Interesujące wspomnienia oficera floty sowieckiej opisujące (oczywiście w sposób subiektywny) realia floty ZSRR po II wojnie światowej. Fajnie jest ją przeczytać, a następnie obejrzeć film K-19 z Harrisonem Fordem.

Interesujące wspomnienia oficera floty sowieckiej opisujące (oczywiście w sposób subiektywny) realia floty ZSRR po II wojnie światowej. Fajnie jest ją przeczytać, a następnie obejrzeć film K-19 z Harrisonem Fordem.

Niedokończone wspomnienia komandora są jakby spowiedzią, usprawiedliwieniem, czy też przedstawieniem swojej wizji wydarzeń, a było i ich sporo. Pomijając wątki rodzinne (zajmują jakieś 15%) to bycie w pewnym sensie świadkiem zatonięcia "Noworosyjska" i objęcia dowództwa na I generacji okrętach podwodnych o napędzie atomowym - K-19 (tak ten, co miał awarię chłodzenia reaktora),sprawia, że warto pochylić się nad tą krótką lekturą. Narracja przypomina dziennik pokładowy.

Niedokończone wspomnienia komandora są jakby spowiedzią, usprawiedliwieniem, czy też przedstawieniem swojej wizji wydarzeń, a było i ich sporo. Pomijając wątki rodzinne (zajmują jakieś 15%) to bycie w pewnym sensie świadkiem zatonięcia "Noworosyjska" i objęcia dowództwa na I generacji okrętach podwodnych o napędzie atomowym - K-19 (tak ten, co miał awarię chłodzenia...

Słabo napisana książka. I marnie przetłumaczona. Autor już w 1948 wspomina KGB (istniejące od 54 r). Myli polski czerwiec 56 z niemieckim lipcem 53 a do tego robi to w opisie zdarzeń z roku 55.
K-19 nie miał 8 wyrzutni torped 533 mm. Tytuł S.O.S. z głębin odnosi się raczej nie do podwodnych awarii - opisano tylko jedną - ale do głębi radzieckiego `stanu umysłu`.

Słabo napisana książka. I marnie przetłumaczona. Autor już w 1948 wspomina KGB (istniejące od 54 r). Myli polski czerwiec 56 z niemieckim lipcem 53 a do tego robi to w opisie zdarzeń z roku 55.
K-19 nie miał 8 wyrzutni torped 533 mm. Tytuł S.O.S. z głębin odnosi się raczej nie do podwodnych awarii - opisano tylko jedną - ale do głębi radzieckiego `stanu umysłu`.

Po obejrzeniu filmu K-19, po prostu musiałem przeczytać tę książkę. To życiorys człowieka, który w obliczu dramatu i możliwej katastrofy nuklearnej zachował zimną krew i jasny umysł. Wysłał kilku swoich młodych marynarzy i oficerow na śmierć, by ratować resztę z 140 osobowej załogi. Z książki wyłania się obraz człowieka pewnego siebie, ale mającego dużo szacunku dla podwładnych. Dokładnego, sumiennego i oddanego służbie. Z drugiej strony mamy w jego wspomnieniach fatalny obraz tamtych radzieckich czasów zimnej wojny. Usilne, nieprzemyślane i nieprzygotowane parcie sowieckiego aparatu władzy ku osiągnięciu pierwszeństwa w wyścigu zbrojeń. Nie liczyły się ofiary w ludziach, awarie sprzętu, zagrożenie katastrofą ekologiczną, ważny był plan. Ta książka nie jest zaskoczeniem. Tak wlaśnie sobie ten system wyobrażaliśmy. Ale jest to jeszcze jeden dowód, że on istniał i że częściowo istnieje nadal. Niestety.

Po obejrzeniu filmu K-19, po prostu musiałem przeczytać tę książkę. To życiorys człowieka, który w obliczu dramatu i możliwej katastrofy nuklearnej zachował zimną krew i jasny umysł. Wysłał kilku swoich młodych marynarzy i oficerow na śmierć, by ratować resztę z 140 osobowej załogi. Z książki wyłania się obraz człowieka pewnego siebie, ale mającego dużo szacunku dla...