Pierwsze zaskoczenie po kupnie z antykwariatu przez allegro to dedykacja i podpis autora, taki bonus za wydane 20 zł. Książkę polecam i to bardzo, mimo, że zawiera pewien błąd to znaczy z 6 stron się powtarza w sprawie Euro 2012, toczka w toczkę. Ale tak najważniejsze w książce to ukazanie przestępczości lat 90, transformacja ustrojowa, niszczenie przez media i polityków bardzo wielu wartościowych funkcjonariuszy co bardzo martwiło i martwi Pana Nadinspektora, problematyka wywalenia na bruk prawie 14 tys funkcjonariuszy za nawet krótki epizod w SB czy Milicji, ukazanie braku ciągłości wykorzystania funkcjonariuszy po służbie przez inne służby, sprawa podrabiania rubli, co niesie za sobą indoktrynacja i złe dowodzenie, postępowanie zgodnie z sumieniem wbrew instrukcjom i ukazanie tego, że mając nic można być szczęśliwym. Naprawdę książka jest świetna, za okładkę daje 20 punktów ekstra, za treść 40 gwiazdek. A oto dedykacja z pierwszej strony: Drogiemu Przyjacielowi Jurkowi z wyrazami szacunku, podziękowaniem za lata twórczej współpracy i najlepszych życzeń spełnienia marzeń, tylko dobrych dni. A. Rapacki
Najlepsze cytaty:
,,Martwił się, że polityka coraz częściej próbuje wkraczać w sprawy policji. I że odchodzi wielu dobrych policjantów”.
,,Policjantem się jest, a na takim czy innym stanowisku jedynie się bywa …”.
,,Stan wojenny pozwolił na w miarę bezkrwawe przejście do demokracji”.
,,To wielka sprawa mieć świadomość, że ma się w wokół wielu życzliwych ludzi. móc im pomagać, ale także mieć poczucie, że jeśli sam będę potrzebował pomocy to również ją od przyjaciół otrzymam”.
,,Przestępcy zajmują się wszystkim, co przynosi zyski, przerzucają się z jednej dziedziny na drugą. Jak im ukróćmy przemyt alkoholu, to wchodzą w papierosy, narkotyki, jak ich przetrzepiemy to znajdą inną działkę. Coraz śmielej działają w gospodarce, przejmują majątek narodowy, doprowadzają do upadłości uczciwe firmy”.
,,Taka wiedza jest potrzebna jeśli się chce dobrze kierować tak skomplikowanymi operacjami, wiedza od środka”
,,Lider nadaje ton, prowadzi, inspiruje. Porusza zastój, ryzykuje, wprowadza nowe. I jest zawsze ze swoimi ludźmi”.
,,Dynamiczni, z własnym pomysłem. W każdym zespole decydują liderzy i jeśli są dobrzy, to potrafią pociągnąć za sobą cały zespół, zainspirować, naenergetyzować, pokazać perspektywy. Wtedy osiągają sukcesy. Kiedy lider jest nieudolny, to może nawet najlepszą grupę wyprowadzić na manowce i zmarnować potencjał”.
,,Zasada cztery na cztery. Informacja prasowa ma stopień najniższy, (bo ma najniższy stopień wiarygodności). Informacja, którą policjant widział lub słyszał osobiście ma stopień najwyższy”.
,,Prawo powinno być jak śmierć, która nikomu nie daruje”.
,,Nieruchomości skonfiskowane mafii, (we Włoszech) przekształcane są między innymi ośrodki edukacyjne i rekreacyjne dla młodzieży, w place zabaw dla dzieci, w gospodarstwa agroturystyczne, dające zatrudnienie mieszkańcom okolicy… Czyli nie kara pozbawienia wolności jest w takich przypadkach najważniejsza … No właśnie, pozbawienie korzyści i konfiskata majątku są dla nich największą dolegliwością. Zorganizowana przestępczość to czyny popełniane dla zysku, więc tylko odebranie tego zysku jest prawdziwie dolegliwą karą. I tu mamy jedną z największych słabości naszego wymiaru sprawiedliwości”.
,,Ja nie dzielę ludzi na tych z lewicy i tych z prawicy, tylko na uczciwych i nieuczciwych, na mądrych i głupich”.
,,Tragedią policji jest to, że często ocenia się ją w kategorii sukcesu albo klęski i używa się jej do wtedy do rozgrywek politycznych. Potknięcia policjantów są wykorzystywane przez polityków, stają się okazją, żeby mówić o nieudolnych dowódcach, żądać dymisji komendantów albo ministrów, żeby dokładać rządzącym. A z kolei rządzący, żeby nie zarzucano im tolerowania nieprawidłowości, szukają kozłów ofiarnych”.
,,Zawsze uważałem, że to nie w porządku żeby zza biurka oceniać ludzi, którzy biorą udział w akcji i nadstawiają głowy”.
,,Najpierw coś zrób, pokaż, co jesteś wart, a potem możemy mówić o tym co ci się należy”.
,,Niezbędne jest także nowe spojrzenie na procesy ścigania, którego główną zasadą musi stać się dociekliwość w dochodzeniu do prawdy. Nie wynik, nie statystyka,, nie efektowne zakończenie i pokazówka, nie udowadnianie, że jak się już raz kogoś zaczęło podejrzewać, to trzeba go postawić przed sądem, lecz dochodzenie do prawdy, choćby miałą pokazać, że na przykład piewsze podejrzenia były niesłuszne. Ta zasada powinna dotyczyć zarówno prokuratorów jak i Biuro Spraw Wewnętrznych”.
,,O zabezpieczeniu przed aktami terroryzmu trzeba myśleć już na etapie inwestycyjnym”.
,,Stoi jakaś paramilitarna formacja, w dodatku nieprzeszkolona do rozwiązań siłowych, więc tylko kłopotów może narobić” (o stewardach na boisku w czasie Euro 2012).
,,Biurokracja, wiara w siłę tego, co jest na papierze, przesłania często zdrowy rozsądek”.

Pierwsze zaskoczenie po kupnie z antykwariatu przez allegro to dedykacja i podpis autora, taki bonus za wydane 20 zł. Książkę polecam i to bardzo, mimo, że zawiera pewien błąd to znaczy z 6 stron się powtarza w sprawie Euro 2012, toczka w toczkę. Ale tak najważniejsze w książce to ukazanie przestępczości lat 90, transformacja ustrojowa, niszczenie przez media i polityków...

Dobra i ciekawa książka. Ma formę wywiadu, w którym generał Rapacki zdradza kulisy swojej kariery. Widać, że autorka dobrze się przygotowała do rozmowy. Zadaje konkretne, szczegółowe i spójne pytania. Jej rozmówca, odpowiada rzeczowo i bez ubarwiana. Opisuje jak wyglądały narodziny i działalność działu specjalizującego się w likwidacji przestępczości zorganizowanej i gospodarczej oraz zdradza kulisy policyjnego fachu (m. in. opowiada o tajnych operacjach, policyjnych informatorach, sykwetkach gangsterów, instytucji i roli świadków koronnych, powstaniu CBŚ, współpracy Policji na szczebalch międzynarodowych i wielu innych ciekawostkach). Z samej rozmowy łatwo wywnioskować, że Rapacki jest konkretnym i dobrym policjantem, którego wielu ludzi obdarzyło szacunkiem. To była druga książka z tej serii którą przeczytałem. Pierwszą był wywiad z Makowskim i szczerze przyznaję że w porównaniu z Rapackim wypadł słabo. Polecam. Solidna i warta przeczytania pozycja.

Dobra i ciekawa książka. Ma formę wywiadu, w którym generał Rapacki zdradza kulisy swojej kariery. Widać, że autorka dobrze się przygotowała do rozmowy. Zadaje konkretne, szczegółowe i spójne pytania. Jej rozmówca, odpowiada rzeczowo i bez ubarwiana. Opisuje jak wyglądały narodziny i działalność działu specjalizującego się w likwidacji przestępczości zorganizowanej i...

Uznaję ten wywiad za najbardziej profesjonalnie przeprowadzany spośród dotychczas przeczytanych. Autorka świetnie przygotowana do rozmowy, zadawała konkretne pytania i takich też odpowiedzi oczekiwała. Sama postać pana generała wzbudziła we mnie ogromny szacunek. Pierwsza część książki to lepsza skarbnica wiedzy niż "Alfabet mafii". Można tu znaleźć wiele ciekawostek i smaczków. Polecam.

Uznaję ten wywiad za najbardziej profesjonalnie przeprowadzany spośród dotychczas przeczytanych. Autorka świetnie przygotowana do rozmowy, zadawała konkretne pytania i takich też odpowiedzi oczekiwała. Sama postać pana generała wzbudziła we mnie ogromny szacunek. Pierwsza część książki to lepsza skarbnica wiedzy niż "Alfabet mafii". Można tu znaleźć wiele ciekawostek i...

Bardzo ciekawa publikacja, nie znam osobiście Pana Rapackiego lecz rozmawiałem z ludzmi współpracującymi z Nim. Pełen szacunek za podejście do podwładnych.

Bardzo ciekawa publikacja, nie znam osobiście Pana Rapackiego lecz rozmawiałem z ludzmi współpracującymi z Nim. Pełen szacunek za podejście do podwładnych.

moim zdaniem ksiazka bardzo ciekawa przedstawiajaca uklady i ukladziki polityczne nie zwazajac na dobro policji. czytajac ksiazke odczowamy ze Pan Generał jest normalnym czlowiekiem ktory kocha swoja prace i nie raz poswiecal swoja kariere dla dobra wiekszosci (czyt. kraju)

moim zdaniem ksiazka bardzo ciekawa przedstawiajaca uklady i ukladziki polityczne nie zwazajac na dobro policji. czytajac ksiazke odczowamy ze Pan Generał jest normalnym czlowiekiem ktory kocha swoja prace i nie raz poswiecal swoja kariere dla dobra wiekszosci (czyt. kraju)

Dobry wywiad-rzeka. Książka gruba, a mimo to chciałoby się takiej opowieści więcej. Szkoda, że coraz mniej jest ludzi z takim podejściem do służby jak Gen. Rapacki i jego bohaterowie opowieści.

Dobry wywiad-rzeka. Książka gruba, a mimo to chciałoby się takiej opowieści więcej. Szkoda, że coraz mniej jest ludzi z takim podejściem do służby jak Gen. Rapacki i jego bohaterowie opowieści.

Polecam wywiad z gen. Rapackim:

Część 1: http://wiadomosci.wp.pl/kat,1027191,title,Gen-Adam-Rapacki-o-spotkaniach-z-szefem-mafii-wolominskiej-ryzyko-bylo-spore,wid,17688379,wiadomosc.html

Część 2: http://wiadomosci.wp.pl/kat,119674,title,Gen-Adam-Rapacki-o-katastrofie-smolenskiej-w-Polsce-musielibysmy-totalnie-improwizowac,wid,17692756,wiadomosc.html

Polecam wywiad z gen. Rapackim:

Część 1: http://wiadomosci.wp.pl/kat,1027191,title,Gen-Adam-Rapacki-o-spotkaniach-z-szefem-mafii-wolominskiej-ryzyko-bylo-spore,wid,17688379,wiadomosc.html

Część 2: http://wiadomosci.wp.pl/kat,119674,title,Gen-Adam-Rapacki-o-katastrofie-smolenskiej-w-Polsce-musielibysmy-totalnie-improwizowac,wid,17692756,wiadomosc.html

Spodziewałem się trochę bardziej osobistego wywiadu - więcej "od siebie", a nie zdawania relacji z wydarzeń. Mimo wszystko książkę oceniam bardzo dobrze. Jestem zaskoczony przytoczeniem stosunkowo szerokiego wachlarzu metod pracy operacyjnej w ogólnodostępnej książce.

Zdawkowo zostały poruszone świeższe problemy policji z ostatnich 10 lat.

Spodziewałem się trochę bardziej osobistego wywiadu - więcej "od siebie", a nie zdawania relacji z wydarzeń. Mimo wszystko książkę oceniam bardzo dobrze. Jestem zaskoczony przytoczeniem stosunkowo szerokiego wachlarzu metod pracy operacyjnej w ogólnodostępnej książce.

Zdawkowo zostały poruszone świeższe problemy policji z ostatnich 10 lat.

Może za dużo oczekiwałem od tej książki. Sympatia do pana Rapackiego, czy też jego wizerunku, nie wystarczy, żeby wierzyć we wszystko, co napisano w ułożonym wywiadzie.
Trudno mi uwierzyć w przypadkowe zabójstwo Papały przez złodzieja samochodowego uzbrojonego w pistolet z tłumikiem, w wcześniejsze awanse Papały, bo był "młody zdolny", w merytoryczne uzasadnienie wielkiego powrotu emerytów w późniejszym okresie. Nie wiem po co uwiarygadnia wiele innych osób, on wielu pamięta jako przyjaciół, podczas gdy ogółowi dali się zapamiętać inaczej, jak np. generał, który zgodnie z przepisami otrzymał dwa mieszkania służbowe.
Miano niepokornego może pasowało do policjanta, do wiceministra realizującego politykę rządu już mniej. Jedyny wyjątek, kiedy odważa się być krytycznym wobec polityki, to stosunek do kibiców. Jak słusznie stwierdza, nie można walczyć z całym środowiskiem, a jedynie z elementem kryminalnym.
Mimo wszystko czyta się gładko, a i sympatia do pana Rapackiego pozostanie ze względu na jego stosunek do zwykłych policjantów i poczucie misji - rzadkie w tych czasach.

Może za dużo oczekiwałem od tej książki. Sympatia do pana Rapackiego, czy też jego wizerunku, nie wystarczy, żeby wierzyć we wszystko, co napisano w ułożonym wywiadzie.
Trudno mi uwierzyć w przypadkowe zabójstwo Papały przez złodzieja samochodowego uzbrojonego w pistolet z tłumikiem, w wcześniejsze awanse Papały, bo był "młody zdolny", w merytoryczne uzasadnienie wielkiego...

Bardzo fajnie napisana książka. Polecam.

Bardzo fajnie napisana książka. Polecam.