spoopy

spoopy

Przyjemna, a jednocześnie dojrzała manga dla nie przeciętnego odbiorcy.

Przyjemna, a jednocześnie dojrzała manga dla nie przeciętnego odbiorcy.

spokojnie i miło się zaczyna, oczywiście piękna kreska

spokojnie i miło się zaczyna, oczywiście piękna kreska

Kupiłam mangę ze względu na to, że autorką jest Ai Yazawa (autorka paradise kiss i Nany). Muszę przyznać, że miałam wysokie oczekiwania, którym manga sprostała. Ba mogę nawet powiedzieć, że dostałam znacznie więcej.

Na duży plus są dla mnie głowni bohaterowie, którzy są jeszcze dziećmi. Jeśli mam być szczera nie umiem sobie wyobrazić, żeby zastapił ich ktoś starszy. W końcu dzieci mają w sobie coś niewinnego, chcą pomagać i są w stanie uwierzyć w coś, co nawet nie jest namacalne. Pomimo wieku wykazały się dojrzałością i udowodniły nam, że nawet z pozoru coś niemożliwego może być do osiągnięcia, jeśli tylko się postaramy.

Emocje nie są przerysowane dzięki czemu wszystko wydaje się autentyczne.

Chyba nie muszę mówić, że kreska jest CUDOWNA. Nie dość, że Ai Yazawa tworzy piękne historie, które potrafią dotknąć duszy, to jeszcze jej rysunki zapierają dech w piersi. To damo tyczy się dialogów!

Pod koniec mamy nagły zwrot akcji, a wszystko jest jeszcze bardziej skomplikowane niż mogłoby się nam wydawać, ale dzięki temu, że dowiadujemy się kto jest narratorem opowieści, wszystko nabiera sensu. Mogę powiedzieć tylko tyle, że jest to piękna historia o miłości i przyjaźni, która jest wieczna. Nawet smierć nie jest w stanie zniszczyć uczucia, którym darzymy drugą osobę.

Kupiłam mangę ze względu na to, że autorką jest Ai Yazawa (autorka paradise kiss i Nany). Muszę przyznać, że miałam wysokie oczekiwania, którym manga sprostała. Ba mogę nawet powiedzieć, że dostałam znacznie więcej.

Na duży plus są dla mnie głowni bohaterowie, którzy są jeszcze dziećmi. Jeśli mam być szczera nie umiem sobie wyobrazić, żeby zastapił ich...

Pierwszy tom trochę przynudza, zachowanie Mizuki irytuje mimo, świadomości, ze jest nastolatką. Na szczęście potem historia się rozwija i stąd ta ocena. Polecam przeczytać całość ponieważ naprawdę warto.

Pierwszy tom trochę przynudza, zachowanie Mizuki irytuje mimo, świadomości, ze jest nastolatką. Na szczęście potem historia się rozwija i stąd ta ocena. Polecam przeczytać całość ponieważ naprawdę warto.

Leciutko naciąganą ocenę wystawiam za całokształt historii, czyli wszystkie 3 tomy. Naciągana, ze wzgląd na przesympatyczne postaci i miłość do autorki.
Historia wzruszająca, smutna, skłaniająca do refleksji a zarazem pokazująca kwitnięcie pięknych przyjaźni i początkowych miłości u nieletnich, wręcz dzieci. Może poniektóre postaci są aż nazbyt dojrzałe jak na swój wiek, jednak mają w sobie wiele uroku, siły i wiary, której brakuje nastolatkom bądź ludziom dorosłym w tej historii. Obserwowanie ich perypetii, próby rozwiązania tajemnicy Ewy są zdecydowanie atutem tej historii. Warto, śmiało sięgnąć. Jeśli to będzie pierwsze spotkanie z Ai Yazawa, zdecydowanie zachęci do dalszych poszukiwań w jej twórczości, a jest co szukać.

Leciutko naciąganą ocenę wystawiam za całokształt historii, czyli wszystkie 3 tomy. Naciągana, ze wzgląd na przesympatyczne postaci i miłość do autorki.
Historia wzruszająca, smutna, skłaniająca do refleksji a zarazem pokazująca kwitnięcie pięknych przyjaźni i początkowych miłości u nieletnich, wręcz dzieci. Może poniektóre postaci są aż nazbyt dojrzałe jak na swój wiek,...

Hotaru jest jeszcze uczennicą podstawówki. Trochę nieśmiała dziewczynka ulega poważnemu wypadkowi i poznajemy ją w momencie, kiedy ma opuszczać szpital. Akurat tak się składa, że udaje jej się wyzdrowieć jeszcze przed rozpoczęciem szkoły i nowej klasy. Dziewczynka ma nawracające sny dotyczące kobiety w białej zwiewnej sukience i jej kotka, Luny. We śnie kobieta nie może wydostać się z ogrodzonej posesji, a w powietrzu unoszą się pióra oraz fantastyczna melancholijna muzyka. W rzeczywistości kotek Hotaru zaginął w dzień wypadku i dwa ostatnie dnie wolnego od szkoły dziewczynka spędza na szukaniu go. Tak trafia do domu, w którym spotyka Mizuki, opiekującej się do tej pory Luną. Z pomocą przyjaciół Hotaru postanawia pomóc płaczącej dziewczynie, którą nazwała Ewą i dowiedzieć się, dlaczego nie może ona opuścić domu.

Więcej na http://www.monime.pl/last-quarter-kagen-no-tsuki-ai-yazawa/

Hotaru jest jeszcze uczennicą podstawówki. Trochę nieśmiała dziewczynka ulega poważnemu wypadkowi i poznajemy ją w momencie, kiedy ma opuszczać szpital. Akurat tak się składa, że udaje jej się wyzdrowieć jeszcze przed rozpoczęciem szkoły i nowej klasy. Dziewczynka ma nawracające sny dotyczące kobiety w białej zwiewnej sukience i jej kotka, Luny. We śnie kobieta nie może...

Trochę zagmatwana i rozbudowana historia miłosna. Naprawdę specyficzna.

Trochę zagmatwana i rozbudowana historia miłosna. Naprawdę specyficzna.

Początek mangi nieco przynudza, ale pod koniec tomu zaczyna się już rozkręcać. ,,Kagen no tsuki" ma szansę na bycie naprawdę niezłą pozycją na naszym rynku :)

Początek mangi nieco przynudza, ale pod koniec tomu zaczyna się już rozkręcać. ,,Kagen no tsuki" ma szansę na bycie naprawdę niezłą pozycją na naszym rynku :)

Rzeczywiście Shoujo(i Dramat i Romans) już wiem, czemu mi się tak podobało.

Rzeczywiście Shoujo(i Dramat i Romans) już wiem, czemu mi się tak podobało.