"Książka Rebekki E. Kidger to kompendium prawdziwych historii o duchach." Prawdopodobnie chodziło o podkreślenie, iż zamieszczone w zbiorze historie są prawdziwe, jednak jak sprawdzić i potwierdzić wiarygodność istnienia duchów? Czy to, że niektórzy z nas odczuwają obecność bezcielesnych to fakt czy mit? Na ile duchowość może być namacalna? Poruszanie się w tym kręgu może być ciekawe, nawet jeśli takie dywagacje byłyby wydumaną mrzonką, ale.. Autorka skupia się na przeglądzie miejsc na terenie Anglii, które objęła swoimi badaniami. Czyli dostajemy mapę z wytyczonym szlakiem punktów dotkniętych zjawiskami nadprzyrodzonymi, ale nie ma rozważań na nurtujące tematy przy poruszanej problematyce.

Z definicji kompendium przedstawia temat w sposób skrótowy podając to co najistotniejsze. I jest skrótowo począwszy od ilości stron publikacji po naszpikowanie jej krótkimi opowiastkami o nawiedzanych przez duchy miejscach. I pewnie to zgubiło Autorkę, bo zamiast ciekawie rozwinąć nieco historie daje tylko zarys bazując na historycznych podstawach danego obszaru, budynku czy pól bitewnych.

Relacje z paranormalnych doświadczeń nie są podane w sposób zachęcający. Niektóre budzą szczególną wątpliwość, jak i sens ich zamieszczania. Poza tym po przeczytaniu kilku z nich pozostałe zaczynają zlewać się w całość. Podobno treść miała rzetelne podstawy, mamy do czynienia z badaczką, a nie uzyskujemy żadnych konkretnych przemyśleń. Książka nie posiada znamion pracy badawczej. Jest jedynie jałową papką dla niewymagającego czytelnika.

"Książka Rebekki E. Kidger to kompendium prawdziwych historii o duchach." Prawdopodobnie chodziło o podkreślenie, iż zamieszczone w zbiorze historie są prawdziwe, jednak jak sprawdzić i potwierdzić wiarygodność istnienia duchów? Czy to, że niektórzy z nas odczuwają obecność bezcielesnych to fakt czy mit? Na ile duchowość może być namacalna? Poruszanie się w tym kręgu może...

„Duchy. Historie o nawiedzonych miejscach i ludziach” to – jak sama nazwa wskazuje – zbiór krótkich historii o nawiedzeniach przez duchy. Dostajemy opisy miejsc oraz charakterystyki występujących tam paranormalnych zdarzeń. Niestety wszystkie opowiastki brzmią prawie tak samo, zmienia się tylko tło. Same suche informacje, bez wzbudzenia jakichkolwiek emocji. Wolałabym dostać 3-4 historie z charakterem, zamiast kilkudziesięciu zupełnie jałowych… Mamy tu sporo duchów, ale nie ma duszy. Rozczarowujące. Tylko okładka ratuje tą książkę.

„Duchy. Historie o nawiedzonych miejscach i ludziach” to – jak sama nazwa wskazuje – zbiór krótkich historii o nawiedzeniach przez duchy. Dostajemy opisy miejsc oraz charakterystyki występujących tam paranormalnych zdarzeń. Niestety wszystkie opowiastki brzmią prawie tak samo, zmienia się tylko tło. Same suche informacje, bez wzbudzenia jakichkolwiek emocji. Wolałabym...

Niezbyt obszerna objętościowo książka, która składa się z króciutkich rozdziałów, które opisują angielskie nawiedzone domy, drogi, sklepy, miejsca kultu, hotele, lasy, parki, ujścia wód, miejsca rozrywki i inne.

Opowiastki są dosyć ciekawe, ale po pewnym czasie zaczynają się zlewać w jedną masę, bo właściwie w każdym opisywanym miejscu te zjawiska paranormalne są dosyć podobne. Krótkie historyjki powodują, że książkę można czytać wszędzie, bo nie wymaga jakiegoś dużego skupienia. Ja podczytywałam ją podczas przerw w pracy, w kolejce do dentysty. Nie mnie oceniać prawdziwość tego, co tam opisano, ale wiemy, że na świecie dzieją się różne nie dające się racjonalnie wytłumaczyć zjawiska i warto zapoznać się z tym, czego w tej kwestii doświadczyli inni ludzie. A czy są to fakty czy też ich wyobraźnia, to już pozostaje kwestią otwartą.

Ciężko mi ocenić tę pozycję, bo to bardziej relacja z miejsc nawiedzenia niż jakaś poważna pozycja literacka. Polecam jako niezobowiązującą rozrywkę, ale w moim odczuciu jest to dosyć słaba pozycja.

Niezbyt obszerna objętościowo książka, która składa się z króciutkich rozdziałów, które opisują angielskie nawiedzone domy, drogi, sklepy, miejsca kultu, hotele, lasy, parki, ujścia wód, miejsca rozrywki i inne.

Opowiastki są dosyć ciekawe, ale po pewnym czasie zaczynają się zlewać w jedną masę, bo właściwie w każdym opisywanym miejscu te zjawiska paranormalne są dosyć...

Niestety autorka zamiast na jakość postawiła na ilość. Spośród ogromu wymienionych miejsc w których "straszy", tylko kilka naprawdę mnie zaciekawiło.... Niestety większość przedstawionych lokalizacji opisana jest monotematycznie i bardzo jałowo. Plusem są pojedyncze opowieści o miejscach, które mają nie tylko swoją ciekawą historię ale także klimat, który nie jest zbudowany tylko przez wyliczenia "tu puka, tam się krzesła ruszają".

Niestety autorka zamiast na jakość postawiła na ilość. Spośród ogromu wymienionych miejsc w których "straszy", tylko kilka naprawdę mnie zaciekawiło.... Niestety większość przedstawionych lokalizacji opisana jest monotematycznie i bardzo jałowo. Plusem są pojedyncze opowieści o miejscach, które mają nie tylko swoją ciekawą historię ale także klimat, który nie jest zbudowany...

Kiedy znalazłem tę pozycję w jednej z księgarni przy Krakowskim Rynku i przeczytałem jej opis okładkowy, przeczuwałem, co i w jakiej formie może zawierać. Mimo to dałem jej szansę. Czy żałuję?
Książka Rebekki stanowi dość obszerny przegląd historycznych miejsc na terenie całej Anglii. Autorka przedstawia, w dużym skrócie i uproszczeniu, „badane” przez siebie tajemnicze historie, których wspólnym mianownikiem mają być tytułowe duchy.
Muszę przyznać otwarcie, że początkowo musiałem mocno się pilnować, by nie poniosła mnie nadzieja, z jaką walczę przy każdej styczności z książką opisującą prawdziwe zjawiska paranormalne. Wszyscy mamy pytania i wszyscy szukamy objawienia. Co więc tu dostaliśmy?
Dość obszerną i konkretną mapę turystyczną po obszarze Anglii, zorientowaną na fanów historii oraz zjawisk nadprzyrodzonych. Nie znajdziemy tu natomiast odpowiedzi nawet na najprostsze pytania, z jakimi borykamy się przy temacie duchów, ani rozstrzygnięć, których oczekujemy od każdej pozycji na ich temat. O grozie już nawet nie wspomnę.
Cała książka podzielona jest na szesnaście rozdziałów, grupujących nawiedzone miejsca, względem lokalizacji ich występowania, np. rezydencje, zamki, hotele, dwory, nawiedzone drogi, pola dawnych bitew, czy nawet ujścia wód. Za plus można uznać przedstawienie naprawdę dużej ich ilości.
Na rzecz ilości książka straciła jednak na samej treści. Historie i opisy miejsc ukazane są pokrótce i bez dokładności, właściwej autorce jako „łowcy duchów”. Więcej tu samych wątków historycznych i akcentów telenowelowych niż czegokolwiek wartościowego dla osoby zainteresowanej tytułowym tematem.
Sama autorka miejscami wykazuje całkowity brak powagi i zdaje się podawać w wątpliwość autentyczność przedstawianych relacji. Więc po co się tam znalazły? Uważam, że pozycja wiele by zyskała, jeśli by ograniczyć o ponad połowę ilość ukazanych miejsc na rzecz dokładniejszego ich zbadania i opisania. Wątpię jednak, aby znalazło się to w faktycznym zamyśle autorki, a szkoda, bo jeśli w opisie danej pozycji zawarte jest słowo „kompendium”, to uznaję, że jest ono swego rodzaju zobowiązaniem.
Jeśli podczas lektury natkniemy się już na opis danej manifestacji, poczujemy raczej zniesmaczenie niż strach. Zjawiska te ukazane zostały w sposób mocno przerysowany i jedynie dopełniają one obrazu, ujawniając dzieło absurdu i nierealności.
Jak już wspomniałem, moje nadzieje były raczej znikome, więc udało mi się uniknąć ciosu wymierzonego tą niewielką książką, przez ducha, który razem ze mną ją czytał i chciał wyrazić swoją dezaprobatę. Warto do niej zajrzeć jedynie przed wyruszeniem do Anglii, by nakreślić sobie horrorowo - historyczną mapę turystyczną, która sama w sobie może być czymś naprawdę ciekawym i pomoże nam w odnalezieniu, a być może, na nowo i we właściwy sposób zbadaniu i udokumentowaniu, „duchowego” życia tego kraju.

https://skoliotyk.pl/recenzje/43-duchy-historie-o-nawiedzonych-miejscach-i-ludziach-rebecca-e-kidger.html

Kiedy znalazłem tę pozycję w jednej z księgarni przy Krakowskim Rynku i przeczytałem jej opis okładkowy, przeczuwałem, co i w jakiej formie może zawierać. Mimo to dałem jej szansę. Czy żałuję?
Książka Rebekki stanowi dość obszerny przegląd historycznych miejsc na terenie całej Anglii. Autorka przedstawia, w dużym skrócie i uproszczeniu, „badane” przez siebie tajemnicze...

Każdy z opisów nawiedzonego miejsca zajmuje najwyżej dwa strony. W większości miejsc powtarzają się zjawiska akustyczne albo zapachowe, jest też trochę białych dam, ale niektóre z historii mają swoje oryginalne zjawiska. Po przeczytaniu tej książki aż chce się jechać do Anglii żeby sprawdzić czy faktycznie jest tam tak jak opisuje książka. Polecam czytać na raty, inaczej szybko można się znudzić.

Każdy z opisów nawiedzonego miejsca zajmuje najwyżej dwa strony. W większości miejsc powtarzają się zjawiska akustyczne albo zapachowe, jest też trochę białych dam, ale niektóre z historii mają swoje oryginalne zjawiska. Po przeczytaniu tej książki aż chce się jechać do Anglii żeby sprawdzić czy faktycznie jest tam tak jak opisuje książka. Polecam czytać na raty, inaczej...

Nie ukrywam, że bardzo interesują mnie zjawiska paranormalne, ale po tego typu literaturze raczej nie spodziewam się powalających na kolana tytułów (chociaż chciałabym być mile zaskoczona). "Duchy. Historie o nawiedzonych miejscach i ludziach" to lektura lekka i przyjemna. Ta niewielkich rozmiarów książeczka stanowi przegląd najbardziej nawiedzonych miejsc w Anglii. Czytając ją można odnieść wrażenie, że zjawy dosłownie wyskakują z każdego drogowego zakrętu. Duchów ci w Anglii co niemiara. Historie o nawiedzonych miejscach są krótkie i poukładane według poszczególnych kategorii (a raczej miejsc) straszenia. Główny zarzut to pewna powtarzalność zakończeń. Odniosłam wrażenie, że autorka nie miała wielkich pomysłów jak puentować swoje opowieści, więc na zmianę stosowała kilka schematów. Książeczka niezbyt wielkich, ale bardzo sympatyczna i przyjemna w czytaniu.

Nie ukrywam, że bardzo interesują mnie zjawiska paranormalne, ale po tego typu literaturze raczej nie spodziewam się powalających na kolana tytułów (chociaż chciałabym być mile zaskoczona). "Duchy. Historie o nawiedzonych miejscach i ludziach" to lektura lekka i przyjemna. Ta niewielkich rozmiarów książeczka stanowi przegląd najbardziej nawiedzonych miejsc w Anglii....

Historie tylko z początku wydają się ciekawe, lecz z czasem zauważyłam, że każda opowiastka kończy się podobnymi słowami. Autorka chce nas przekonać, iż w Anglii nawet na prostej drodze NA PEWNO straszy. . .

Historie tylko z początku wydają się ciekawe, lecz z czasem zauważyłam, że każda opowiastka kończy się podobnymi słowami. Autorka chce nas przekonać, iż w Anglii nawet na prostej drodze NA PEWNO straszy. . .

http://otwarte-wrota.blogspot.com/2015/09/duchy-historie-o-nawiedzonych-miejscach.html

http://otwarte-wrota.blogspot.com/2015/09/duchy-historie-o-nawiedzonych-miejscach.html

Kupiła z ciekawości i dlatego, że lubię taką tematykę.
Książka jest podzielona na rozdziały, min.:
-Upiorne rezydencje i dwory
-Paranormalne puby i gospody
-Brutalne pola bitwy
-Przerażające domy
-Drogi pełne duchów
-Straszne sklepy
-Upiorne pracownie
-Zamki budzące grozę
-Przerażające miejsca kultu
-Nawiedzone hotele
-Lasy wywołujące niepokój
-Parki poltergeistów
-Ujścia wód
-Miejsca rozrywki przejmujące grozą
-Rzymskie ruiny
-Inne miejsca, w których pojawiają się duchy

Tematyka rozdziałów ciekawa. Napisana też nie najgorzej bo nie jakoś zbyt długo i wymijająco, a fajnie krótko opisane.
Za tę cenę jaką kupiłam nie mam nic do zarzucenia.

Kupiła z ciekawości i dlatego, że lubię taką tematykę.
Książka jest podzielona na rozdziały, min.:
-Upiorne rezydencje i dwory
-Paranormalne puby i gospody
-Brutalne pola bitwy
-Przerażające domy
-Drogi pełne duchów
-Straszne sklepy
-Upiorne pracownie
-Zamki budzące grozę
-Przerażające miejsca kultu
-Nawiedzone hotele
-Lasy wywołujące niepokój
-Parki poltergeistów
-Ujścia...