O wiele lepiej rozpisana i dobrze, że skupia się na jednym story arcu przez co ma to więcej sensu i uporządkowana. Dużo przeszłości Logana na plus

O wiele lepiej rozpisana i dobrze, że skupia się na jednym story arcu przez co ma to więcej sensu i uporządkowana. Dużo przeszłości Logana na plus

Wycieczka szkolna mutantów. Wolverine postanawia sprawdzić umiejętność pracy w grupie swoich uczniów, więc razem z nimi wyjeżdża Savage Land. Nie wie, że czeka tam na niego jego dawny przeciwnik.

Nietrudno się domyślić, że uczniowie stanowią bardzo niezgrany zespół. Zastanawiające jest, że pod wpływem innego nauczyciela, zaczynają radzić sobie lepiek. Plus, że w tym numerze po raz pierwszy wykazują się dzieciaki, którzy byli jedynie tłem jak Azjatka z końcówki „Avengers kontra X-men albo dowcipem jak Eye-Boy. Szkoda, że niestety przy okazji Broo został tak cofnięty w rozwoju – wydaje mi się, że w obecnym stanie bezsensownym był jego udział w lekcji. Także nie podobało mi się, że inna z postaci zupełnie się nie rozwinęła i dalej jest tak jednowymiarowa jak wcześniej.

Trochę kontrowersyjnie wypadł za to powrót jednego z dawnych przeciwników Logana. Miło było dowiedzieć się co się działo z nim od czasu „Origin Wolverine”, ale wmieszanie we wszystko podróży w czasie było strasznie tandetne. Z charakteru to dalej ten sam rozgoryczony bohater, co wcześniej. Podobało mi się jednak, że usiłował wziąć pod swoją pieczę uczniów Wolverine’a. O wiele lepiej moim zdaniem wypada jego tajemniczy zamaskowany prześladowca – szkoda, że tak szybko wypada z gry.

Tom kończy zeszyt przedstawiający możliwą przyszłość szkoły. Bardzo dobry pomysł, szkoda tylko, że tak naprawdę poznaliśmy jedynie dalszy los Logana i jednego z uczniów. Reszta bohaterów jest jedynie krótko wspomniana i zostawia duże uczucie niedosytu. Trochę niepotrzebnie w tym zeszycie umieszczono również dalsze perypetie antagonisty z poprzedniej historii, a także rozterki Indie – popychają one fabułę do przodu, ale można było to miejsce poświęcić ukazaniu świata przyszłości.

Za rysunki w tym tomie odpowiada Ramon Perez. Jest to lekko kreskówkowy styl, który jednak unika niezamierzonych deformacji. Podobało mi się, że w scenach retrospekcji artysta stara się nawiązywać do warstwy graficznej komiksu „Origin Wolverine”.

Podsumowując, podobnie jak poprzedni tom komiks ten nie unika pewnej tandety i infantylności. Trochę też uważam, że niepotrzebnie odgrzebywano starego wroga, który do obecnej konwencji pasuje jak pięść do nosa. Głównie warto przeczytać dla ostatniej historii, której potencjał niestety nie jest w pełni wykorzystany.

Wycieczka szkolna mutantów. Wolverine postanawia sprawdzić umiejętność pracy w grupie swoich uczniów, więc razem z nimi wyjeżdża Savage Land. Nie wie, że czeka tam na niego jego dawny przeciwnik.

Nietrudno się domyślić, że uczniowie stanowią bardzo niezgrany zespół. Zastanawiające jest, że pod wpływem innego nauczyciela, zaczynają radzić sobie lepiek. Plus, że w tym...

Bardzo słabo.

Bardzo słabo.

Drugi tom trochę gorszy od poprzedniego ale powiedzmy, że nadal trzyma poziom. Zdecydowanie za dużo napieprzania się. Fabuła to jeden ciągły chaos dość trudny do zrozumienia. Ale pomimo tego nie skreśliłem jeszcze tej serii, głównie ze względu, że jestem wielkim fanem komiksów o X-Men. Ale ktoś kto za bardzo za mutantami nie przepada może sobie spokojnie ten tom odpuścić.

Drugi tom trochę gorszy od poprzedniego ale powiedzmy, że nadal trzyma poziom. Zdecydowanie za dużo napieprzania się. Fabuła to jeden ciągły chaos dość trudny do zrozumienia. Ale pomimo tego nie skreśliłem jeszcze tej serii, głównie ze względu, że jestem wielkim fanem komiksów o X-Men. Ale ktoś kto za bardzo za mutantami nie przepada może sobie spokojnie ten tom odpuścić.

Słowo którym można opisać ten tom jest: Chaos. Ciągłe potyczki i potyczki bez jakiegoś większego sensu. Mogło być lepiej. Graficznie bardzo dobrze jednak bez ochów i achów. Komiks dla tych co kochają mutantów. Liczyłem na coś bardziej oryginalnego i ciekawszego.

Słowo którym można opisać ten tom jest: Chaos. Ciągłe potyczki i potyczki bez jakiegoś większego sensu. Mogło być lepiej. Graficznie bardzo dobrze jednak bez ochów i achów. Komiks dla tych co kochają mutantów. Liczyłem na coś bardziej oryginalnego i ciekawszego.

3/10 – SŁABA

Wolverine zabiera kilku swoich studentów do Savage Landu, gdzie nastoletni mutanci mają przejść bardzo ważną lekcję. Czy młodzi adepci szkoły im. Jean Grey będą potrafili ze sobą współpracować, by razem stawić czoła niebezpieczeństwom jakie na nich czekają? Sprawy zaczynają się jednak komplikować, kiedy na scenie pojawia się stary znajomy Wolverine’a – Pies Logan.

Niestety w przeciwieństwie do serii „All-New X-Men”, w tej nie odnajduję absolutnie nic ciekawego. Przede wszystkim mam awersję na tych wszystkich nowych mutantów. Kiedyś było ich znacznie mniej i byli fajniejsi – wyglądali jak normalni ludzie, mieli ciekawe moce, a teraz? Teraz autorzy zaczęli coraz mocniej wydziwiać. Co drugi mutant wygląda jak jakiś stworek z taniego horroru, w dodatku posługuje się coraz to bardziej niedorzecznymi umiejętnościami. Nie pomaga też klimat tej serii, która przypomina mało ambitne produkcje dla małolatów. Naiwne, pełne wymuszonych oraz nieśmiesznych żartów i przede wszystkim totalnie nielogiczne. Bo jak inaczej nazwać szkołę przetrwania jaką młodym adeptom zaserwował Wolverine? Koleś w roli opiekuna jest tak odpowiedzialny, jak pijany rodzic zostawiający kilkuletnie dziecko samo w domu. No i ten cały Savage Land... Jak tylko akcja jakiegokolwiek komiksu przenosi się w tamte rejony, to aż mnie trzęsie. To taki azyl dla marvelowych scenarzystów. Jeśli nie wiedzą jak poprowadzić intrygę, to chętnie korzystają z gościny tego miejsca, a tam można niemal wszystko. Nie trzeba specjalnie martwić się ani o sens, ani o jakiekolwiek prawdopodobieństwo wydarzeń, zawsze można wrzucić jakąś walkę z dinozaurem i będzie git. Jeżeli chodzi o wspomnianą intrygę, to w ogóle nie ogarniam jej istoty. Głównym motorem fabuły jest pojawienie się, znanej z komiksu „Wolverine: Geneza”, postaci Psa Logana, ale szczerze mówiąc, to zupełnie nie wiadomo jakie są jego motywacje i o co mu tak naprawdę chodzi. Graficznie album ten też specjalnie nie powala. Rysunki Péreza nie wyróżniają się niczym szczególnym, chociaż i tak są chyba najlepszym elementem tego słabego komiksu. Tak naprawdę jedyną rzeczą godną uwagi jest znajdujące się na końcu tego albumu krótkie i rzeczowe wprowadzanie w obecne wydarzenia w uniwersum Marvela pt. „Marvel NOW! dla początkujących” autorstwa Oskara Rogowskiego.

Seria „Wolverine i X-Men” to pod każdym względem komiks totalnie nijaki. Szczerze dziwię się, że za wyprodukowaniem tego badziewia, stoi taki gość jak Jason Aaron. Amerykanin już nie raz udowodnił, że potrafi stworzyć naprawdę ciekawy scenariusz komiksowy. Mam jednak wrażenie, że klimaty superbohaterskie zupełnie mu nie służą. Nie polecam.

3/10 – SŁABA

Wolverine zabiera kilku swoich studentów do Savage Landu, gdzie nastoletni mutanci mają przejść bardzo ważną lekcję. Czy młodzi adepci szkoły im. Jean Grey będą potrafili ze sobą współpracować, by razem stawić czoła niebezpieczeństwom jakie na nich czekają? Sprawy zaczynają się jednak komplikować, kiedy na scenie pojawia się stary znajomy Wolverine’a – Pies...