OCENA - 7/10 BARDZO DOBRA

Dziś udajemy się do przepięknej Tanzanii, romantycznej i dzikiej, pachnącej przygodą, kraju pełnego kontrastów, bajecznej przyrody, niezwykłych krajobrazów zapieranych dech w piersiach, dzikich zwierząt, to właśnie z stąd pochodzą najstarsze ślady praprzodków człowieka, dlatego miejsce to nazywane jest również kolebką ludzkości.

Mało kto z nas zdaje sobie sprawę, że właśnie Tanzania bije wszystkie światowe mocarstwa w dziedzinie ochrony przyrody, która w niedalekiej przyszłości będzie najcenniejszym dobrem na naszej planecie. Nie będą to diamenty, złoto czy ropa naftowa, ale nieskażona przyroda i milionowe stada dzikich zwierząt wędrujących w poszukiwaniu nowych pastwisk. Tanzańczycy zdają sobie z tego sprawę, dlatego aż 25 procent swojego terytorium maja pod ochroną, dbając o te dobra dla obecnych i przyszłych pokoleń, choć są jednym z najbiedniejszych krajów na świecie.

Aby zobaczyć ten bezkres i piękno Czarnego Lądu, Martyna Wojciechowska to swojego programu zaprosiła czarnoskóra kobietę Nayiomi Rea lat 29 pilota, kapitana samolotu, o której przy okazji opowiada ten fotoreportaż, aby pokazała ten raj z lotu ptaka. Jak wszyscy wiemy zawód pilota zdominowany jest głównie przez mężczyzn, kobietą bardzo trudno jest zdobyć licencję pilota zwłaszcza w Afryce, czeka je bardzo długa i piekielna droga, ale lot ponad chmurami daje tyle satysfakcji, że warto podjąć każdy wysiłek, by zrealizować swoje marzenia, Nayiomi jest tego przykładem.

Wspaniały reportaż o kobiecie, która zrealizował swoje marzenia, przełamała pewne granice, dzięki uporowi i pasji została pilotem i dziś może wozić turystów i pokazywać z lotu ptaka najpiękniejsze miejsca w Tanzanii. Co ważne wie jak to robić i gdzie zabrać turystę aby oniemiał z wrażenia, wystarczy przecież wznieść się wyżej, żeby zobaczyć bezkresne sawanny Serengeti, po których przechadzają się stada zwierząt, czy Park Narodowy Arusza porośnięty wilgotnymi lasami równikowymi, na które cień rzuca wyrastający w jego centrum wulkan Meru i krater Ngorongoro, gdzie odkryto należące do najstarszych ślady człowieka. No i przecież nie możemy zapomnieć o Dachu Afryki – Kilimandżaro i wielu innych atrakcjach, których nie będę zdradzał, lepiej sięgnąć po tę pozycję i samemu się przekonać. Cudowna relacja, napisana przystępnym językiem z pazurem z dawką emocji, okraszona bajecznymi zdjęciami, szczerze polecam. Jack_

OCENA - 7/10 BARDZO DOBRA

Dziś udajemy się do przepięknej Tanzanii, romantycznej i dzikiej, pachnącej przygodą, kraju pełnego kontrastów, bajecznej przyrody, niezwykłych krajobrazów zapieranych dech w piersiach, dzikich zwierząt, to właśnie z stąd pochodzą najstarsze ślady praprzodków człowieka, dlatego miejsce to nazywane jest również kolebką ludzkości.

Mało kto z nas...

A'propos korzystania z map vs gps, o czym wspominała Martyna Wojciechowska.

Pisała, że nie zna osobiście mężczyzny, który dziś korzysta z map.

Jeśli kiedykolwiek zajrzy na to forum, to chciałbym poinformować, że ja również preferuję mapy. Nie ufam GPSom, a z mapą czuję się dużo pewniej i bezpieczniej.

Również potrafię czytać mapy bez jej obracania!

Co prawda nadal nie będę dla niej mężczyzną "znanym osobiście", ale "zwykłym" mężczyzną to z pewnością tak ;)

A'propos korzystania z map vs gps, o czym wspominała Martyna Wojciechowska.

Pisała, że nie zna osobiście mężczyzny, który dziś korzysta z map.

Jeśli kiedykolwiek zajrzy na to forum, to chciałbym poinformować, że ja również preferuję mapy. Nie ufam GPSom, a z mapą czuję się dużo pewniej i bezpieczniej.

Również potrafię czytać mapy bez jej obracania!

Co prawda nadal nie...

Tym razem Martyna zabrała nas w podniebny lot razem ze swoją bohaterką - Nayiomą, i pokazała z lotu ptaka jeden z najpiękniejszych krajów Afryki - Tanzanię. Dzika przyroda, stada nieposkromionych zwierząt oraz jeziora oblepione flamingami, bezkresne sawanny oraz najwyższa góra Afryki, przyciągająca rocznie tysiące amatorów wspinaczek - góra Kilimandżaro. Odwiedziliśmy plemiona Masajów i Buszmenów, zajrzeliśmy na plantację kawy, która w tych regionach nazywana jest Czarnym Złotem. Po raz kolejny mogliśmy przyjrzeć się roli kobiety, której w Tanzanii prawa są bardzo ograniczone, za to obowiązków ciągle przybywa. Kobiety nie mają tu łatwego życia, a mimo to stanowią postawę funkcjonowania gospodarki kraju.

Nayiomi zaś udowodniła, że nie tylko mężczyźni są górą. Obrała sobie za cel mało kobiecy zawód pilota i biorąc pod uwagę koszty oraz nieciekawą sytuację kobiet w kraju, postanowiła za wszelką cenę dążyć do jego zrealizowania. Dziś, mając dwadzieścia dziewięć lat, jest jedną z lepszych "pilotek" na swoim kontynencie. Hart ducha, zawziętość i niesamowita odwaga dały jej potężnego kopa do realizacji swoich marzeń. Do tego latanie nad tak pięknym obszarem dodaje dodatkowych korzyści. I na pewno niejeden mężczyzna może jej tego pozazdrościć.

Tym razem Martyna zabrała nas w podniebny lot razem ze swoją bohaterką - Nayiomą, i pokazała z lotu ptaka jeden z najpiękniejszych krajów Afryki - Tanzanię. Dzika przyroda, stada nieposkromionych zwierząt oraz jeziora oblepione flamingami, bezkresne sawanny oraz najwyższa góra Afryki, przyciągająca rocznie tysiące amatorów wspinaczek - góra Kilimandżaro. Odwiedziliśmy...

Chyba pierwsza moja książka typowo podróżnicza. Skusiłam się na nią bo bardzo lubię Martynę i jej cykl "Kobieta na krańcu świata". Oprócz informacji typowo podróżniczych: gdzie załatwiać wizę, co ze sobą zabrać, jak się poruszać, co zwiedzić poznajemy kobietę- pilota. Na chwilę zatrzymałam się, pochłonęły mnie rozmyślania na tematy zawodów typowo męskich i typowo damskich. Skąd ta segregacja? Po co? Później "przeleciałam" z główną bohaterką obok Kilimandżaro i nad jeziorem Manyara pełnym flamingów. Na chwilę oderwałam się z Holenderskiej ziemi i znalazłam się tam...

Chyba pierwsza moja książka typowo podróżnicza. Skusiłam się na nią bo bardzo lubię Martynę i jej cykl "Kobieta na krańcu świata". Oprócz informacji typowo podróżniczych: gdzie załatwiać wizę, co ze sobą zabrać, jak się poruszać, co zwiedzić poznajemy kobietę- pilota. Na chwilę zatrzymałam się, pochłonęły mnie rozmyślania na tematy zawodów typowo męskich i typowo damskich....

Kolejna pozycja z serii "Kobieta na końcu świata" nie zachwyciła jakoś szczególnie. Najlepszą częścią książeczki jest ta poświęcona samej Tanzanii i ciekawostkom o tym kraju. Natomiast reszta, czyli o motyw przewodni - kobieta, zupełnie nieprzekonujący, trochę napisane jakby od niechcenia, mało przyciągający uwagę, dużo zagadnień niezwiązanych z samą Tanzanią. Całościowo oceniam na poziomie przeciętnym.

Kolejna pozycja z serii "Kobieta na końcu świata" nie zachwyciła jakoś szczególnie. Najlepszą częścią książeczki jest ta poświęcona samej Tanzanii i ciekawostkom o tym kraju. Natomiast reszta, czyli o motyw przewodni - kobieta, zupełnie nieprzekonujący, trochę napisane jakby od niechcenia, mało przyciągający uwagę, dużo zagadnień niezwiązanych z samą Tanzanią. Całościowo...

Tanzania zawsze mnie pociągała. Dzięki dawnym kontaktom z jej mieszkańcami, co nieco o niej wiedziałam i miałam ochotę wiedzieć więcej, dlatego z zaciekawieniem sięgnęłam po książkę Pani Martyny Wojciechowskiej. Nie zawiodłam się. Autorka zabrała mnie w fascynującą podróż, pozwoliła zachwycić się pięknem tamtejszej przyrody, a jednocześnie zachęciła do refleksji nad absurdalnością sytuacji gospodarczej tego regionu.

Tanzania zawsze mnie pociągała. Dzięki dawnym kontaktom z jej mieszkańcami, co nieco o niej wiedziałam i miałam ochotę wiedzieć więcej, dlatego z zaciekawieniem sięgnęłam po książkę Pani Martyny Wojciechowskiej. Nie zawiodłam się. Autorka zabrała mnie w fascynującą podróż, pozwoliła zachwycić się pięknem tamtejszej przyrody, a jednocześnie zachęciła do refleksji nad...

Dostałam ją na święta i od razu przeczytałam. Jest naprawdę ciekawa i pomocna, a zdjęcia są rewelacyjne :)

Dostałam ją na święta i od razu przeczytałam. Jest naprawdę ciekawa i pomocna, a zdjęcia są rewelacyjne :)

O Afryce, kawie i kobietach-pilotach. Ale nie tylko.

O Afryce, kawie i kobietach-pilotach. Ale nie tylko.

Podobała mi się ta książeczka (króciutka i pełna zdjęć),ale trudno powiedzieć, że mówi o Tanzanii. Może połowa jest o Tanzanii. 80% tekstu jest o kobietach pilotach - co jest fajne, ale nie mówi zbyt wiele o Tanzanii.

Podobała mi się ta książeczka (króciutka i pełna zdjęć),ale trudno powiedzieć, że mówi o Tanzanii. Może połowa jest o Tanzanii. 80% tekstu jest o kobietach pilotach - co jest fajne, ale nie mówi zbyt wiele o Tanzanii.

Moja opinia na: https://takieksiazki.blogspot.com/2021/02/martyna-wojciechowska-tanzania.html

Moja opinia na: https://takieksiazki.blogspot.com/2021/02/martyna-wojciechowska-tanzania.html