Książka nie jest genialna, ale może otworzyć oczy na wiele subtelnych zachowań, które charakteryzują osoby niedostępne emocjonalnie.
Myślę, że jeżeli sięgniemy po nią w odpowiednim czasie, możemy uniknąć rozczarowań. Tak naprawdę, większość podpowiada nam już nasza intuicja i po prostu wiemy, że coś jest nie tak, kiedy pakujemy się w podejrzaną relację, ale niestety często ją ignorujemy.

Przypomina ważne prawdy - nie zmienimy takich ludzi, bo to nie my ich 'zepsuliśmy'. Jeżeli ktoś potrzebuje zmiany, sam musi się nią zająć, a my nie powinniśmy wchodzić w rolę 'wybawiciela', bo nie pomożemy, a sami tylko zrobimy sobie krzywdę i wpędzimy się w zmarnowane lata.
Mimo wszystko, po przeczytaniu książki, jest mi w sumie takich ludzi bardzo żal (co też jest pozytywnym aspektem, myślę że może pomóc komuś kto został przez taką osobę zraniony - wybaczyć jej). Lepiej jednak mieć odblokowane emocje, przecierpieć swoje niż nie odczuwać nic (szczególnie, że to zawsze w jakiejś formie się ujawnia).

,,Ludzie niedostępni emocjonalnie zostają odcięci od procesów emocjonalnych, zachodzących w nich samych i w innych, oraz odizolowani od emocjonalnej treści swojego życia. Ich życie jest bardzo samotne."

Jak dla mnie było tam jednak za dużo historyjek dla zobrazowania omawianych przykładów, a za mało naukowego języka, odwołań do badań itp.

Książka nie jest genialna, ale może otworzyć oczy na wiele subtelnych zachowań, które charakteryzują osoby niedostępne emocjonalnie.
Myślę, że jeżeli sięgniemy po nią w odpowiednim czasie, możemy uniknąć rozczarowań. Tak naprawdę, większość podpowiada nam już nasza intuicja i po prostu wiemy, że coś jest nie tak, kiedy pakujemy się w podejrzaną relację, ale niestety często...

Mydło i powidło. Napisane w tonie poradnikowym, męczącym. Były momenty "wow" i tylko dlatego książka bez przyjemności doczytana do końca. Autorka ma wiedzę, ale zbyt chaotycznie i powierzchownie się nią dzieli. Lektura może zachęcać do nadmiernego obserwowania i klasyfikowania innych, zamiast zajęcia się swoją emocjonalnością, czyli odwrotnie do zaleceń autorki.

Mydło i powidło. Napisane w tonie poradnikowym, męczącym. Były momenty "wow" i tylko dlatego książka bez przyjemności doczytana do końca. Autorka ma wiedzę, ale zbyt chaotycznie i powierzchownie się nią dzieli. Lektura może zachęcać do nadmiernego obserwowania i klasyfikowania innych, zamiast zajęcia się swoją emocjonalnością, czyli odwrotnie do zaleceń autorki.

Niesamowita książka, autor bardzo pomaga współczesnym ludziom rozpoznać osoby, które mają problem z emocjami oraz z utrudnieniem budują zdrowe relacje lub nie potrafią zbudować ich w ogóle

Niesamowita książka, autor bardzo pomaga współczesnym ludziom rozpoznać osoby, które mają problem z emocjami oraz z utrudnieniem budują zdrowe relacje lub nie potrafią zbudować ich w ogóle

Już widzę, że nie jest to książka dla mnie.

Początek bardzo obiecujący, ale! Gdy doszłam do "holików", postanowiłam, że chyba raczej już nie będę jej czytała dalej.

Dlaczego? Wierzę, że ów tytuł może mieć w sobie wiele sensownych i trafnych rad i podsumowań, ale absolutnie nie zgadzam się z podejściem autorki do tematu niedostępności emocjonalnej.

Ona uważa, że człowiek trafia na "potencjalnego kalekę emocjonalnego" i ... ? I co? Trzeba go rzucić w cholerę, bo on i tak z tego nie wyjdzie, ale Ty możesz iść i pójdziesz dalej.

Cytując Salvadora Daliego: "Nie bój się doskonałości, nigdy jej nie osiągniesz".

Uważam, że nikt z nas nie jest doskonały. Czy ktoś z was nie chciał, by go komplementowano? Nie ekscytował się swoimi osiągnięciami? Nie rzucał bezsensownymi fochami?

Jak dla mnie każdy spokojnie może się utożsamić w mniejszym lub większym stopniu z przedstawionymi w tej książce typami osób. Czy to już oznacza, że trzeba z nas rezygnować?

Swoją drogą, XXI wiek generuje coraz większą ilość "emocjonalnie pokrzywionych". W chwili obecnej o emocjach mówi się niewiele lub wcale. Co Ci mówią rodzice? Jak jesteś mały - nie becz, no i dlaczego się mażesz? Musisz być taki, szmaki i owaki. Później: ucz się, zdobądź wykształcenie, dostań dobrą pracę, osiągnij sukces. Czy usłyszałeś kiedyś: jest Ci źle? Popłacz sobie, płakanie jest w porządku, bo to są emocje i nie ma w tym nic złego i w żadnym wypadku nie oznacza słabości. Jeśli tak, zazdroszczę. Osobę kierującą się emocjami uważa się z reguły za histeryka.

Związek to dla mnie równowaga między braniem a dawaniem. Uzupełnianie moich wad Twoimi zaletami i na odwrót. Jeśli faktycznie spotkasz na swojej drodze Twoją drugą połówkę, ona wyciągnie z Ciebie emocje, a Ty z niej. Taka to już magia z tą miłością, która niby jest słabością, ale to właśnie z niej pochodzi cała siła wszechświata.

Może kiedyś doczytam.

Już widzę, że nie jest to książka dla mnie.

Początek bardzo obiecujący, ale! Gdy doszłam do "holików", postanowiłam, że chyba raczej już nie będę jej czytała dalej.

Dlaczego? Wierzę, że ów tytuł może mieć w sobie wiele sensownych i trafnych rad i podsumowań, ale absolutnie nie zgadzam się z podejściem autorki do tematu niedostępności emocjonalnej.

Ona uważa, że człowiek...

Jedna z ciekawszych pozycji literatury psychologicznej. Tutaj opisany, wyjaśniony problem ucieczki od własnych emocji, wpadania w zachowania i relacje przynajmniej troszkę destrukcyjne. Przydatne metody radzenia sobie z tym u siebie, u innych, techniki komunikacji oraz akceptacji. Super, dziękuję autorce :)

Jedna z ciekawszych pozycji literatury psychologicznej. Tutaj opisany, wyjaśniony problem ucieczki od własnych emocji, wpadania w zachowania i relacje przynajmniej troszkę destrukcyjne. Przydatne metody radzenia sobie z tym u siebie, u innych, techniki komunikacji oraz akceptacji. Super, dziękuję autorce :)

Książka powinna nosić tytuł "Emocjonalna niedostępność. Jak rozpoznać chłód emocjonalny, zrozumieć go i unikać t a k i c h z w i ą z k ó w" - a więc serwuje temat zupełnie nie od tej strony, której mi potrzeba.

Podana tu recepta jest prosta i skuteczna: rozpoznać, po czym omijać delikwentów szerokim łukiem.

Uczciwie polecam ofiarom chłodu emocjonalnego, czyli tzw. "pechowcom" i innym "biedactwom-dlaczego-ja-zawsze-trafiam-na-chamów". Powinniście być wniebowzięci. Dostaniecie tu naprawdę garść przydatnych wskazówek. Istnieje duża szansa, ze chętnie wystawicie pozycji wysoką ocenę i ta wiedza przyda Wam się w życiu.

Ja zaś - ponieważ nie mogę ominąć siebie szerokim łukiem - oddam się swojemu zniechęceniu i goryczy, oraz przemyślę ponownie możliwość zamieszkania w pustelni. Dziękuje pięknie, kłaniam się, do widzenia.

Nie dam 8, bo akurat mam focha.

Książka powinna nosić tytuł "Emocjonalna niedostępność. Jak rozpoznać chłód emocjonalny, zrozumieć go i unikać t a k i c h z w i ą z k ó w" - a więc serwuje temat zupełnie nie od tej strony, której mi potrzeba.

Podana tu recepta jest prosta i skuteczna: rozpoznać, po czym omijać delikwentów szerokim łukiem.

Uczciwie polecam ofiarom chłodu emocjonalnego, czyli tzw....