"U króla olch" to baśń autorstwa Hansa Christiana Andersena, opublikowana w 1845 roku. Opowiada historię małego chłopca, który zostaje porwany przez leśnego ducha, króla olch. Baśń jest utrzymana w mrocznym i tajemniczym klimacie. Andersen opisuje leśne stworzenia i duchy w sposób sugestywny i pełen napięcia. Atmosfera grozy potęguje się, gdy chłopiec zostaje uwieziony przez króla olch i zmuszony do udziału w jego nocnych zabawach.
"U króla olch" to baśń, która porusza tematykę dobra i zła, życia i śmierci. Andersen pokazuje, jak krucha jest granica między światem ludzi a światem duchów. Ukazuje też siłę miłości i wiary, które mogą pokonać nawet najstraszniejsze zło.
Baśń "U króla olch" według mnie nie jest przeznaczona dla małych dzieci. Mroczna atmosfera i motywy śmierci mogą być dla nich zbyt przerażające. Dorośli natomiast z pewnością docenią jej głębokie przesłanie i piękny język.

"U króla olch" to baśń autorstwa Hansa Christiana Andersena, opublikowana w 1845 roku. Opowiada historię małego chłopca, który zostaje porwany przez leśnego ducha, króla olch. Baśń jest utrzymana w mrocznym i tajemniczym klimacie. Andersen opisuje leśne stworzenia i duchy w sposób sugestywny i pełen napięcia. Atmosfera grozy potęguje się, gdy chłopiec zostaje uwieziony...

Cudowna historia, jak zwykle u Andersa, baśniowa. Przygotowania do ślubu u Króla Olch to prawdziwa uczta dla czytelników.

Cudowna historia, jak zwykle u Andersa, baśniowa. Przygotowania do ślubu u Króla Olch to prawdziwa uczta dla czytelników.

,,U króla Olch'' to jedna z najbardziej baśniowych opowiastek Andersena, pokazuję ona życie na pagórku olszowym oraz wielkie przygotowania do uroczystości wyprawianej przez króla Olch by móc wydać za mąż niektóre ze swoich córek. Na balu głównym gościem został wieloletni przyjaciel króla Kobold z Dovre, który przybył by jego synowie również mogli wybrać sobie żonę wśród królewskich córek. ,, U króla Olch" to bardzo przyjemna w czytaniu baśń.

,,U króla Olch'' to jedna z najbardziej baśniowych opowiastek Andersena, pokazuję ona życie na pagórku olszowym oraz wielkie przygotowania do uroczystości wyprawianej przez króla Olch by móc wydać za mąż niektóre ze swoich córek. Na balu głównym gościem został wieloletni przyjaciel króla Kobold z Dovre, który przybył by jego synowie również mogli wybrać sobie żonę wśród...

Król Olch. Pierwsze skojarzenie – Król Olch Goethego. Poszedłem za nim, spodziewałem się więc opowieści cokolwiek ponurej, no bo, jak Państwo pewnie pamiętacie z licealnych lekcji polskiego, opowieść lekka ani miła to nie jest. I mały zawód mnie spotkał, bo to zupełnie inna historia i nie dostałem ponurości, na którą liczyłem.

Całość dzieje się w lesie, gdzie zwierzęta – jaszczurki na drzewach, robaki i inni mieszkańcy lasu, wymieniają plotki o tym, cóż takiego dzieje się w olszynach, o tym, że te otwierają się na całe noce a mieszkające w ich wnętrzach Olchy – elfy, gorączkowo się do czegoś przygotowują. Okazuje się, że u Króla Olch odbędzie się wielki bal, na który gości przybędzie bez liku, elfy, duchy, nawet wodnik z córką i okoliczni ludzie, jeśli tylko mówią przez sen. Ale przybyć mają też goście z krajów dalekich – Norweskie koboldy – stary przyjaciel króla, wraz z nieokrzesanymi synami. Król będzie dziś wydawał swoje córki za mąż!

Uroczystość rusza, goście już przy stołach (wodnicy zamiast krzeseł, zajmują balie z wodą),córki królewskie uwijają się, wdzięki prezentują, a dostojny kobold z synami przyglądają im się. Ten pierwszy z zachwytem, ci drudzy z obojętnością raczej, koniec końców znudzeni opuszczają salę. Talenty olszynowe córki mają rozmaite, głowi się więc kobold w koronie z lodu i szyszek którą wybrać – dla siebie, skoro synowie nie zainteresowani.

Całość przerywa nagłe (jak zawsze) nadejście dnia. Drzewo znów się zamyka, tak by gorące płomienie nie zabiły żadnego z duchów. Tajemnice wydarte nocy wracają z powrotem do tajemniczego świata, który tylko na chwilę pozwolił widzowi zajrzeć do środka. Tego, co dzieje się dalej nie wiemy, możemy, wraz z jaszczurkami plotkować i domyślać się tajemniczych nocnych zajść, należących do innego, nie naszego świata.



Autopromocja:
kotfranz.blogspot.com/
facebook.com/archiwumkotafranza

Król Olch. Pierwsze skojarzenie – Król Olch Goethego. Poszedłem za nim, spodziewałem się więc opowieści cokolwiek ponurej, no bo, jak Państwo pewnie pamiętacie z licealnych lekcji polskiego, opowieść lekka ani miła to nie jest. I mały zawód mnie spotkał, bo to zupełnie inna historia i nie dostałem ponurości, na którą liczyłem.

Całość dzieje się w lesie, gdzie zwierzęta –...

Niby fajnie, tajemniczo, baśniowo, pięknie, ale to tylko fragment obcego nam świata, do którego zaglądamy na krótką chwilę. Dla mnie za mało, za krótko, bez żadnego wniosku czy morału, tak sobie...

Niby fajnie, tajemniczo, baśniowo, pięknie, ale to tylko fragment obcego nam świata, do którego zaglądamy na krótką chwilę. Dla mnie za mało, za krótko, bez żadnego wniosku czy morału, tak sobie...

Między 5 a 7. Jak u Andersena bardzo stylowo i baśniowo (7),ale bez przesłania, morału, figielka (5).

Między 5 a 7. Jak u Andersena bardzo stylowo i baśniowo (7),ale bez przesłania, morału, figielka (5).