Zmęczyłam się. Mało akcji,. Fabuła nie płynęła. Umeczylam mnie ta książka

Zmęczyłam się. Mało akcji,. Fabuła nie płynęła. Umeczylam mnie ta książka

Bardzo wolna akcja,

Bardzo wolna akcja,

Tajemniczy pożar hotelu, niezidentyfikowane ciało i przerażająca noc o której każdy chce zapomnieć. Tylko John Rebus ma odwagę wrócić do tej sprawy. Czy doprowadzi ją do końca ? Sprawdź sam warto.


TAJEMNICZY POŻAR HOTELU, NIEZIDENTYFIKOWANE CIAŁO I PRZERAŻAJĄCA NOC, O KTÓREJ WSZYSCY USIŁOWALI ZAPOMNIEĆ.

TYLKO JOHN REBUS MA ODWAGĘ WRÓCIĆ DO TEJ SPRAWY

Tajemniczy pożar hotelu, niezidentyfikowane ciało i przerażająca noc o której każdy chce zapomnieć. Tylko John Rebus ma odwagę wrócić do tej sprawy. Czy doprowadzi ją do końca ? Sprawdź sam warto.


TAJEMNICZY POŻAR HOTELU, NIEZIDENTYFIKOWANE CIAŁO I PRZERAŻAJĄCA NOC, O KTÓREJ WSZYSCY USIŁOWALI ZAPOMNIEĆ.

TYLKO JOHN REBUS MA ODWAGĘ WRÓCIĆ DO TEJ SPRAWY

Chyba najlepsza dla mnie do tej pory z serii o Rebusie, choć momentami fabuła stawała się nieco zawiła. Ale klimat Edynburga jest oddany naprawdę świetnie.

Chyba najlepsza dla mnie do tej pory z serii o Rebusie, choć momentami fabuła stawała się nieco zawiła. Ale klimat Edynburga jest oddany naprawdę świetnie.

Po przeczytaniu najnowszej części sięgnąłem po jeden z najstarszych tomów serii o Rebusie. Zarówno historia jak i narracja wiele się nie różnią. Ciekawa warstwa obyczajowa, intrygujący klimat i zbyt tym razem zagmatwana zagadka oraz jej rozwiązanie (ten pamiętnik to słaby pomysł),aby mieć pełną satysfakcję z lektury.

Po przeczytaniu najnowszej części sięgnąłem po jeden z najstarszych tomów serii o Rebusie. Zarówno historia jak i narracja wiele się nie różnią. Ciekawa warstwa obyczajowa, intrygujący klimat i zbyt tym razem zagmatwana zagadka oraz jej rozwiązanie (ten pamiętnik to słaby pomysł),aby mieć pełną satysfakcję z lektury.

Bardzo się z Johnson Rebusem polubiłam i z chęcią kontynuuję serię. Przyjemne, dość proste, ale przez to również prawdopodobne historie, które bardzo umilają czas.

Bardzo się z Johnson Rebusem polubiłam i z chęcią kontynuuję serię. Przyjemne, dość proste, ale przez to również prawdopodobne historie, które bardzo umilają czas.

Lubię kryminały, lubię Rankina i lubię Rebusa. Z przyjemnością czytałam także Czarną księgę aż do końcowego zgrzytu w postaci pamiętnika w którym znajdujemy rozwiązanie zagadki . Ten pamiętnik prowadził łobuz, hulaka, zimny drań. Już widzę, jak po kolejnej szalonej i pijanej imprezie siada przy biureczku i zaczyna pisać: Kochany pamiętniczku..., niczym zakochana pensjonarka. Nie łykam tego.

Lubię kryminały, lubię Rankina i lubię Rebusa. Z przyjemnością czytałam także Czarną księgę aż do końcowego zgrzytu w postaci pamiętnika w którym znajdujemy rozwiązanie zagadki . Ten pamiętnik prowadził łobuz, hulaka, zimny drań. Już widzę, jak po kolejnej szalonej i pijanej imprezie siada przy biureczku i zaczyna pisać: Kochany pamiętniczku..., niczym zakochana...

W związku z wypadkiem przyjaciela inspektor Rebus odtwarza nierozwiązane śledztwo sprzed 5 lat, kiedy spłonęła speluna zwana hotelem. Żmudne śledztwo, mylne tropy, rozmowy z niezliczonymi ludźmi, którzy nic nie wnoszą do sprawy. Przy prywatnym śledztwie dodatkowo trzymają go "ostrzeżenia", które otrzymuje rodzina. Ostatecznie zostaje zawieszony. Oficjalnie prowadzone jest kolejne żmudne śledztwo, a dokładnie obserwacja, którą jego podwładna Siobhan (myślałam, że to hinduskie imię, tymczasem celtyckie) kwituje, że wolałaby zszywać worki na poczcie.
Trudności zawodowe i prywatne, podobne do edynburskiej mglistej i smętnej pogody, równoważy język, osobowość inspektora i nienachalny humor.
Najbardziej rozbawił mnie wątek mieszkania inspektora. Rebus wynajął swoje mieszkanie studentom, żeby ostatecznie zamieszkać w swoim własnym salonie na waleta, z bratem w pakamerze. Nie wie, którym studentom, chyba którymś czterem, tymczasem przez mieszkanie codziennie przewija się plejada nowych twarzy. Studenci palą zioło, namawiają Rebusa na wegetarianizm, w nocy przykrywają go kocem i martwią się o zdrowie jego brata. Ogólnie są bardzo życzliwi i zgodni.
Świetny rzetelny kryminał.

W związku z wypadkiem przyjaciela inspektor Rebus odtwarza nierozwiązane śledztwo sprzed 5 lat, kiedy spłonęła speluna zwana hotelem. Żmudne śledztwo, mylne tropy, rozmowy z niezliczonymi ludźmi, którzy nic nie wnoszą do sprawy. Przy prywatnym śledztwie dodatkowo trzymają go "ostrzeżenia", które otrzymuje rodzina. Ostatecznie zostaje zawieszony. Oficjalnie prowadzone jest...

Autor, Ian Rankin, stworzył nietuzinkową postać. John Rebus, inspektor policji w Edynburgu, to osoba z krwi i kości. Nieustępliwy, wręcz upierdliwy nie tylko dla kolegów po fachu, ale też dla czytelnika. Jak się już uprze, to koniec, nie ustąpi, dopóki nie odnajdzie tego, czego szukał. Nie uznaje szarości, tylko krystalicznie czysta biel jest prawdą, reszta to zło, które trzeba odszukać i wytępić.

Choć można by uznać, że takich policjantów nam trzeba, to życie osobiste inspektora dalekie jest od ideału. Można odnieść wrażenie, że z każdą kolejną kartką książki jest coraz gorzej. Został porzucony przez partnerkę, co zmusiło go do powrotu do jego mieszkania, obecnie wynajmowanego studentom. Dla Rebusa ostała się tylko kanapa. W dodatku niespodziewanie odwiedza go brat, niedawno wypuszczony z więzienia. Jakby tego było mało, zaprzyjaźniony z nim policjant zostaje brutalnie napadnięty i zapada w śpiączkę.

W ręce Rebusa trafia notes policjanta z ciekawymi informacjami dotyczącymi prowadzonych śledztw. Odnajduje w nim pewien zapis o zwłokach znalezionych przed pięciu laty w ruinach spalonego hotelu oraz broni, z której został wystrzelony pocisk znaleziony na miejscu zbrodni. Okazuje się, że główny bohater wie o tej broni więcej, niż powinien.

Odnalezione notatki mogą pomóc w zamknięciu starej sprawy, jednak czy wszyscy tego będą chcieli?

Czarna księga to dobry klasyczny kryminał. Jest trup, tajemnica pogrzebana w przeszłości oraz bohater po przejściach. Jest wieloczłonowa intryga, powolne odsłaniane kłamstwa oraz w miarę dynamiczna akcja.
Więcej na wrolimamy.pl

Autor, Ian Rankin, stworzył nietuzinkową postać. John Rebus, inspektor policji w Edynburgu, to osoba z krwi i kości. Nieustępliwy, wręcz upierdliwy nie tylko dla kolegów po fachu, ale też dla czytelnika. Jak się już uprze, to koniec, nie ustąpi, dopóki nie odnajdzie tego, czego szukał. Nie uznaje szarości, tylko krystalicznie czysta biel jest prawdą, reszta to zło, które...

„Nie wierzył w zbiegi okoliczności, ale wierzył w dochodzenie do prawdy dzięki zbiegom okoliczności.”

Specyficzna seria kryminalna, tworzy ciekawy klimat, przeplata wątek obyczajowy z kryminalną zagadką, stawia na nietuzinkowego głównego bohatera, a temu wszystkiemu nadaje ciężkie mroczne nuty ludzkiej duszy i gęste zawiłości przestępstw. Piąty tom, chociaż proponuje zagmatwaną i wieloczłonową intrygę, w której niczego nie można być pewnym, to jednak nie do końca trzyma w wielkim napięciu. Frapująco jest odsłaniać kolejne warstwy kłamstw, by dotrzeć do głęboko ukrytej prawdy, ale choć wiele się dzieje, akcja dynamicznie rozwija się, sporo spektakularnych incydentów, to nie czuje się elektryzującego podkręcania wyobraźni. A jednak powieść przyciąga dobrze prowadzoną sensacją, miksowaniem się niebezpiecznej teraźniejszości z zagmatwaną przeszłością. Kilka kierunków właściwej interpretacji łatwo podchwycić, aby zbudować trafione domysły, Ian Rankin nie stosuje specjalnych zmyłek, lecz niektóre aspekty pozostają zagadką do końca. John Rebus nie ma sobie równych w aspekcie jednoczesnego denerwowania czytelnika, współpracowników i partnerów, jak i podziwiania za determinację, nieustępliwość, niezważanie na opinię innych. Świat nie ma dla niego żadnych odsłon szarości. Biel wydaje się jedynym krystalicznym kryterium, zaś czerń należy bezwzględnie tępić. Jak już się do czegoś przyczepi, to nie ma opcji, aby odpuścił. 

Więcej na: https://bookendorfina.blogspot.com/2022/11/czarna-ksiega.html

„Nie wierzył w zbiegi okoliczności, ale wierzył w dochodzenie do prawdy dzięki zbiegom okoliczności.”

Specyficzna seria kryminalna, tworzy ciekawy klimat, przeplata wątek obyczajowy z kryminalną zagadką, stawia na nietuzinkowego głównego bohatera, a temu wszystkiemu nadaje ciężkie mroczne nuty ludzkiej duszy i gęste zawiłości przestępstw. Piąty tom, chociaż proponuje...