysty. Sceny batalistyczne zostały opisane bardzo plastycznie, co jest kolejnym walorem, dla niektórych kluczowym.
Dyskusyjna jest za to decyzja autora o przedstawieniu w pierwszym rozdziale historii niemieckich sił powietrznodesantowych. Rozumiem, że chciano w ten sposób zbudować tło dla opisywanego na początkowych stronach Kurta Studenta. Dla zaznajomionych z tematem (w tym mnie),jest to przerabianie tego samego po raz kolejny, a nie taki mam zamiar kiedy sięgam po książkę traktującą stricte o walkach w trakcie operacji Merkury.

Gdyby wydawca postarał się bardziej, publikacja dostałaby ode mnie dwie gwiazdki więcej, co dałoby 8, nie 6.
Zawsze można nie zwracać uwagi na oprawę i zająć się konsumpcją treści.

Jest dobrze, ale tylko dobrze.

Wydanie Bellony ma dwie, główne wady- beznadziejną jakość opracowania graficznego i mapy.
Książka została wydana okropnie. Na okładce umieszczono dwie, mocno rozpikselowane fotografie, które na pewno nie przyciągną uwagi potencjalnego czytelnika. W środku brak jakichkolwiek wkładek ze zdjęciami, tak powszechnych w literaturze tego typu.
Mapa...

„Kreta 1941”, autorstwa C. Mc Donalda, to jedno z wielu dostępnych w języku polskim opracowań dotyczących bitwy o tę grecką wyspę, zaliczanej do najbardziej dramatycznych i najkrwawszych starć II wojny światowej. Otwierającej przy tym nowy rozdział w dziejach sztuki wojennej, było to bowiem pierwsze na skalę operacyjną użycie wojsk powietrzno-desantowych. Pomimo tego, iż wspomniana pozycja nie jest jedyną, która opisuje te wydarzenia, warto ją przeczytać. Zaletę monografii stanowi ukazanie szerokiego kontekstu działań politycznych, strategicznych oraz czysto militarnych obydwu stron konfliktu, które doprowadziły do dramatycznej bitwy w maju 1941 r. W zamierzeniach Hitlera inwazja (do której przekonał go twórca i entuzjasta wojsk powietrzno-desantowych, gen. Karl Student) stanowić miała tak naprawdę tylko wielką zasłonę dymną przed nadchodzącym najazdem na ZSRR, a trwające już w całej pełni przygotowania do operacji „Barbarossa” w wielkim stopniu rzutowały na przebieg wydarzeń. Z kolei Churchill, znając szczegółowe plany ataku dzięki odczytaniu kodu enigmy (niemieckiej maszyny szyfrującej),uznał to za doskonałą okazję do rozgromienia niemieckich wojsk spadochronowych, szczególnie wrażliwych na ciosy w chwili samego desantu, jeżeli zabrakło elementu zaskoczenia. Miało to złamać mit o „niezwyciężoności” Niemców i wywrzeć odpowiednie wrażenie, zarówno w samym społeczeństwie brytyjskim, jak i na Stalinie oraz w USA. Autor opisuje te kwestie bardzo szeroko, zwracając zwłaszcza uwagę na wspominane zagadnienia zwiazane z enigmą, ujawnione dopiero szereg lat po wojnie i nieobecne w starszych opracowaniach.
Sam przebieg bitwy, toczonej na lądzie, w powietrzu i na morzu, przedstawiono w sposób kompetentny i dramatyczny zarazem. Mamy więc analizy taktyczne, ale i bezpośrednie relacje uczestników wydarzeń po obydwu stronach frontu. Ta część pracy zajmuje ok. połowy objętości publikacji.
Kolejna zaleta, to stosunkowo duży obiektywizm Autora, co okazuje się szczególnie istotne wobec wielu niejasności i sporów dotyczących postępowania obydwu stron walczących, które zarzucały sobie wzajemnie dokonanie w trakcie bitwy licznych zbrodni wojennych. C. Mc Donald stara się wyważyć racje, opisując zarazem niemieckie okrucieństwa i represje wobec uczestniczącej w walkach ludności cywilnej, ale i niepiękne epizody po stronie brytyjskiej (np. strzelanie do rozbitków z rozgromionego konwoju niemieckiego albo potajemną ewakuację wojsk z Heraklionu, przeprowadzoną bez wiedzy walczących wspólnie z Brytyjczykami i pozostawionych na łasce losu żołnierzy greckich). Na uwagę zasługuje uwypuklenie wielkiego udziału Greków w obronie wyspy (marginalizowanego często przez autorów zachodnich),dotyczyło to zarówno oddziałów regularnej armii jak i ludności cywilnej, która miała zresztą zapłacić za to bardzo wysoką cenę. Sami Niemcy oskarżali Greków o torturowanie pochwyconych i rannych spadochroniarzy. Autor przychyla się do stanowiska, że większość odkrytych po bitwie śladów okaleczeń powstała skutkiem szybkiego rozkładu niepogrzebanych ciał w gorącym klimacie oraz w następstwie żerowania dzikich zwierząt, ale przytacza też kilka opisów brutalnych wydarzeń (np. dobijania rannych Niemców). Konstatuje ostatecznie, że w gorączce dramatycznej bitwy mogły się wydarzać różne rzeczy, po obydwu zresztą stronach.
W kontekście obiektywizmu Autora czytelnik polski z wyraźnym niedosytem musi natomiast przyjąć pominięcie pionierskiej roli polskich naukowców w złamaniu szyfru enigmy. Przypomnijmy, wiadomości z tego źródła miały ogromne znaczenie dla planowania bitwy oraz jej przebiegu i w książce poświęcono tym sprawom bardzo wiele miejsca. Tymczasem o osiągnięciach Polaków dowiadujemy się z jednego, ogólnikowego zdania, w którym ich zasługi podzielono zresztą po połowie z Francuzami. Reszta to już, oczywiście, sukces samych Brytyjczyków. To jednak dość często spotykane podejście autorów brytyjskich w tej kwestii. Bardziej obiektywni bywają Amerykanie (np. obszerny i szczegółowy passus zamieścił w swojej monografii „Hitlera woja u-bootów. Myśliwi” C. Blair, Warszawa 1998,),którzy - sami spierając się z Anglikami o udział w rozpracowaniu szyfrów niemieckich - chętniej podkreślają zapożyczenia tych drugich od naukowców polskich.
Słabszą stronę monografii stanowi brak generalnego podsumowania. Co prawda, pomniejsze rekapitulacje dotyczące poszczególnych wydarzeń na polu bitwy Autor zamieszcza sukcesywnie w treści kolejnych rozdziałów, ale nie pokusił się się o ocenę końcową. Musiałaby ona wypaść niezbyt korzystnie dla dowódców brytyjskich, z których wielu wykazało się schematyzmem w działaniu, nadmierną ostrożnością i brakiem inicjatywy. Zbierając doświadczenia jeszcze podczas I wojny światowej, nie rozumieli nowego sposobu prowadzenia walki i postępowali według starych schematów. Przeciwnie dowódcy niemieccy, zwłaszcza średniego i niższego szczebla, którzy w niezwykle trudnych warunkach, pomimo wielkich strat, zazwyczaj pozbawieni łączności i rozkazów, działali energicznie i agresywnie, co ostatecznie zadecydowało o końcowym wyniku walk. Autor nie pokusił się również o przedstawienie wniosków z bitwy o Kretę dla dalszych losów wojsk powietrzno-desantowych. Paradoksalnie, pomimo odniesionego zwycięstwa, Niemcy uznali tego rodzaju operacje za zbyt ryzykowne i kosztowne, a swoich wojsk spadochronowych używali aż do końca wojny w roli konwencjonalnej, elitarnej piechoty. Alianci zachodni stworzyli natomiast własne jednostki powietrzno-desantowe i użyli ich dwukrotnie na wielką skalę w 1944 r., podczas lądowania w Normandii oraz pod Arnhem, z różnym zresztą skutkiem.
Dużym niedociągnięciem wydaje się słaba strona graficzna książki. Nie zmieszczono w niej żadnych zdjęć czy ilustracji (!). Jedyna mapa, mało szczegółowa i niezbyt czytelna, nie pozwala śledzić opisywanych drobiazgowo w tekście ruchów wojsk. Być może, usterki te należy przypisać w większym stopniu Wydawnictwu Bellona niż samemu Autorowi.
Podsumowując, lektura książki powinna przyciągnąć uwagę miłośników militariów (sam przeczytałem ją z dużym zainteresowaniem),ale pogłębiając pewne kwestie, opracowanie pomija zarazem inne. Należy więc traktować monografię C. Mc Donalda jako swego rodzaju dopełnienie i zapoznać się również z innymi, dostępnymi publikacjami.

„Kreta 1941”, autorstwa C. Mc Donalda, to jedno z wielu dostępnych w języku polskim opracowań dotyczących bitwy o tę grecką wyspę, zaliczanej do najbardziej dramatycznych i najkrwawszych starć II wojny światowej. Otwierającej przy tym nowy rozdział w dziejach sztuki wojennej, było to bowiem pierwsze na skalę operacyjną użycie wojsk powietrzno-desantowych. Pomimo tego, iż...

Czytając ten opis bitwy o kręte mamy wrażenie jakbyśmy się do niej przygotowywali i jakbyśmy w niej uczestniczyli .. Jako, że czytałem ją podczas pobytu na Krecie był ten dodatkowy wymiar.. Wymiar odwiedzanych miejsc opisanych w książce 👍 Polecam

Czytając ten opis bitwy o kręte mamy wrażenie jakbyśmy się do niej przygotowywali i jakbyśmy w niej uczestniczyli .. Jako, że czytałem ją podczas pobytu na Krecie był ten dodatkowy wymiar.. Wymiar odwiedzanych miejsc opisanych w książce 👍 Polecam

Pozycja średnia, nieco zbyt literacko reportażowa a mało problemowa.
Z jednej strony dość szeroki opis przygotowań stron do samej operacji, który pozwala na umieszczenie całego epizodu w większej całości, jednak mocno okrojony, w sumie brak informacji/tabel organizacyjnych związanych z wojskami obu stron, co utrudnia odbiór tekstu.
W treści brak map, poza jedną, co zmusza właściwie do wracania na pierwsze strony za każdym razem jak pojawia się jakaś kolejna nazwa (która i tak nie zawsze się pojawia na mapie).

Opis kampanii solidny, może czasami aż nazbyt szczegółowy, ciekawa analiza stanów psychicznych dowódców oraz szerszych uwarunkowań strategicznych dla całego okresu walk.

Niestety w książce brak zakończenia i analizy, czy chociaż omówienia wniosków obu stron po tak nowatorskiej kampanii. Zmarnowany potencjał w tym zakresie.

Pozycja średnia, nieco zbyt literacko reportażowa a mało problemowa.
Z jednej strony dość szeroki opis przygotowań stron do samej operacji, który pozwala na umieszczenie całego epizodu w większej całości, jednak mocno okrojony, w sumie brak informacji/tabel organizacyjnych związanych z wojskami obu stron, co utrudnia odbiór tekstu.
W treści brak map, poza jedną, co zmusza...

ŚWIETNA

ŚWIETNA

Stosunkowo mało znany w Polsce epizod II Wojny Światowej. Desant na Kretę. Skorzenny i jego spadochroniarze- komandosi. Bardzo dobrze napisana książka.

Stosunkowo mało znany w Polsce epizod II Wojny Światowej. Desant na Kretę. Skorzenny i jego spadochroniarze- komandosi. Bardzo dobrze napisana książka.