Aurora „Roe” Teagarden zawsze pracowała na swoje utrzymanie, aż nieoczekiwany spadek pozwolił jej rzucić pracę w bibliotece. Teraz, mając mnóstwo czasu, decyduje się spróbować swoich sił w obrocie nieruchomościami. W końcu jej matka jest czołową agentką nieruchomości w Lawrenceton, i może jej ułatwić początki nowej kariery. Jednak w głównej sypialni pierwszego domu, który ma sprzedać, Roe odkrywa nagie zwłoki agentki z konkurencyjnej firmy. Co gorsza, podejrzany jest jeden z kolegów jej matki. Roe, urodzony detektyw, postanawia odkryć, kto jest za to odpowiedzialny. A gdy w innym domu na sprzedaż zastaje kolejne ciało, wydaje się oczywiste, że w Lawrenceton grasuje bezwzględny zabójca, ktoś, kto bardzo dużo wie o nieruchomościach – i być może za dużo o Roe… Dla byłej bibliotekarki, decyzja czy chce się zająć nieruchomościami okazuje się wyborem między życiem a śmiercią.....Nie sposob nie polubic Aurory...

Aurora „Roe” Teagarden zawsze pracowała na swoje utrzymanie, aż nieoczekiwany spadek pozwolił jej rzucić pracę w bibliotece. Teraz, mając mnóstwo czasu, decyduje się spróbować swoich sił w obrocie nieruchomościami. W końcu jej matka jest czołową agentką nieruchomości w Lawrenceton, i może jej ułatwić początki nowej kariery. Jednak w głównej sypialni pierwszego domu, który...

Aurora próbuje swoich sił jako pośrednik nieruchomości. Stety, niestety gdy pokazuje dom swojemu przyszłemu (choć wtedy jeszcze nie wie) mężowi znajduje ciało jednej z pracownik biura. Niestety po pewnym czasie znowu ginie kobieta z biura nieruchomości. W między czasie rozkwita miłość między Aurorą a Martinem. Aurora ponownie przyczynia się do rozwiązania zagadki.

Aurora próbuje swoich sił jako pośrednik nieruchomości. Stety, niestety gdy pokazuje dom swojemu przyszłemu (choć wtedy jeszcze nie wie) mężowi znajduje ciało jednej z pracownik biura. Niestety po pewnym czasie znowu ginie kobieta z biura nieruchomości. W między czasie rozkwita miłość między Aurorą a Martinem. Aurora ponownie przyczynia się do rozwiązania zagadki.

Rozkręca się ta seria i robi się bardzo przyjemna. Przygody Aurory, a raczej jej zawirowania uczuciowe też takie w punkt, nie przesadzone, a zabawne. Polubiłam też miasteczko, w którym mieszka, wydaje się być interesujące ze wzglądu na lokalizację, malowniczość i różnorodność mieszkańców.

Rozkręca się ta seria i robi się bardzo przyjemna. Przygody Aurory, a raczej jej zawirowania uczuciowe też takie w punkt, nie przesadzone, a zabawne. Polubiłam też miasteczko, w którym mieszka, wydaje się być interesujące ze wzglądu na lokalizację, malowniczość i różnorodność mieszkańców.

Książka lekka , prosta i przyjemna. Może nie porywa głębią i złożonością postaci, ale czyta się zacnie :)

Książka lekka , prosta i przyjemna. Może nie porywa głębią i złożonością postaci, ale czyta się zacnie :)

Trochę strata czasu. Poprzednie części raczej mi się podobały, ale ta mocno zawodzi…
Główna bohaterka ma inteligencje godną australopiteka, a relacje tworzy niczym czterolatka na przedszkolnym placu zabaw.
Sama zbrodnia zapowiadała się dość ciekawie, ale rozwiązanie sytuacji było lekko mówiąc bardzo rozczarowujące - brak motywu, brak historii, brak tłumaczeń i oczywiście brak zaskoczenia ze względu na brak podejrzanych.
Na prawdę słabe :/

Trochę strata czasu. Poprzednie części raczej mi się podobały, ale ta mocno zawodzi…
Główna bohaterka ma inteligencje godną australopiteka, a relacje tworzy niczym czterolatka na przedszkolnym placu zabaw.
Sama zbrodnia zapowiadała się dość ciekawie, ale rozwiązanie sytuacji było lekko mówiąc bardzo rozczarowujące - brak motywu, brak historii, brak tłumaczeń i oczywiście...

Ekstra

Ekstra

Przy Roe Teagarden można się po prostu odprężyć. Lekki kryminał, którego nie boję się czytać w nocy ;)
Nie podejrzewałam tej osoby jako zabójcy, więc autorka dobrze poprowadziła historię. Polecam :)

Przy Roe Teagarden można się po prostu odprężyć. Lekki kryminał, którego nie boję się czytać w nocy ;)
Nie podejrzewałam tej osoby jako zabójcy, więc autorka dobrze poprowadziła historię. Polecam :)

37/52/2020
"Trzy sypialnie, jeden trup" Charlaine Harris @Wydawnictwo Replika

Zakupiłam tę książkę licząc po opisie na tylnej okładce, na kryminał. No i niestety się rozczarowałam... Bo niby jest zbrodnia (nawet dwie),ale całej zagadki kryminalnej i akcji z nią związanej na 300 stron powieści jest może z dziesięć. Według mnie w kryminale jednakowoż zbrodnia, jak i śledztwo z nią związane powinny grać pierwsze skrzypce.

Jest to trzeci tom przygód Aurory Teagarden, która po otrzymaniu spadku, porzuca pracę w bibliotece i zastanawia się co dalej ma zrobić ze swoim życiem. A mianowicie, przygotowuje się do egzaminu na pośrednika sprzedaży nieruchomości, by móc w przyszłości przejąć biznes matki, Aidy.

Niefortunnie jej pierwsze "oprowadzanie" klientów zainteresowanych kupnem domu, kończy się na makabrycznym odkryciu zwłok, w sypialni tegoż domu, pośredniczki z konkurencyjnej firmy.
Serce Aurory zabije mocniej na widok Martina Bartella, który wraz z siostrą Barbarą, byli świadkami tego przerażającego odkrycia.

I właśnie tego jest w tej powieści najwięcej, życia osobistego głównej bohaterki, jej perypetii sercowych, rozstania z poprzednim chłopakiem, zauroczenie klientem, niedawno co poznanym. Jej rozmyślań, przemyśleń. Czasami miałam przed oczami Bridget Jones. Naprawdę...

Mimo wszystko powieść czyta się szybko, przyjemnie, ale nie nazwałabym tego kryminałem. Bardziej powieścią obyczajową z drobnym wątkiem kryminalnym.

Nastawiłam się na coś innego sięgając po tę książkę, stąd moje rozczarowanie. No cóż, ale nie znałam wcześniej tej autorki, ani tej serii, więc nic dziwnego. Czy sięgnę po wcześniejsze i kolejne tomy? Jak gdzieś mi wpadną w łapki, to możliwe, że tak, czemu nie, może pozostałe tomy są bardziej "kryminalne". ;)

Moja ocena to 6/10.

37/52/2020
"Trzy sypialnie, jeden trup" Charlaine Harris @Wydawnictwo Replika

Zakupiłam tę książkę licząc po opisie na tylnej okładce, na kryminał. No i niestety się rozczarowałam... Bo niby jest zbrodnia (nawet dwie),ale całej zagadki kryminalnej i akcji z nią związanej na 300 stron powieści jest może z dziesięć. Według mnie w kryminale jednakowoż zbrodnia, jak i...

Literacki fastfood. nawet niezbyt dobry. Będzie kac i wyrzuty sumienia.

Literacki fastfood. nawet niezbyt dobry. Będzie kac i wyrzuty sumienia.

Tym razem podobieństwo naszej dzielnej bohaterki serii do Agathy Raisin objawia się drastycznie w ostatniej odsłonie, pod koniec książki. Nie ma jak irracjonalne ryzykowanie życiem tam, gdzie możliwe jest podjęcie szeregu innych działań, bez osobistego zagrożenia. Różnice między bohaterkami obu serii objawiają się w jednej kwestii: zdecydowanie nasza bohaterka lepiej dobiera kandydatów na życiowych partnerów nie irytując swoim emocjonalnym idiotyzmem czytelnika. Seria o Aurorze jest także nieco bardziej mroczna i mniej prześmiewcza, niż tamta o pani Raisin.
Osoba, która okazała się przestępcą należy do tych najbardziej odrażających typów, jakie można sobie wyobrazić. Przemoc wobec kobiet to działania, które wywołują we mnie pragnienie torturowania łajdaka i cięcia go powolutku na plasterki.
Najlepiej tępym nożem i piłką do metalu.
Coraz bardziej podoba mi się klimat tej serii, pozbawiony obecnie już bardzo rozpowszechnionej w innych książkach natarczywej propagandy.
Odsłuchałem audiobooka. Czytała bodajże ta sama lektorka, co tom drugi, ale tym razem była zdecydowanie bardziej zrelaksowana i spokojna, nie poganiała z tekstem i bardzo prawidłowo oraz sugestywnie interpretowała zdania w powieści.
W tłumaczeniu (chyba w tłumaczeniu, a nie w samej interpretacji czytającej) można znaleźć sporo błędów gramatycznych i stylistycznych, których nie chce mi się tu przywoływać, ale ku mojemu własnemu przerażeniu zaczynam się już do tego ponurego zjawiska przyzwyczajać. Tłumaczę sobie, iż lepiej że ktoś przetłumaczył książkę nieco niechlujnie, niż gdyby tłumaczenia nie było wcale i książka byłaby niedostępna dla tak żałosnych „monoglotów”, jak ja.
Polecam niniejszą opowieść wielbicielom tej serii, do których powoli sam zaczynam się zaliczać. Biorę się za następny tom.

Tym razem podobieństwo naszej dzielnej bohaterki serii do Agathy Raisin objawia się drastycznie w ostatniej odsłonie, pod koniec książki. Nie ma jak irracjonalne ryzykowanie życiem tam, gdzie możliwe jest podjęcie szeregu innych działań, bez osobistego zagrożenia. Różnice między bohaterkami obu serii objawiają się w jednej kwestii: zdecydowanie nasza bohaterka lepiej...