Najambitniejsza pozycja to może nie jest, ot stylistyka bezpłatnej bulwarówki, acz przyznać trzeba, że spostrzeżenia i rysy Warszawy trafione.
Autorka sprawnie posługuje się językiem i, jak przypuszczam, sprawnie wielu nim irytuje. Faktycznie, miejscami forma siłuje się z treścią, a ego pani redaktor wylewa się na biurko, jednak lektury nie żałuję.

Najambitniejsza pozycja to może nie jest, ot stylistyka bezpłatnej bulwarówki, acz przyznać trzeba, że spostrzeżenia i rysy Warszawy trafione.
Autorka sprawnie posługuje się językiem i, jak przypuszczam, sprawnie wielu nim irytuje. Faktycznie, miejscami forma siłuje się z treścią, a ego pani redaktor wylewa się na biurko, jednak lektury nie żałuję.

Z Agatki taki sam bufon jak i z jej tatusia... Dziewczynina otrzymała od losu bardzo wiele. Jedną z tych rzeczy była (chyba okaże się, że dożywotnia) posada felietonistki w "Twoim Stylu" w wieku 17 lat, oczywiście głównym argumentem "za" był fakt, iż to córeczka Osieckiej i Passenta. Można od biedy przyznać, iż wtedy pisała jak zdolna nastolatka. Niestety, Agatka na poziomie "zdolnej nastolatki" się zatrzymała. Agatka to szczęśliwy i pławiący się w samozadowoleniu bachor, który wszystko co ma dostał podetknięte pod nos.

Z Agatki taki sam bufon jak i z jej tatusia... Dziewczynina otrzymała od losu bardzo wiele. Jedną z tych rzeczy była (chyba okaże się, że dożywotnia) posada felietonistki w "Twoim Stylu" w wieku 17 lat, oczywiście głównym argumentem "za" był fakt, iż to córeczka Osieckiej i Passenta. Można od biedy przyznać, iż wtedy pisała jak zdolna nastolatka. Niestety, Agatka na...

Plus dla autorki za kilka trafnych, pojedynczych, niebanalnych spotrzeżeń. Poza tym niestety rozczarowanie i przerost formy nad treścią.

Plus dla autorki za kilka trafnych, pojedynczych, niebanalnych spotrzeżeń. Poza tym niestety rozczarowanie i przerost formy nad treścią.