To nie jest książka do przeczytania w "jedno popołudnie" - ja robiłam do niej dwa podejścia i ostatecznie czytałam dość długo z przerwami, ale myślę, że to właśnie tak powinno wyglądać.

Najkrócej mówiąc: polecam. Treści tego dziennika trzeba przetrawić po swojemu, aby się jakkolwiek w tym odnaleźć, ale kiedy już się to uczyni to wchodzi się w tę historię całym sobą.

Autor zapisuje się w moim sercu i to w kategorii przyjaciela! :)

To nie jest książka do przeczytania w "jedno popołudnie" - ja robiłam do niej dwa podejścia i ostatecznie czytałam dość długo z przerwami, ale myślę, że to właśnie tak powinno wyglądać.

Najkrócej mówiąc: polecam. Treści tego dziennika trzeba przetrawić po swojemu, aby się jakkolwiek w tym odnaleźć, ale kiedy już się to uczyni to wchodzi się w tę historię całym sobą....

W moim przypadku historia zdobycia tej niezwykłej książki jest o tyle istotna, że poleciła ją osoba duchowna a mianowicie ksiądz rekolekcjonista, który podczas kazania tak pięknie nakreślił tą niezwykłą historię. Pamiętam, jak zaraz po Mszy Świętej pobiegłem do zakrystii i poprosiłem tego księdza, żeby spisał mi tytuły trzech wtedy książek o których wspominał podczas kazania. Książeczka przeleżała cierpliwie na półce kilka ładnych lat i w końcu przyszła na nią kolej.

Mogę dzisiaj śmiało powiedzieć, że dzięki temu księdzu poznałem historię Jacques'a Fescha. Pod koniec ostatniego rozdziału płakałem jak dziecko nie mogąc powstrzymać łez...

W moim przypadku historia zdobycia tej niezwykłej książki jest o tyle istotna, że poleciła ją osoba duchowna a mianowicie ksiądz rekolekcjonista, który podczas kazania tak pięknie nakreślił tą niezwykłą historię. Pamiętam, jak zaraz po Mszy Świętej pobiegłem do zakrystii i poprosiłem tego księdza, żeby spisał mi tytuły trzech wtedy książek o których wspominał podczas...

Niezwykła i przejmująca książka - i przeciwieństwo tego, z czym kojarzy się określenie „dziennik więzienny”. To dziennik duchowy, zapis dwóch ostatnich miesięcy życia Jacques’a Fescha, zanim na autorze, nawróconym w więzieniu zabójcy policjanta, został wykonany wyrok śmierci. Jego zapiski stanowią przejmujące świadectwo wiary i głębokiego, wręcz mistycznego zjednoczenia z Bogiem. Dla mnie ta książka była odkryciem wręcz wstrząsającym. Myślę jednak, że może być lekturą trudną a nawet niezrozumiałą, jeśli nie przyjmie się perspektywy wiary, nadającej sprawom życia i śmierci hierarchię inną niż potoczna i każącej, całkiem inaczej niż czyni to świat, widzieć nasze przeznaczenie.

Niezwykła i przejmująca książka - i przeciwieństwo tego, z czym kojarzy się określenie „dziennik więzienny”. To dziennik duchowy, zapis dwóch ostatnich miesięcy życia Jacques’a Fescha, zanim na autorze, nawróconym w więzieniu zabójcy policjanta, został wykonany wyrok śmierci. Jego zapiski stanowią przejmujące świadectwo wiary i głębokiego, wręcz mistycznego zjednoczenia z...

"Za pięć godzin zobaczę Jezusa" to historia 24-letniego mężczyzny, który uczestniczy w napadzie na kantor, w którym śmiertelnie rani policjanta, za co zostaje skazany na karę śmierci przez gilotynę. Wyrok wykonano w 1957 we Francji. W czasie pobytu w więzieniu nawraca się i pisze dziennik do swojej 6-letniej córki Weroniki.
Książka została podzielona na 3 części: a) prezentację dziennika przez Daniela Ange'a b) dziennik c) świadectwa osób dot. Jacques'a Fescha (autora dziennika)
Moim zdaniem pierwsza część - prezentacja jest napisana w sposób "cukierkowy", usprawiedliwiając głównego bohatera, brakowało mi przedstawienia rzetelnych faktów z życia Jacques'a bez ciągłego jego wybielania (bez tej części książka była by znacznie lepsza). Druga część czyli sam dziennik jest dość poruszający, bo opisuje osobiste przeżycia skazanego, jego walkę, rozterki, relację z Bogiem i Maryją. Odczuwam uznanie za to, iż poświęcił ten czas oczekiwania na egzekucję na czytanie książek i poznawanie Boga, jednak niektóre jego zapiski związane z porównywaniem się do Jezusa (że umrze podobną śmiercią) i pisanie o tym, iż jego śmierć jest po to, by innych nawrócić zachodzą mi na lekkie zaburzenia psychiczne.

"Za pięć godzin zobaczę Jezusa" to historia 24-letniego mężczyzny, który uczestniczy w napadzie na kantor, w którym śmiertelnie rani policjanta, za co zostaje skazany na karę śmierci przez gilotynę. Wyrok wykonano w 1957 we Francji. W czasie pobytu w więzieniu nawraca się i pisze dziennik do swojej 6-letniej córki Weroniki.
Książka została podzielona na 3 części: a)...

To trudna książka. Przeczytanie jej zajęło mi ponad rok ale warto było. Bohater przeżywał huśtawki nastrojów co jest zupełnie ludzkie. Myślę, że pisanie mu dużo pomogło i dzięki temu czytelnik dowiaduje się o jego wewnętrznych rozterkach. Podziwiam posty i diety, które sobie narzucił a w więzieniu trudno liczyć na większe atrakcje poza pewnie dużą ilością czasu pozostałą na rozmyślanie.

To trudna książka. Przeczytanie jej zajęło mi ponad rok ale warto było. Bohater przeżywał huśtawki nastrojów co jest zupełnie ludzkie. Myślę, że pisanie mu dużo pomogło i dzięki temu czytelnik dowiaduje się o jego wewnętrznych rozterkach. Podziwiam posty i diety, które sobie narzucił a w więzieniu trudno liczyć na większe atrakcje poza pewnie dużą ilością czasu pozostałą na...

Muszę przyznać, że książka ta daje dużo do myślenia...


Coś więcej?
Sami przeczytajcie!

Muszę przyznać, że książka ta daje dużo do myślenia...


Coś więcej?
Sami przeczytajcie!

Wspaniała książka

Wspaniała książka

"Za pięć godzin zobaczę Jezusa" to dziennik ostatnich dwóch miesięcy życia Jacquesa Fescha.
Mężczyzna ten w wieku 27 lat napada na bank.
Podczas tego napadu rani śmiertelnie strzałem w serce policjanta, a także przypadkowego przechodnia.
Konsekwencją tego jest egzekucja poprzez zgilotynowanie.
W więzieniu przechodzi głębokie nawrócenie, które postanawia upamiętnić w swym dzienniku prowadzonemu w dniach 1.08 - 30.09.1957 r., a dedykowanemu swej 6-letniej córeczce Weronice.

Ta książka prawie 20 lat przeleżała w mojej biblioteczce.
Za każdym razem, kiedy brałam ją do ręki i próbowałam czytać, odkładałam z powrotem. Myślę, że nie byłam wystarczająco dojrzała.
Jest to bowiem trudna książka.
Jacques Fesch pisząc ów pamiętnik wykazał się zaś ogromną dojrzałością wiary.
Pokazał, że jego "wierzę" zabrało lęk przed tym, co miało nadejść, czyli przed pewną śmiercią.
Ta książka to wzruszające i piękne świadectwo jego niezwykłego nawrócenia.

"Za pięć godzin zobaczę Jezusa" to dziennik ostatnich dwóch miesięcy życia Jacquesa Fescha.
Mężczyzna ten w wieku 27 lat napada na bank.
Podczas tego napadu rani śmiertelnie strzałem w serce policjanta, a także przypadkowego przechodnia.
Konsekwencją tego jest egzekucja poprzez zgilotynowanie.
W więzieniu przechodzi głębokie nawrócenie, które postanawia upamiętnić w swym...

Jest to trudna książka, co czyni ją wyjątkową.
Przeczytanie jej zajęło mi dużo czasu, można powiedzieć że dawkowałam ją aby lepiej zrozumieć jej treść. W prezentacji dziennika Daniel-Ange przekonuje o tym, iż każdy z nas może w tych dwóch miesiącach odnaleźć coś co do niego pasuje; co sprawia że osoba Jacqus'a Fescha staje nam się bliższa. Ja osobiści doświadczyłam wspomnianego utożsamienia, dlatego pewnie jeszcze nie raz sięgnę po ,,Za pięć godzin zobaczę Jezusa''. Książka warta poświęconego czasu polecam niezależnie od wieku czytelnika.

Jest to trudna książka, co czyni ją wyjątkową.
Przeczytanie jej zajęło mi dużo czasu, można powiedzieć że dawkowałam ją aby lepiej zrozumieć jej treść. W prezentacji dziennika Daniel-Ange przekonuje o tym, iż każdy z nas może w tych dwóch miesiącach odnaleźć coś co do niego pasuje; co sprawia że osoba Jacqus'a Fescha staje nam się bliższa. Ja osobiści doświadczyłam...

http://papierowyazyl.blogspot.com/2012/09/87-za-piec-godzin-zobacze-jezusa.html

http://papierowyazyl.blogspot.com/2012/09/87-za-piec-godzin-zobacze-jezusa.html