Historia jest prosta: były hikikomori dostaje pracę w sklepie spożywczym i wychodzi ze swojej skorupy z pomocą jednego ze swoich współpracowników. Łączy ich w końcu uczucie bynajmniej nie przyjaźni. Spokojna narracja oraz przedstawienie ich rodzącego się uczucia pozwala na kibicowaniu tej dwójce aż do końca mangi.

Oczywiście na swojej drodze musi ono pokonać uprzedzenia, problemy takie jak publiczne trzymanie się za ręce czy wreszcie wrogie jednemu z bohaterów kolegów z klasy, jednak choć trudne tematy nie są dogłębnie poruszane, każą zastanowić się nad własnym postępowaniem w takiej sytuacji. Ja bardzo przejęłam się, że rzeczywiście coś tak normalnego dla mnie jak trzymanie się za ręce może być możliwe dla osób tej samej płci, zwłaszcza mężczyzn, tylko w mało uczęszczanych uliczkach, bo jeszcze ktoś zwróci na to uwagę. Autorka pokazuje nam fabułę z pewnym akcentem realizmu, w której porusza różne tematy, takie jak mobbing, depresja, znęcanie się, lęk przed odrzuceniem i akceptacja tego, kim jesteśmy, bez stereotypów Strach, który odczuwał Endou, jest czymś, co wielu doświadcza w związku z traktowaniem społeczności LGBT+.

Jedną rzeczą, którą należy przy okazji podkreślić w tej historii BL, jest to, że pokazano nam związek bez toksyczności, czystą miłość bez ukrytych motywów i presji. Miłość, w której partnerzy doskonale się uzupełniają, która pomaga iść do przodu. To dość rzadkie w tym gatunku, gdyż zwykle mamy władczego seme i wykorzystywanego uke.
Więcej na: https://www.monime.pl/konbini-kun/

Historia jest prosta: były hikikomori dostaje pracę w sklepie spożywczym i wychodzi ze swojej skorupy z pomocą jednego ze swoich współpracowników. Łączy ich w końcu uczucie bynajmniej nie przyjaźni. Spokojna narracja oraz przedstawienie ich rodzącego się uczucia pozwala na kibicowaniu tej dwójce aż do końca mangi.

Oczywiście na swojej drodze musi ono pokonać uprzedzenia,...

Całkiem urocza jednotomówka. Historia jest dosyć ciekawa, bohaterowie są sympatyczni. Szkoda jedynie, że kreska jest dosyć brzydka.

Całkiem urocza jednotomówka. Historia jest dosyć ciekawa, bohaterowie są sympatyczni. Szkoda jedynie, że kreska jest dosyć brzydka.

Moja ulubiona manga ♥ Mogłabym do niej wracać i wracać. Przyjemna fabuła i postacie, piękna kreska i wszystko rozwija się w odpowiednim tempie!

Moja ulubiona manga ♥ Mogłabym do niej wracać i wracać. Przyjemna fabuła i postacie, piękna kreska i wszystko rozwija się w odpowiednim tempie!

Pierwszy raz czytałem mangę. Niby podobna do komiksu, ale jednak różnice są zauważalne. Największą jest kierunek czytania, do czego jednak można się przyzwyczaić. Co do opowiedzianej historii, nawet ciekawa - może trochę za krótka. Jeśli chodzi o poruszaną tematykę - opis umieszczony w księgarni internetowej zbił mnie z tropu. Spodziewałem się czegoś innego... Czy to źle? Nie wiem. Jak ktoś już pisał jest to pozycja dla dorosłych (krótkie, ale zawsze, wstawki na temat seksu) ale i nie dla dorosłych (wiek bohaterów, problemy nastolatków). Ja bym ją polecał młodzieży, ale starszej (15-18 lat).

Pierwszy raz czytałem mangę. Niby podobna do komiksu, ale jednak różnice są zauważalne. Największą jest kierunek czytania, do czego jednak można się przyzwyczaić. Co do opowiedzianej historii, nawet ciekawa - może trochę za krótka. Jeśli chodzi o poruszaną tematykę - opis umieszczony w księgarni internetowej zbił mnie z tropu. Spodziewałem się czegoś innego... Czy to źle?...

Przeurocze yaio - piękna kreska, wciągająca fabuła i kilka tak zabawnych dialogów, zapewniają tej mandze miano najlepszej z tych, z którymi miałam przyjemność się zapoznać. Ma tylko jedną drobną wadę - jest krótka - fabuła tak wciąga, że nie idzie się oderwać, a chwiałoby się nią rozkoszować jak najdłużej.

Przeurocze yaio - piękna kreska, wciągająca fabuła i kilka tak zabawnych dialogów, zapewniają tej mandze miano najlepszej z tych, z którymi miałam przyjemność się zapoznać. Ma tylko jedną drobną wadę - jest krótka - fabuła tak wciąga, że nie idzie się oderwać, a chwiałoby się nią rozkoszować jak najdłużej.

Zawsze mi się robi ciepło na sercu, kiedy czytam tę mangę :)

Zawsze mi się robi ciepło na sercu, kiedy czytam tę mangę :)

Rzadko kiedy sięgam po mangi. Może dlatego, że nie do końca utożsamiam ten rodzaj literatury z jednotomowymi historiami - a jednak! Pomimo wstępnego problemu z czytaniem od prawej do lewej, opowieść na prawdę mnie wciągnęła. Zastanawiałam się długo do jakiej kategorii można przypisać te pozycję - odnoszę wrażenie, że z jednej strony powinno się to wrzucić do wora z napisem 18 + z drugiej zaś nie. Spotykamy tutaj dwóch młodych ludzi, tej samej płci, których po nie przyjemnych perypetiach łączy uczucie. I tu właśnie zaczyna się kwestia rozmyślań nad wiekiem odbiorców. Nie oszukujmy się, nawet jeśli nie wiele to jednak są zamieszczone intymne momenty - i tak szczerze powiedziawszy wolałabym by moje dzieci tego nie czytywały. Drugą stroną medalu jest fakt, że Endou przestał uczęszczać do szkoły z powodu szykanowania go przez orientację, z którą wcale się nie afiszował. Mało kiedy spotykam się, by prawdziwe problemy naszej współczesności były tak dosadnie poruszane. Podobało mi się, że autorka także znalazła miejsce na to, by zamieścić w swoim opowiadaniu wątek z obroną człowieka uciskanego przez to jakim jest, nawet jeśli odstaje od norm przyjętych przez ogół. Choć jeśli mam być szczera to zastanawiam się nad tym co tak naprawdę nam narzuca ogół jako przyjęte zasady czy normy. Sprawa, która ewidentnie koliła mnie w oczy to zachowanie Endou, który płakał na każdym kroku - rozumiem być emocjonalnym, ale nie histerykiem! Całość oczywiście ma szczęśliwe zakończenie, co jak najbardziej tworzy z tego uroczą anegdotę.

Rzadko kiedy sięgam po mangi. Może dlatego, że nie do końca utożsamiam ten rodzaj literatury z jednotomowymi historiami - a jednak! Pomimo wstępnego problemu z czytaniem od prawej do lewej, opowieść na prawdę mnie wciągnęła. Zastanawiałam się długo do jakiej kategorii można przypisać te pozycję - odnoszę wrażenie, że z jednej strony powinno się to wrzucić do wora z napisem...

Recenzja na blogu: http://ksiazkowe-cuda.blogspot.com/

To moja pierwsza manga od Junko. Dużo dobrego słyszałam o tej mangace i sądzę, że się nie zawiodłam.

Manga opowiada o Endou, chłopaku, który pracuje od niedawna w konbini, czyli małym sklepiku, w którym można kupić najpotrzebniejsze produkty. Od gimnazjum nie chodzi do szkoły, przez incydent o którym wolałby zapomnieć. W swoim miejscu pracy poznaje Yameia, który wydaje się go nie lubić. Pewnego dnia, podczas powrotu do domu, Endou jest światkiem pewnego wydarzenia. Yamei - zazwyczaj niezbyt przyjazny - ratuje czarnego kota przed przejechaniem go przez samochód. Od tego czasu zaczyna w nim widzieć inną, milszą osobę.

Pod koniec mangi znajduje się też inna historyjka pt. "Miłość o poranku". Opowiada ona o chłopaku, który zakochał się w swoim korepetytorze, który jest on niego dużo starszy. Po jakimś czasie zaczynają ze sobą chodzić, ale po jednym ze spotkań zaczyna odsuwać się od niego mówiąc mu, że ma dużo pracy i nie ma czasu. Mahiro wmawia sobie, że pewnie praca to tylko wymówka i zdradza go, bo już go nie kocha.

Na samym końcu mamy jeszcze dodatek do głównej akcji, czyli "Opowieść Haru", czyli rozmowa Yameia ze swoim znajomym z pracy.

Na okładce widzimy Endou, trzymającego czarnego kota, oraz Yameia za ladą w sklepie.

Już na wstępie się przyznam, że manga mi się podobała. Wiadomo, nie było jakiegoś szczególnego szału, ale historia na pewno się wyróżniania spośród innych. Mam tutaj na myśli miejsce akcji, którym jest mały sklepik, bo zazwyczaj yaoi musi rozgrywać się w szkole.

Głównym bohaterem jest Endou, chłopak skrywający tajemnicę, o której nie chciałby nikomu mówić, a przede wszystkim Yameiowi, którego coraz bardziej zaczyna lubić. Dużą rolę odgrywa tu właśnie ten uratowany kociak. Od teraz Endou się nim opiekuje, a Yamei bardzo często go odwiedza, nie mówiąc już o tym, że zaprzyjaźnili się również w pracy. Spodobała mi się ich relacja. Przyjaźnią się, ale nie jest to jakieś nachalne i nagłe. Ich uczucia rozwijają się powoli. Również urzekła mnie historia Endou. Jest naprawdę miłym i uroczym chłopakiem, ale niestety od zawsze podobali mu się osoby tej samej płci. Nie jest to nic złego, ale niestety osoby z jego gimnazjum zrobili sobie z tego temat do żartów.

O Yameiu nie dowiadujemy się dużo. Wiemy tylko tyle, że chodzi do jednego liceum z chłopakami, którzy w gimnazjum dokuczali jego przyjacielowi z pracy. Początkowo miałam do niego mieszane uczucia, ale z biegiem czasu zaczęłam go lubić. Przypomina mi bardzo młodego Ukaia z Haikyuu, oczywiście z wyglądu. Spodobało mi się to jego podwójne oblicze - niby sprawia wrażenie takiego niemiłego, i może nawet agresywnego, ale tak naprawdę jest nawet po części wrażliwy. Również można zauważyć to, że zaczyna szczególnie lubić głównego bohatera.

Kreska też jest niczego sobie. Jest urocza i dobrze oddaje zachowania bohaterów. Fabuła tak naprawdę nie jest płytka. Historia pokazuje to, że należy akceptować siebie i starać sobie radzić ze swoimi problemami. Mamy tu ukazany problem fobii społecznej i tego, jak bohaterowi trudno jest żyć w społeczeństwie. Nie jest to pokazane nachalnie, przez co można bardziej wczuć się w sytuację.

Jestem z mangi bardzo zadowolona. Jest naprawdę interesująca i na pewno długo o tej historii nie zapomnę. Niestety, nie mam własnego egzemplarza, tylko wypożyczony z biblioteki, ale mam nadzieję, że kiedyś go kupię. Polecam fanom yaoi, ale też osobom, które dopiero zaczynają przygodę z tym gatunkiem.

Recenzja na blogu: http://ksiazkowe-cuda.blogspot.com/

To moja pierwsza manga od Junko. Dużo dobrego słyszałam o tej mangace i sądzę, że się nie zawiodłam.

Manga opowiada o Endou, chłopaku, który pracuje od niedawna w konbini, czyli małym sklepiku, w którym można kupić najpotrzebniejsze produkty. Od gimnazjum nie chodzi do szkoły, przez incydent o którym wolałby...

Nic w tym uroczego, proste, niczym niezaskakujące zakończenie, można przeczytać

Nic w tym uroczego, proste, niczym niezaskakujące zakończenie, można przeczytać

Słodkie, zabawne, niewinne i aż chciało by się więcej:)! Najlepsza scena? Przecież to mnie kochasz!!Co się Nim się przejmujesz ;P?!? hahah Hmm tekst roku; -jaki był poślizg?

Słodkie, zabawne, niewinne i aż chciało by się więcej:)! Najlepsza scena? Przecież to mnie kochasz!!Co się Nim się przejmujesz ;P?!? hahah Hmm tekst roku; -jaki był poślizg?