- Nighthawk I cynammom kompletnie nie pasuja do tamtych czasow
- Nie przepadam za idea krótkich historii na koncu wydania zbiorczego
- Za mało trybunału, za duzo lordów
- Lepiej niż tom 1, nie ma tutaj zlepki kilku krótkich historii

- Nighthawk I cynammom kompletnie nie pasuja do tamtych czasow
- Nie przepadam za idea krótkich historii na koncu wydania zbiorczego
- Za mało trybunału, za duzo lordów
- Lepiej niż tom 1, nie ma tutaj zlepki kilku krótkich historii

Tom bardzo różnorodny pod względem zawartości. Są historie długie, uporządkowane, lecz bywają też takie, które rozgrywają się na kilku stronach i wymagają od czytelnika uwagi oraz koncentracji. Wszystkie wyrysowane ciekawą kreską, na każdej stronie dzieje się sporo, chociaż najczęściej główną rolę w tych wydarzeniach odgrywa przemoc. Miejscem akcji najczęściej jest miasto Gotham i okolice, a głównymi postaciami są Jonah Hex i jego towarzysz doktor Amadeusz Arkham. Czyta się dobrze, szybko, lecz nie należy zbytnio wgłębiać się w realizm świata przedstawionego.

Tom bardzo różnorodny pod względem zawartości. Są historie długie, uporządkowane, lecz bywają też takie, które rozgrywają się na kilku stronach i wymagają od czytelnika uwagi oraz koncentracji. Wszystkie wyrysowane ciekawą kreską, na każdej stronie dzieje się sporo, chociaż najczęściej główną rolę w tych wydarzeniach odgrywa przemoc. Miejscem akcji najczęściej jest miasto...

(...) głównymi bohaterami są: oszpecony rewolwerowiec Jonah Hex i jego pomocnik lekarz psychiatra Amadeusz Arkham. Panowie prowadzili śledztwo, które dotyczyło dzieci nieludzko traktowanych i zmuszanych do ciężkiej pracy w kopalni na obrzeżach Gotham. Niestety główny złoczyńca – Thurston Moody – się wymknął i zbiegł do Nowego Orleanu.

Fabuła przedstawiona w „Wojnie…” zostaje podjęta dokładnie w miejscu, w którym została urwana w „Spluwach w Gotham”. A dzieje się tak za sprawą przedstawionego materiału, który pierwotnie był publikowany w sześciu kolejnych zeszytach cyklu – od siódmego do dwunastego – między majem a październikiem 2012 roku. Hex i Arkham ruszają w pogoń za zbiegiem, docierają na miejsce, gdzie łowca spotyka dwoje dawno niewidzianych przyjaciół – Hannibala Hawkesa i Katherine Manser, którzy w nocy przebierają się w trykoty i walczą z bezprawiem jako Nighthawk i Cinnamon. W Nowym Orleanie wplątują się w intrygę i pomagają w śledztwie prowadzonym na miejscu, jednak ani na chwilę nie zapominając o prawdziwym powodzie obecności w mieście. Ich drogi krzyżują się niespodziewanie ze Szponem i Trybunałem Sów.

Nie zawiodą się ci, którzy sięgną po „Wojnę…” w poszukają dodatkowych informacji na temat Trybunału Sów. Wątek ten jest ciekawie zbudowany, dużo lepiej niż w „Szponie”. Szkoda tylko, że rysownik Justin Norman (używający pseudonimu Moritat) nie stanął na wysokości zadania. Stylizacja na produkcje „złotej ery” nie bardzo się udała. Są oczywiście plansze narysowane ze swadą, które miło się ogląda, jednakże szczególnie końcówka wypada blado. Uciekają gdzieś proporcje postaci, a ich dynamika pozostawia wiele do życzenia – ruchy stają się kanciaste i sztywne (zaprogramowane).

(...) Nie wiem, jak będzie w dalszych tomach, ale omawiany to stosunkowo dobra rozrywkowa pulpa z elementami spaghetti westernu i mitologii Gacka.

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2016/07/09/all-star-western-2-wojna-lordow-i-sow/

(...) głównymi bohaterami są: oszpecony rewolwerowiec Jonah Hex i jego pomocnik lekarz psychiatra Amadeusz Arkham. Panowie prowadzili śledztwo, które dotyczyło dzieci nieludzko traktowanych i zmuszanych do ciężkiej pracy w kopalni na obrzeżach Gotham. Niestety główny złoczyńca – Thurston Moody – się wymknął i zbiegł do Nowego Orleanu.

Fabuła przedstawiona w „Wojnie…”...

Dalszy ciąg westernu z lekką domieszką klimatów superbohaterskich. Jonah Hex i doktor Arkham w pogoni za przestępcami trafiają do Nowego Orleanu, gdzie przyjdzie im współpracować z dwójką nowych bohaterów – Cinammon oraz Nighthawk. Jest trochę lepiej niż ostatnio, głównie ze względu na przeniesienie akcji na chwilę w inne miejsce, a także udział nowych postaci, które poprzez swoje kostiumy i maski, a także bardzo szlachetną moralnością przypominają współczesnych superbohaterów. Taka postawa stoi pozornie w sprzeczności z brutalnymi działaniami Hexa - bardzo fajnie to wypada, szkoda, że scenarzyści bardzo banalnie zakończyli ten wątek. Podobała mi się też inna nowa bohaterka czyli Tallulah Black- brutalna i niejednoznaczna moralnie – idealnie pasuje do fabuły, więc to w jaki sposób rozwinęły się jej relacje Hexem wydaje się całkiem sensowne. Nareszcie jakieś dobrze przedstawione kobiece postacie w serii! Niestety podobnie jak w poprzednim tomie strasznie słabo wypada doktor Arkham – jest kulą u nogi i na dodatek przez jeden z jego wybryków straciłem do niego resztki szacunku. Zaskakująco dobrze zostaje ukazany za to konflikt pomiędzy Trybunałem Sów, a wyznawcami religii zbrodni – niestety członkowie tej drugiej organizacji przedstawieni są w bardzo przerysowany sposób przez co robili wrażenie jakiejś parodii – no i jeszcze musiało tu być bezczelne nawiązanie do współczesnego Gotham! Szkoda też, że fabuła serii "Batman" wymusiła na scenarzyście ograniczenie interwencji Sów – fabularnie wyglądało to dla mnie nienaturalnie. To co kładzie komiks to rysunki – niedokładne, chaotyczne, ciężko odróżnić postacie od siebie – galeria okładek oryginalnych zeszytów pokazywała jak ten komiks mógł dobrze wyglądać, ale niestety postanowiono pójść inną drogą. Warto jeszcze wspomnieć o trzech historyjkach dodatkowych. Pierwsza z nich, to historia z przeszłości Cinammon i Nighthawka – fabularnie typowa opowieść o skrzywdzonych osobach chcących zemsty, ale bardzo sprawnie opowiedziana i ładnie narysowana. Druga opowieść to epizod z życia notorycznego podrywacza Batlasha – było parę zabawnych momentów, ale do mnie osobiście to nie trafiło. Na sam koniec zarezerwowano najlepszą historię – czyli śledztwo nowej wersji doktora Thirteena – bardzo dobrze opowiedziany kryminał z ciekawym bohaterem (swoją drogą tak moim zdaniem powinien zostać ukazany doktor Arkham) - chciałbym przeczytać więcej przygód tej postaci. Ogólnie tom całkiem w porządku, gdyby nie rysunki w głównej fabule, doktor Arkham i niepotrzebne nawiązania do Batmana.

Dalszy ciąg westernu z lekką domieszką klimatów superbohaterskich. Jonah Hex i doktor Arkham w pogoni za przestępcami trafiają do Nowego Orleanu, gdzie przyjdzie im współpracować z dwójką nowych bohaterów – Cinammon oraz Nighthawk. Jest trochę lepiej niż ostatnio, głównie ze względu na przeniesienie akcji na chwilę w inne miejsce, a także udział nowych postaci, które...

Egmont z cyklem ASW New52 trafił w moje gusta.
All Star Western vol.2 podobał mi się bardziej niż tom 1 ! Obawiałem się, że mój zachwyt minie, jednak było całkiem odwrotnie. Jonax Hex (wygląd niczym Eastwood w "Wyjęty z pod prawa Josey Wales") i Amadeusz Arkham, tropem Moody'ego odwiedzają Nowy Orlean, gdzie pomagają dwójce miejscowych w sprawie tzw. "Czcigodnej Siódemki", później wracają do Gotham i wpadają w tytułowy wir wojny pomiędzy Lordami (kult Biblii Zbrodni) a Sowami (Trybunał Sów). Palmiotti i Gray trzymają poziom, typowa pulpa polana sosem dzikiego zachodu, główny bohater sypie one-linerami z rękawa, a i Arkham ma swoje momenty (rozmowa z szefem policji w Nowym Orleanie, opinie na temat zamaskowanych bohaterów). W tle XIX-wieczne Gotham, burmistrz Cobblepot, przodkowie Bruce Wayne'a, brakowało tylko dziadka Jima Gordona w roli szeryfa. Świetnie wykreowane zostały kobiece postacie, Z.C. Branke i Tallulah Black (zwłaszcza!) momentami przejmują stery, a cała historia tylko na tym zyskuje.
Na sam koniec zostawiłem rysunki: Moritat. Sporo krytyki dostaje za swoje prace, które tworzy w ASW. Nie znam go z innych serii, uważam jednak, że idealnie wpasował się w klimat komiksu. Można o nim powiedzieć, że jest arcymistrzem bylejakości. Tła czasami wyglądają jakby miał 5 minut na wysłanie kadru (wisielec pod mostem to totalny szok). Jednak miasta, w których widać rozwijającą się industrializację, oraz główni bohaterowie (zwłaszcza niewiasty) wyglądają świetnie.
Poza główną historią, dostajemy 3 historie poboczne. Niestety, dwie są średnie, a trzecia beznadziejna, w 1 tomie było nieco lepiej.
Żałuję tylko, że na okładkę tomu 2 wybrano tak brzydki kadr. Covery zeszytu #11 i #12 w wykonaniu Rafy Garresa prezentują się wybornie i dziwi mnie, że z nich nie skorzystano.

POLECAM !

Egmont z cyklem ASW New52 trafił w moje gusta.
All Star Western vol.2 podobał mi się bardziej niż tom 1 ! Obawiałem się, że mój zachwyt minie, jednak było całkiem odwrotnie. Jonax Hex (wygląd niczym Eastwood w "Wyjęty z pod prawa Josey Wales") i Amadeusz Arkham, tropem Moody'ego odwiedzają Nowy Orlean, gdzie pomagają dwójce miejscowych w sprawie tzw. "Czcigodnej...

7/10 - BARDZO DOBRY

Tak samo jak pierwsza część serii, również ten album zachwycił mnie westernowym klimatem filmów z Clintem Eastwoodem oraz całkiem intrygującą fabułą. Najfajniejszym elementem tego komiksu są jednak występujące w niej ciekawe postacie, których image jest pomysłowy, a charakterystyka wydaje się być gruntownie przemyślana. Oczywiście nie da się ukryć, że bohaterowie są w dużej mierze nieco sztampowi, ale mimo to potrafią czasem zaskoczyć czymś niestandardowym. Z całej tej galerii jedynie Nighthawk oraz Cinnamon sprawiają słabsze wrażenie (paradoksalnie są za bardzo w stylu „superhero” jak na tę serię),za to cała reszta na czele z Hexem oraz Talluhlą Black prezentuje się doprawdy znakomicie. Utrzymana w konwencji dzikiego zachodu seria „All Star Western” jest świetnym uzupełnieniem dla uniwersum Batmana. Oprócz tego, że zapewnia chwilę dobrej rozrywki, to przybliża jeszcze historię Gotham, ukazuje początki Trybunału Sów oraz przedstawia przodków postaci doskonale znanych z komiksów o Mrocznym Rycerzu (dochodzi kolejne dobrze znane fanom Gacka nazwisko – Kyle). Polecam!

Fabuła: 7 (bardzo dobry)
Ilustracja: 7 (bardzo dobry)
Jakość wydania plus bonusy: 7 (bardzo dobry)

Więcej szczegółów: http://comicbookbastard.blogspot.com/2018/01/all-star-western-tom-2-wojna-lordow-i.html

7/10 - BARDZO DOBRY

Tak samo jak pierwsza część serii, również ten album zachwycił mnie westernowym klimatem filmów z Clintem Eastwoodem oraz całkiem intrygującą fabułą. Najfajniejszym elementem tego komiksu są jednak występujące w niej ciekawe postacie, których image jest pomysłowy, a charakterystyka wydaje się być gruntownie przemyślana. Oczywiście nie da się ukryć, że...

Poprawił moją ocenę poprzedniego tomu.

Poprawił moją ocenę poprzedniego tomu.