Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Jędrek
saintsaetre
Magdalena
Dorota
InBook

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Jędrek
saintsaetre
Magdalena
Dorota
InBook

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Przykład takiej pary mam nawet w rodzinie. Brat mojego męża miał dziewczynę już w gimnazjum. Chodzili do jednej szkoły, jeździli jednym autobusem, razem chodzili na imprezy, dyskoteki, ogniska. Ich miłość trwała przez całe gimnazjum, ale w liceum/technikum coś zaczęło się mniędzy nimi psuć w efekcie czego swoje osiemnastki spędzali osobno. Ona znalazła sobie innego chłopaka, a on wyjechał do pracy za granicę. Ta rozłąka trwała kilka lat. Po jego porwocie do kraju spotkali się przypadkiem na jakiejś imprezie u wspólnych znajomych i ich uczucie na nowo odżyło. Dwa lata temu odbył się ich ślub, a niedawno na świecie pojawiła się ich córeczka. Dodatkowo swój związek scementowali czymś silniejszyn niż przysięga małżeńska - kredytem na mieszkanie.

Przykład takiej pary mam nawet w rodzinie. Brat mojego męża miał dziewczynę już w gimnazjum. Chodzili do jednej szkoły, jeździli jednym autobusem, razem chodzili na imprezy, dyskoteki, ogniska. Ich miłość trwała przez całe gimnazjum, ale w liceum/technikum coś zaczęło się mniędzy nimi psuć w efekcie czego swoje osiemnastki spędzali osobno. Ona znalazła sobie innego...

Miłość po latach... Nie tak łatwo znaleźć książkę o starszych ludziach z ich bezcennym bagażem doświadczeń. Z kolei miłość, to temat tak uniwersalny, że potrafi uwieść każdego.
Myślę, że ta powieść pokazuje, jak ważna w naszym życiu jest przeszłość. Wspomnienia potrafią pojawiać się w najmniej odpowoednich chwilach...

Miłość po latach... Nie tak łatwo znaleźć książkę o starszych ludziach z ich bezcennym bagażem doświadczeń. Z kolei miłość, to temat tak uniwersalny, że potrafi uwieść każdego.
Myślę, że ta powieść pokazuje, jak ważna w naszym życiu jest przeszłość. Wspomnienia potrafią pojawiać się w najmniej odpowoednich chwilach...

Kuzyn mojego męża od czasu liceum spotykał się z jedną dziewczyną z klasy. Byli bardzo zakochani, wszyscy spodziewali się, że jak najszybciej zobaczą ich na ślubnym kobiercu. Paweł rozpoczął pracę i studia w Warszawie, ona też się tu sprowadziła. Jednak nie był zadowolony z tego, co robił i postanowił, że pojedzie do Anglii, zarobi trochę, potem wróci. W tym samym czasie coś zaczęło się psuć w ich relacji, rozstali się. On pojechał sam, bez dziewczyny. Rodzina zdziwiła się, gdy po ponad roku powiedział, że Aga mieszka z nim w Anglii. Jak mówią: „stara miłość nie rdzewieje”. Są razem blisko 10 lat, od 5 małżeństwem z trójką dzieci i cały czas mieszkają w Anglii.

Kuzyn mojego męża od czasu liceum spotykał się z jedną dziewczyną z klasy. Byli bardzo zakochani, wszyscy spodziewali się, że jak najszybciej zobaczą ich na ślubnym kobiercu. Paweł rozpoczął pracę i studia w Warszawie, ona też się tu sprowadziła. Jednak nie był zadowolony z tego, co robił i postanowił, że pojedzie do Anglii, zarobi trochę, potem wróci. W tym samym czasie...

Usłyszałam tę historię tylko raz. W najmniej odpowiednim miejscu, aby mówić o miłości tak bliskiej, że aż rozrywającej serca, a mianowicie na cmentarzu. Moja schorowana i nie tak młoda już babcia co tydzień w sobotę szła na pobliski cmentarz aby złożyć świeże kwiaty i zapalić znicz na grobie mężczyzny, którego kochała najbardziej na świecie a który odszedł dwa razy. Pierwszy raz gdy mieli po 19 lat - rozstali się z najbardziej prozaicznych powodów - młodzieńcza głupota, naiwność, brak zrozumienia. Po trzech latach odczuwania jakieś niewyjaśnionej pustki znów się spotkali i wtedy zrozumieli, że to wszystko co było przedtem nie ma znaczenia bo nie było tej drugiej osoby. Drugi raz dziadek odszedł już na zawsze po 10 latach największej i najcudowniejszej miłości jakiej można doświadczyć. Babcia jednak nie zrezygnowała - co tydzień przychodzi nad grób aby opowiedzieć miłości swojego życia o tym każdym zwykłym dniu, a jednak nie tak zwykłym, bo bez Niego.

Usłyszałam tę historię tylko raz. W najmniej odpowiednim miejscu, aby mówić o miłości tak bliskiej, że aż rozrywającej serca, a mianowicie na cmentarzu. Moja schorowana i nie tak młoda już babcia co tydzień w sobotę szła na pobliski cmentarz aby złożyć świeże kwiaty i zapalić znicz na grobie mężczyzny, którego kochała najbardziej na świecie a który odszedł dwa razy....

W tematykę idealnie wpisują się moi znajomi. Piotrek i Klaudia byli dla siebie stworzeni, a ich związek rozpoczął się już w liceum. To było to - błysk w oku, miłość bijąca na kilometr, aż miło było patrzeć. Oczywiście musi być jakieś ale. Miłosna sielanka trwała około 2 lat, później zaistniała mała sprzeczna, naprawdę nic specjalnego, która zaczęła jak domino psuć coś, co powinno być wieczne. Do rozpadu związku przyczyniły się osoby trzecie, matka Piotrka, która nienawidziła Klaudii oraz ,,przyjaciółki'' Klaudii, ktore chętnie zajęły jej miejsce. Każda ze stron uniosła się honorem i skutecznie zepsuli kilkuletni, dobrze wróżący związek. Ich życie zmieniło się diametralnie, każde z nich zdecydowało się na przeprowadzkę i ułożenie życia, które głównie skupiało się na pracy. Po 8 latach spotkali się na parapetówce w moim mieszkaniu we Wrocławiu i wystarczyło tylko jedno spojrzenie. Mimo przeszłości, długiej rozłąki i zmarnowanych samotnych latach wszystkiej uczucia w ogromnej ilości powróciły do tej dwójki. Tego samego dnia wyjaśnili sobie wszystko i śmiali się przez łzy ze swoje postawy, a przede wszystkim głupoty. Na całe szczęście historia skończyła się pozytywnie; Klaudia jest szczęśliwą narzeczoną, Piotrek remontuje ich (już wspólne) mieszkanie i planują swoją wspólną wieczność.

W tematykę idealnie wpisują się moi znajomi. Piotrek i Klaudia byli dla siebie stworzeni, a ich związek rozpoczął się już w liceum. To było to - błysk w oku, miłość bijąca na kilometr, aż miło było patrzeć. Oczywiście musi być jakieś ale. Miłosna sielanka trwała około 2 lat, później zaistniała mała sprzeczna, naprawdę nic specjalnego, która zaczęła jak domino psuć coś, co...

Byłam w szoku kiedy pewnego dnia dziadkowie opowiedzieli historię mojego wujka.
Pewnego dnia poznał Joasię. Przepiękną blondynkę, z którą czuł się jak najszczęśliwszy człowiek na świecie. Nie minęło kilka miesięcy, kiedy na jej dłoni pojawił się pierścionek zaręczynowy.
Kilka tygodni przed ślubem wybrali się w Bieszczady razem ze znajomymi. Jednak po kilkunastu godzinach babcie obudził huk otwieranych drzwi. Zobaczyła swojego syna w towarzystwie łez i z ciążącym mu pierścionkiem. Ślubu nie będzie.
Co wydarzyło się tego dnia, nadal nie wie nikt.
Po kilku latach wujek bierze ślub. Z Anną. Jadąc do kościoła weselnym samochodem, wśród gości widzi Joasię. Owe zdarzenie po kilku latach opisuje następująco: "jak gdyby ktoś zatrzymał czas i wyrwał mi serce". Pomimo niewyobrażalnego szoku zostaje mężem Anny. I tak mija kilka lat.
Kiedy ciocia i wujek mają już troje dzieci, pewnego sobotniego popołudnia w ich mieszkaniu rozlega się dźwięk telefonu. Beznamiętne "halo". Po drugiej stronie była Joasia. Chciała umówić się na spotkanie, porozmawiać. Wujek traci dech, załamuje mu się głos, jego nogi są jak z waty.
Przez chwilę milczą, tylko tyle mają sobie do powiedzenia.
Wujek spogląda na swoją ukochaną żonę, dzieci i uśmiecha się do nich.
„Jestem bardzo szczęśliwy. Proszę, nie kontaktuj się ze mną”. Klik.
Bohater tej historii ma dzisiaj 60 lat, wspaniałą żonę, 4 dzieci i 2 wnuków. A co z Joasią? Dotrzymała obietnicy. Od tej pory już nigdy nie skontaktowała się z wujkiem.

Byłam w szoku kiedy pewnego dnia dziadkowie opowiedzieli historię mojego wujka.
Pewnego dnia poznał Joasię. Przepiękną blondynkę, z którą czuł się jak najszczęśliwszy człowiek na świecie. Nie minęło kilka miesięcy, kiedy na jej dłoni pojawił się pierścionek zaręczynowy.
Kilka tygodni przed ślubem wybrali się w Bieszczady razem ze znajomymi. Jednak po kilkunastu godzinach...

Mój dziadek ożenił się powtórnie rok po śmierci babci i wyprowadził się ze swojego domu do małego mieszkanka nowej żony. Wybranka jego serca pani Gienia najpierw wywołała w rodzinie falę niechęci. Zwłaszcza córki były oburzone: jak on mógł tak szybko po śmierci naszej matki ożenić się... Moja mama dowiedziała się, że to znajoma z pracy i podobno jak babcia była już umierająca tamta podarowała mu sweter, ręcznie robiony na drutach. Pamiętam odwiedziny u nich, smaczne ciasto, ozdobne poduszki i fotografię "nowej babci", która w młodości była piękną kobietą. Kiedyś opowiedziała nam, że miała narzeczonego, który wyjechał do Ameryki i kontakt z nim urwał się. Z czasem Pani Eugenia zyskała przychylność naszej rodziny. Pomagała wychować dzieci najmłodszej córce dziadka. Przeżyli pięknie kilkanaście lat, trochę podróżowali. Na to wcześniej dziadek nie mógł sobie pozwolić. Ciężko pracował, budował dom a potem ... moja babcia długo chorowała i trzeba było się nią opiekować. Gdy on sam zachorował na raka "nowa babcia" z oddaniem pielęgnowała go. Dopiero po wielu latach moja mama powiedziała, że właściwie to dobrze zrobił. Przeżył może nie długi, ale szczęśliwy okres przy boku sympatycznej osoby. Miał trochę spokoju (czego nie zapewniłoby mu mieszkanie z dziećmi i małymi wnukami). Na miłość nigdy nie jest za późno.

Mój dziadek ożenił się powtórnie rok po śmierci babci i wyprowadził się ze swojego domu do małego mieszkanka nowej żony. Wybranka jego serca pani Gienia najpierw wywołała w rodzinie falę niechęci. Zwłaszcza córki były oburzone: jak on mógł tak szybko po śmierci naszej matki ożenić się... Moja mama dowiedziała się, że to znajoma z pracy i podobno jak babcia była już...

W mojej rodzinie zdażył się taki przypadek. Mam kuzyna, który od podstawówki miał dziewczynę . Byli naprawdę nierozłączni, jednak ona od zawsze chciała wyjechać, a on nie. Był to praktycznie jedyny powód ich kłótni. Ona twierdziła, że ją ogranicza , a on, że jest dobrze jak jest i żadne zmiany nie są potrzebne. Byli razem 7 lat, gdy ona postanowiła, że wyjeżdża. Mój kuzyn strasznie to przeżywał. Było oczywiste, że ogromnie się kochają, ale jej chęć wyjazdu wzięła górę. Wyleciała do USA. Wiem, że nie mieli kontaktu przez dwa lata . Zero odzewu. Mój kuzyn Był calkiem przystojny , więc gdy wychodziliśmy razem, zdarzało mu się przyciągać spojrzenia. Jednak on jakby tego nie widział. Chodził bardzo smutny. Aż pewnego listopadowego dnia przyszedł do nas do domu i oznajmił, że się żeni. Wszyscy byli w ogromnym szoku, jednak sytuacja wyjaśniła się, gdy okazało się, że jego była dziewczyna wróciła do kraju i powiedziała, że woli żyć z nim w Polsce niż zagranicą bez niego. Ślub odbył się pół roku później.

W mojej rodzinie zdażył się taki przypadek. Mam kuzyna, który od podstawówki miał dziewczynę . Byli naprawdę nierozłączni, jednak ona od zawsze chciała wyjechać, a on nie. Był to praktycznie jedyny powód ich kłótni. Ona twierdziła, że ją ogranicza , a on, że jest dobrze jak jest i żadne zmiany nie są potrzebne. Byli razem 7 lat, gdy ona postanowiła, że wyjeżdża. Mój...