Ani to ciekawe, ani to przydatne. Odmawianie zdolności honorowej homoseksualistom całkowicie arbitralne. Takie umysłowe muzeum dla pretensjonalnych młodzieńców.

Ani to ciekawe, ani to przydatne. Odmawianie zdolności honorowej homoseksualistom całkowicie arbitralne. Takie umysłowe muzeum dla pretensjonalnych młodzieńców.

Na informację o istnieniu Kodeksu Boziewicza natknąłem się po raz pierwszy czytając na temat międzywojennych procesów karnych dotyczących udziału w pojedynkach (również w appendiksie tego wydania znajdziemy kilka intrygujących wycinków prasowych z ówczesnych gazet). Opisywana procedura pojedynku, mentalność jego uczestników, a przede wszystkim powody dla których toczono pojedynki były niezwykle intrygujące z punktu widzenia współczesnej atrofii zasad. Dlatego też sprezentowane mi niniejsze współczesne wydanie uznałem za podarunek nadzwyczaj trafiony (teraz marzy mi się oryginalne przedwojenne wydanie :) ).

Kodeks jak to kodeks - napisany jest w formie dość specyficznej. Dla osób, które nie miały wątpliwej przyjemności uczenia się kodeksów na pamięć sposób pisania Boziewicza może wydać się nieco drętwy. Dla zahartowanych we wrażym ogniu przepisów jurystów lektura będzie o tyle fascynująca, że autor powiela podstawowe instytucje procedur prawnych i umieszcza w ich ramach kazuistycznie brzmiące normy zwyczajowe. Tym samym dowiadujemy się kto posiada zdolność honorową, czym jest sąd honorowy i jak wybiera się jego skład, jak uregulowane są w postępowaniu honorowym terminy oraz procedura doręczeń, jaka jest minimalna i maksymalna odległość strzału w przypadku wyboru broni palnej. Ponadto lektura uświadamia, że o ile najbardziej widowiskowa instytucją postępowania honorowego jest pojedynek, wcale nie jest on czymś nadrzędnym i stanowiącym o istocie obrony honoru.

Kodeks honorowy jest również przepięknym pomnikiem przedwojennego języka polskiego (wydawca zapewnił, że korekcie poddane zostały niektóre kwestie interpunkcyjne i ortograficzne) oraz mentalności wyższych warstw społecznych. Autor chwali się w przedmowie, że jest to swoista kodyfikacja polskiego postępowania honorowego, gdyż do tamtej pory istniały aż trzy zaborcze systemy do wyboru, rodzące liczne komplikacje.

Nie mniej, nie więcej - quasi-prawny akt godny czasów Wieniawy- Długoszewskiego.

Na informację o istnieniu Kodeksu Boziewicza natknąłem się po raz pierwszy czytając na temat międzywojennych procesów karnych dotyczących udziału w pojedynkach (również w appendiksie tego wydania znajdziemy kilka intrygujących wycinków prasowych z ówczesnych gazet). Opisywana procedura pojedynku, mentalność jego uczestników, a przede wszystkim powody dla których toczono...

Świetna książka dla wszystkich fanów czy pasjonatów okresu międzywojennego/gentelmanów. Niby zwykły kodeks, ale czyta się z zaciekawieniem. Plus za dodanie oryginalnej przedmowy autora, oraz ciekawy apendyks. Kieszonkowy format na pewno pozwoli na rozstrzyganie wszelkich spraw na miejscu ;)

Świetna książka dla wszystkich fanów czy pasjonatów okresu międzywojennego/gentelmanów. Niby zwykły kodeks, ale czyta się z zaciekawieniem. Plus za dodanie oryginalnej przedmowy autora, oraz ciekawy apendyks. Kieszonkowy format na pewno pozwoli na rozstrzyganie wszelkich spraw na miejscu ;)