Dobrze, że po latach w końcu PIW wznowił tę pozycję. Pierwsze wydanie było ciężko dostępne z drugiej ręki, a jak już było to w horrendalnych cenach. No ale jest...
Bielecki, wiadomo, klasyka pisarstwa napoleońskiego w Polsce, dlatego też poważnych zastrzeżeń mieć nie można. Może momentami autor za bardzo odjeżdża od głównego bohatera tej biografii, opisując trochę zbyt szczegółowo, w mojej opinii, to co działo się wokół w oderwaniu od samego marszałka Neya. Więcej uwag można mieć do samego wydawnictwa, gdyż w książce jest pełno literówek, redakcyjnego niechlujstwa itp. Na plus są za to kolorowe reprodukcje całkiem niezłej jakości.

Dobrze, że po latach w końcu PIW wznowił tę pozycję. Pierwsze wydanie było ciężko dostępne z drugiej ręki, a jak już było to w horrendalnych cenach. No ale jest...
Bielecki, wiadomo, klasyka pisarstwa napoleońskiego w Polsce, dlatego też poważnych zastrzeżeń mieć nie można. Może momentami autor za bardzo odjeżdża od głównego bohatera tej biografii, opisując trochę zbyt...

Od kiedy przeczytałem "Nędzników" Victora Hugo oraz "Napoleona i jego marszałków" Archibalda Gordona Macdonella, Michel Ney jest moim ulubionym, może poza Lannesem, marszałkiem francuskim doby epoki napoleońskiej. Po dwudziestu latach od daty pierwszego wydania książki, Państwowy Instytut Wydawniczy przygotował wznowienie "najdzielniejszego z dzielnych". Życiorys marszałka jest na tyle fascynujący, że aż prosił się o jakąś biografię, więc całe szczęście, że to wznowienie się ukazało. Sam autor nie żyje już od kilkunastu lat, więc nie było tutaj mowy o jakichś poprawkach w stosunku do poprzedniego wydania. Przede wszystkim mam mały problem z książka, bo w zasadzie jest to skrót wojen napoleońskich ze szczególnym uwzględnieniem działań korpusu, którym dowodził Ney. Dopiero ostatnie rozdziały dotyczące sytuacji po Waterloo i procesu marszałka rzucają trochę więcej światła na samą postać Neya. Mało jest w tej biografii odniesień do życia prywatnego "najdzielniejszego z dzielnych". Przykładowo, gdzieś na początku mamy informację o narodzinach pierwszego syna, żeby później dowiedzieć się, że tych synów było czterech (poznajemy tylko imiona dwóch z nich). Trochę mnie chyba mierzi tak mało osobiste podejście do głównego bohatera i skupienie się tylko na wojskowym aspekcie życia marszałka. Książka chociaż bardzo ciekawa nie jest również wolna od błędów. Trafił się chociażby babol przy podpisie pod jedną z ilustracji, która została zatytułowana "Ney broni rogatki Clichy", chociaż Horace Vernet na swoim obrazie namalował marszałka Monceya. Błędów w tekście głównym jest niestety więcej. Książka zawiera 37 ilustracji oraz indeks osobowy.

Od kiedy przeczytałem "Nędzników" Victora Hugo oraz "Napoleona i jego marszałków" Archibalda Gordona Macdonella, Michel Ney jest moim ulubionym, może poza Lannesem, marszałkiem francuskim doby epoki napoleońskiej. Po dwudziestu latach od daty pierwszego wydania książki, Państwowy Instytut Wydawniczy przygotował wznowienie "najdzielniejszego z dzielnych". Życiorys marszałka...