Cała seria jest CUUUUUDOWNA. I nie trzeba być rodowitym Szkotem, aby pokochać sąsiadów ze Scotland Street 44 w Edynburgu. Autor bardzo życiowo potrafi wykreować swoich bohaterów i logicznie przedstawić ich relacje między sobą.
P.S. W tej części pojawia się polski akcent z cegłą w tle ;)

Cała seria jest CUUUUUDOWNA. I nie trzeba być rodowitym Szkotem, aby pokochać sąsiadów ze Scotland Street 44 w Edynburgu. Autor bardzo życiowo potrafi wykreować swoich bohaterów i logicznie przedstawić ich relacje między sobą.
P.S. W tej części pojawia się polski akcent z cegłą w tle ;)

Polecam! Po lekturze zły humor odchodzi w niepamięć :)

Najczęściej jest tak, że w danej serii kolejne książki są coraz gorsze, bo autor nie ma już pomysłu, stracił wenę czy cokolwiek innego. W "44 Scotland Street" jest odwrotnie! "Świat według Bertiego" bije poprzedniczki na głowę. Głównie dlatego, że w książce autor skupia się na wiecznie sześcioletnim Bertim. Jego codzienne, ale jednak niesamowite życie, pod piórem autora, wywołuje uśmiech na twarzy i niejednokrotnie salwy śmiechu. W książce nie zostają pominięte dalsze losy Pat, Dużej Lou, Domenici czy Cyrila. Pat tradycyjnie ma problemy natury sercowej. Rozstaje się z Matthew, który zakochuje się od pierwszego wejrzenia w uczęszczającej do galerii kobiecie- nauczycielce Bertiego. Do Dużej Lou pisze miłość z jej czasów szkolnych. Okazuje się, że ta znajomość nie wyjdzie jej na dobre, a wręcz przysporzy wiele kłopotów. Domenica wraca do kamienicy na 44

Scotland Street. Nie jest zachwycona zachowaniem i decyzjami Antonii. Na świat przychodzi brat Bertiego, mały Ulisses, który jego zdaniem bardziej jest podobny do jego psychoanalityka niż do ojca. Cyril posądzony o pogryzienie i atak na ludzi trafia do więzienia. Sprawy nie wyglądają kolorowo...

Mogłabym kolejny raz zachwycać się i rozpływać nad dziełem Alexandra McCalla Smitha, ale czy to ma sens? Za jego podejście do świata i ludzi z taką duża dozą ciepła, optymizmu, rezerwy i humoru na zawsze zapiszę go w moim czytelniczym sercu.

Jedna z lepszych serii czytanych przeze mnie w ostatnim czasie.

Dosłownie było mi smutno na samą myśl, że nie mam kolejnych części :( Kolejne tomy zamówione i jeszcze niedostarczone. Nie popełnijcie mojego błędu i kupicie całą serię za jednym razem. Szkoda później tracić czas na wyczekiwanie w oknie z utęsknieniem na kuriera, kiedy można te chwile poświęcić na czytanie :)

Na PLUS:

-trochę życiowej prawdy, troszkę smutku, troszkę współczucia i duża dawka dobrego humoru
-lekkie pióro i przyjemny w odbiorze styl pisania autora
-wciągająca fabuła
-realistyczne postacie

Na MINUS:

-za szybko się kończy :(

Zapraszam na swojego bloga z recenzjami:
http://wwolnymczasieczytam.blogspot.com/

Polecam! Po lekturze zły humor odchodzi w niepamięć :)

Najczęściej jest tak, że w danej serii kolejne książki są coraz gorsze, bo autor nie ma już pomysłu, stracił wenę czy cokolwiek innego. W "44 Scotland Street" jest odwrotnie! "Świat według Bertiego" bije poprzedniczki na głowę. Głównie dlatego, że w książce autor skupia się na wiecznie sześcioletnim Bertim. Jego...

Dostałam tę książkę do zrecenzowania. Na początku pomyślałam: co to jest? Poprzednich tomów nie czytałam. Dziwna okładka, w środku jeszcze dziwniej. Jakieś obrazki, aż sto rozdziałów. Ale w miarę czytania zaczęłam się wciągać. Oczywiście w książce „Świat według Bertiego” nie znalazłam wartkiej akcji, zagadek, napięcia ani niczego takiego ale ta książka coś w sobie ma :) Co – nie potrafię odpowiedzieć. Trzeba ją po prostu przeczytać.
To książka o poszukiwaniu przyjaźni, miłości, szczęścia. O tym, że czasem marzenia się spełniają. Ale przede wszystkim to książka o Bertiem, który nie jest w życiu szczęśliwy. A to za sprawą matki, która chcąc być zaliczaną do tych wyższych sfer, a także z chęci spełnienia własnych ambicji nakłada na chłopca wiele obowiązków pozalekcyjnych. Zapisuje Go nawet na wizyty do psychoanalityka. Tak więc Bertie na prawdziwe dzieciństwo, na zabawy z rówieśnikami nie ma ani czasu, ani siły, ani ochoty. Bo nawet kolegów wybiera mu matka.
„Świat według Bertiego” opowiada o ludziach, którzy żyją pozorami. Bo trzeba się pokazać. Bo co ludzie o nas pomyślą.
Napisana fajnym językiem, urzekła mnie. Czyta się ją rewelacyjnie :) Wręcz zakochałam się w niej. Uczy jak dbać o miłość, jak nie dać się zwariować w wielkim świecie, a także jak dbać o swoje dzieci. Uczy też tego, że stwarzanie pozorów nie jest najważniejsze. Bo mogą z tego wyniknąć tylko kłopoty. Z wielką ochotą przeczytałabym poprzednie części, a także tą najnowszą.

Dostałam tę książkę do zrecenzowania. Na początku pomyślałam: co to jest? Poprzednich tomów nie czytałam. Dziwna okładka, w środku jeszcze dziwniej. Jakieś obrazki, aż sto rozdziałów. Ale w miarę czytania zaczęłam się wciągać. Oczywiście w książce „Świat według Bertiego” nie znalazłam wartkiej akcji, zagadek, napięcia ani niczego takiego ale ta książka coś w sobie ma :) Co...

Na brzydką pogodę, zły nastrój, marudnego męża, stresująca pracę. Wycisza, uspokaja, "grzeje":)Sprawia, że zaraz po przeczytaniu chce się sięgnąć po pozostałe tomy. I wprawia w stan zakochania się w Edynburgu i Szkotach:) Polecam.

Na brzydką pogodę, zły nastrój, marudnego męża, stresująca pracę. Wycisza, uspokaja, "grzeje":)Sprawia, że zaraz po przeczytaniu chce się sięgnąć po pozostałe tomy. I wprawia w stan zakochania się w Edynburgu i Szkotach:) Polecam.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Alexandra McCall Smitha. Wprawdzie zaczęłam od środka serii, ale zupełnie mi to nie przeszkadzało w odbiorze książki, choć pewnie lepiej i ciekawiej czytałoby się jeśli miałabym za sobą pierwsze 3 tomy. Czy to spotkanie było udane?


Tytułowy bohater książki to Bertie. Bertie ma sześć lat, ale nie jest typowym sześciolatkiem. Jest bardzo wyjątkowy. To dziecko bystrym i dojrzałe jak na swój wiek. Niestety jego matka nie pozwala mu na szczęśliwe dzieciństwo. Musi on chodzić na lekcje muzyki, jogi, uczy się włoskiego. Nie może bawić się z kolegami, nie może posiadać żadnego zwierzątka. Jak sam autor przyznaje w przedmowie czytelnicy na całym świecie przejmują się losem Bertiego, życzą mu wolności. Czy w czwartym tomie cyklu 44 Scotland Street wydarzy się coś co pozwoli wreszcie Bertiemu na normalne dzieciństwo?

Oprócz losów Bertiego obserwujemy także to co dzieje się w życiu Dużej Lou, Domeniki, Antoni, Angusa Lordiego i innych mieszkańców Scotland Street.


Alexander McCall Smith wykreował bardzo ciekawych bohaterów, każdy z nich jest inny. Jednych lubimy bardziej innych mniej, ale losy każdego śledzimy z równym zainteresowaniem. Ponadto każdy z nas zna takiego Matthew, Domenicę, Dużą Lou, Patt czy Irene, matkę Bertiego. Sami nawet możemy się postawić w sytuacji każdego z nich, może nawet przeżyliśmy coś podobnego co oni. Dlatego stają się oni bardzo nam bliscy.
Wprawdzie przeczytałam dopiero jeden tom z cyklu 44 Scotland Street, ale mogę już powiedzieć, że ten cykl jest jak dobry serial, a losy bohaterów niezmiennie będę śledzić z równym zainteresowaniem. Poza tym mam zamiar zakupić i przeczytać poprzednie tomy.


Uważam pierwsze spotkanie z twórczością Alexandra McCall Smitha za udane. Napisał on bardzo ciekawą powieść, która oprócz interesujących bohaterów przybliża nam życie i zwyczaje Szkocji. Można lepiej poznać ten kraj, samych Szkotów ich poglądy o reszcie świata i samych sobie. W książce znajdziemy również polskich budowlańców :)
Oprócz tego jest wiele ciekawostek i interesujących wywodów czy dysput na różne tematy. Jeden z nich, który szczególnie mi się podobał:

"A może nie należy zadawać takich pytań, gdyż one same nie mają sensu. Może nasze życie nie musi mieć rzeczywistego, widocznego sensu i jedyne pytanie to jak najlepiej je przeżyć? Znaleźliśmy się na świecie niezależnie od swojej woli i, generalnie rzecz biorąc, godzimy się z tym stanem rzeczy, wobec czego powinniśmy się starać uczynić naszą egzystencję jak najbardziej przyjemną i pożyteczną."

A to zaledwie ułamek z całości, cytat ten jest na początku książki, szkoda, że nie wypisałam ich więcej ;)


Świat według Bertiego jest książką wartą polecenia. Nie znajdziecie tam nagłych zwrotów akcji, nie jest jakoś szczególnie porywająca, ale jest bardzo ciekawa, ciepła, napisana z humorem, choć nie pozbawiona miejscami wręcz gorzkich refleksji. Do tego jest pięknie wydana i zawiera kilka niewielkich ilustracji. Na pewno cała seria na półce wygląda świetnie- ja mam zamiar się o tym przekonać ;)

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Alexandra McCall Smitha. Wprawdzie zaczęłam od środka serii, ale zupełnie mi to nie przeszkadzało w odbiorze książki, choć pewnie lepiej i ciekawiej czytałoby się jeśli miałabym za sobą pierwsze 3 tomy. Czy to spotkanie było udane?


Tytułowy bohater książki to Bertie. Bertie ma sześć lat, ale nie jest typowym sześciolatkiem. Jest...

Nie mogę uwierzyć, że aż pół roku trwała moja rozłąka z mieszkańcami Scotland Street. Mam wrażenie, że poprzednią część ich przygód poznałam raptem kilka tygodni temu, a i samych znam całe życie - stale przecież o nich rozmyślałam, przypominając sobie różne zdarzenia, będące ich udziałem. Bohaterowie powieści McCall Smitha są mi tak bliscy, że aż czas się zaciera, niesamowite...

We wstępie do tego tomu, autor uzasadnia dlaczego poświęcony on będzie w dużej mierze Bertiemu - chłopcu, który stał się ulubieńcem czytelników (w tym również i moim!). Malca pokochał świat - fani serii dopytują autora o jakiego dalsze losy i kibicują dzieciakowi, aby udało mu się kiedyś zaznać upragnionej wolności, którą tak surowo ogranicza mu despotyczna, skrzywiona psychicznie matka...

Bertie jednak jakoś specjalnie nie skupia uwagi na sobie w tym tomie. Fakt, prawie 1/4 książki dotyczy jego osoby (co przy takiej liczbie bohaterów stanowi "pakiet większościowy"),ale można odnieść wrażenie, że jego przygody nieco rozmywają się w zalewie przygód innych (byłych i obecnych) mieszkańców Scotland Street. Dzieje się w tej części bowiem dużo - związek Pat i Matthew przechodzi zawirowania, do historii wraca Bruce, przed którym jawi się interesująca wizja przyszłości a Domenica odkrywa prawdziwą twarz Antonii, która wpada w romans z polskim budowlańcem. Jest jeszcze Angus Lordie i jego aresztowany pies - Cyril, Duża Lou z nową miłością i Stuart, przechodzący koszmar z okrutną Irene. Pojawiają się też nowi (i nowi-starzy) bohaterowie, którzy solidnie namieszają w czyichś losach... Dzieje się zatem wiele - jest i smutno, i wesoło, i poważnie, i sentymentalnie. Nigdy nudno!

Alexander McCall Smith "starym zwyczajem" pięknie oddaje cześć swoim rodakom i ojczyźnie. Poznamy tu więc wiele szkockich obyczajów, wiele historycznych faktów i wiele interesujących postaci z życia politycznego i kulturalnego tego kraju. Nie brak tu również akcentu polskiego, który przedstawię dwoma cytatami:

'Starszy Polak skłonił się i ruszył wraz z kolegą w stronę kuchni. Szkoccy robotnicy budowlani nie mają zwyczaju kłaniać się jak ci tutaj, pomyślała Antonia, no ale też nie dźwigają na barkach takiego ciężaru historii składającej się z porażek, najazdów i pogrzebanych nadziei. Powiodła wzrokiem za Polakami. Jak musi się człowiek czuć tak daleko od domu, w kraju, którego język jest mu obcy, bez rodziny? Przypuszczała, że ci dwaj znali świetnie odpowiedź na to pytanie, lecz nie potrafiliby jej tego powiedzieć.'

'Zamknięcie drzwi mogło być całkiem naturalnym odruchem osoby zatrudnionej do prac remontowych, w końcu z reguły nie pracuje się przy otwartych drzwiach. Poza tym Polak prawdopodobnie wolny jest od paranoidalnej nieufności przebywania kobiety i mężczyzny razem przy zamkniętych drzwiach, jaka istnieje w niektórych krajach. Ta nieufność, z gruntu dla wszystkich obraźliwa, nie dotarła jeszcze do Polski, kraju o niezbyt na szczęście rozwiniętej poprawności politycznej. Oby nigdy Polacy nie popadli w ten idiotyzm, myślała w duchu Domenica.'

Jak widać, nie tylko na swoich rodaków zwraca uwagę McCall Smith. Co prawda Polacy w jego historii znają tylko jedno słowo po angielsku i rozumieją jeden tylko gest, ale obok tak ważnego "elementu", jakim są imigranci, nie przechodzi on obojętnie. Dla kogoś ten fakt będzie mało istotny, ale dla mnie staje się on niemal kluczowy... Bardzo lubię autora za ten obiektywizm i uczciwe podejście do rzeczywistości.

Lubię go też za krajobraz Szkocji w jego powieściach, za interesujących bohaterów i ciekawe zdarzenia. Za ciepło, jakie zalewa mnie podczas lektury i za to, że tomów tej historii może być, właściwie, nieskończenie wiele. Póki co - ten uznaję za mój ulubiony i niecierpliwie wyczekuję kolejnych...

Nie mogę uwierzyć, że aż pół roku trwała moja rozłąka z mieszkańcami Scotland Street. Mam wrażenie, że poprzednią część ich przygód poznałam raptem kilka tygodni temu, a i samych znam całe życie - stale przecież o nich rozmyślałam, przypominając sobie różne zdarzenia, będące ich udziałem. Bohaterowie powieści McCall Smitha są mi tak bliscy, że aż czas się zaciera,...

Przyjemna i wesoła książka - idealna na lato (cała seria "44 Scotland Street")

Przyjemna i wesoła książka - idealna na lato (cała seria "44 Scotland Street")