Na tom Glossolalia składają się wiersze ubrane w kunsztowne, pełne erudycyjnego przepychu formy, których język osiąga najwyższą miarę elegancji i precyzji. Fetlińska drąży nieustannie materię słów w poszukiwaniu własnego, niezwykłego głosu, potrafiącego wybrzmieć najpełniej w dialogicznych relacjach wobec niezliczonych artefaktów kultury.

Wiersz Fetlińskiej objawia dar "glosolalii" jako medium, odnoszący do poetyckiego sensu treść i wymowę dzieła malarskiego, od tytułu którego został nazwany. Niewyczerpalna rozmowa autorki z dawnymi artystami sztuk plastycznych, poetyckich i filmowych wskazuje kierunek jej twórczej biografii i nadaje wzniosłości mikrozdarzeniom codzienności.

"Metafora dla mnie stanowi główny mechanizm ewolucyjny, w niej odzwierciedla się Byt. Uwrażliwienie choćby kilku osób, zostawienie piętna na ich językach (a przez to myśleniu) - to już budowanie czegoś nowego" - deklaruje Fetlińska w rozmowie udzielonej Przystani! Biura Literackiego, dodając: "Ciągle się rozwijamy wraz z językiem, który stanowi nasze główne narzędzie obrony, nasz największy atut. Moment, w którym żyjemy, znajduje odbicie w naszych słownikach i Poezji, a jednocześnie z każdym czytanym wierszem wpływamy na świat i ludzkość (zaczynając od mikroskali)".