Porządki w Gotham. Numer ten stanowi początek historii „Burzyciel”, gdzie tajemniczy sprawca wysadza w powietrze poszczególne budynki w Gotham. Wkrótce Batman odkrywa, że burzenie określonych budynków ma zaskakujący cel.

Podobał mi się pomysł na motywację głównego antagonisty. Można wprawdzie uznać, że jego ostateczny cel jest błahy, ale należy przy tym pamiętać, co to według niego ma oznaczać. Przy tym też stara się, aby przypadkowe osoby nie ginęły w wyniku jego akcji, ale równocześnie potrafi to zaakceptować jako zło konieczne. Szkoda, że tak pod koniec numeru staje się trochę niezamierzenie śmieszny i nie można go brać na poważnie. Podobało mi się jednak jak w całą historię wmieszano przeszłość Gotham i przodków Bruce’a Wayne’a.

Interesujące, że w warstwie graficznej nawiązuje tu się do filmów w reżyserii Tima Burtona. Widoczne są tu gotyckie budowle znane jako scenografia wspomnianych produkcji. Na dodatek odgrywają one istotną rolę w fabule.

Jeśli już mowa o rysunkach, to za ten numer odpowiada aż dwóch artystów. Pierwszym z nich jest dobrze znany w serii Norm Breyfogle. Jak zawsze świetnie oddaje on dynamikę akcji, a także mimikę twarzy postaci. Niestety zaskakująco mało efektownie wyglądają sceny wybuchów w jego wykonaniu. Drugim rysownikiem jest Chris Sprouse. Rysuje on postacie o wielkich nosach i pełnych ustach, przez co jego bohaterowie są dosyć podobni do siebie. Również sceny akcji wychodzą mu dosyć niemrawo.

Był tutaj ciekawy pomysł na antagonistę. Nie do końca jednak udało się go zrealizować, a także kreska Chrisa Sprouse’a nie odpowiadała mi. Plus jednak za nawiązanie do filmów Burtona.

Porządki w Gotham. Numer ten stanowi początek historii „Burzyciel”, gdzie tajemniczy sprawca wysadza w powietrze poszczególne budynki w Gotham. Wkrótce Batman odkrywa, że burzenie określonych budynków ma zaskakujący cel.

Podobał mi się pomysł na motywację głównego antagonisty. Można wprawdzie uznać, że jego ostateczny cel jest błahy, ale należy przy tym pamiętać, co to...