Uwielbiam twórczość Ryohgo Narity, ale niestety muszę powiedzie, że Durarara idzie w złym kierunku i brakuje mi dawnej przyjemności z czytania. Uwielbiałam tomy 4, 5, 6, 7 za humor, zbiegi okoliczności, akcję, wspaniałych bohaterów, intrygujące powiązania między wydarzeniami, lecz to się zmienia, a ostatnie tomy light novelki stają się coraz to mroczne, przypominając thriller psychologiczny, którym nie powinny być. To wspaniała historia, której mrok jest nieodłącznym elementem, ale jak się mówi: co za dużo, to nie zdrowo! Fani Durarary czekają na walki, na Shizuo, który wali latarnią w Izayę, Izayę, który manipuluje ludźmi i bawi się nimi, wątki nadnaturalne, które graniczą między pomysłowością a absurdem... Durarara to nie jest to, co serwuje nam ten tom. A niestety daje nam sporo nudy, rozczarowania, przegadanych scen i Mikado, który już nie jest Mikado...

Uwielbiam twórczość Ryohgo Narity, ale niestety muszę powiedzie, że Durarara idzie w złym kierunku i brakuje mi dawnej przyjemności z czytania. Uwielbiałam tomy 4, 5, 6, 7 za humor, zbiegi okoliczności, akcję, wspaniałych bohaterów, intrygujące powiązania między wydarzeniami, lecz to się zmienia, a ostatnie tomy light novelki stają się coraz to mroczne, przypominając...

Spodziewałam się, że im bliżej końca to będą grubsze tomy. Niestety jest odwrotnie. Coraz to cieńsze. A szkoda. Jak zawsze dobrze się czyta. Podoba mi się zmiana Mikodo. A także, że jest bardziej mroczne. ;P

Spodziewałam się, że im bliżej końca to będą grubsze tomy. Niestety jest odwrotnie. Coraz to cieńsze. A szkoda. Jak zawsze dobrze się czyta. Podoba mi się zmiana Mikodo. A także, że jest bardziej mroczne. ;P