Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Sepulvedy jak i z literaturą chilijską.Lampa Aladyna i inne opowiadania na przekór niepamięci to zbiór kilkunastu opowiadań w których autor dość łatwo przeskakuje z różnych miejsc świata w którym odgrywa się akcja tych opowiadań ,jak i z wątkami opowiadań które są różnorodne.
Opowiadania w Lampie Aladyna znajdujemy opowieści w których akcja rozgrywa się w Aleksandrii,Santiago,Patagonii,Hamburgu,Rio de Janeiro.W Lampie Aladyna spotykamy się z opowiadaniami w których głównymi bohaterami są psy,znajdujemy opowiadanie o poecie,o poszukiwaniu miłości,jest tu także opowiadanie o treści kryminalnej moim zdaniem najlepsze w zbiorze,a jej zakończenie jest dość zaskakujące.Według mnie do najlepszych opowiadań w Lampie Aladyna należą: Anioł Zemsty,Uparty płomyk szczęścia,Biesiada z umarłymi poetami,Kawiarnia Miramar,Ding Dong,Ding Dong taki jest miłości los.

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Sepulvedy jak i z literaturą chilijską.Lampa Aladyna i inne opowiadania na przekór niepamięci to zbiór kilkunastu opowiadań w których autor dość łatwo przeskakuje z różnych miejsc świata w którym odgrywa się akcja tych opowiadań ,jak i z wątkami opowiadań które są różnorodne.
Opowiadania w Lampie Aladyna znajdujemy opowieści w...

„Lampa Aladyna” to zbiór dwunastu opowiadań znanego chilijskiego prozaika, Luisa Sepulvedy. Opowiadania te różnią się między sobą dość znacznie – od krótkich, dwustronicowych miniaturek, po rozbudowaną historię detektywistyczną. Od impresjonistycznych obrazków z życia mieszkańców Patagonii, po dzieje wieloletniej miłości latynoamerykańskich rewolucjonistów.

Opowieści (na przekór niepamięci) mają również pewne elementy wspólne – jest w nich dużo odniesień literackich i kulturalnych, a także nawiązań do realnych postaci (współczesnych i historycznych). Autor opowiada w nich o różnych miejscach na świecie – od Patagonii, poprzez kraje śródziemnomorskie, aż do wielkich miast europejskich (Niemcy) i południowoamerykańskich (Rio).

Sepulveda potrafi zachwycić umiejętnością uchwycenia i oddania lokalnego klimatu zaułka miasta, zarysowania niewidocznego dla śpieszącego się przechodnia tła, szybkiego scharakteryzowania jakiejś drugoplanowej postaci. Regionalny koloryt – to jest to, co moim zdaniem, udaje mu się najlepiej.

Na więcej zapraszam do mojego bloga Poczytane.pl http://poczytane.pl/lampa-aladyna-luis-sepulveda/

„Lampa Aladyna” to zbiór dwunastu opowiadań znanego chilijskiego prozaika, Luisa Sepulvedy. Opowiadania te różnią się między sobą dość znacznie – od krótkich, dwustronicowych miniaturek, po rozbudowaną historię detektywistyczną. Od impresjonistycznych obrazków z życia mieszkańców Patagonii, po dzieje wieloletniej miłości latynoamerykańskich rewolucjonistów.

Opowieści (na...

"Choćby pobieżne zarysowanie życiorysu Luisa Sepulveda jest niezwykle przydatne, by zrozumieć sens opowiadań zawartych w zbiorze „Lampa Aladyna i inne opowiadania na przekór niepamięci”. Wszystkie utwory łączy zarówno krótka forma, jak i sugestywna wymowa wykreowanych w nich światów i bohaterów. Chilijski pisarz zaskakuje nie tylko mnogością stylów i oryginalnych pomysłów, ale również sposobami przedstawienia zdarzeń, uczuć ludzi oraz – łączących ich na płaszczyznach życia – imponderabiliach.

„Kawiarnia Miramar” to opowieść rozgrywająca się w mistycznie nakreślonych realiach śródziemnomorskiej Aleksandrii, pełna symbolicznej metafizyki, „uduchowiona” w charakterystyczny dla pisarza sposób.
„Biesiada z umarłymi poetami” to hołd złożony trójce „przyjaciół po piórze” Sepulvedy, którzy padli (choć każdy z nich w inny sposób) ofiarami niewytłumaczalnej brutalności świata. Ale uwaga! Chilijczyk nie zagrywa tutaj najtańszymi emocjami, nie rozckliwia się – wręcz przeciwnie: cała historia podana jest w formie chwytającej za serce anegdoty.
„Ding-dong, ding-dong, taki jest miłości los” to romantyczna z pozoru historia miłości dwojga młodych ludzi rozdzielonych przez polityczne wydarzenia, osadzona w realiach czerwonej rewolucji w Santiago.
„Anioł zemsty” to z kolei historia kryminalna umiejscowiona w niemieckim Hamburgu. Mamy tutaj tajemnicze morderstwa, charyzmatycznego detektywa-pasjonata hodowli roślin, czy zakazaną dzielnicę St.Georg z narkomanami, przemytnikami, prostytutkami i handlarzami bronią.
Kilka opowiadań jest niesfabularyzowanych, ale większość w pierwszej osobie, choć i bez tego można się domyślić, jak wiele w nich autobiograficznych wspomnień lub spostrzeżeń Luisa Sepulvedy."
(fragment recenzji)

Zapraszam do przeczytania całej recenzji na stronie "Experyment - recenzja dobrej książki":

https://experymentt.wordpress.com/2011/10/07/luis-sepulveda-lampa-aladyna-i-inne-opowiadania-na-przekor-niepamieci-recenzja/

"Choćby pobieżne zarysowanie życiorysu Luisa Sepulveda jest niezwykle przydatne, by zrozumieć sens opowiadań zawartych w zbiorze „Lampa Aladyna i inne opowiadania na przekór niepamięci”. Wszystkie utwory łączy zarówno krótka forma, jak i sugestywna wymowa wykreowanych w nich światów i bohaterów. Chilijski pisarz zaskakuje nie tylko mnogością stylów i oryginalnych pomysłów,...

Zatrzymane w kadrze, ocalone od niepamięci, na przekór zapomnieniu. Takie właśnie są opowiadania Luisa Sepúlvedy ze zbioru zatytułowanego „Lampa Aladyna”.

W dwunastu bardzo zróżnicowanych zarówno pod względem treści, formy, objętości jak i stylu opowiadaniach, które śmiało określić możemy powieściami w miniaturze, Sepúlveda wskrzesza swoich dawnych bohaterów a zarazem ukazuje nam całe bogate spektrum twórczości. Jest to prawdziwa podróż w krainę wspomnień pisarza, w której postaci z jego życia szepczą nam do ucha swoje historie, a nad wszystkim unosi się uczucie nostalgii, zadumy i opuszczenia, oddane z tak charakterystyczną dla twórczości tego chilijskiego autora dokładnością i drobiazgowością.

Prostota i wyrafinowanie – te dwa słowa nie wykluczają się wzajemnie, gdy mówimy o twórczości Luisa Sepúlvedy. Jego opowiadania są łatwe w odbiorze, nieskomplikowane językowo, a zarazem tak pełne elegancji, znaczeń, szlachetności.
„Lampę Aladyna” śmiało można polecić każdemu czytelnikowi – temu, który zawarł już bliższą znajomość z twórczością chilijskiego pisarza – bo zazna niewiarygodnej przyjemności obcowania z tym, do czego przyzwyczaił nas ten autor. A czytelnik otwierający dopiero skrzynię ze skarbami wspomnień Sepúlvedy będzie miał wspaniały powód, by sięgnąć po inne jego teksty.

Autor zaprasza nas do podążenia za nim w sfery

"poza czasem i przestrzenią, tam, gdzie morze łączy się z lądem, w owej nieuniknionej ojczyźnie żywych i umarłych" [cyt. str. 62]

Naprawdę warto tam podążyć wraz z nim.

Zatrzymane w kadrze, ocalone od niepamięci, na przekór zapomnieniu. Takie właśnie są opowiadania Luisa Sepúlvedy ze zbioru zatytułowanego „Lampa Aladyna”.

W dwunastu bardzo zróżnicowanych zarówno pod względem treści, formy, objętości jak i stylu opowiadaniach, które śmiało określić możemy powieściami w miniaturze, Sepúlveda wskrzesza swoich dawnych bohaterów a zarazem...

Nie moje klimaty. Czytało się ciężko..😉

Nie moje klimaty. Czytało się ciężko..😉