Nie do końca rozumiem politykę polskich wydawców specjalizujących się w fantastyce. Dlaczego niektórzy autorzy są przez nich kompletnie ignorowani, podczas gdy na półkach sklepowych pojawiają się rzeczy znacznie gorszych twórców? Ot taki Barth Anderson. Jest on zdecydowanie jednym z ciekawszych autorów, a tymczasem żadna z jego powieści chyba w Polsce nie została wydana. Szkoda, bo "The Magician and the Fool" to książka bardzo dobra. Za jej sprawą postanowiłem sięgnąć po debiut Andersona – "The Patron Saint of Plagues".

Ta powieść nie zrobiła już na mnie aż tak dużego wrażenia, ale mimo wszystko warto się nią zainteresować. Akcja rozgrywa się w niedalekiej przyszłość, kiedy to świat wygląda podobnie do naszego, a jednocześnie zupełnie inaczej. Kryzys rolnictwa w USA sprawił, że kraj przestał być potęgą. Z kolei fanatyzm religijny połączony z gotowością przekraczania moralnych granic jeśli chodzi o łączenie ludzi z technologią doprowadził do tego, że Meksyk stał się dominującą siłą. Pod sztandarami wypaczonej wiary katolickiej (kościół meksykański dokonał schizmy i oddzielił się od Watykanu) Meksyk zamierza zjednoczyć wszystkie dawne hiszpańskiej kolonie Nowego Świata. Na tym polityczno-gospodarczo-religijnym tle rozgrywa się akcja rodem z thrillera medycznego. Meksyk zostaje bowiem zaatakowany niezwykle niebezpieczną mieszanką wirusów, która może doprowadzić do śmierci tysięcy ludzi. Grupa epidemiologów i wirusologów rozpoczyna walkę z czasem. Musi rozwikłać zagadkę genezy epidemii, znaleźć lekarstwo i jednocześnie lawirować pomiędzy sprzecznymi interesami politycznymi i ideologicznymi różnych grup społecznych Meksyku.

"The Patron Saint of Plagues" to powieść może zbyt standardowa, żeby pozostać w pamięci na dłużej. Niemniej jednak czyta się ją bardzo dobrze, a wizja Meksyku jest barwna, interesująca i zadziwiająco spójna. Anderson stara się jak tylko może pozostać wierny ideom science fiction i sporo uwagi poświęca na to, by osadzić fabułę na gruncie prawdziwej nauki. Nie do końca się to udało, ale mimo wszystko miejscami brzmi bardzo wiarygodnie.

Nie do końca rozumiem politykę polskich wydawców specjalizujących się w fantastyce. Dlaczego niektórzy autorzy są przez nich kompletnie ignorowani, podczas gdy na półkach sklepowych pojawiają się rzeczy znacznie gorszych twórców? Ot taki Barth Anderson. Jest on zdecydowanie jednym z ciekawszych autorów, a tymczasem żadna z jego powieści chyba w Polsce nie została wydana....