Powiem tak: autorka Hemingwayem nie jest ale...emanuje wspaniałą energią, ciekawie opisuje napotkaną rzeczywistość, przybliża życie zwykłych ludzi, które bardzo różni się od naszego. I widać, że do swoich bohaterów podchodzi z niesłabnącą ciekawością i wielką sympatią. Warto;)

Powiem tak: autorka Hemingwayem nie jest ale...emanuje wspaniałą energią, ciekawie opisuje napotkaną rzeczywistość, przybliża życie zwykłych ludzi, które bardzo różni się od naszego. I widać, że do swoich bohaterów podchodzi z niesłabnącą ciekawością i wielką sympatią. Warto;)

Gdybym miała jednym słowem opisać Kambodżę, byłoby to określenie: bomba. I wcale nie chodzi tylko o cudowne zabytki, baśniowe pałace, malownicze krajobrazy i rajskie ogrody. Chodzi o miny. Przede wszystkim o miny. O ogrom min, rozsianych po całym kraju.

Martyna odwiedza kobiety, które pracują w zorganizowanej grupie zajmującej się rozminowywaniem kraju. To niesamowicie odważne kobiety, które każdego dnia narażają życie drepcząc po wybuchowych polach, aby zapewnić bezpieczeństwo i dobrą przyszłość swoim rodzinom. Niekiedy wynika to z konieczności wyżywienia najbliższych.

Tam każdy krok to ryzyko i niepewność. Co roku wiele osób przypłaca utratą zdrowia lub trwałym kalectwem poprzez przypadkowe trafienie na minę. Statystyki przerażają. Podobnie zresztą jak krwawa historia Kambodży, która do dziś jest przykładem dla innych państw mających problem z minami.

"Mina nie zna traktatów pokojowych, działa wiele lat po zakończeniu wojny. Nie wybiera ofiar, nie odróżnia cywila od żołnierza, przyjaciela od wroga, dorosłego od dziecka."

Mimo wszystko społeczeństwo Kambodży uchodzi za bardzo pogodne i uśmiechnięte. Zwłaszcza kobiety (bo o nie się tu głównie rozchodzi),które po ciężkim dniu w palącym słońcu, na zaminowanym polu mają czas i ochotę zająć się sobą. Ściągnąć opancerzony kombinezon i oddać się zabiegom kosmetycznym.

Niesamowita historia.

Gdybym miała jednym słowem opisać Kambodżę, byłoby to określenie: bomba. I wcale nie chodzi tylko o cudowne zabytki, baśniowe pałace, malownicze krajobrazy i rajskie ogrody. Chodzi o miny. Przede wszystkim o miny. O ogrom min, rozsianych po całym kraju.

Martyna odwiedza kobiety, które pracują w zorganizowanej grupie zajmującej się rozminowywaniem kraju. To niesamowicie...

http://pingerowyklubksiazki.pinger.pl/m/22643014

http://pingerowyklubksiazki.pinger.pl/m/22643014

Kambodża to kraj, o którym w Polsce tak naprawdę wiemy niewiele. To, czego dowiedziałam się dzięki pani Martynie Wojciechowskiej, ukazało mi dość zaskakujący obraz tego kraju.

Królestwo Kambodży leży w południowo-wschodniej Azji, graniczy z Tajlandią, Wietnamem i Laosem. Na jego terytorium wciąż widoczne są ślady reżimu Czerwonych Khmerów, którzy jeszcze 40 lat temu sprawowali rządy pełne ludobójstwa i terroru. Kambodżańska ziemia przechowuje do tej pory aż 6 milionów (!) min przeciwpiechotnych, które codziennie zabijają, ranią i doprowadzają do kalectwa wielu ludzi. Aby tereny nadawały się do użytku, tysiące saperów – kobiet i mężczyzn - narażają swoje życie i poszukują ładunków, a potem je detonują. Niestety, saper może pomylić się tylko raz.

Czytając tę krótką książkę zdałam sobie sprawę, że nie miałam pojęcia o tym, jak ciężko żyje się w tym kraju. W kraju, gdzie każdy niewłaściwy ruch może być tym ostatnim. Szczerze współczuję tym ludziom, którzy codziennie mimo strachu muszą stawać twarzą w twarz z niebezpieczeństwem, by móc utrzymać rodzinę.
Serdecznie polecam, bo naprawdę warto poznać choć trochę bolesnej historii Kambodży i dowiedzieć się, jak wygląda tam codzienne życie. Opowiedziane w ciekawy sposób krótkie historie kilku Khmerów na pewno nie zanudzą, lecz zainteresują czytelnika. Pozwolą tez bliżej przyjrzeć się problemom ludzi takich jak my, jednak żyjących w odmiennych od nas warunkach.

Kambodża to kraj, o którym w Polsce tak naprawdę wiemy niewiele. To, czego dowiedziałam się dzięki pani Martynie Wojciechowskiej, ukazało mi dość zaskakujący obraz tego kraju.

Królestwo Kambodży leży w południowo-wschodniej Azji, graniczy z Tajlandią, Wietnamem i Laosem. Na jego terytorium wciąż widoczne są ślady reżimu Czerwonych Khmerów, którzy jeszcze 40 lat temu...

Ukazanie Kambodży we wspaniały sposób. Nie będę streszczać tematu, który porusza ta książka, ponieważ Monika już zrobiła to perfekcyjnie.
Dodam jedynie, że jestem pod wielkim wrażeniem kobiet - saperów.
Zyskały one mój dozgonny szacunek.

Polecam!

Ukazanie Kambodży we wspaniały sposób. Nie będę streszczać tematu, który porusza ta książka, ponieważ Monika już zrobiła to perfekcyjnie.
Dodam jedynie, że jestem pod wielkim wrażeniem kobiet - saperów.
Zyskały one mój dozgonny szacunek.

Polecam!

Ukazanie Kambodży w leciutki sposób. A czyta się superszybko.

Ukazanie Kambodży w leciutki sposób. A czyta się superszybko.

Właśnie tego spodziewałam się po tej książce. Ogladałam odcinki w telewizji i byłam w błędzie myśląc że będzie ona mało interesująca. Są w niej zawarte podstawowe i formacje np. co warto zwiedzić, jak się zachować czy potrzebne informacje dotyczące dojazdu, pomocnicze numery i adresy. W dalszej części autorka opowiada (w tym przypadku) o pracy kobiet-saperów. Na pewno i z wielką przyjemnością sięgnę po inne kraje :)

Właśnie tego spodziewałam się po tej książce. Ogladałam odcinki w telewizji i byłam w błędzie myśląc że będzie ona mało interesująca. Są w niej zawarte podstawowe i formacje np. co warto zwiedzić, jak się zachować czy potrzebne informacje dotyczące dojazdu, pomocnicze numery i adresy. W dalszej części autorka opowiada (w tym przypadku) o pracy kobiet-saperów. Na pewno i z...

Życie w Kambodży to życie na minie. I to wcale nie w przenośni! To wciąż jeden z najbardziej zaminowanych krajów świata. Wiele bomb tkwiących w ziemi kosztuje 1 dolara, ich rozminowanie to już koszt wysokości 1000 dolarów.
Kambodża to kraj z największą liczbą osób niepełnosprawnych na świecie. Miny zabijają, ale jeszcze częściej czynią z ludzi kaleki bez rąk, nóg, wzroku.
Przy rozminowywaniu kraju pracuje wiele kobiet. To niebezpieczna, ale dobrze płatna praca.
Martyna Wojciechowska dotarła do kobiet saperów. Była pod wrażeniem, które doskonale oddała na kartach swojej książki.

Życie w Kambodży to życie na minie. I to wcale nie w przenośni! To wciąż jeden z najbardziej zaminowanych krajów świata. Wiele bomb tkwiących w ziemi kosztuje 1 dolara, ich rozminowanie to już koszt wysokości 1000 dolarów.
Kambodża to kraj z największą liczbą osób niepełnosprawnych na świecie. Miny zabijają, ale jeszcze częściej czynią z ludzi kaleki bez rąk, nóg, wzroku....