Zgadzam się. Ta ostatnia książka jest, mam wrażenie esencją poprzednich. Nie jest jakoś specjalnie obszerna (Orhan Pamuk pisze dłuższe historie), ale jest napisana z nieprawdopodobnym rozmachem. Nie wiem jakiego słowa użyć, chyba najbardziej pasuje: esencjonalna lub nasycona.

Zgadzam się. Ta ostatnia książka jest, mam wrażenie esencją poprzednich. Nie jest jakoś specjalnie obszerna (Orhan Pamuk pisze dłuższe historie), ale jest napisana z nieprawdopodobnym rozmachem. Nie wiem jakiego słowa użyć, chyba najbardziej pasuje: esencjonalna lub nasycona.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Wydaje mi się, że Rushdie we współczesnej literaturze spełnia mniej więcej tę samą rolę, jaką na przełomie XIX i XX wieku spełniał Henry James. James zderzał ze sobą kultury i cywilizacje (w sumie Pamuk też robi to samo) amerykańską i europejską, kontrastując amerykańską młodość, witalność i naiwność, z europejskim wyrachowaniem i przebrzmiałym odchodzeniem w cień. Tymczasem Rushdie, bazując na tym punkcie wyjścia, staje przed zadaniem wielokrotnie trudniejszym. Bowiem wobec kulturowego bogactwa i osiągnięć Wschodu, to europejska kultura i cywilizacja wygląda przy nich niczym uboga krewna, choć sama dumnie pyszni się być lepszą. Jak napisał Pamuk w zaczerpniętym z Koranu motcie swojej powieści "Nazywam się Czerwień": "Do Boga należy Wschód i Zachód". Pozdrawiam! 😃 

Wydaje mi się, że Rushdie we współczesnej literaturze spełnia mniej więcej tę samą rolę, jaką na przełomie XIX i XX wieku spełniał Henry James. James zderzał ze sobą kultury i cywilizacje (w sumie Pamuk też robi to samo) amerykańską i europejską, kontrastując amerykańską młodość, witalność i naiwność, z europejskim wyrachowaniem i przebrzmiałym odchodzeniem w cień....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ciekawy do analizy i przemyśleń motyw utraty wzroku w "Nazywam się Czerwień" i "Mieście zwycięstwa". 

Ciekawy do analizy i przemyśleń motyw utraty wzroku w "Nazywam się Czerwień" i "Mieście zwycięstwa". 

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Nowej książki Rushdiego jeszcze nie przeczytałem. A w "Nazywam się Czerwień" najbardziej intrygujące jest to, że poglądy mordercy są w istocie rzeczy poglądami samego Pamuka. To znakomita książka, takie "Imię Róży z Tysiąca i Jednej Nocy". 

Nowej książki Rushdiego jeszcze nie przeczytałem. A w "Nazywam się Czerwień" najbardziej intrygujące jest to, że poglądy mordercy są w istocie rzeczy poglądami samego Pamuka. To znakomita książka, takie "Imię Róży z Tysiąca i Jednej Nocy". 

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post