Nad rzekami Babilonu

Nieco za bardzo wydumana historia. Gdyby przykrócić dłużyzny, zawiłości kto jest kim i jaką pełni funkcję to byłoby co polecić do poczytania.

Nieco za bardzo wydumana historia. Gdyby przykrócić dłużyzny, zawiłości kto jest kim i jaką pełni funkcję to byłoby co polecić do poczytania.

Pokaż mimo to

Dobra powieść, dużo akcji, miłość oraz nienawiść, dramatyczna walka o przeżycie, a także trochę ciekawostek na temat starożytnego bliskiego wschodu. Dość szybka lektura, polecam.

Dobra powieść, dużo akcji, miłość oraz nienawiść, dramatyczna walka o przeżycie, a także trochę ciekawostek na temat starożytnego bliskiego wschodu. Dość szybka lektura, polecam.

Pokaż mimo to

Naprawdę kawał dobrej książki.

Naprawdę kawał dobrej książki.

Pokaż mimo to

Bardzo dobra powieść przygodowo - sensacyjna. Wątek terrorystyczny. Autor ukazuje nam problemy związane z cywilizacją w połączeniu z zupełnie innym postrzeganiem świata jakim jest terroryzm. Bardzo ciekawe spojrzenie.

Bardzo dobra powieść przygodowo - sensacyjna. Wątek terrorystyczny. Autor ukazuje nam problemy związane z cywilizacją w połączeniu z zupełnie innym postrzeganiem świata jakim jest terroryzm. Bardzo ciekawe spojrzenie.

Pokaż mimo to

Uwielbiam takie książki z wątkiem terrorystycznym zerżniętymi wprost z WTC. Szybko się czyta. Odrobinę nudy z początku, później akcja się rozkręca. Niepokój, pełno emocji, oczekiwań.
Miejscami niedopowiedzenia. Może to nie jest arcydzieło, jednak warto przeczytać.

Uwielbiam takie książki z wątkiem terrorystycznym zerżniętymi wprost z WTC. Szybko się czyta. Odrobinę nudy z początku, później akcja się rozkręca. Niepokój, pełno emocji, oczekiwań.
Miejscami niedopowiedzenia. Może to nie jest arcydzieło, jednak warto przeczytać.

Pokaż mimo to

W porównaniu do innych książek tego autora, pozycję tą umieszczam na półce z nudną literaturą. Niestety nie zachwyciła mnie ta książka. Nudna, za dużo trudnych specjalistycznych zwrotów. Brakuje mi osoby, która by odgrywała zasadniczą rolę w tej książce. Może i bym odnalazła tegoż bohatera, jednakże skończyłam ją czytać po jakiś 150 stronach. Tak mnie wynudziła, że niestety nie byłam w stanie się przemóc aby ją skończyć. A najbardziej brakuje mi w niej wisielczego, inteligentnego humoru jaki autor prezentował np. w serii detektywa Johna Coreya. Jestem zdzwiona, że pozycja ta wyszła z pod ręki mojego ulubionego autora Nelsona Demille.

W porównaniu do innych książek tego autora, pozycję tą umieszczam na półce z nudną literaturą. Niestety nie zachwyciła mnie ta książka. Nudna, za dużo trudnych specjalistycznych zwrotów. Brakuje mi osoby, która by odgrywała zasadniczą rolę w tej książce. Może i bym odnalazła tegoż bohatera, jednakże skończyłam ją czytać po jakiś 150 stronach. Tak mnie wynudziła, że niestety...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka w mojej opinii nudna. Najciekawszym momentem był koniec wojny - wtedy akcja stała się bardziej wartka i wciągająca.

Książka w mojej opinii nudna. Najciekawszym momentem był koniec wojny - wtedy akcja stała się bardziej wartka i wciągająca.

Pokaż mimo to

Nie jest to bardzo oryginalne,ale w czasie ostatniego urlopu w styczniu drugi raz przeczytałem z przyjemnością tę pozycję,która jest idealna w podróży ze względu na format i wartką akcję,gorąco polecam.

Nie jest to bardzo oryginalne,ale w czasie ostatniego urlopu w styczniu drugi raz przeczytałem z przyjemnością tę pozycję,która jest idealna w podróży ze względu na format i wartką akcję,gorąco polecam.

Pokaż mimo to

Średnia tak naprawdę. Z poczatku trudno zorientować sie w akcji i bohaterach. Jak dla mnie zbyt nierealna.

Średnia tak naprawdę. Z poczatku trudno zorientować sie w akcji i bohaterach. Jak dla mnie zbyt nierealna.

Pokaż mimo to

Terroryści atakują dwa samoloty Concorde linii El Al, lecącez Tel Aviwu do Nowego Jorku z uczestnikami konferencji pokojowej na pokładzie.Jeden z odrzutowców eksploduje w powietrzu, drugi rozbija się lądując na irackiej pustyni, obok ruin starożytnego Babilonu. Podczas gdy władze izraelskie usiłują zorganizować misję ratunkową, ocaleli z katastrofy pasażerowie stają do walki na śmierć i życie z doskonale uzbrojonym oddziałempalestyńskich komandosów. Walki, w której okrucieństwo i zdrada przeplatają sięz aktami niezwykłego heroizmu i poświęcenia, walki, która musi być stoczona dokońca…


Tyle mówi nam notka wydawcy na okładce powieści Nelsona DeMille Nad rzekami Babilonu (By the Rivers of Babylon). Więcej nie będę zdradzał, by nie pozbawiać Was dreszczyku emocji i prawdziwego napięcia, które ta książka gwarantuje czytelnikom. Nelson DeMille daje się nam w niej poznać zarówno jako znawca tematu (bądź co bądź profesjonalista w dziedzinie opisywanych realiów) jak i mistrz pióra.

Nad rzekami Babilonu nie jest typowym amerykańskim bestsellerem, jakby pisanym pod scenariusz filmowy, gdzie główni bohaterowie od razu wzbudzają naszą sympatię i towarzyszą nam aż do końca, gromiąc złe charaktery. Widzimy tu splecione losy wielu osób, których postacie i osobowości odmalowane są bardzo obrazowo. Wyraźnie widać, iż DeMille to bystry obserwator motorów zdarzeń i ludzkich motywacji. Co prawda pisarz nie ustrzegł się tutaj wyraźnego opowiedzenia po jednej ze stron, lecz ponieważ jest to powieść sensacyjna bez żadnych pretensji w innym kierunku niż rozrywka, więc to wcale nie razi, może nawet jest rozwiązaniem optymalnym. Wielkim plusem, który docenią zwłaszcza ci, którzy wiedzą co nieco o technice i uzbrojeniu, jest wiedza autora z tego zakresu, podobnie jak wierne oddanie klimatu i rzeczywistości świata tajnych służb. Niestety, lektura, która wciąga i naprawdę potrafi sprawić, iż zapomnimy o rzeczywistości, na sam koniec jest obarczona wielką wpadką tłumacza. Choć Mirosław Gońda wykonał kawał solidnej pracy i całą powieść przetłumaczył w sposób świetny, na sam koniec zapomniał chyba, iż słowo gun oznacza nie tylko karabin ale prawie wszystko co ma lufę. Powstał mu więc zamiast jeepa z działkiem bezodrzutowym kalibru 106 mm dżip z bezodrzutowym karabinem kalibru 106 mm*. Totalna porażka powstała chyba ze zwykłego lenistwa,bo wystarczy zdać sobie sprawę z własnej niewiedzy i w ciągu minuty uzupełnić ją w internecie. Plama na honorze tłumacza tym większa, że powtórzona kilkakrotnie, nastąpiła na sam koniec książki, a jak wiadomo koniec wieńczy dzieło.

Zakończenie, choć jak już wspomniałem okraszone wpadką tłumacza, jest równie prześwietne jak i cała powieść. Kończy się happy-endem,tylko nie takim jak w Hollywood, czyli nie dla każdego. Wszyscy lubimy powieści, które „się dobrze kończą”. To chyba główny powód dla którego nie mogę dać Nad rzekami Babilonu pełnej piątki, którą rezerwuję dla tych książek, które chcę widzieć u siebie na półce i do których na pewno wrócę. Polecam tą powieść każdemu, kto lubi klimat napięcia i sensacji okraszony wojskowymi realiami. Czytelnicy na pewno się nie zawiodą. Lepiej ją jednak wypożyczyć niż kupić, bo w moim odczuciu, pomimo naprawdę świetnej lektury, którą każdy z nas przeżyje dzięki panu DeMille, raczej wrócić do niej nie będziemy chcieli. Za dużo realizmu, za dużo trupów i bólu. Taki jest świat i taka jest ta powieść, a my przecież wolimy bajeczki, w których piękni i dobrzy na koniec się pobierają i żyją długo i szczęśliwie.

Wasz Andrew



* Często w literaturze stosuje się symbole kalibrów bez podania jednostki zakładając, iż każdy wie, że broń strzelecka to kalibry do około 20 mm a powyżej to już artyleria. Widać więc, że przy kalibrze 106 mm nie ma mowy o żadnym karabinie a w tekście chodziło o działko bezodrzutowe. Kaliber 50, o którym też mowa w powieści, czy kaliber 303, nie może być więc przy broni strzeleckiej wyrażony w milimetrach, byłoby to bowiem działko czy działo i łatwo się domyśleć iż chodzi o 0,5 cala (inaczej .50) czyli 12,7 mm czy 0,303 cala (inaczej .303) czyli 7,69 mm.

Terroryści atakują dwa samoloty Concorde linii El Al, lecącez Tel Aviwu do Nowego Jorku z uczestnikami konferencji pokojowej na pokładzie.Jeden z odrzutowców eksploduje w powietrzu, drugi rozbija się lądując na irackiej pustyni, obok ruin starożytnego Babilonu. Podczas gdy władze izraelskie usiłują zorganizować misję ratunkową, ocaleli z katastrofy pasażerowie stają do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to