Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

tymonowo
KailaaMoor
zlatawiecz
madrill
Pest

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

tymonowo
KailaaMoor
zlatawiecz
madrill
Pest

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Naturalnie, historia zna takie przypadki. Niejednokrotnie słyszy się o syndromie Sztokholmskim, gdzie ofiara zrobi wszystko dla porywacza. A prawdziwa miłość ma jeszcze większą moc, ludzie dla ukochanej osoby są gotowi nie tylko przemilczeć wszystko, a nawet pomóc w ukryciu zbrodni czy mówiąc dosadniej: pomóc nawet w ukryciu ciała.

Naturalnie, historia zna takie przypadki. Niejednokrotnie słyszy się o syndromie Sztokholmskim, gdzie ofiara zrobi wszystko dla porywacza. A prawdziwa miłość ma jeszcze większą moc, ludzie dla ukochanej osoby są gotowi nie tylko przemilczeć wszystko, a nawet pomóc w ukryciu zbrodni czy mówiąc dosadniej: pomóc nawet w ukryciu ciała.

Przebaczenie nie jest równoznaczne z zapomnieniem. Możemy przebaczyć pewne rzeczy lecz nawet wtedy nie zapomnimy o nich i o uczuciach, które towarzyszyły nam w tamtym czasie. Oczywiście dla ukochanej osoby jesteśmy w stanie zrobić i wybaczyć wszystko, ale czy na pewno? Czy bylibyśmy w stanie wybaczyć zdradę? Wiadomo, pomiędzy wybaczeniem, a przemilczeniem pewnych spraw jest ogromna różnica i nie wszystkich stać na to aby wybaczać. Ale moim zdaniem, jeżeli naprawdę nam na kimś zależy i wiemy, że my również nie jesteśmy obojętni dla tej osoby, powinniśmy chociaż spróbować przebaczyć to co zraniło nas (być może nie tylko nas) tak bardzo.

Przebaczenie nie jest równoznaczne z zapomnieniem. Możemy przebaczyć pewne rzeczy lecz nawet wtedy nie zapomnimy o nich i o uczuciach, które towarzyszyły nam w tamtym czasie. Oczywiście dla ukochanej osoby jesteśmy w stanie zrobić i wybaczyć wszystko, ale czy na pewno? Czy bylibyśmy w stanie wybaczyć zdradę? Wiadomo, pomiędzy wybaczeniem, a przemilczeniem pewnych spraw jest...

Są pewne granice miłości, których nie wolno przekraczać. Tak mówiła moja matka i to właśnie dlatego rozstała się z ojciec, ponieważ przekroczył ów granicę miłości. Do dzisiaj nie rozumiałam, co kryło się pod określeniem ‘granica miłości’. Dzisiaj znam już definicję. Mogłabym żyć dalej spokojnie z wiedzą, że mój mąż przespał się z połową Miami i naszą pięćdziesięcioletnią sąsiadką. Nie zareagowałabym na wieść, że uprawia również seks z mężczyznami w naszym łóżku. Ale w momencie, gdy do naszego domu wtargnęło trzech policjantów z nakazem przeszukania, byłam wstrząśnięta i naprawdę zła. Dwóch z nich bez mojego pozwolenia rozpoczęło poszukiwania nietypowych rzeczy albo czegoś innego złego. Ten policjant, który pozostał ze mną, począł mnie wypytywać o wszystko. Co je mój mąż, gdzie jest, kiedy ostatni raz go widziałam, czy ma rodzinę i inne pierdoły. Na większość z jego pytań nie umiałam odpowiedzieć, no bo jak? –Czy zażywa Pani narkotyki wraz z mężem? –Czy pomaga mu pani zniszczyć dowody zbrodni, na przykład tej przy ulicy 1 Maja? Odpowiedź na te pytania to „nie”, ale z mojego gardła nie wyszło ani jedno słowo. Po tym, jak funkcjonariusze opuścili mój dom fala myśli zalała moją głowę. Co zrobić? Wybaczyłabym zdradę, ale to. Mój mąż jest kryminalistą. Ale nie mogę go opuścić, albo zażądać rozwodu, przecież obiecałam mu miłość, wierność, opiekę i że nie opuszczę go, aż do śmierci. Co znaczy, że nie mogę skreślić dwudziestu trzech lat razem i wyjechać.

Są pewne granice miłości, których nie wolno przekraczać. Tak mówiła moja matka i to właśnie dlatego rozstała się z ojciec, ponieważ przekroczył ów granicę miłości. Do dzisiaj nie rozumiałam, co kryło się pod określeniem ‘granica miłości’. Dzisiaj znam już definicję. Mogłabym żyć dalej spokojnie z wiedzą, że mój mąż przespał się z połową Miami i naszą pięćdziesięcioletnią...

Jeśli mąż jest Przystojny, Bogaty i Czarujący to zdecydowanie TAK!

Jeśli mąż jest Przystojny, Bogaty i Czarujący to zdecydowanie TAK!

Jeśli się kocha prawdziwie ukochaną osobę powinno się wybaczyć.
Najlepiej jest porozmawiać o zachowaniu drugiej osoby zanim postanowimy się z nią związać na całe życie.
Gdy się jest w małżeństwie pochłonięci jesteśmy sprawami związkowymi i nie myślimy o tym co było kiedyś. Czas leczy rany, a sprawy należy pozostawić własnemu biegowi.

Jeśli się kocha prawdziwie ukochaną osobę powinno się wybaczyć.
Najlepiej jest porozmawiać o zachowaniu drugiej osoby zanim postanowimy się z nią związać na całe życie.
Gdy się jest w małżeństwie pochłonięci jesteśmy sprawami związkowymi i nie myślimy o tym co było kiedyś. Czas leczy rany, a sprawy należy pozostawić własnemu biegowi.

Myślę, że ukochanej osobie można wybaczyć wiele, ale nie powinno się naruszać czy też nadużywać popularnego zwrotu "miłość Ci wszystko wybaczy". Małżeństwo i bycie w związku, powinno wiązać się z dorosłymi decyzjami oraz przemyślanym zachowaniem, a to z całą pewnością wyeliminuje zagrożenie, o którym wspomniałam.

Myślę, że ukochanej osobie można wybaczyć wiele, ale nie powinno się naruszać czy też nadużywać popularnego zwrotu "miłość Ci wszystko wybaczy". Małżeństwo i bycie w związku, powinno wiązać się z dorosłymi decyzjami oraz przemyślanym zachowaniem, a to z całą pewnością wyeliminuje zagrożenie, o którym wspomniałam.

Wybaczyć? Oczywiście że można. (Właściwe pytanie to jednak: czy trzeba?)
Czy są granice? Wszystko jest kwestią moralności pojedynczej osoby. Czy chodzi o przyziemne codzienne rzeczy czy takie, jak te o których czytamy mrożące krew w żyłach artykuły lub widzimy informacje w telewizji czy w internecie. Wybór zależy od nas.

Trzeba pamiętać o jednej rzeczy. O tym, że miłość a małżeństwo to dwie różne sprawy. Że lojalność nie ma nic wspólnego z jednym i drugim. Lojalność opiera się na zaufaniu i uczciwości. Na lojalność, upraszczając- trzeba sobie zapracować.

I tu pojawia się problem, bo czy taka małżeńska bezgraniczna lojalność to wyraz solidarności, czy już spolegliwość? Czy trudno nam z tym żyć i czy to nas ogranicza? Czy lojalność jest wzajemna? Jak zachowalibyśmy się, jeśli dokonania bliskiej nam osoby byłyby dokonaniami obcej osoby? Trzeba się zatrzymać i zastanowić, rozważyć czy jesteśmy skłonni być łaskawi dla anonimowej osoby, jeśli uczucia nie wchodziłyby w grę?

Powinniśmy przede wszystkim być zgodni z własnymi przekonaniami, mieć swoje zasady i wedle nich postępować, bo koniec końców, będziemy odpowiadać sami przed sobą.

Wybaczyć? Oczywiście że można. (Właściwe pytanie to jednak: czy trzeba?)
Czy są granice? Wszystko jest kwestią moralności pojedynczej osoby. Czy chodzi o przyziemne codzienne rzeczy czy takie, jak te o których czytamy mrożące krew w żyłach artykuły lub widzimy informacje w telewizji czy w internecie. Wybór zależy od nas.

Trzeba pamiętać o jednej rzeczy. O tym, że miłość a...

Nigdy jeszcze nie byłam w takiej sytuacji, żebym była zmuszona i stanęła przed dylematem, czy wybaczyć ukochanemu jakieś straszne przewinienie. Jednak życie nauczyło mnie by nigdy nie mówić nigdy. To zmusiło mnie do pewnej refleksji i przemyśleń. Kiedyś wydawało mi się, że nie można wybaczyć zdrady. Teraz zastanawiam się, czy gdyby była to tylko i wyłącznie zdrada fizyczna, bez żadnych emocji i jednorazowa, czy chciałabym przekreślić te wspólnie spędzone chwile, wspomnienia i moje życie, a gdyby jeszcze były dzieci, to pozbawić ich ojca na co dzień? Wydaje mi się, że wtedy potrzebna jest szczera rozmowa między partnerami. Jednak jeżeli powtarzało by się często, mimo obietnic poprawy, nie byłabym w stanie wybaczyć. Jeżeli chodzi o morderstwo, musiałabym poznać okoliczności, szczegóły, opinie partnera, dlaczego to zrobił? Co nim kierowało? Jeżeli zrobiły to w obronie własnej czy w obronie człowieka, to na pewno byłabym w stanie być lojalna i ukrywać jego występek. W końcu to jego wybrałam na mężczyznę mojego życia i chciałabym trwać przy jego boku...

Nigdy jeszcze nie byłam w takiej sytuacji, żebym była zmuszona i stanęła przed dylematem, czy wybaczyć ukochanemu jakieś straszne przewinienie. Jednak życie nauczyło mnie by nigdy nie mówić nigdy. To zmusiło mnie do pewnej refleksji i przemyśleń. Kiedyś wydawało mi się, że nie można wybaczyć zdrady. Teraz zastanawiam się, czy gdyby była to tylko i wyłącznie zdrada fizyczna,...

Wybaczanie jest kwestią mocno indywidualną i są tacy ludzie, którzy potrafią przed samymi sobą usprawiedliwić złe zachowanie innych osób i przejść do porządku dziennego, a są tacy, którzy będą rozpamiętywać. Jeśli ludzi łączy jakaś relacja i pojawia się zadra, która wymaga wybaczenia, to jest to kwestia charakteru, układu, rozmowy. Na pewno nie potrafiłabym wybaczyć rzeczy, która została zrobiona świadomie, być może z premedytacją. Nie potrafiłabym również chyba poradzić sobie z sytuacją, kiedy ktoś swoim niegodziwym czynem zawiódł moje zaufanie, a następnie wymusza na mnie współdzielenie tego problemu i życie w ciągłej rozterce między złem a dobrem. No cóż, ja wierzę, że Karma wraca...

Wybaczanie jest kwestią mocno indywidualną i są tacy ludzie, którzy potrafią przed samymi sobą usprawiedliwić złe zachowanie innych osób i przejść do porządku dziennego, a są tacy, którzy będą rozpamiętywać. Jeśli ludzi łączy jakaś relacja i pojawia się zadra, która wymaga wybaczenia, to jest to kwestia charakteru, układu, rozmowy. Na pewno nie potrafiłabym wybaczyć rzeczy,...