Zdecydowanie nie należy milczeć wobec zbrodni dokonanej przez partnera - pod słowem zbrodnia nie kryje się przecież kradzież orzechów z ogródka sąsiada czy tajemnicze zagubienie otrzymanej od żony koszulki, a czyjaś wymierna krzywda, bolesna strata. Możemy co prawda mieć pokusy, aby haniebne czyny partnera ukrywać - przynajmniej tak długo, jak go idealizujemy. Na szczęście ten nienaturalny i męczący dla otoczenia stan zazwyczaj mija, i jest to idealny moment, aby paskudne działania naszej dotychczasowej drugiej połówki ujawnić światu, ze szczególnym uwzględnieniem wymiaru sprawiedliwości. Przy czym dopilnować należy, aby ujawnienie owo było dla partnera jak najbardziej zaskakujące i bolesne - a dla nas samych jak najkorzystniejsze.

Zdecydowanie nie należy milczeć wobec zbrodni dokonanej przez partnera - pod słowem zbrodnia nie kryje się przecież kradzież orzechów z ogródka sąsiada czy tajemnicze zagubienie otrzymanej od żony koszulki, a czyjaś wymierna krzywda, bolesna strata. Możemy co prawda mieć pokusy, aby haniebne czyny partnera ukrywać - przynajmniej tak długo, jak go idealizujemy. Na szczęście...

To trudny temat....z jednej strony Tak, bo trzeba trwać przy swoim małżonku na dobre i na złe, wspierać go we wszystkim i chronić. Z drugiej jednak strony Nie....no bo co zrobić, jeśli okaże się, że to bardzo zły człowiek? Jeśli zrobił komuś krzywdę? Czy mogłabym przy nim nadal trwać i trzymać buzię na kłódkę? Hmmm...zdecydowanie Nie! ...moja miłość do niego to jedno, ale odpowiedzialność za własne czyny to drugie. Całe szczęście, że mój Mąż to człowiek ciepły, o złotym serduchu i nie muszę się martwić o Naszą przyszłość :-)

To trudny temat....z jednej strony Tak, bo trzeba trwać przy swoim małżonku na dobre i na złe, wspierać go we wszystkim i chronić. Z drugiej jednak strony Nie....no bo co zrobić, jeśli okaże się, że to bardzo zły człowiek? Jeśli zrobił komuś krzywdę? Czy mogłabym przy nim nadal trwać i trzymać buzię na kłódkę? Hmmm...zdecydowanie Nie! ...moja miłość do niego to jedno, ale...

Wpatrywał się w nią zaskoczony. To była jego żona? Spokojna, ułożona Halinka, która zawsze dla każdego miała dobre słowo.
-Co tak się patrzysz?- zaśmiała się chrapliwie zaciągając się papierosem.- Ty miałeś swoje grzeszki. Ja mam swoje.
-Ale ona miała niecałe osiemnaście lat.- wybąknął zszokowany. W głowie mu to się nie mieściło. Halinka zaśmiała się szaleńczo.
-Jej wiek nie przeszkadzał Ci, gdy ją posuwałeś. I tą wcześniejszą. I jeszcze wcześniejszą. Myślisz, że nie wiem, że zdradzasz mnie od dwudziestu lat? Musiałabym być głupia. Ja wybaczałam Ci, teraz Twoja kolej.
-Halina, Ty zmusiłaś ją do aborcji. Proszę Cię nie porównuj zdrady do zabójstwa.
-Ja zmusiłam? Ja po prostu zaoferowałam pomoc: dałam pieniądze i numer telefonu. Ona sama to zrobiła.
-Halina..
-A co, może mi powiesz, że uznałbyś to dziecko? Ty, szanowany pan mecenas i jakaś wiejska małolata.- popatrzyła na niego zimno.- Dobrze wiesz, że to by cię pogrążyło. Może nie straciłbyś klientów, ale szacunek towarzystwa a i owszem. A oboje dobrze wiemy jak Ci zależy na opinii tych ludzi.
Schował twarz w dłoniach. Mimo wszystko nie mógł patrzeć na to obojętnie. Musi coś zrobić. Ta dziewczyna... Ciągle pamiętał jej ufne spojrzenie. Miał pomóc, a nie niszczyć.
-A jeśli mimo to chcesz działać. Pamiętasz jak trzy lata temu z konta znikło dwadzieścia tysięcy? Nie pytałam, ale wiem, że zapłaciłeś dziewczynie za milczenie. Ile ona miała lat? Chyba jeszcze nie skończyła piętnastu prawda?
-Mówiła, że ma osiemnaście. Oszukała mnie. Zresztą wyglądała dojrzale...- teraz był przerażony. Nie podejrzewał, że Halinka tyle wie.
-Mimo wszystko to było dziecko. Jak widzisz ja też mogę coś zgłosić jeśli zajdzie potrzeba. Ale Janusz, ja wybaczam i chronię Cię. Wybaczenie to ważna sprawa w małżeństwie.- pokiwał głową. Nie wierzył w to co się dzieje.- A teraz kochanie zrobisz mi kawki?- Halinka uśmiechnęła się miło i włączyła telewizor. Właśnie zaczął się jej ulubiony serial. Wszystko jest w normie. Normalna, szczęśliwa rodzina, z małymi sekretami.

Wpatrywał się w nią zaskoczony. To była jego żona? Spokojna, ułożona Halinka, która zawsze dla każdego miała dobre słowo.
-Co tak się patrzysz?- zaśmiała się chrapliwie zaciągając się papierosem.- Ty miałeś swoje grzeszki. Ja mam swoje.
-Ale ona miała niecałe osiemnaście lat.- wybąknął zszokowany. W głowie mu to się nie mieściło. Halinka zaśmiała się szaleńczo.
-Jej wiek...

Nie wszystko da się wybaczyć.
Uderzenie, co z tego że raz, w pamięci pozostaje. Wyzwisk, co z tego że przeprosi, jak zapamiętasz do końca życia. Krzywdy wobec rodziny, on nie jest z Twojej krwi, więc Twojej nie powinien skażać.
Jest wiele rzeczy, których wybaczyć się nie da, a które mogą być tajemnicą.

Nie wszystko da się wybaczyć.
Uderzenie, co z tego że raz, w pamięci pozostaje. Wyzwisk, co z tego że przeprosi, jak zapamiętasz do końca życia. Krzywdy wobec rodziny, on nie jest z Twojej krwi, więc Twojej nie powinien skażać.
Jest wiele rzeczy, których wybaczyć się nie da, a które mogą być tajemnicą.

Pomiędzy wybaczeniem a przemilczeniem jest olbrzymia różnica. Można wybaczyć wszystko, zwłaszcza osobie, którą kochamy, ale nie wszystko można zaakceptować, przemilczeć, zapomnieć. Wybaczenie ma znaczenie takie, że zapominamy o wyrządzonej nam krzywdzie, ale jeśli nie można tego zapomnieć, to czy da się dalej kochać? Chyba nie.
Granica miłości znajduje się tam, gdzie granica zapomnienia.

Pomiędzy wybaczeniem a przemilczeniem jest olbrzymia różnica. Można wybaczyć wszystko, zwłaszcza osobie, którą kochamy, ale nie wszystko można zaakceptować, przemilczeć, zapomnieć. Wybaczenie ma znaczenie takie, że zapominamy o wyrządzonej nam krzywdzie, ale jeśli nie można tego zapomnieć, to czy da się dalej kochać? Chyba nie.
Granica miłości znajduje się tam, gdzie...

Miłość to bardzo nieprzewidywalne uczucie. Nigdy nie wiadomo, kiedy i gdzie nas dopadnie i dokąd doprowadzi. Często wymaga od nas wyrzeczeń, poświęceń, przekraczania miar. Bywa, że granice, które sami wyznaczyliśmy są przesuwane, bądź zacierane przez miłość.

Moją wizję szczęśliwego związku przyćmiewa kłamstwo i brak szacunku. Zdrada przecina wszelkie więzy, a dopuszczenie się gwałtu, czy morderstwa nie tylko ją zabija, ale wręcz grzebie w stęchłej ziemi.

Nie przewidziałam tylko, czy moja granica wybaczenia nie zostanie przesunięta, w chwili jej przekroczenia. Czy smutek i cierpienie nie wymusi na mnie skruchy i chęci pojednania? A może strach przed samotnością każe darować przewinienia?

Możemy sobie wmawiać, że to będzie już ostatnia szansa, że takiej rzeczy się nie wybacza. Wszystko może się zmienić, kiedy staniemy w obliczu wyparcia się miłości.

Miłość to bardzo nieprzewidywalne uczucie. Nigdy nie wiadomo, kiedy i gdzie nas dopadnie i dokąd doprowadzi. Często wymaga od nas wyrzeczeń, poświęceń, przekraczania miar. Bywa, że granice, które sami wyznaczyliśmy są przesuwane, bądź zacierane przez miłość.

Moją wizję szczęśliwego związku przyćmiewa kłamstwo i brak szacunku. Zdrada przecina wszelkie więzy, a dopuszczenie...

Ja wychodzę z założenia, że nie wszystko można wybaczyć. Pomimo moich osobistych uczuć do drugiej połowy, nie uważam, aby dobrą praktyką było wybaczanie wszystkiego i nie mówię tutaj bynajmniej o temacie zdrady, bo to chociaż bolesne, to jednak nie jest najgorsza rzecz jaką człowiek może zrobić, ja nie wyobrażam sobie sytuacji podobnej do tej opisanej w książce, bo w pewnym momencie daje nam do myślenia, czy my rzeczywiście potrafimy kochać, zaufać, żyć z osobą, która jest zdolna do popełnienia takiego czynu? Ale to pozostawiam każdemu do indywidualnych rozważań.

Ja wychodzę z założenia, że nie wszystko można wybaczyć. Pomimo moich osobistych uczuć do drugiej połowy, nie uważam, aby dobrą praktyką było wybaczanie wszystkiego i nie mówię tutaj bynajmniej o temacie zdrady, bo to chociaż bolesne, to jednak nie jest najgorsza rzecz jaką człowiek może zrobić, ja nie wyobrażam sobie sytuacji podobnej do tej opisanej w książce, bo w pewnym...

Małżeństwo jest jak drużyna, która bezwzględnie powinna chronić swoich członków przed wszystkimi złymi czynnikami napływającymi z zewnątrz. Kiedy jednak rozpada się od środka, nie wszystko można wybaczyć.
Granice tego wybaczenia moim zdaniem kończą się wraz z tajemnicami – nie wspólnymi, ale takimi, które każdy (bądź jeden) ze współmałżonków zachowuje dla siebie i nie są one bynajmniej rocznicową niespodzianką. Zazwyczaj potem rodzi się nieufność, dwoje ludzi przestaje ze sobą rozmawiać, aż dochodzą do punktu, w którym żyją jak obcy ludzie w jednym domu.
A tajemnice pozostające w ich głowach najczęściej nie są błahostkami, bo jak można nazwać błahostką coś, co zrodziło się w wyniku milczenia?

Małżeństwo jest jak drużyna, która bezwzględnie powinna chronić swoich członków przed wszystkimi złymi czynnikami napływającymi z zewnątrz. Kiedy jednak rozpada się od środka, nie wszystko można wybaczyć.
Granice tego wybaczenia moim zdaniem kończą się wraz z tajemnicami – nie wspólnymi, ale takimi, które każdy (bądź jeden) ze współmałżonków zachowuje dla siebie i nie są...

Oczywiście, że wszystko można wybaczyć, ale dla mnie wybaczyć nie jest równoznaczne z udawaniem, że nic się nie stało. Wybaczenie jest ważne, tyle, że jeżeli ktoś zranił nas/oszukał/skrzywdził powinniśmy pamiętać o samym sobie. Nie chcę być tu egoistką, ale jeżeli ktoś rani mnie zbyt często i za bardzo to odchodzę - z szacunku do samej siebie. Tłumaczę co i jak, dlaczego podjęłam taką decyzję i zamykam pewien rozdział w życiu.
Wybaczam nawet wrogom, więc nie byłabym w stanie znienawidzić osoby, którą kocham/ kochałam.
Proste: wybaczenie - tak, pozwalanie na dalsze ranienie, ciągnięcie znajomości która pcha mnie w dół - nie.

Oczywiście, że wszystko można wybaczyć, ale dla mnie wybaczyć nie jest równoznaczne z udawaniem, że nic się nie stało. Wybaczenie jest ważne, tyle, że jeżeli ktoś zranił nas/oszukał/skrzywdził powinniśmy pamiętać o samym sobie. Nie chcę być tu egoistką, ale jeżeli ktoś rani mnie zbyt często i za bardzo to odchodzę - z szacunku do samej siebie. Tłumaczę co i jak, dlaczego...

Dla osób, które szczerze kochamy jesteśmy wstanie zrobić dosłownie wszystko. Sprawa nieco się zmienia kiedy ukochana osoba robi coś co krzywdzi bezpośrednio nas lub ma wpływ na rodzinę w tym dzieci. Kochająca żona wybacza mężowi jednak nigdy zdrady i bólu nie zapomni. Nigdy już nie będzie bezgranicznie ufała, bo będzie bała się zostać ponownie zraniona. Każdy z nas powinien umieć wybaczać. Być może nie od razu, nie za tydzień, nie za rok być może potrzeba wielu lat. Jednak czy wybaczyć tzn. zapomnieć ? Nie da się usunąć pewnych zdarzeń, nasz umysł to nie komputer w którym niechciane pliki wrzucamy do kosza przyciskiem delete. Jednak aby komuś wybaczyć trzeba widzieć że druga osoba żałuje swych czynów i zasługuje na drugą szansę. W przeciwnym razie wybaczenie nie ma sensu, jeśli druga strona nie zamierza zmienić swojego zachowania.

Dla osób, które szczerze kochamy jesteśmy wstanie zrobić dosłownie wszystko. Sprawa nieco się zmienia kiedy ukochana osoba robi coś co krzywdzi bezpośrednio nas lub ma wpływ na rodzinę w tym dzieci. Kochająca żona wybacza mężowi jednak nigdy zdrady i bólu nie zapomni. Nigdy już nie będzie bezgranicznie ufała, bo będzie bała się zostać ponownie zraniona. Każdy z nas powinien...