To już kolejna książką autorki po którą sięgnęłam - tym razem w w formie audiobooka. Typowy dla Karin Fossum styl: akcja powolna, snująca się, senna; szczegółowe podążanie za przemyśleniami każdego z bohaterów, analizowanie motywów działań, błędnie odczytywane przez niektórych (z tego co zauważyłam w recenzjach innych pozycji) jako usprawiedliwianie morderców.
Ja uwielbiam!

A dla tych którzy lubią jak się dużo dzieje - tutaj tego nie znajdziecie. Całą akcję można by zmieścić na kilku stronach. Reszta to opisy myśli ;)

To już kolejna książką autorki po którą sięgnęłam - tym razem w w formie audiobooka. Typowy dla Karin Fossum styl: akcja powolna, snująca się, senna; szczegółowe podążanie za przemyśleniami każdego z bohaterów, analizowanie motywów działań, błędnie odczytywane przez niektórych (z tego co zauważyłam w recenzjach innych pozycji) jako usprawiedliwianie morderców.
Ja...

Mało w tej książce jest kryminału czy thrillera. O ile historia zaczyna się od zbrodni i to ona stanowi oś książki, o tyle później głównie skupia się na emocjach i przemyśleniach bohaterów. Policjanci, co prawda sympatyczni, jednak głównie zajmowali się rozmawianiem ze sobą nawzajem i trochę filozofowaniem. Także mało jest akcji właściwej dla gatunku. Nie wiem być może taki jest styl autorki, to było moje pierwsze zetknięcie z jej twórczością. Może jeszcze kiedyś do niej wrócę.

Mało w tej książce jest kryminału czy thrillera. O ile historia zaczyna się od zbrodni i to ona stanowi oś książki, o tyle później głównie skupia się na emocjach i przemyśleniach bohaterów. Policjanci, co prawda sympatyczni, jednak głównie zajmowali się rozmawianiem ze sobą nawzajem i trochę filozofowaniem. Także mało jest akcji właściwej dla gatunku. Nie wiem być może...